Inkomen, consumptiepatronen en sociale status

Het grote probleem is dat alles te kopen is op krediet. De premium-wagens die eigenlijk oorspronkelijk voorbehouden waren voor ontwikkelde mensen, want laat ons eerlijk zijn anno 1995 reden doorgaans enkel de dokters/advocaten/architecten met BMW e.d., zijn nu zeer toegankelijk met een krediet.

Les 1: nooit iemands vermogen/kapitaal inschatten op basis van zijn wagen/kledij/telefoon
Les 2: alles is op krediet te verkrijgen, ook prullen als een iphone, er is geen echt mechanisme dat mensen tegenhoudt bij het maken van aankopen.
Les 3: minder ontwikkelde mensen zullen sneller grijpen naar statusaankopen, mede door het ontbreken van financiële geletterdheid.
Les 3 is wel een prachtige... Van arrogantie gesproken. Mensen die minder verdienen zijn minder ontwikkeld? Mooi. Mensen die iets kopen wat in jouw ogen een statussymbool is, zijn minder ontwikkeld? En daarnaast: als ze sneller grijpen naar statusaankopen, zijn ze misschien net wél financieel geletterd, maar kiezen ze ervoor om het budget anders te besteden.

Onzin dat in 1995 BMW's enkel voor dokters of advocaten waren, hoor. Ja, je kunt alles kopen op krediet, maar laat de mensen eens hun geld uitgeven zonder dat ze daarvoor onderontwikkeld of financieel ongeletterd genoemd worden.

Genoeg mensen die het minder breed hebben tot zelfs arm zijn, die ook niet constant droog, oud brood willen eten, die ook eens willen genieten van het leven en ook eens iets willen kopen/een cadeau willen geven/niet het gevoel willen hebben dat ze overal buiten vallen.
 
Al dat vergelijk heeft toch geen enkele zin.

Deed dat zelf vroeger ook, maar als mid dertiger ben ik daar toch over heen gegroeid.

Het is te gemakkelijk om anderen af te rekenen op hun Gsm/auto/kledij.

Draag zelf 80% van de tijd kledij die vuil is wegens mijn job. (Gewone jeans, truien.) Dan word je idd al eens vreemd bekeken.
Ik heb geen flauw idee welke iphone ik heb, mijn 3 jarige dochter Plakt daar stickers op en papa vind dat geweldig. (daar heb ik al veel rare blikken voor gekregen)

Waar ik wel moeite mee heb, is als er onder vrienden gepraat word over verbouwen/lenen en dan moet ik echt mijn tong afbijten als ik hoor hoe diep sommige financieel hun nek in een strop steken. (En dan bedoel ik echt lening+renovatielening+autolening+ extra renovatielening+ lening bij ouders….)
 
Les 3 is wel een prachtige... Van arrogantie gesproken. Mensen die minder verdienen zijn minder ontwikkeld?
Nee, dat zeg ik niet. Ik zeg dat mensen met een lagere ontwikkelingsgraad sneller overgaan tot impulsaankopen.
Mooi. Mensen die iets kopen wat in jouw ogen een statussymbool is, zijn minder ontwikkeld?
Als de insteek is: ik heb eigenlijk maar 1300 euro, maar leef alsof ik 2000 heb, dan is dat toch teken van een lagere ontwikkelingsgraad.
En daarnaast: als ze sneller grijpen naar statusaankopen, zijn ze misschien net wél financieel geletterd, maar kiezen ze ervoor om het budget anders te besteden.
Tuurlijk, ga eens kijken in de lagere school waar mijn vrouw werkt. Sociale gevallen met sjieke wagens en de kinderen bucht mee in de brooddoos en een jas die zelf een textielbak onwaardig is.
Onzin dat in 1995 BMW's enkel voor dokters of advocaten waren, hoor.
Toch in mindere mate voor de gewone man. Dat is pas later gekomen.

Ja, je kunt alles kopen op krediet, maar laat de mensen eens hun geld uitgeven zonder dat ze daarvoor onderontwikkeld of financieel ongeletterd genoemd worden.
Nee, sommige mensen moeten beschermd worden tegen zichzelf. Ik heb genoeg gezien in de sociale woningen waar ik kwam voor mijn werk. Sociale woning, BMW voor de deur, grote tv, maar geen deftige kledij of eten voor de kinderen.

