Dit dus. De dingen die hier worden aangehaald zijn "ze leven boven hun stand want ze hebben een dure gsm en ik een goedkope". In de openingspost gaat het over "mensen die het wat minder breed hebben", niet over marginale steuntrekkers he... De kans is héél groot dat die gewoon een iPhone kunnen kopen met hun loon.
Inkomen, consumptiepatronen en sociale status
- Onderwerp starter Peter Vercruysse
- Startdatum
Iedereen heeft het recht om te kopen wat hij of zij wil. Van mij mag iedereen de nieuwste iPhone/Android hebben. Ik denk dat het probleem eerder is dat mensen met mindere financiële geletterdheid en/of middelen eerder geneigd zijn om zich te wenden tot het aankopen via krediet. Daar wringt het schoentje. Op langere termijn kom je dan altijd (veel) duurder uit.
Dat is hetzelfde als je afvragen of er een verschil is in uitgavepatroon tussen een dakloze en iemand die 2k verdient....
Natuurlijk is er een verschil in uitgave patroon. Het 1 gezin heeft 20-30 keer meer te besteden dan het andere. 10k/dag is ook gewoon rijk... De keren dat ik 10k of meer op een dag spendeerde was enkel als ik facturen van de bouw betaalde. En dat deed toch een beetje pijn telkens
.Heb het ergens anders al eens aangehaald. Het verschil tussen bvb 5-6k netto per maand en wat meer (jij stelt 10k netto) per maand is heel klein en beiden gezinnen verdienen dan goed. Dan heeft het 10k gezien een iets beter leven ja, maar beiden zullen gelukkig zijn, die 5k meer/minder zal daar niet veel aan veranderen.
Op een gegeven moment vervaagt dat geld toch allemaal. Ik ben 40 jaar, heb een dak boven mijn hoofd, gezond gezin, alles wat we moeten hebben. Alles wat we meer verdienen dan inflatie is mooi meegenomen, maar dat hoeft niet.
We hebben in januari er 700 euro netto bijgekregen (zonder vakantiegeld, 13de maand en bonus te verrekenen), maar zover zijn onze kosten niet gestegen hoor...
Betwijfel ik ergens. Ik zeg niet dat het een groot verschil in geluk betekent (of zelfs ook maar "een" verschil) maar die 5K verschil per maand levert je op niet eens een zeer lange termijn bvb wel een buitenverblijf in het zuiden op, op kortere termijn een boot of sportwagen, een moeiteloze upgrade naar een luxueuze/moderner huis, etc. Dat is wel een groot verschil hoor.
JanusDR
Well-known member
Wat vooral opvalt, is dat de openingspost in feite zeer neutraal is.
Maar de meesten hier beginnen ogenblikkelijk met termen te zwieren als 'jaloers', 'gierig', 'moei u met uw eigen zaken!', tot 'mensen met weinig geld moeten of hun auto afpakken want ze verwaarlozen soms hun kinderen!'.
De vraag was gewoon droog: waarom kopen mensen met minder inkomen dikwijls duurdere zaken dan mensen met hoger inkomen.
Ikzelf denk trouwens niet dat die aanname over het algemeen klopt.
In de gevallen waar het wel klopt, is het meestal:
- als je niet veel geld hebt, komt dat dikwijls door teveel uitgeven of minder interesse in 'accumuleren', niet onlogisch natuurlijk.
- als je geld hebt, ben je financieel zelfzekerder en heb je minder drang om een bepaalde status uit te dragen naar de buitenwereld toe.
Want waarom of voor wie moet je je bewijzen, als je weet dat je geld hebt.
- als je weinig geld hebt, aspireer je soms naar die hogere status of kijk je ernaar op. Het kopen van zaken die die status uitdragen, zorgt dan voor een beter gevoel van eigenwaarde.
Maar de meesten hier beginnen ogenblikkelijk met termen te zwieren als 'jaloers', 'gierig', 'moei u met uw eigen zaken!', tot 'mensen met weinig geld moeten of hun auto afpakken want ze verwaarlozen soms hun kinderen!'.
De vraag was gewoon droog: waarom kopen mensen met minder inkomen dikwijls duurdere zaken dan mensen met hoger inkomen.
Ikzelf denk trouwens niet dat die aanname over het algemeen klopt.
In de gevallen waar het wel klopt, is het meestal:
- als je niet veel geld hebt, komt dat dikwijls door teveel uitgeven of minder interesse in 'accumuleren', niet onlogisch natuurlijk.
- als je geld hebt, ben je financieel zelfzekerder en heb je minder drang om een bepaalde status uit te dragen naar de buitenwereld toe.
