Hoe voel je je over ouder worden?

40 over 9 dagen. En het feit dat dat een non-event zal zijn helemaal alleen valt me lastiger dan ik eigenlijk wil toegeven -_-

Maar on-topic fysiek is er eigenlijk weinig tot geen verschil met 10-20 jaar geleden. Beetje zoals Makila nooit super geweest dus het verval dat er waarschijnlijk is is niet zo duidelijk :p Mentaal is het idee dat het alleen maar bergaf gaat en het eigenlijk gewoon wachten is tot de rit over is.. moeilijk.
 
Het moeilijkste zijn vandaag de overlijdens van mensen die je kent, vandaag geïnformeerd dat één van de jongste proffen waar ik vroeger les van kreeg gestorven is, en dan valt me op "Shit die was maar 20 jaar ouder dan me"...
Ik ben dichter bij 50 dan bij 40. Fysiek mag ik niet klagen, ik ben nog niet ernstig ziek geweest en ben in goede conditie. Ik heb ook nog steeds het gevoel dat ik dat zelf onder controle heb: wil ik wat vermageren of mijn conditie verbeteren, dan moet ik meer sporten. Het is wel zo dat er wat méér van dat nodig is dan vroeger.
In het algemeen heb ik geen moeite met ouder worden en sta ik daar ook niet veel bij stil. Maar er zijn toch uitzonderingen:
* Zoals bij @ugar hierboven zijn het bij mij ook de momenten wanneer iemand sterft waaraan je goede herinneringen aan hebt. Dat kan een collega, vriend of familielid zijn, maar ook een bekend persoon, zoals bijvoorbeeld Bea Van der Maat vorig jaar. Melancholie is nu eenmaal iets dat opsteekt als je ouder wordt zeker?
* Als het een dag moeilijk gaat op het werk, stel ik mezelf toch wel eens de vraag of ik zo wil verder doen of toch niet nog iets anders wil doen in mijn leven, de wereld ontdekken... Nu gaat het nog, maar zal dat ook nog gaan als ik op pensioen ben ? (als ik al zover kom natuurlijk). Dit steekt overigens ook wel de kop op na een vakantie... Maar vacation blues bestaan wel op alle leeftijden zeker?
 
Ah op die manier. Ja, ik heb daar ook hard last van.

Als alles vol ligt met speelgoed, vingers op de ramen, een berg was en veel gegiechel en getier kan ik dat vlot relativeren met de gedachte dat dat allemaal zal verdwijnen. En op de dag dat dat allemaal weg is, keert dat nooit meer terug. Ik hoop dat die dag nog heel ver weg blijft.
Soms maakt men zich daar druk in maar eigenlijk moet ik zeggen dat ik dat toch gemist heb toen dat weg was bij onze oudste. Zelfs wakker worden door het huilen in het holst van de nacht en dan troosten en samen terug in slaap vallen zijn zaken waar ik met veel geluk aan terug denk.
 
Ik heb zowat dezelfde reactie als Piet. :laugh:
Als dit werkt voor mij (mentaal) dan is dat ok hé? Uiteindelijk moet ik leven met het feit dat ik zelf ouder word. :D
Maar natuurlijk begrijp ik Piet ook wel ergens. (Dat heb ik dan ook extra in de verf gezet)

Bij Piet werkt dit mentaal trukje niet. Fair enough. Maar ik ben niet Piet. ;)
 
Soms maakt men zich daar druk in maar eigenlijk moet ik zeggen dat ik dat toch gemist heb toen dat weg was bij onze oudste. Zelfs wakker worden door het huilen in het holst van de nacht en dan troosten en samen terug in slaap vallen zijn zaken waar ik met veel geluk aan terug denk.
Huilen in het holst van de nacht ligt bij ons nu wel helemaal anders dan bij de meeste koppels denk ik. Dat is iets wat ik niet mis.

M'n moeder zei altijd: ik heb schrik voor de dag dat jullie niet meer gaan willen knuffelen met mij. Ik ga m'n mama altijd blijven knuffelen, elke dag! Of dat dacht ik toch als kind. Eens je 14 jaar wordt verminderd dat toch wel. Nog zoiets waar ik niet naar uitkijk.
 
