zwarten
Well-known member
Als je een naar een zandkorrel kijkt tussen duim en wijsvinger met uitgestrekte arm.... Dat is de oppervlakte die deze foto beslaat van de hemel.
Het Universum
- Onderwerp starter vishnusixclix
- Startdatum
Één week Hubble data vs 12,5 uur aan JWST data 
Holy moly, ik bekijk nu pas de full res op mijn PC scherm
Holy moly, ik bekijk nu pas de full res op mijn PC scherm
Laatst bewerkt:
Akuma
Active member
Straks meer foto's 
Nog 7u wachten
Nog 7u wachten
Countdown to Webb's 1st Images Webb/NASA
Countdown to the release NASA's Webb Space Telescope 1st first full-color images and spectroscopic data. The James Webb Space Telescope (sometimes called Webb or JWST) is a large infrared telescope with a 6.5-meter primary mirror. Webb will be the premier observatory of the next decade...
webb.nasa.gov
Carina Nebula: The Carina Nebula is one of the largest and brightest nebulae in the sky, located approximately 7,600 light-years away in the southern constellation Carina. Nebulae are stellar nurseries where stars form. The Carina Nebula is home to many massive stars, several times larger than the Sun.
WASP-96 b (spectrum): WASP-96 b is a giant planet outside our solar system, composed mainly of gas. The planet, located nearly 1,150 light-years from Earth, orbits its star every 3.4 days. It has about half the mass of Jupiter, and its discovery was announced in 2014.
Southern Ring Nebula: The Southern Ring, or “Eight-Burst” nebula, is a planetary nebula – an expanding cloud of gas, surrounding a dying star. It is nearly half a light-year in diameter and is located approximately 2,000 light years away from Earth.
Stephan’s Quintet: About 290 million light-years away, Stephan’s Quintet is located in the constellation Pegasus. It is notable for being the first compact galaxy group ever discovered in 1877. Four of the five galaxies within the quintet are locked in a cosmic dance of repeated close encounters.
SMACS 0723: Massive foreground galaxy clusters magnify and distort the light of objects behind them, permitting a deep field view into both the extremely distant and intrinsically faint galaxy populations.
De preview van hierboven is van SMACS 0723
WASP-96 b (spectrum): WASP-96 b is a giant planet outside our solar system, composed mainly of gas. The planet, located nearly 1,150 light-years from Earth, orbits its star every 3.4 days. It has about half the mass of Jupiter, and its discovery was announced in 2014.
Southern Ring Nebula: The Southern Ring, or “Eight-Burst” nebula, is a planetary nebula – an expanding cloud of gas, surrounding a dying star. It is nearly half a light-year in diameter and is located approximately 2,000 light years away from Earth.
Stephan’s Quintet: About 290 million light-years away, Stephan’s Quintet is located in the constellation Pegasus. It is notable for being the first compact galaxy group ever discovered in 1877. Four of the five galaxies within the quintet are locked in a cosmic dance of repeated close encounters.
SMACS 0723: Massive foreground galaxy clusters magnify and distort the light of objects behind them, permitting a deep field view into both the extremely distant and intrinsically faint galaxy populations.
De preview van hierboven is van SMACS 0723
.
Wetende dat iedere 'ster' je daar dan ziet eigenlijk een Galaxy is met gemiddeld 100Mio tot 1000 miljard sterren per stuk.. da's gewoon mindbogglingAls je een naar een zandkorrel kijkt tussen duim en wijsvinger met uitgestrekte arm.... Dat is de oppervlakte die deze foto beslaat van de hemel.
Het is een foto van enkele dagen/weken geleden, maar sommige van de objecten zijn inderdaad... heel erg oud omdat het licht om die objecten te kunnen zien al heel lang onder weg is. Het absurde is dan ook dat sommige van die objecten niet meer bestaan (sterrenstelsels lijken me nu wel niet te verdwijnen?), maar sterren binnen die sterrenstelsels dan, en dat door de uitwijding van het universum de objecten die daar te zien zijn eigenlijk vandaag nog verder verwijderd zijn dan de foto aangeeft. Objecten 13,5 miljard jaar van ons verwijderd zijn objecten die we misschien zelfs nooit kunnen bereiken, zelfs al reizen we met de snelheid van het licht, als het object zich van ons verwijderd aan een snelheid sneller dan het licht, en zo dus vandaag buiten het observeerbare universum ligt, maar het licht ervan ons nog bereikt omdat het licht al miljarden jaren onderweg is.Dat zijn foto,s van 13,5 miljard jaar geleden.Ouwe brol
zwarten
Well-known member
Aangezien we de fotos trekken vanuit ons eigen melkwegstelsel hoogstwss niet
Laatste foto is
Sneeuwstorm
Well-known member
Blijkt zo'n hot Jupiter planeet te zijn. Ben eens benieuwd wanneer ze gaan spectroscopie hebben van planeten binnen de leefbare zone.Andere foto's en een spectroscopie.
Aangezien we de fotos trekken vanuit ons eigen melkwegstelsel hoogstwss niet
Laatste foto is
Tis inderdaad wel jammer dat ze de starspikes niet onder controle hebben.