Want waarom of voor wie moet je je bewijzen, als je weet dat je geld hebt.
- als je weinig geld hebt, aspireer je soms naar die hogere status of kijk je ernaar op. Het kopen van zaken die die status uitdragen, zorgt dan voor een beter gevoel van eigenwaarde.
Ik ben akkoord dat het niet per se een verschil in geluk of geluksgevoel geeft, maar niet dat het maar een miniem verschil is naar levensstijl toe. Of toch minstens naar mogelijkheden toe. Dat verschil is echt groot.
Had het over geluk. Dat de mogelijkheden anders zijn is zo.
Weet nog dat ik netto 2300 had, met en hypotheek van 945 euro. Aangezien de andere kosten laag was, ging dat wel goed. En spaarde nog wat.
Vandaag verdien ik met dezelfde hypotheek 3650 euro (en meer bonus), ik hou dus meer over.
Vandaag doen we daar niets mee, maar over 2 jaar willen we wel een andere woning omdat deze maar 3 slaapkamers heeft. Dat wordt uiteraard mogelijk gemaakt door extra inkomsten. Anders zouden we ipv het benodigd geld op 2-2,5 jaar dicht te sparen moeten gaan lenen (en dat wordt ook niet goedkoper). Dus de extra inkomsten maken het mogelijk en gemakkelijker, maar maken ons niet gelukkiger.
We zoeken het geluk eerder in herinneringen, fijne dingen met de kinderen en vrienden doen etc. Ik word gelukkiger van een dag ravotten met mijn zoon dan van bvb een nieuwe iPhone, whatever.
Maar, dan zeg je uiteindelijk dus dat die gezinnen met minder geld gelukkiger zijn? Want die moeten minder werken en hebben dus meer tijd voor herinneringen op te bouwen?
Er staat ‘We’, mijn vriendin en ik dus.
Over de rest staat er niks. Voor mij doet iedereen wat die wil, ik hoef niemands leven te bepalen.
Silence
Well-known member
Wij zaten vanmiddag met 8 aan tafel op het werk.
Ik was de enige die boterhammen mee had. Nog ene met de chili con carne restjes van de dag voordien
Al de rest broodje of warm eten, zelfs ene die a la hello fresh kant en klare lunchpakketten thuis liet leveren..
En maar klagen natuurlijk.
Oldskooler
Well-known member
De onderklasse die zich wilt profileren.
De middenklasse die het nuchterder bekijkt.
Ik ken genoeg rijke mensen die maar met een gewone auto rijden bv.
Maar er zijn steeds gradaties in alle lagen uiteraard. Het hoeft allemaal zo niet te zijn.
Ook rijke tisten die brood eten zo oud dat het elders al lang bij de kippen lag.
Mss net omdat men uit armoede ooit kwam en de ingesteldheid heeft behouden.
Zoals mensen die de oorlog hebben meegemaakt.
Rijke mensen zijn grappig. Arme mensen zijn grappiger.
The end.
De middenklasse die het nuchterder bekijkt.
Ik ken genoeg rijke mensen die maar met een gewone auto rijden bv.
Maar er zijn steeds gradaties in alle lagen uiteraard. Het hoeft allemaal zo niet te zijn.
Ook rijke tisten die brood eten zo oud dat het elders al lang bij de kippen lag.
Mss net omdat men uit armoede ooit kwam en de ingesteldheid heeft behouden.
Zoals mensen die de oorlog hebben meegemaakt.
Rijke mensen zijn grappig. Arme mensen zijn grappiger.
The end.
Laatst bewerkt:
Voor de 1 a 2 keer per week dat ik op het werk ben neem ik ook wel iets daar. Meestal eet ik een salade, kost 2-2,5€.
Boterhammen zijn goedkoper, maar eet niet graag brood.
Eland
Well-known member
Ik neem ook gemakkelijk 1-2 keer per week een warme maaltijd op kantoor. Moet ik mij daar slecht door voelen of zo? 
Dat kost amper 3,5 à 5 euro. Ik eet dan thuis 's avonds boterhammen. Da's supergemakkelijk als ik 's avonds iets te doen heb tijdens etensuur én het is nog eens niet (veel) duurder dan zelf koken.
Dat kost amper 3,5 à 5 euro. Ik eet dan thuis 's avonds boterhammen. Da's supergemakkelijk als ik 's avonds iets te doen heb tijdens etensuur én het is nog eens niet (veel) duurder dan zelf koken.
rubenvb
Well-known member
Het enige probleem dat ik heb met "mensen die boven hun stand level" (hoe ik dat moet beoordelen weet ik eigenlijk niet dusja) is dat het zij zijn die ook willen dat de overheid dan maar alle onverwachte kosten op een of andere manier moet compenseren.
