CANVAS Godvergeten

Het feit is vooral dat de kerk al meer dan genoeg heeft kunnen reageren hierop. Je krijgt dan een opsomming van alles dat er zogezegd geprobeerd is, waarvan de slachtoffers zeggen dat dit niet voldoende was (zoals dat meldpunt dat 4 uur per week bereikbaar was, bemand door 2 katholieke vrijwilligers...).
En dan krijg je een Bonny die deze week nog reageerde dat hij meer dankbaarheid wil voor alles dat hij al gedaan heeft. Dat hij er emotioneel van afziet.
Of dan krijg je van die misselijkmakende situaties zoals dat interview dat Vangheluwe ooit voor vt4 heeft gegeven waarin hij zegt dat het voor hem een gewoonte was, niets seksueel, maar een beetje een relatietje...

Ik vind dat je hier toch enorm veel op een hoop gooit.
Het interview met Bonny was inderdaad niet handig, maar puur menselijk wel volledig te begrijpen vind ik. Wordt overladen met alle miserie en associaties met zijn voorgangers terwijl hij niet eens de kans krijgt om aan te geven wat ze vandaag doen.
Dat bedoel ik dan ook met de Kerk de kans te geven om input te geven. Dat de Kerk de kans heeft gehad in het verleden klopt, maar dan was dan bv via Danneels die duidelijk enkel bezig was met zichzelf. Ik wil als kijker weten hoe de huidige orde er mee om gaat en hoe zij er op reageren.

Er wordt vooral de perceptie gecreëerd dat de kerk haar organisatie hieromtrent 15jaar geleden nog dezelfde is als die van vandaag. Dat kan, maar dat weet ik niet. Er is een nieuwe generatie dus die generatie verdient een kans.

Die emotionele getuigenis van Bonny is dus misplaatst maar van uit die optiek wel te begrijpen. Voor hetzelfde geld werkt die man hard mee of neemt die goede initiatieven, maar blijft dat onderbelicht...

En het doel is uiteindelijk toch voor iedereen gelijk denk ik, de psychopaten vinden en actie ondernemen.
 
Er is nu sprake van het "Godvergeten"-effect: een toename van mensen die zich laten ontdopen. Eigenlijk een louter symbolische daad, want eens gedoopt is altijd gedoopt in de ogen van de Kerk.

Ik ben daar nog altijd niet toe geneigd. Toen ik 18 was stond ik op het punt om dat te doen, maar gaandeweg niet meer. Ondanks het machtsmisbruik en de ronduit degoutante manier van omgaan met slachtoffers van dat misbruik, blijft het nog altijd een historisch instituut dat tweeduizend jaar meegaat en een enorme stempel heeft gedrukt op onze beschaving. Een vorm van ontzag, kan je het noemen. Het is ook niet dat kindermisbruik de kern is van de boodschap van de Kerk, het is eerder een gevolg van zwakke mannen die zich onaantastbaar waanden door hun machtspositie. Dat heeft niets met de essentie te maken waar de Kerk voor staat.
 
Ik vind dat je hier toch enorm veel op een hoop gooit.
Het interview met Bonny was inderdaad niet handig, maar puur menselijk wel volledig te begrijpen vind ik. Wordt overladen met alle miserie en associaties met zijn voorgangers terwijl hij niet eens de kans krijgt om aan te geven wat ze vandaag doen.
Dat bedoel ik dan ook met de Kerk de kans te geven om input te geven. Dat de Kerk de kans heeft gehad in het verleden klopt, maar dan was dan bv via Danneels die duidelijk enkel bezig was met zichzelf. Ik wil als kijker weten hoe de huidige orde er mee om gaat en hoe zij er op reageren.

Er wordt vooral de perceptie gecreëerd dat de kerk haar organisatie hieromtrent 15jaar geleden nog dezelfde is als die van vandaag. Dat kan, maar dat weet ik niet. Er is een nieuwe generatie dus die generatie verdient een kans.

Die emotionele getuigenis van Bonny is dus misplaatst maar van uit die optiek wel te begrijpen. Voor hetzelfde geld werkt die man hard mee of neemt die goede initiatieven, maar blijft dat onderbelicht...

En het doel is uiteindelijk toch voor iedereen gelijk denk ik, de psychopaten vinden en actie ondernemen.

Ik snap wat je bedoelt. Ik vind het persoonlijk juist de sterkte dat het een keer enkel de slachtoffers zijn.

Er is inderdaad de perceptie dat er niet veel veranderd is. Maar dat is natuurlijk voor een deel zo hè.
Een misplaatste getuigenis van een bisschop... Die zouden ondertussen beter moeten weten dan zelf in de slachtofferrol te kruipen.
Een Vangheluwe die nog ergens in een gemeenschap in Frankrijk wordt opgevangen en zelfs nog steeds priester is en zijn liturgische kledij draagt tijdens vieringen (was eind vorig jaar nog in het nieuws).
 
