Je ergernissen van vandaag - Deel 2

Wat los hiervan maar ik merk dat ook met speelgoed bv.

Mijn zoon speelt nog met speelgoed van mij van 25j geleden en daar kunne alle kanten mee op draaien en behalve de verf is da gewoon goed speelgoed. En da komt dan uit ne magic box bv.

Als ik nu iets koop van speelgoed ben ik blij dat de arm er niet direct afvalt.
 
En aansluitend op mijn bemerking van hierboven; droogkast is kapot. 2 jaar en 3 maanden oud, dus net 3 maanden buiten garantie. :wtf:
  1. Dat is wel (opnieuw) héél toevallig.
  2. Toevallig of niet toevallig; wat voor BROL maken ze eigenlijk tegenwoordig? Hoeveel van mijn vrije tijd moet ik niet permanent steken in dingen die kapot gaan. Jezus. En dan begint het hé:
    1. Uitzoeken of het niet aan mij ligt of toevallig is. Wat testjes doen. Enzovoort.
    2. Ok, het is wel degelijk kapot. Garantie of geen garantie? Vaak nét niet meer.
    3. Ok, kan ik het zélf herstellen? Proberen opendraaien, uitmeten, wat opzoekingswerk verrichten, desgevallend stukken bestellen, ...
    4. Of vaak dan toch maar een technieker laten komen. Dus klantendienst bellen. Kastje naar de muur (aannemer naar groothandel, groothandel naar fabrikant, fabrikant naar aannemer). Druk uitoefenen. Inplannen om thuis te werken wanneer ze langskomen. Technieker vindt het niet. Moet terugkomen. Opnieuw inplannen. Etc.
*zucht*

Terwijl je gewoon betaald hebt voor uw product die gewoon moet werken.

Splinternieuw ventilatietoestel van Renson waarvan de lagering van de ventilator het al begeven had of al kapot was bij het verlaten van de fabriek, splinternieuwe gasketel van Vaillant waarvan een sensor constant foutmeldingen gaf (3 keer zonder warm water gezeten, 3 keer technieker moeten langskomen), splinternieuwe decoder van Proximus die constant foutmeldingen gaf en groen scherm, enzovoort enzovoort.

En dan heb ik het nog niet over de klantendiensten die op geen hol trekken. In plaats dat het schaamrood op hun wangen komt en ze je onmiddellijk voorzien van een oplossing, moet je echt vechten om het opgelost te krijgen.
Dat zaken sneller stuk gaan is een combinatie van dingen.

1) Het gebruikte materiaal is soms minder van kwaliteit (plastic i.p.v. metalen onderdelen).

2) Er is veel meer elektronica die gebruikt wordt en bij het minste stukje dat defect is, werkt de rest ook niet meer.

Het is dus niet helemaal opzettelijk, maar het bezuinigen op onderdelen en massaproductie zal er ook geen goed aan doen natuurlijk.

Trouwens, ook al is uw garantie vervallen, het kan geen kwaad om het toch te melden.
 
Ben ik dan de enige autist die nooit weet of een bepaald kledingstuk nu "licht" of "donker" is? Kan iemand dat eigenlijk eens definiëren?
Een knalwit T-shirt met kleurenprint: Licht of donker?
Een zwart-wit gestreept hemd (met even dikke strepen van elke kleur): Licht of donker?
Een lichtgrijze polo: Licht of donker?

En wat met cross-categorieën? Stel: je hebt een knalwit T-shirt, knalwitte sokken, zwarte trui en een zwarte onderbroek. Sorteer je dat dan volgens temperatuur of volgens kleur? Of alle vier apart?
Voor mij is het zo:
Onderbroeken (eender welke kleur) zijn een aparte categorie (worden samen met handdoeken gewassen, geen sortering op kleur)
Donkere kleur aanwezig in kledingstuk heeft voorrang op licht, tenzij het echt minimaal is in een opdruk (en roze, rood, paars valt sowieso onder donker want als dat dan afgeeft minder problemen :v)
Lichtgrijze of lichte jeans items kunnen eender waar

Voel u vrij om zelf uw regels te creëren hé. Alleen gevoelige stoffen nog apart natuurlijk.
 