Voor wetenschappelijke doeleinden niet echt een must maar als ze ons zulke eye candy blijven serveren mag het toch wat meer zijn
Trappist-1 is één van de targets, een systeem met (minstens) 7 planeten op 40 lichtjaren van ons, maar probleem met Trappist-1 is dat de ster van het systeem een rode dwerg is, en vele van de planeten in de leefbare zone dus tidally locked zullen zijn. Ook weten we nog niet goed of leven in de nabijheid van een rode dwerg wel zo eenvoudig te creëren of onderhouden is. Ik ben daar vrij skeptisch rond, maar het is niet onoverkomelijk maar dan heb je al een systeem nodig om de hitte die gecreëerd zal worden gelijk of vrij gelijk te verdelen (dus heat transfer / heat cyclus) wat van een sterke atmosfeer al een vereiste maakt. En heb je ook manieren nodig om te beschermen tegen radiatie en de volatiele natuur van de ster relatief tegenover zijn grootte. Ik sta dus skeptisch tegenover de leefbaarheid van veel planeten in de leefbare zone bij rode dwergen.
Persoonlijk zou ik het interessant vinden mocht men trachten de nabijere systemen beter te leren kennen. Alpha Centauri (triple star system dus), het nadeel daar is ook exact dat het een triple star system is, al denk ik niet dat Proxima Centauri een invloed zal hebben op eventuele planeten bij Alpha Centauri A of Alpha Centauri B. Proxima Centauri is verder een rode dwerg. Maar Alpha Centauri A is zoals de zon. Maar niet elke "orbit" is mogelijk stabiel. Hangt er van af van hoe A en B elkaar beinvloeden en hoe ver hun gravitationele invloed rijkt, misschien dat het ver genoeg is dat het weinig impact heeft op een planetenstelsel, maar het kan wel impact hebben op outer planets en vooral dust disks (zoals we hier de Kuiper Belt hebben).
Ook dichtbij zijn Epsilon Eridani en Tau Ceti op ongeveer 10 lichtjaren als sun-like star (en geïsoleerd). Epsilon Eridani is vervelend omdat het een vrij jonge ster is, dus zelfs als zijn de condities gelijkaardig als bij ons zonnestelsel, dan zou het eerder om een analoog van een vroeg zonnestelsel gaan, wat wel nog steeds interessant blijft om te bestuderen, bvb. met betrekkening op hoe ons eigen zonnestelsel mogelijk eruit zag 3-4 miljard geleden. De dust disks lijken ook veel groter te zijn daar dan hier, en het systeem lijkt vol te zitten met objecten met weinig organisatie.
De andere is Tau Ceti is met 4 confirmed planets en 4 unconfirmed planets en van wat ik ook lees ook minstens 1 additional suspected planet (om de balans van de confirmed planets te verklaren). Ietsje ouder dan de zon, maar ook net ietsje zwakker en dimmer. Maar geen planeten in de habitable zone hier, hoewel 1 suspected maar nog niet confirmed. 2 planeten bevinden zich aan de grens van een extended habitable zone en zijn meer een equivalent voor Venus en een equivalent voor een Mars maar dan met 4 Aardse massa's, iets dichter bij zijn ster dan Mars maar wel ook een iets zwakkere ster. Maar de grootte van de planeet kan daar wel voor zorgen dat het misschien potentieel iets meer "leefbaar" is dan Mars als het een atmosfeer heeft. Het grootste nadeel v. Mars hier is niet per se de afstand tot de zon, maar gewoon dat de planeet te klein is (en te zwak/niet actief genoeg is). Maar die planeet heeft het andere nadeel dat als het leefbaar is vandaag dat dat wellicht nog maar vrij recent zal gebeurd zijn, en dus nog maar recent in de leefbare zone bevindt.
Leefbare zones zijn natuurlijk ook wel hypothetisch. En er is meer van belang dan de kracht van de ster of de afstand tot zijn ster want karakteristieken van planeten kunnen v. belang zijn, en die van de ster kunnen ook onderschat/overschat worden, alsook evolueren doorheen de tijd. Het is niet altijd zo zwart-wit dus. Sterker nog... er is de theorie dat de Aarde zich eigenlijk al op de rand van de leefbare zone bevindt, en vroeger in een betere positie. De leefbare zone van de zon wordt soms door conservatieve schattingen gelegd op 0.95AU tot 1.3AU (dus van 0.95 keer de afstand van de zon tot de aarde tot 1.3 keer de afstand van de zon tot de aarde). Zelfs 0.98AU heb ik al voorbij zien komen. En het is dat de Aarde zich al in de leefbare zone bevond voor een groot deel van zijn geschiedenis dat het vandaag nog steeds leefbaar is, maar in de toekomst als de zon aan kracht toeneemt, kan processen als fotosynthese bemoeilijkt worden en dat kan al een kwestie zijn van enkele honderden miljoenen jaren of één miljard jaar, maar veel van dat zijn ook hypotheses en initieel ook processen die bvb. via evolutie en adaptaties omzeild kunnen worden. Het voordeel is dat ééns je leven hebt, het toch niet zo simpel is om er van af te geraken.
Laatst bewerkt:
Is dat zo? Als 13 miljard jaar geleden de melkweg op die plek stond, want toen stond het niet waar we nu staan natuurlijk.Aangezien we de fotos trekken vanuit ons eigen melkwegstelsel hoogstwss niet
Laatste foto is