-krimp sociaal netwerk en activiteiten
Ik zie die vorm van "ergernis of minpunt" hoe je het wil noemen,
in veel threads voorbij komen.

Maar als er dan eens een thread wordt opgesteld door iemand hier "met een BG lid op pad", is daar quasi nooit response in of op.

Dus kan ik alleen maar vast stellen dat de meesten toch ofwel het allemaal zo erg niet vinden,
of gewoon de moeite niet willen doen.
 
  • Leuk
Waarderingen: Ebel
Ik zie die vorm van "ergernis of minpunt" hoe je het wil noemen,
in veel threads voorbij komen.

Maar als er dan eens een thread wordt opgesteld door iemand hier "met een BG lid op pad", is daar quasi nooit response in of op.

Dus kan ik alleen maar vast stellen dat de meesten toch ofwel het allemaal zo erg niet vinden,
of gewoon de moeite niet willen doen.
De meesten posten hier omdat ze hier anoniem kunnen zijn.

Op pad gaan met anderen verpest de anonimiteit.
 
Is er ook geen verschil tussen aanvoelen ouder worden man vs vrouw?

Een vrouw piekt toch sneller, terwijl een man iets langer een jongen blijft.
 
De meesten posten hier omdat ze hier anoniem kunnen zijn.
Dat is min of meer gelukt tot een paar lopers mij op Garmin (en Strava) hadden gevonden. :D

Ik herinner nog goed dat ik aan de start stond van een marathon en ineens riep Spooky op mij: Hey is dat niet onze goeie vriend Makila? :confused:
En het was helemaal om zeep toen ik mij als reserve had opgegeven voor KOTK (en ook 1x ben opgeroepen) :tongue:
 
55 jaar …het lichaam is dan misschien oud maar voel mij nog altijd geestelijk jong . ;)
Denk dat het meestal in het kopje zit en iemand in zijn dertiger jaren is echt niet oud hee …ge begint dan nog maar te leven . ;)

Soit , hier wel de gekende kwaaltjes van het ouder worden en alles gaat wat stroever maar als het erop aan komt denk ik niet dat ik veel moet onderdoen voor de jeugd ….alleen doe ik er misschien wat langer over in tijd maar wat maakt die extra tijd nu uit ….zolang ik mijn doel maar bereik . ;)
 
55 jaar …het lichaam is dan misschien oud maar voel mij nog altijd geestelijk jong . ;)
Denk dat het meestal in het kopje zit en iemand in zijn dertiger jaren is echt niet oud hee …ge begint dan nog maar te leven . ;)

Soit , hier wel de gekende kwaaltjes van het ouder worden en alles gaat wat stroever maar als het erop aan komt denk ik niet dat ik veel moet onderdoen voor de jeugd ….alleen doe ik er misschien wat langer over in tijd maar wat maakt die extra tijd nu uit ….zolang ik mijn doel maar bereik . ;)
Ben jij het Jan?
 
Ik zie die vorm van "ergernis of minpunt" hoe je het wil noemen,
in veel threads voorbij komen.

Maar als er dan eens een thread wordt opgesteld door iemand hier "met een BG lid op pad", is daar quasi nooit response in of op.

Dus kan ik alleen maar vast stellen dat de meesten toch ofwel het allemaal zo erg niet vinden,
of gewoon de moeite niet willen doen.
Dat was mij ook opgevallen in het 'eenzaamheid' topic.

Velen vinden het zeer moeilijk om mensen te leren kennen, maar als dan op een laagdrempelig forum als dit (waar je veel leden eigenlijk al vrij goed kan kennen obv de vele topics) een topic komt om eens iets te doen of af te spreken, dan wordt daar door diezelfden totaal niet op gereageerd.
 
Dat was mij ook opgevallen in het 'eenzaamheid' topic.

Velen vinden het zeer moeilijk om mensen te leren kennen, maar als dan op een laagdrempelig forum als dit (waar je veel leden eigenlijk al vrij goed kan kennen obv de vele topics) een topic komt om eens iets te doen of af te spreken, dan wordt daar door diezelfden totaal niet op gereageerd.
Hoeveel dingen zijn er dan langs gekomen om iets te gaan doen? Het moet ook wat laagdrempelig zijn natuurlijk. Niet wie gaat er mee naar den dikken in Omaha.
 