En aansluitend op mijn bemerking van hierboven; droogkast is kapot. 2 jaar en 3 maanden oud, dus net 3 maanden buiten garantie. :wtf:
  1. Dat is wel (opnieuw) héél toevallig.
  2. Toevallig of niet toevallig; wat voor BROL maken ze eigenlijk tegenwoordig? Hoeveel van mijn vrije tijd moet ik niet permanent steken in dingen die kapot gaan. Jezus. En dan begint het hé:
    1. Uitzoeken of het niet aan mij ligt of toevallig is. Wat testjes doen. Enzovoort.
    2. Ok, het is wel degelijk kapot. Garantie of geen garantie? Vaak nét niet meer.
    3. Ok, kan ik het zélf herstellen? Proberen opendraaien, uitmeten, wat opzoekingswerk verrichten, desgevallend stukken bestellen, ...
    4. Of vaak dan toch maar een technieker laten komen. Dus klantendienst bellen. Kastje naar de muur (aannemer naar groothandel, groothandel naar fabrikant, fabrikant naar aannemer). Druk uitoefenen. Inplannen om thuis te werken wanneer ze langskomen. Technieker vindt het niet. Moet terugkomen. Opnieuw inplannen. Etc.
Is er iemand bij wie optie 4 al echt tot een bevredigende oplossing geleid heeft? Stappen 1, 2 en 3 doe ik ook, maar als het toestel niet meer in garantie is, ga ik er geen technieker meer bij halen. Wel ooit eens gedaan, en samengevat verloopt dat dan zo (naar analogie met @mac-bc zijn betoog):
1) Klantenservice opbellen: in de wachtrij komen te staan tot er eens iemand goesting heeft om op te nemen. Die weet dan van niks en dan word je effectief van het kastje naar de muur gestuurd.
2) Als je er dan toch in slaagt om een technieker langs te laten komen:
a) 150 Euro voorrijkosten
b) "Ja, meneer, de printplaat is kapot. Ik kan die wel bestellen en vervangen, maar dat kost xxx Euro (waarbij xxx dan ongeveer 80% van de nieuwprijs van het toestel is)

Dus: bij duurdere toestellen kies ik steevast voor betrouwbare merken (en nee, Whirlpool hoort daar niet bij). Goedkoop is in deze gevallen op langere termijn inderdaad duurkoop.
 
Laatst bewerkt:
En aansluitend op mijn bemerking van hierboven; droogkast is kapot. 2 jaar en 3 maanden oud, dus net 3 maanden buiten garantie. :wtf:
  1. Dat is wel (opnieuw) héél toevallig.
  2. Toevallig of niet toevallig; wat voor BROL maken ze eigenlijk tegenwoordig? Hoeveel van mijn vrije tijd moet ik niet permanent steken in dingen die kapot gaan. Jezus. En dan begint het hé:
    1. Uitzoeken of het niet aan mij ligt of toevallig is. Wat testjes doen. Enzovoort.
    2. Ok, het is wel degelijk kapot. Garantie of geen garantie? Vaak nét niet meer.
    3. Ok, kan ik het zélf herstellen? Proberen opendraaien, uitmeten, wat opzoekingswerk verrichten, desgevallend stukken bestellen, ...
    4. Of vaak dan toch maar een technieker laten komen. Dus klantendienst bellen. Kastje naar de muur (aannemer naar groothandel, groothandel naar fabrikant, fabrikant naar aannemer). Druk uitoefenen. Inplannen om thuis te werken wanneer ze langskomen. Technieker vindt het niet. Moet terugkomen. Opnieuw inplannen. Etc.
*zucht*

Terwijl je gewoon betaald hebt voor uw product die gewoon moet werken.

Splinternieuw ventilatietoestel van Renson waarvan de lagering van de ventilator het al begeven had of al kapot was bij het verlaten van de fabriek, splinternieuwe gasketel van Vaillant waarvan een sensor constant foutmeldingen gaf (3 keer zonder warm water gezeten, 3 keer technieker moeten langskomen), splinternieuwe decoder van Proximus die constant foutmeldingen gaf en groen scherm, enzovoort enzovoort.

En dan heb ik het nog niet over de klantendiensten die op geen hol trekken. In plaats dat het schaamrood op hun wangen komt en ze je onmiddellijk voorzien van een oplossing, moet je echt vechten om het opgelost te krijgen.
Hier van´t zelfde...
Philips stofzuiger (wel een goedkoop model, maar dat zou er niet mogen toe doen) heeft hier de geest gegeven na exact 2 jaar en een maand. Uiterlijk niks te zien, maar toestel wilt niet meer aan gaan.