Er is nu sprake van het "Godvergeten"-effect: een toename van mensen die zich laten ontdopen. Eigenlijk een louter symbolische daad, want eens gedoopt is altijd gedoopt in de ogen van de Kerk.

Ik ben daar nog altijd niet toe geneigd. Toen ik 18 was stond ik op het punt om dat te doen, maar gaandeweg niet meer. Ondanks het machtsmisbruik en de ronduit degoutante manier van omgaan met slachtoffers van dat misbruik, blijft het nog altijd een historisch instituut dat tweeduizend jaar meegaat en een enorme stempel heeft gedrukt op onze beschaving. Een vorm van ontzag, kan je het noemen. Het is ook niet dat kindermisbruik de kern is van de boodschap van de Kerk, het is eerder een gevolg van zwakke mannen die zich onaantastbaar waanden door hun machtspositie. Dat heeft niets met de essentie te maken waar de Kerk voor staat.
Het is misschien off-topic, maar in een ander topic zei je dat je had verdiept in religie en daardoor een andere kijk hebt gekregen erop. Wat mij overkwam als zijnde een soort van respect voor religie, maar je bent uiteindelijk wel gewoon een atheïst of vergis ik me? Of ben ik nu helemaal mis?
 
Er is nu sprake van het "Godvergeten"-effect: een toename van mensen die zich laten ontdopen. Eigenlijk een louter symbolische daad, want eens gedoopt is altijd gedoopt in de ogen van de Kerk.

Ik ben daar nog altijd niet toe geneigd. Toen ik 18 was stond ik op het punt om dat te doen, maar gaandeweg niet meer. Ondanks het machtsmisbruik en de ronduit degoutante manier van omgaan met slachtoffers van dat misbruik, blijft het nog altijd een historisch instituut dat tweeduizend jaar meegaat en een enorme stempel heeft gedrukt op onze beschaving. Een vorm van ontzag, kan je het noemen. Het is ook niet dat kindermisbruik de kern is van de boodschap van de Kerk, het is eerder een gevolg van zwakke mannen die zich onaantastbaar waanden door hun machtspositie. Dat heeft niets met de essentie te maken waar de Kerk voor staat.
Ik heb de afleveringen nog niet gezien, maar wel altijd een enorme afschuw gehad tegen alles wat met religie te maken heeft.
Vandaag dan ook besloten, na het zien van verschillende mensen die zich ook hebben laten ontdopen, om het ook te doen en zonet dan een mail verstuurd.

Ben mij ervan bewust dat je je eigenlijk niet kan laten schrappen en het eerder symbolisch is, maar het voelde wel verdikke goed.
 
Het is misschien off-topic, maar in een ander topic zei je dat je had verdiept in religie en daardoor een andere kijk hebt gekregen erop. Wat mij overkwam als zijnde een soort van respect voor religie, maar je bent uiteindelijk wel gewoon een atheïst of vergis ik me? Of ben ik nu helemaal mis?
Ik was op een bepaald moment atheïstisch, nadien heel kortstondig met een satanische neiging, nadien een lange periode gehad van heidendom en nu ben ik ergens gestrand op een soort agnosticisme maar ik denk dat die fase wel samenviel met dat heidendom.

Ik ben nog altijd overtuigd dat de mens een religieuze mens is, maar je moet religie niet verwarren met machtsstructuren of meneer pastoor. Eerder een zingevende verbintenis met de wereld om je heen. Volgens antieke bronnen zou het begrip "religare" duiden op verbinding, maar eigenlijk zou het meer met plicht te maken hebben. Maar het begrip "religie" trek ik persoonlijk dus wel een heel stuk breder dan de meeste mensen dat doen. Dat schept uiteraard verwarring.

De zwakheid van georganiseerde religie ligt eigenlijk in de mens: we kunnen niet zo goed om met macht maar we worden er continu mee geconfronteerd. Wat met die priesters in Godvergeten is gebeurd lijkt me dan ook duidelijk: mensen die geperverteerd zijn geraakt door hun onaantastbare machtspositie. Zij waanden zich straffeloos omdat hun werkgever en omgeving alles liefdevol toedekte. In een ideale wereld krijgen enkel rechtschapen mensen een machtspositie, maar zo zit het niet in elkaar.
 
Laatst bewerkt:
Ik was op een bepaald moment atheïstisch, nadien heel kortstondig met een satanische neiging, nadien een lange periode gehad van heidendom en nu ben ik ergens gestrand op een soort agnosticisme maar ik denk dat die fase wel samenviel met dat heidendom.