Genoeg mensen die het minder breed hebben tot zelfs arm zijn, die ook niet constant droog, oud brood willen eten, die ook eens willen genieten van het leven en ook eens iets willen kopen/een cadeau willen geven/niet het gevoel willen hebben dat ze overal buiten vallen.
Dat wil toch niet zeggen dat ze daarom alles moeten kunnen kopen met een krediet? Een BMW of Iphone staat toch niet gelijk aan genieten van het leven? Sigaretten roken van 10 euro/pak staat toch niet gelijk aan genieten?
 
...

Waar ik wel moeite mee heb, is als er onder vrienden gepraat word over verbouwen/lenen en dan moet ik echt mijn tong afbijten als ik hoor hoe diep sommige financieel hun nek in een strop steken. (En dan bedoel ik echt lening+renovatielening+autolening+ extra renovatielening+ lening bij ouders….)

Als het hun enige manier is om te kopen ipv te huren, kan ik het nog een beetje begrijpen, maar het klinkt als een enorm risico op die manier.

Het kan trouwens nog erger: huren aan €1000/maand (en dan spreek ik over een paar jaar geleden) en daar bovenop nog eens lenen voor een auto, niet omdat de vorige opgereden is maar omdat ze iets groters wilden (met 2 dus niet eens de klassieke BG discussie van hoeveel ruimte heb je nodig als je een gezin met kinderen hebt :p)
 
Nee, dat zeg ik niet. Ik zeg dat mensen met een lagere ontwikkelingsgraad sneller overgaan tot impulsaankopen.

Als de insteek is: ik heb eigenlijk maar 1300 euro, maar leef alsof ik 2000 heb, dan is dat toch teken van een lagere ontwikkelingsgraad.

Tuurlijk, ga eens kijken in de lagere school waar mijn vrouw werkt. Sociale gevallen met sjieke wagens en de kinderen bucht mee in de brooddoos en een jas die zelf een textielbak onwaardig is.

Toch in mindere mate voor de gewone man. Dat is pas later gekomen.


Nee, sommige mensen moeten beschermd worden tegen zichzelf. Ik heb genoeg gezien in de sociale woningen waar ik kwam voor mijn werk. Sociale woning, BMW voor de deur, grote tv, maar geen deftige kledij of eten voor de kinderen.


Dat wil toch niet zeggen dat ze daarom alles moeten kunnen kopen met een krediet? Een BMW of Iphone staat toch niet gelijk aan genieten van het leven? Sigaretten roken van 10 euro/pak staat toch niet gelijk aan genieten?
Gek, want in de openingspost waren 2e handskleren nog een teken van rijkdom ;).
Ik vind persoonlijk besparen zonder doel, nog veel absurder hoor. Dat is letterlijk u dingen ontzeggen om gewoon een hoger getalletje op de bankrekening te zien staan...
 
Gek, want in de openingspost waren 2e handskleren nog een teken van rijkdom ;).
Ik vind persoonlijk besparen zonder doel, nog veel absurder hoor. Dat is letterlijk u dingen ontzeggen om gewoon een hoger getalletje op de bankrekening te zien staan...
Nee dat is absurd, maar ik heb het over mensen die boven hun stand leven, ten koste van basis-levenskwaliteit (of levenskwaliteit van hun kinderen)

Iedereen die in een lagere school werkt kent wel enkele kinderen waar dit thuis het geval is.
 
Nee, dat zeg ik niet. Ik zeg dat mensen met een lagere ontwikkelingsgraad sneller overgaan tot impulsaankopen.

Als de insteek is: ik heb eigenlijk maar 1300 euro, maar leef alsof ik 2000 heb, dan is dat toch teken van een lagere ontwikkelingsgraad.
Mensen met een lagere ontwikkelingsgraad gaan sneller over tot impulsaankopen. Dat betwijfel ik ten zeerste. Daarnaast betwijfel ik ook of een te dure auto of iPhone een impulsaankoop is. En dààrnaast betwijfel ik of je "ontwikkelingsgraad" niet fout gebruikt.