En dat kost mij geld, en dat vind ik niet leuk.
Maar zoals ik hierboven en ook al elders heb verteld, is het enorm moeilijk om de financiële rekening van anderen te maken, en vind ik het ook belangrijk een degelijk sociaal vangnet te hebben in een maatschappij. Ik zit dus ergens gevangen tussen een vuurzee en een afgrond (of hoe druk je dat uit) en ik ben er nog niet uit wat een ideale oplossing zou zijn hiervoor.
In ieder geval zou het zeker geen kwaad kunnen om de totale kredietlast van een persoon (want een gezin kan scheiden) te beperken zodoende dat er voldoende overblijft om goed van te leven. Amerikaanse toestanden waar mensen tot hun oren in kredietschuld zitten, zijn gewoon uitermate nefast om een goede maatschappij op te bouwen en te behouden. Maar zo'n grove wettelijke beperling laat dan niet meer toe dat er bvb een situatiereddend persoonlijk krediet wordt gegeven in times of need om even door een uitermate lastige periode te geraken. Dusja, ik ben er nog niet over uit hoe je dat best oplost.
Een ding weet ik zeker: de geldcadeautjes die nu onder het mom van energiepremies worden uitgedeeld schieten (behalve voor hen die het effectief wel kunnen gebruiken) compleet hun doel voorbij. Voor mij is het gewoon geld dat later door een of andere vage belastingverhoging (die zeker die naam niet zal dragen) teruggevorderd zal worden.
Wel, dan had ik liever niet die cadeaus, en gewoon mijn geld, zodat ik met mijn verwarming een graadje lager te zetten minder moest uitgeven.
But I digress, het ging hier over kakken op mensen die volgens anderen te veel uitgeven aan dingen die nog andere mensen niet belangrijk vinden. Of zoiets.
En dat kost mij geld, en dat vind ik niet leuk.
Maar zoals ik hierboven en ook al elders heb verteld, is het enorm moeilijk om de financiële rekening van anderen te maken, en vind ik het ook belangrijk een degelijk sociaal vangnet te hebben in een maatschappij. Ik zit dus ergens gevangen tussen een vuurzee en een afgrond (of hoe druk je dat uit) en ik ben er nog niet uit wat een ideale oplossing zou zijn hiervoor.
In ieder geval zou het zeker geen kwaad kunnen om de totale kredietlast van een persoon (want een gezin kan scheiden) te beperken zodoende dat er voldoende overblijft om goed van te leven. Amerikaanse toestanden waar mensen tot hun oren in kredietschuld zitten, zijn gewoon uitermate nefast om een goede maatschappij op te bouwen en te behouden. Maar zo'n grove wettelijke beperling laat dan niet meer toe dat er bvb een situatiereddend persoonlijk krediet wordt gegeven in times of need om even door een uitermate lastige periode te geraken. Dusja, ik ben er nog niet over uit hoe je dat best oplost.
Een ding weet ik zeker: de geldcadeautjes die nu onder het mom van energiepremies worden uitgedeeld schieten (behalve voor hen die het effectief wel kunnen gebruiken) compleet hun doel voorbij. Voor mij is het gewoon geld dat later door een of andere vage belastingverhoging (die zeker die naam niet zal dragen) teruggevorderd zal worden.
Wel, dan had ik liever niet die cadeaus, en gewoon mijn geld, zodat ik met mijn verwarming een graadje lager te zetten minder moest uitgeven.
But I digress, het ging hier over kakken op mensen die volgens anderen te veel uitgeven aan dingen die nog andere mensen niet belangrijk vinden. Of zoiets.
Er zijn wel heel wat rijke mensen/CEO's die niet met een tweedehands auto rondrijden en die geen iphone van 2015 hebben. Maar dat komt ook doordat ze vaak een "presentatie" functie hebben en niet te vergeten omdat ze zelfstandige zijn en omdat je spullen die aangekocht zijn van particulieren (2dehands) niet vlot kan inbrengen in de belastingen en geen BTW kan aftrekken van zoiets.
Maar zelf zie ik niet echt verschillen, sommigen doen het wel, anderen doen het niet, de een kickt wat meer op zijn status voorkomen en aanzien en de ander kickt er meer op om "underdog" te zijn en enkel zijn intrinsieke kwaliteiten te laten spreken. Het aspect "zie eens wat ik mij kan permitteren, ik kan hier in sandalen binnen wandelen op een ingenieurskantoor, al 6 maand niet meer naar de kapper geweest, terwijl de grote bonzen met hun dassen meetings met mij willen" dat is ook een bepaald status symbool om het zo maar te zeggen.