Uiteraard ook zo gemaakt dat je dat zo goed als niet open krijgt. Na een uurtje of 2 prullen is het op het containerpark beland.
 
Mijn pa repareerde zelf altijd onze wasmachines (en die van familie enzo) e.d. maar em zegt dat het nu een pak complexer is geworden met al die electronica erin.
 
Vanmorgen naar de Delhaize met zoon (bijna 2jr) mee. Vriendin en ik hebben de hele week + zaterdag gewerkt, zij vandaag ook nog als extra, dus ik moest de inkopen doen en de enige die op zondag open is in de buurt is de Delhaize. Wie kom je daar tegen? Bejaarden.
Dan in de rij aan de kassa, tussen die bejaarden, ziet de kleine een poster ophangen met dieren op, hij begint (toegegeven luid) de dieren op te noemen en er geluid bij te maken, "koe, beeeuuuu, kip kukukuuu, enz...".
Lokale marginaal voor mij die zijn leeggoed komt inruilen voor sigaretten draait met zijn ogen en oud wijf met paarse krullekes achter mij zucht eens. Echt gasten, fuck off. Ik kan mij ongelooflijk hard ergeren aan mensen die niets (meer) toevoegen aan de maatschappij, gewoon wat in de weg lopen, maar dan hun ongenoegen moeten uiten over een kind dat niets mis doet, dat nota bene hun toekomst gaat moeten betalen.

Ze voelden zich aangesproken in hun taal (koe / kip / ...) :p

Maar inderdaad ergerlijk!
 
Vanmorgen naar de Delhaize met zoon (bijna 2jr) mee. Vriendin en ik hebben de hele week + zaterdag gewerkt, zij vandaag ook nog als extra, dus ik moest de inkopen doen en de enige die op zondag open is in de buurt is de Delhaize. Wie kom je daar tegen? Bejaarden.
Dan in de rij aan de kassa, tussen die bejaarden, ziet de kleine een poster ophangen met dieren op, hij begint (toegegeven luid) de dieren op te noemen en er geluid bij te maken, "koe, beeeuuuu, kip kukukuuu, enz...".
Lokale marginaal voor mij die zijn leeggoed komt inruilen voor sigaretten draait met zijn ogen en oud wijf met paarse krullekes achter mij zucht eens. Echt gasten, fuck off. Ik kan mij ongelooflijk hard ergeren aan mensen die niets (meer) toevoegen aan de maatschappij, gewoon wat in de weg lopen, maar dan hun ongenoegen moeten uiten over een kind dat niets mis doet, dat nota bene hun toekomst gaat moeten betalen.
Mja, to be fair, mensen die meteen bij "bejaarden" de link maken "mensen die niets toevoegen aan de maatschappij" en denken dat die enkel mogen buitenkomen op momenten dat de verheven werkmensch geen tijd heeft vind ik ook maar asociaal.

Asocialen heb je in elke leeftijdsgroep, en in de supermarkt lijkt iedereen gewoon 30 IQ-punten te verliezen want "ikke nu eten moeten hebben".
 
Colruyt, donderdagavond na 18u30. Op 20 minuten boodschappen voor een hele week. Geen volk dat de laatste roddels uitwisselt terwijl er drie karren de weg versperren.
 
En aansluitend op mijn bemerking van hierboven; droogkast is kapot. 2 jaar en 3 maanden oud, dus net 3 maanden buiten garantie. :wtf:
  1. Dat is wel (opnieuw) héél toevallig.
  2. Toevallig of niet toevallig; wat voor BROL maken ze eigenlijk tegenwoordig? Hoeveel van mijn vrije tijd moet ik niet permanent steken in dingen die kapot gaan. Jezus. En dan begint het hé:
    1. Uitzoeken of het niet aan mij ligt of toevallig is. Wat testjes doen. Enzovoort.
    2. Ok, het is wel degelijk kapot. Garantie of geen garantie? Vaak nét niet meer.
    3. Ok, kan ik het zélf herstellen? Proberen opendraaien, uitmeten, wat opzoekingswerk verrichten, desgevallend stukken bestellen, ...
    4. Of vaak dan toch maar een technieker laten komen. Dus klantendienst bellen. Kastje naar de muur (aannemer naar groothandel, groothandel naar fabrikant, fabrikant naar aannemer). Druk uitoefenen. Inplannen om thuis te werken wanneer ze langskomen. Technieker vindt het niet. Moet terugkomen. Opnieuw inplannen. Etc.
*zucht*

Terwijl je gewoon betaald hebt voor uw product die gewoon moet werken.