Ik ga niet op elk zinnetje zitten kissebissen, dat leest niet en praat niet. Maar je maakt hier voortdurend aannames en doet alsof het feiten zijn. Ik weet niet vanwaar jij bent, maar een dikke mercedes was bij ons vooral een teken van "boer zijn". En sommige mensen hebben nu eenmaal liever een mooie (vaak dus duurdere) auto, en andere niet. En dan?

1.300€ hebben, maar (op sommige vlakken) leven alsof je 2.000€ hebt. En dan?

Dat wil toch niet zeggen dat ze daarom alles moeten kunnen kopen met een krediet? Een BMW of Iphone staat toch niet gelijk aan genieten van het leven? Sigaretten roken van 10 euro/pak staat toch niet gelijk aan genieten?
Voor jou niet.
 
Gek, want in de openingspost waren 2e handskleren nog een teken van rijkdom ;).
Ik vind persoonlijk besparen zonder doel, nog veel absurder hoor. Dat is letterlijk u dingen ontzeggen om gewoon een hoger getalletje op de bankrekening te zien staan...
Maar iets goedkoop kopen of 2de hands is voor mij niet direct synoniem voor "u dingen ontzeggen". Voor ons eerste kind hebben wij ook een hoop dingen 2ehands gekocht, of geleend van vrienden en familie terwijl wij dat perfect allemaal nieuw hadden kunnen kopen als we dat zou willen. Het is niet dat dat heeft gezorgd voor een lagere levenskwaliteit voor de baby of voor ons.
 
Ik stoor me vooral aan het klagen over centen door mensen die je op andere momenten hoort zeggen: 'een belegd broodje elke middag is wel duur, maar je mag toch nog leven ook hé', 'dat kleedje kon ik echt niet lagen hangen, ook al was het niet goedkoop', 'een tuinaannemer is duur zeg!', ...

Een euro kan je helaas maar één keer uitgeven en sommige mensen maken daar geen rationele keuzes in.

Naja, ze doen maar. Leven en laten leven, zolang ze niet teveel zagen.

Ik vind persoonlijk besparen zonder doel, nog veel absurder hoor. Dat is letterlijk u dingen ontzeggen om gewoon een hoger getalletje op de bankrekening te zien staan...
Een hoger getalletje op de bankrekening kan een doel op zich zijn hé.

Misschien ben jij er al, maar je komt telkens wat dichter bij The Position of Fuck You . :laugh:

Voor ons eerste kind hebben wij ook een hoop dingen 2ehands gekocht, of geleend van vrienden en familie terwijl wij dat perfect allemaal nieuw hadden kunnen kopen als we dat zou willen. Het is niet dat dat heeft gezorgd voor een lagere levenskwaliteit voor de baby of voor ons.
Gisteren waren ze op kantoor bezig over kinderwagens.
Iemand had 800€ betaald, de andere 700€, ...

Ik beet op mijn tong om te zeggen dat onze 250€ had gekost tweedehands. :laugh:
 
Maar iets goedkoop kopen of 2de hands is voor mij niet direct synoniem voor "u dingen ontzeggen". Voor ons eerste kind hebben wij ook een hoop dingen 2ehands gekocht, of geleend van vrienden en familie terwijl wij dat perfect allemaal nieuw hadden kunnen kopen als we dat zou willen. Het is niet dat dat heeft gezorgd voor een lagere levenskwaliteit voor de baby of voor ons.
Wij hebben ook vanalles 2e hands hoor, al is dat eerder uit ecologisch dan economisch standpunt. Zoals @TNTim zegt, ik heb ook collega's die vaak klagen hoe duur de belegde broodjes zijn, maar er dan wel elke middag 1 kopen. Dat vind ik wel vreemd gedrag.
 
Wij hebben ook vanalles 2e hands hoor, al is dat eerder uit ecologisch dan economisch standpunt. Zoals @TNTim zegt, ik heb ook collega's die vaak klagen hoe duur de belegde broodjes zijn, maar er dan wel elke middag 1 kopen. Dat vind ik wel vreemd gedrag.

Jamaar, ontzeg je je nu zaken of ben je ecoligisch/economisch bezig?

