Bij ons heeft de vennoot de receptionist/admin bewust ontslagen omwille van de in zijn ogen nutteloze hoge kost.
Bijgevolg moeten de mensen die uw omzet generen (dossierbeheerders), telefoons opnemen en doorschakelen (wij zijn de hoofdzetel dus merendeel van de telefoons voor de 12 vestigingen komen bij ons binnen). Er is niemand voor de vaatwas (elke morgen 2 volle vaatwassers), post, onthaal van klanten, klaarzetten vergaderzalen en alle administratie binnen klantendossiers. Niemand weet hoe het frankeringsmachine werkt, de persoon is op staande voet ontslagen geweest. Bijgevolg verstuur ik ook bewust geen post, blijft gewoon liggen tot eens iemand naar een ander kantoor binnen de groep gaat en daar de receptionist vriendelijk vraagt onze post te doen. Er is vandaag eveneens geen verantwoordelijke voor de alarminstallatie, gaat het alarm wel dan is er niemand naar wie de centrale kan bellen, bijgevolg onlangs 3 boetes in 1 week tijd om nutteloos de politie te laten langskomen…
Denk dat hij nu voelt hoeveel omzet en efficiëntie er wegvloeit aan die taken. Mensen zijn ook gewoon gefrustreerd dat ze niet weten wat te doen.
Er zou nu vorige week een jonge kandidate toegehapt hebben, hoogstwaarschijnlijk massa’s goedkoper dan de persoon die 30 jaar dienst binnen ons kantoor op de teller had… maar natuurlijk ook niemand die haar ook maar iets kan aanleren.
We hebben af en toe eens een hulpje gehad via een consultingbedrijf. Hulp kon je dat niet echt noemen, we merkten dat de telefoons (die van het onthaal, niet de rechtstreeks aan de dossierbeheerder gerichte) bij ons bleven binnenkomen. Bleek dat madam op ‘do not disturb’ stond. Haar reden ‘weet jij wel hoe vaak dien telefoon afgaat? Hoe geraak ik zo in hemelsnaam door de post’.
Het zijn toestanden
…