Ik ben nog altijd overtuigd dat de mens een religieuze mens is, maar je moet religie niet verwarren met machtsstructuren of meneer pastoor. Eerder een zingevende verbintenis met de wereld om je heen. Volgens antieke bronnen zou het begrip "religare" duiden op verbinding, maar eigenlijk zou het meer met plicht te maken hebben. Maar het begrip "religie" trek ik persoonlijk dus wel een heel stuk breder dan de meeste mensen dat doen. Dat schept uiteraard verwarring.

De zwakheid van georganiseerde religie ligt eigenlijk in de mens: we kunnen niet zo goed om met macht maar we worden er continu mee geconfronteerd. Wat met die priesters in godvergeten is gebeurt lijkt me dan ook duidelijk: mensen die geperverteerd zijn geraakt door hun onaantastbare machtspositie. Zij waanden zich straffeloos omdat hun werkgever en omgeving alles liefdevol toedekte. In een ideale wereld krijgen enkel rechtschapen mensen een machtspositie, maar zo zit het niet in elkaar.
Oké, duidelijk. Merci voor de uitleg.
 
Er is nu sprake van het "Godvergeten"-effect: een toename van mensen die zich laten ontdopen. Eigenlijk een louter symbolische daad, want eens gedoopt is altijd gedoopt in de ogen van de Kerk.

Ik ben daar nog altijd niet toe geneigd. Toen ik 18 was stond ik op het punt om dat te doen, maar gaandeweg niet meer. Ondanks het machtsmisbruik en de ronduit degoutante manier van omgaan met slachtoffers van dat misbruik, blijft het nog altijd een historisch instituut dat tweeduizend jaar meegaat en een enorme stempel heeft gedrukt op onze beschaving. Een vorm van ontzag, kan je het noemen. Het is ook niet dat kindermisbruik de kern is van de boodschap van de Kerk, het is eerder een gevolg van zwakke mannen die zich onaantastbaar waanden door hun machtspositie. Dat heeft niets met de essentie te maken waar de Kerk voor staat.
En toch hoop ik dat ze ooit de manier waarop de financiering bepaald wordt gaan herbekijken en dat ze dan (het aantal leden per parochie hoe wordt dat zelfs bepaald?) gaan kijken naar het aantal gedoopten en dat het hun dan wel iets gaat kosten.

En ja niet kunnen omgaan met macht is misschien een oorzaak. Maar een decennialange cultuur van handjes boven het hoofd houden maakt het niet beter. Geen enkel instituut heeft hopelijk kindermisbruik als boodschap, maar met een celibaat kunnen omgaan is ook niet voor iedereen weggelegd dan gaan er gewoon mensen breken na een tijd. Vindt dat ook wat hypocriet: een groep mensen die voor zichzelf bepaald heeft geen seks te hebben gaat voor ons bepalen wanneer wij dat mogen hebben (niet voor het huwelijk) en met wie (enkel met mensen van het ander geslacht). De docu maakt die hypocrisie enkel erger.

Dan meer respect voor priester/ De Mol Pieter Delanoy die na jaren priesterschap openlijk zegt dat het celibaat er wat teveel aan wordt uit de kerk treed en ondertussen een getrouwde vader is. Dat daar is wat meer debat over komt in Rome
 
Laatst bewerkt:
Een Vangheluwe die nog ergens in een gemeenschap in Frankrijk wordt opgevangen en zelfs nog steeds priester is en zijn liturgische kledij draagt tijdens vieringen (was eind vorig jaar nog in het nieuws).

Inderdaad... maar dat heeft denk ik te maken met hoe de kerk organisatorisch in elkaar zit. Leonard kan hem het bisdom uit smijten, maar Rome kan hem nog altijd elders verwelkomen... vooral zeer zeer jammer dat die niet gewoon voor het gerecht is moeten komen.
 
  • Leuk
Waarderingen: C11
De kerk als organisatie - dus niet als religieus instituut met machtsstructuren - loopt hierdoor wel enorme schade op. Er zijn nog altijd veel mooie zaken en tradities verbonden aan de kerk. En voor veel mensen (vooral ouderen) is allerhande werking die verbonden is aan de parochie ook zeer belangrijk. Programma's als dit doen uitschijnen dat de hele kerk door en door rot is nu heerst de perceptie dat het één grote kliek van kindermisbruikers en zwijgers is.
 
De eerste aflevering gekeken. Die zus van Piet, het eerste slachtoffer, die woede. Je kan het zo aflezen van haar gezicht. Haar broer. haar vader. Haar moeder. waanzin.
 
Ik heb gewoon hardop moeten lachen met Danneels op het einde, wanneer hij tijdens een persconferentie zei dat hij zelf eigenlijk ook een slachtoffer was en er zelf ook onder leed. Niet omdat het grappig is, maar omdat ik het zo een absurde (en schijnheilige) kronkel vond dat hij zichzelf in een slachtofferrol ging duwen, daar, op dat moment, in die context.