Ik heb genoeg 2de hands spullen, omdat ik geen noodzaak zie om zaken waar garantie opzit en in zeer goede staat zijn nieuw te kopen.
Of in geval van ons salontafel vonden we niets naar onze zin en stootten we daar toevallig op.

2de hands kleding gaat er voor mij wel over, waar iemand anders heeft in liggen stinken hoef ik niet. Maar dat is een eigen keuze.
 
Goh ja, eender welk luxegoed is dan geld weggegooid, want ge hebt het niet nodig en het is niet om te overleven.
Mag iemand met €1500 netto geen PS5 kopen dan, al dan niet gespaard?
 
Les 3: minder ontwikkelde mensen zullen sneller grijpen naar statusaankopen, mede door het ontbreken van financiële geletterdheid.

Gierig zijn is eigenlijk ook een vorm van financiële ongeletterdheid.

Snap niet goed dat de focus van dit verhaal de "verkwistende arme" is en niet de "gierige grootdverdiener".

Ik zie in dit verhaal vooral een jaloerse grootverdiener die mentaal niet kan kopen wat hij wil uit gierigheid en dan nog eens jaloers is op een "arme" die het wel kan en dan maar uit frustratie deze wegzet als verkwister.
 
Mijn vriendin en ik verdienen beiden goed, maar wij halen er plezier uit om dingen voor weinig geld op de kop te tikken. Wij houden van prijs/kwaliteit en geld besparen, zie het als een soort hobby. Wij zetten daardoor elke maand het merendeel van ons loon opzij, maar het is niet dat wij dat geld op dit moment zouden willen gebruiken voor iets anders. Mogelijk komt dat ooit eens van pas bij ziekte of wanneer één van ons zijn/haar werk verliest, best case kunnen we vroeger op pensioen gaan door onze zuinige levensstijl en het geld dat we opgepot hebben.

Wij gaan trouwens 3-4x per jaar op vliegreis, maar ik denk dat wij daar minder geld aan spenderen dan sommige mensen aan 1 reis.

Ik denk dat de hoeveelheid geld dat je spendeert niet in relatie hoeft te staan met hoeveel je verdient. Je hebt big spenders in de rijke en arme klasse en je hebt zuinige mensen in beide klassen. Is de ene slimmer dan de andere? Ik ga een ander z'n rekening niet maken. Tenzij een big spender bij mij om geld komt vragen, dan heb ik zoiets van: "eigen schuld, dikke bult". Wij sparen uiteraard niet om een ander zijn big spending issues op te lossen.
 
Gierig zijn is eigenlijk ook een vorm van financiële ongeletterdheid.

Snap niet goed dat de focus van dit verhaal de "verkwistende arme" is en niet de "gierige grootdverdiener".

Ik zie in dit verhaal vooral een jaloerse grootverdiener die mentaal niet kan kopen wat hij wil uit gierigheid en dan nog eens jaloers is op een "arme" die het wel kan en dan maar uit frustratie deze wegzet als verkwister.
Het gaat hier eerder over arme mensen die boven hun stand leven met allerhande financieringen.

We moeten het toch niet toestaan dat iemand werkloos is, sociaal huurt en dan met een luxewagen rijdt en zijn kind naar school stuurt met een regenjasje en plastiek botten van de zeeman bij vriestemperaturen.

Er zou een instantie moeten zijn die die wagen komt takelen, dat kind deftige kledij geeft en deftig eten en nog een castratie en sterilistatie van de ouders er bij.

Maar blijkbaar vinden sommige mensen hier de consumptie van goederen belangrijker en moet iedereen maar kunnen kopen wat hij wilt, zelf pakken sigaretten van 10 euro/pak mogen die mensen niet ontzeggen.
 
We moeten het toch niet toestaan dat iemand werkloos is, sociaal huurt en dan met een luxewagen rijdt en zijn kind naar school stuurt met een regenjasje en plastiek botten van de zeeman bij vriestemperaturen.

Er zou een instantie moeten zijn die die wagen komt takelen, dat kind deftige kledij geeft en deftig eten en nog een castratie en sterilistatie van de ouders er bij.

