Het probleem in het onderwijs (referenties: ik werk in het hoger onderwijs, studeer een master, vrouw werkt in het tweedekansenonderwijs) is dat alles te tof moet zijn en dat er bij beleidsdoelstellingen met buzzwords wordt gegooid waar de personen in kwestie duidelijk geen notie van hebben. Praktijkvoorbeeld: een prof - zeer capabele mens en meester in zijn metier, daar niet van - start een Wooclap op onder het mom "vandaag doen we een stuk blended learning". Ja goed, dat is dus niet echt wat blended learning inhoudt maar ge merkt dat ze op de teamvergadering hebben onthouden dat het iets te maken had met digitale leervormen integreren in uw normale colleges.
Bij mij op het werk gooien ze ook om de 3 jaar met een ander buzzword dat ergens in een ivoren toren bepaald wordt en waar het docententeam zich dan maar mee moet bezighouden. "Cocreatie". "Meer-waarde creëren". "De digitale sprong nemen". Ik citeer maar willekeurig uit onze marketingboekjes van de laatste 10 jaar. Hoe we dat concreet gaan invullen? Wat dat betekent voor de dagelijkse werking en onze manier van lesgeven of de achterliggende werking van de organisatie? Ach man, dat maakt toch niet uit. Buzzwords smijten verdomme, de inhoud bepalen we later wel!
En ergens is dat ook logisch hé, gans die financiering zit scheef. Hoger onderwijs hun financiering hangt af van het aantal ingeschreven studenten, dus wat is uw hoofddoelstelling? Ahja, studenten lokken. Buzzwords! Marketing! Hip zijn! Bij mijn vrouw hangt de financiering af van het aantal uitgereikte certificaten. Ge wilt oprecht niet weten hoeveel mensen ze erdoor laten die eigenlijk de lat niet halen omdat ze dan toch maar die financiering kunnen verhogen.
Zo lang de financiering van onderwijsinstellingen niet gekoppeld wordt aan de kwaliteit van hun onderwijs en opleidingenaanbod, gaat de kwaliteit blijven dalen. Er is 0,0 incentive op beleidsniveau om die kwaliteit omhoog te trekken, want dat kost veel energie en tijd en levert in se geen hol op.
Bij mij op het werk gooien ze ook om de 3 jaar met een ander buzzword dat ergens in een ivoren toren bepaald wordt en waar het docententeam zich dan maar mee moet bezighouden. "Cocreatie". "Meer-waarde creëren". "De digitale sprong nemen". Ik citeer maar willekeurig uit onze marketingboekjes van de laatste 10 jaar. Hoe we dat concreet gaan invullen? Wat dat betekent voor de dagelijkse werking en onze manier van lesgeven of de achterliggende werking van de organisatie? Ach man, dat maakt toch niet uit. Buzzwords smijten verdomme, de inhoud bepalen we later wel!
En ergens is dat ook logisch hé, gans die financiering zit scheef. Hoger onderwijs hun financiering hangt af van het aantal ingeschreven studenten, dus wat is uw hoofddoelstelling? Ahja, studenten lokken. Buzzwords! Marketing! Hip zijn! Bij mijn vrouw hangt de financiering af van het aantal uitgereikte certificaten. Ge wilt oprecht niet weten hoeveel mensen ze erdoor laten die eigenlijk de lat niet halen omdat ze dan toch maar die financiering kunnen verhogen.
Zo lang de financiering van onderwijsinstellingen niet gekoppeld wordt aan de kwaliteit van hun onderwijs en opleidingenaanbod, gaat de kwaliteit blijven dalen. Er is 0,0 incentive op beleidsniveau om die kwaliteit omhoog te trekken, want dat kost veel energie en tijd en levert in se geen hol op.