Splinternieuw ventilatietoestel van Renson waarvan de lagering van de ventilator het al begeven had of al kapot was bij het verlaten van de fabriek, splinternieuwe gasketel van Vaillant waarvan een sensor constant foutmeldingen gaf (3 keer zonder warm water gezeten, 3 keer technieker moeten langskomen), splinternieuwe decoder van Proximus die constant foutmeldingen gaf en groen scherm, enzovoort enzovoort.

En dan heb ik het nog niet over de klantendiensten die op geen hol trekken. In plaats dat het schaamrood op hun wangen komt en ze je onmiddellijk voorzien van een oplossing, moet je echt vechten om het opgelost te krijgen.
WIj hebben Miele gekocht. Dik 2k voor wasmachine en droogmachine, maar al een jaar of 6-7 geen klachten. Enkel helemaal in't begin is ene van Miele moeten langskomen om de firmware van 1 van de 2 up te daten.
 
Is er iemand bij wie optie 4 al echt tot een bevredigende oplossing geleid heeft? Stappen 1, 2 en 3 doe ik ook, maar als het toestel niet meer in garantie is, ga ik er geen technieker meer bij halen. Wel ooit eens gedaan, en samengevat verloopt dat dan zo (naar analogie met @mac-bc zijn betoog):
1) Klantenservice opbellen: in de wachtrij komen te staan tot er eens iemand goesting heeft om op te nemen. Die weet dan van niks en dan word je effectief van het kastje naar de muur gestuurd.
2) Als je er dan toch in slaagt om een technieker langs te laten komen:
a) 150 Euro voorrijkosten
b) "Ja, meneer, de printplaat is kapot. Ik kan die wel bestellen en vervangen, maar dat kost xxx Euro (waarbij xxx dan ongeveer 80% van de nieuwprijs van het toestel is)

Dus: bij duurdere toestellen kies ik steevast voor betrouwbare merken (en nee, Whirlpool hoort daar niet bij). Goedkoop is in deze gevallen op langere termijn inderdaad duurkoop.

Merken als Renson, Vaillant, AEG, ... zijn toch geen slechte merken normaal gesproken? Als de boodschap is dat je enkel nog de absolute topmerken kunt kopen om er vanuit te mogen gaan dat uw toestel langer dan 2 jaar meegaat dan is het ook maar triestig imo.
 
ik heb hier een pomp met 3 standen en geen flauw idee waarvoor ze staan :laugh:

L M S

ik bel naar de leverancier: ja da's uwe debiet: Large / Medium / Small

en op het internet vind ik Langzaam / Medium / Snel.

Ga het hier weer proefondervindelijk moeten vaststellen. Van medium zijn we al zeker!
 
Kleine, doch opvallende, ergernis van de laatste tijd:
Als je ergens een bakker of een slager binnenstapt, en er is pakweg 10 meter plaats tussen de toegangsdeur en de balie waar amper volk staat, waarom stappen mensen dan eigenlijk 1 meter binnen om dan te blijven stilstaan en dus 9 meter vrije ruimte voor hen open te laten?!
Dan sta je daar met al het binnenkomend volk op 1 m² achter die kerel, wordt het daar ongemakkelijk drummen, staat de automatische schuifdeur constant open en dicht te schuiven, mensen die tot buiten moeten staan wachten, ... En die ene kerel voor u heeft zoiets van: "meh, don't care, mijn voeten staan hier in de beton gebeiteld".

En pas als het aan zijn beurt is, dan stapt hij 9 meter naar voor om zijn bestelling te plaatsen. :wtf:
Mis ik ergens iets in de sociale afspraken of...?

Maar bon, mij niet gelaten. Dan sta ik wel wat te hijgen in zijn nek.
Of dan ben ik wel "die rare" die gewoon voor hem gaat staan.
 
Ergernis van gisteren.

Daar is de zon, daar zijn de wielerterroristen die denken dat de baan van hun is. Ofwel rijden ze in grote groep over de weg, zonder begeleiding, ofwel rijden ze in groep, per twee naast elkaar op een fietspad dat daar niet voor gemaakt is, waardoor de groep voorbij rijden op een drukke baan ook niet meer veilig kan.
 
Terug
Bovenaan