Maar blijkbaar vinden sommige mensen hier de consumptie van goederen belangrijker en moet iedereen maar kunnen kopen wat hij wilt, zelf pakken sigaretten van 10 euro/pak mogen die mensen niet ontzeggen.
Hier hebt ge wel een serieus punt eigenlijk.
Als er kinderen in het spel zijn zouden de prioriteiten absoluut bij het kind moeten liggen.
Mijn vrouw heeft nog een aantal jaar gewerkt in tehuis voor geplaatste kinderen. Gewoon schrijnend die verhalen. Dan begin je inderdaad na te denken over verplichte sterilisatie. No kidding. Sommige mensen zouden geen kinderen mogen hebben.

Verder wel weer nutteloos topic en zou perfect bij een of ander topic gevoegd kunnen worden.
 
Het gaat hier eerder over arme mensen die boven hun stand leven met allerhande financieringen.

Mijn punt is dat "boven hun stand leven" vaak heel subjectief is en dat volgens "gierigaards" andere mensen al heel snel boven hun "stand" leven.

Ik verdien meer en heb een "Xiaomi brol", zij verdienen minder en hebben een "Apple".
De kans dat het probleem "gierigheid" is en niet "boven hun stand" leven is groot.

We moeten het toch niet toestaan dat iemand werkloos is, sociaal huurt en dan met een luxewagen rijdt en zijn kind naar school stuurt met een regenjasje en plastiek botten van de zeeman bij vriestemperaturen.

Het probleem van de arme die geld uitgeeft rap efkes gaan gelijk trekken met kindermishandeling.

Met als conclusie, arme mensen mogen geen Apple kopen want dan gaan ze hun kinderen mishandelen?
 
Ik vraag me af of er geen duidelijk verschil is in uitgavepatroon tussen mensen die "goed verdienen" (laat ons zeggen 10K netto per maand als gezin) en mensen die "goed verdienen" (laat ons zeggen 10K netto per dag als gezin).

Die eerste groep kan uiteraard zeer goed en redelijk luxueus leven maar de ruimte voor echte luxe is eerder beperkt, om het eens actueel te maken - neem nu dat je als gezin nummer 1 fan bent van Beyoncé - in 99,999999% van de gevallen zou je het liefst dat optreden bijwonen vanop de beste plaatsen, en liefst ook nog eens met de taxi heen en terug. In theorie is dat perfect mogelijk - maar de kans dat gezin nummer 1 dat zal doen is eerder klein denk ik.

Als ik zowat in de directe omgeving kijk zijn vermogende mensen meestal niet echt status -minded lijkt het, in tegendeel zelfs - het lijkt soms wel of ze een soort van vrees/schrik hebben om hun RR/Lambo of fancy oldtimer uit de garage te halen, hun L&V handtas met bijpassend jurkje te showen, de woning dermate afschermen dat je er haast niets van ziet ..... Maar zo heel sporadisch, bij bepaalde gelegenheden ... kan het niet goed genoeg zijn pak op maat, met de sportwagen, fancy horloge, de dame in jurkje van Chanel ofzo ..

Maar in tegenstelling tot de openingspost zie ik toch vooral dat mensen die wat beter verdienen toch wat extra middelen in de woning steken hoor, wat meer ruimte/luxe - daarom niet meteen decadent maar gewoon wat beter/groter. Wagens zijn eerder persoonlijk maar de meeste hebben toch wel iets waar je mee kan buiten komen. Maar vermogende mensen die op regelmatige basis de kringloopwinkel bezoeken - ik zou dat toch eens graag zelf zien om eerlijk te zijn, 2de handwagens kan ik best begrijpen.

En verder is er toch niets mis met het feit dat mensen met een wat bescheidener inkomen zich af en toe toch iets aanschaffen dat wat "boven hun stand is", dat kan gewoon een doel op zich zijn (we laten hier even de piste dat het ten koste van bvb. opvoeding van de kinderen etc is) - als zij afwegen dat een iphone/merkkledij/wagen waardevoller is dan een upgrade van de 50 jaar oude keuken, wat betere/gezondere voeding, of het streven naar het verwerven van een eigen woning ...
 
Terug
Bovenaan