De 25 komt in zicht. Ik merk uiteraard nog niks van het verouderen (begin er volgens mensen die ik maar sporadisch zie er steeds beter uit te zien :coolbrows:), en ik heb mij mentaal en fysiek nog nooit zo goed gevoeld als nu. Zelfs katers waren nog nooit zo 'licht' geweest als nu. Maar ik begin wel te beseffen hoe snel het allemaal gaat: ik kan mij de eerste dag aan de unief nog springlevend herinneren, terwijl dat al bijna 7 jaar geleden is... Doe er nog eens 7 jaar bij en dan ben ik al 31/32, en dan kan je je moeilijk nog presenteren als jong veulen eh. Met die 30 ga ik het heel moeilijk hebben, voel ik nu al. Enfin, tegen dat het zover is hoop ik vooral nog héél vaak zot te kunnen doen. Nog aan genoeg bloempjes te snuffelen. :oi22:
 
Niet wie gaat er mee naar den dikken in Omaha.
Daar had ik het totaal niet op hoor, dat is inderdaad niet laagdrempelig :)

Er was hier een topic 'op stap met een BG'er' of zoiets, en dan nog een ander topic van een paar maand geleden om gewoon iets te doen (los van het topic van Trump over het drankfeest bij hem thuis van vorig jaar).
 
Daar had ik het totaal niet op hoor, dat is inderdaad niet laagdrempelig :)

Er was hier een topic 'op stap met een BG'er' of zoiets, en dan nog een ander topic van een paar maand geleden om gewoon iets te doen (los van het topic van Trump over het drankfeest bij hem thuis van vorig jaar).
Het moet natuurlijk wat bij je eigen interesses aansluiten en je hebt ook wel het probleem dat je hier ook wel beoordeeld wordt op je posts en men zich daar wel een (al dan niet terecht) beeld van de persoon bij vormt waardoor mensen misschien wat terughoudener zijn om af te spreken. Ik heb de indruk dat die filter wel wat harder aanwezig is als het gaat over mensen die je kent vanop een forum.
 
De 30 of 35 waren non-events. Zelfde conditie/fysiek, maar meer stabiliteit/geld etc., dus eigenlijk alleen maar beter.
Je bent dan niet jong meer maar zeker niet oud ook. Er zijn zelfs verschillende Olympisch kampioenen van die leeftijd.

De 40 die niet zo lang geleden passeerde, is een andere zaak. Er zijn quasi geen topsporters meer van die leefijd, met een reden :)
En het klinkt ook gewoon oud.
Als je dan tegen iemand van 22 uw leeftijd zegt, dan zie je toch half die ogen draaien van 'ow fuck, die is oud'. Ik dacht hetzelfde op die leeftijd.
Dat heb je niet echt als 30-35'er.

Voor de rest alles fantastisch eigenlijk, maar toch blijft 40 oud klinken :)
 
@JanusDR Ja inderdaad, maar bv 30 jaar terug was iemand van 50 bv echt wel oud.

Nu zijn mensen toch veel actiever?
Een 40jarige man kan bv echt wel aantrekkelijk gevonden worden door jongere vrouwen.

Mensen verzorgen zich ook veel beter.
 
Grote onzekerheid over de laatste levensfase; het wordt van bovenaf steeds moeilijker gemaakt om de vrije keuze voor een low key levensstijl te doen.
 
Ik vind ouder worden alleen maar leuk. Je laat steeds meer dingen los, durft meer jezelf te zijn, durft prioriteiten stellen, voor jezelf opkomen, je weinig of niks meer aantrekken van wat anderen van je denken. En dat gaat dan over keisimpele dingen. Vorig jaar gaan boodschappen gaan doen met aan mijn voeten sokken met cavia's op in rode sandalen, bevrijdend.

En mijn leven wordt echt elk jaar beter, mentaal gezien. Meer rust, meer 'wijsheid', meer relativeren.

Fysiek, mja, ik ben er 38. Sommige dingen gaan minder vlot dan vroeger maar 't is nu ook niet alsof ik 88 ben hé (zie, relativeren).

Ik ben veel en veel en veel gelukkiger dan toen ik 18 of 28 was.
 
Terug
Bovenaan