Dat geldt voor zowel mensen die uit rijke gezinnen komen en uit arme. Dus ik denk dat uw bevinding zeer lokaal is en gelijkloopt puur omdat je in een kleine kring/familie dit bekijkt.
Maar zelf zie ik niet echt verschillen, sommigen doen het wel, anderen doen het niet, de een kickt wat meer op zijn status voorkomen en aanzien en de ander kickt er meer op om "underdog" te zijn en enkel zijn intrinsieke kwaliteiten te laten spreken. Het aspect "zie eens wat ik mij kan permitteren, ik kan hier in sandalen binnen wandelen op een ingenieurskantoor, al 6 maand niet meer naar de kapper geweest, terwijl de grote bonzen met hun dassen meetings met mij willen" dat is ook een bepaald status symbool om het zo maar te zeggen.
Dat geldt voor zowel mensen die uit rijke gezinnen komen en uit arme. Dus ik denk dat uw bevinding zeer lokaal is en gelijkloopt puur omdat je in een kleine kring/familie dit bekijkt.
Silence
Well-known member
Ik neem ook gemakkelijk 1-2 keer per week een warme maaltijd op kantoor. Moet ik mij daar slecht door voelen of zo?
Niemand moet zich daar slecht bij voelen en doet dat hij/zij wilt.
Moest mijn vriendin ook warm kunnen eten op het werk deed ik het ook, tis makkelijker en goedkoper dan thuis koken.
Ge moet dan alleen tijdens het eten nie klagen hoeveel duurder dat allemaal is geworden.
Wat is dat nu voor onzin, als gij vrijwel elke middag van u leven boterhammetjes uit de brooddoos wilt blijven eten zoals toen je nog een kleuter was, dan stel ik voor dat je ‘s avonds ook alleen maar melk of water drinkt en rijstpap eet. Zoniet dan moet je niet klagen over hoe duur alles is. Al zeker niet op café of restaurant ooit gaan of op reis verder dan België, al zeker geen nieuwe fiets ooit kopen of laat staan een nieuwe auto. Tenzij je nooit gaat klagen over hoe duur alles is.
Avondland
Well-known member
Deze thread staat bol van aannames en zéér stellige uitspraken waarbij anekdotische feitjes worden opgeklopt tot Grote Waarheden waarmee je hele sociale groepen over één kam kan scheren. Geld is hét thema om classic BG aan het werk te zien. De man van mijn nicht is behoorlijk rijk ("ontwikkeld", zeggen ze hier dan - alsof rijke mensen "goed" zijn en arme mensen "slecht") en ik zie die twee om de haverklap naar Dubai en de Malediven reizen om daar te gaan pronken met hun dure Porsche, fancy resorts, dure vrienden en dure kinderen. Ik ga daar niet jaloers om wezen. En ik heb in mijn FB ook wel "arme paupers" die met een iPhone pronken, maar geen haar aan mijn hoofd denkt eraan tegen die mensen te zeggen (of maar te denken) dat zij geen recht hebben op luxegoederen omdat ze betere dingen kunnen doen met hun geld.
"Financiële geletterdheid" is ook weer zo'n twijfelachtig begrip. Je kan objectief vaststellen dat persoon X zijn geld doet renderen en dat persoon Y zijn geld niet doet renderen. Maar dat is het dan ook. Niet iedereen wil pronken met een dure wagen, niet iedereen wil pronken met zuinigheid. Er is een immense grijze zone tussen mensen die énorm succesvol geld hebben belegd en mensen die door hun consumptiegedrag compleet bankroet zijn gegaan. We baseren onze waardeoordelen op die extremen, maar de meeste mensen modderen gewoon aan en proberen wat naar eigen goeddunken . Soms loopt dat goed, soms loopt dat scheef.
"Financiële geletterdheid" is ook weer zo'n twijfelachtig begrip. Je kan objectief vaststellen dat persoon X zijn geld doet renderen en dat persoon Y zijn geld niet doet renderen. Maar dat is het dan ook. Niet iedereen wil pronken met een dure wagen, niet iedereen wil pronken met zuinigheid. Er is een immense grijze zone tussen mensen die énorm succesvol geld hebben belegd en mensen die door hun consumptiegedrag compleet bankroet zijn gegaan. We baseren onze waardeoordelen op die extremen, maar de meeste mensen modderen gewoon aan en proberen wat naar eigen goeddunken . Soms loopt dat goed, soms loopt dat scheef.