Mocht ik gelovig zijn zou ik denken: ik zit hier te kijken naar de echte duivel(s), wolven in schaapsvacht. Maar ik ben niet gelovig, dus het zijn idd gewoon mensen die veel te veel macht hadden. De vergelijking met de maffia van die ene moeder is de nagel op de kop.

Ik heb de afleveringen nog niet gezien, maar wel altijd een enorme afschuw gehad tegen alles wat met religie te maken heeft.
Vandaag dan ook besloten, na het zien van verschillende mensen die zich ook hebben laten ontdopen, om het ook te doen en zonet dan een mail verstuurd.

Ben mij ervan bewust dat je je eigenlijk niet kan laten schrappen en het eerder symbolisch is, maar het voelde wel verdikke goed.

Ik denk dat dat het enige is dat je er uit kan halen.
We mogen vooral niet naïef zijn en denken dat de kerk er ene fuck om geeft. Ik las gisteren ergens een artikel van een BV die zichzelf had laten ontdopen, en het kwam er op neer dat men in het doopboek een kruisje achter de naam gingen zetten. Dat is het. Het is niet dat ze je naam doorgeven aan het Vaticaan he.

Misschien is er meer impact te bereiken door te stoppen met 'katholieke' scholen. Schaf dat concept af. Dopen, communie, vormsel etc. mag dan een uitzondering worden voor écht gelovige ouders (in plaats van een soort standaard). Die evolutie is uiteraard al bezig, maar als ik naar mezelf kijk weet ik dat ik gedoopt, gevormd etc. ben uit zuiver praktische overwegingen (de 'goede' school nabij was katholiek onderwijs). Dat moet gewoon gedaan zijn.
 
Eerste aflevering pas gisterenavond gezien. Hallucinant, degoutant, onvoorstelbaar,... Alle getuigenissen hakken er diep in, maar die van Jean is me het meest bijgebleven. Zijn verhaal ging door merg en been. Je zag aan zijn gezicht dat hij die nachtmerrie weer opnieuw beleefde. Hoe erg moet die afgezien hebben. Hoe eenzaam moet die geweest zijn? In de steek gelaten door degenen aan wie zijn zorg werd toevertrouwd. Hoe laag kan je als dader gaan? Hier zijn geen woorden voor te vinden. Ik hoop dat hij later wat op zijn pootjes is terechtgekomen.
 
Heb de eerste aflevering gezien en als ik nog niet genoeg walgde van dat instituut, zou het nu wel zijn gebeurd. Walgelijk gewoon.
 
ben uit zuiver praktische overwegingen (de 'goede' school nabij was katholiek onderwijs). Dat moet gewoon gedaan zijn.

Dat is heel het probleem, zeker in onze tijd maar nu nog, dat alle scholen die algemeen goed onderwijs bieden katholieke scholen of instituten zijn.
De lagere school was een katholieke school, uiteraard. De nonnetjes woonde naast de school en hadden een verbindingspoort. De pastoor die kwam op school wel eens langs om te spreken.

Dan ging je naar de humaniora, dan kon je kiezen tussen hoog aangeschreven katholieke scholen of een atheneum waar je niks goed kon leren. Het publiek dat naar die scholen ging was ook duidelijk totaal anders.

Ging je dan verder studeren dan ging de voorkeur toch naar naar de katholieke universiteit Leuven.

Je kan zeggen oké. Maar als die scholen meetbaar beter onderwijs bieden, om diverse redenen, dan is die keuze in mijn ogen niet zo gek.
 
Dat is heel het probleem, zeker in onze tijd maar nu nog, dat alle scholen die algemeen goed onderwijs bieden katholieke scholen of instituten zijn.
De lagere school was een katholieke school, uiteraard. De nonnetjes woonde naast de school en hadden een verbindingspoort. De pastoor die kwam op school wel eens langs om te spreken.

Dan ging je naar de humaniora, dan kon je kiezen tussen hoog aangeschreven katholieke scholen of een atheneum waar je niks goed kon leren. Het publiek dat naar die scholen ging was ook duidelijk totaal anders.

Ging je dan verder studeren dan ging de voorkeur toch naar naar de katholieke universiteit Leuven.

Je kan zeggen oké. Maar als die scholen meetbaar beter onderwijs bieden, om diverse redenen, dan is die keuze in mijn ogen niet zo gek.
Dat is toch vooral een kwestie van perceptie en teren op reputatie/vergane glorie. Waar ik woon en naar school ging lagen die scholen in het deel van de stad waar vooral mensen met een migratieachtergrond wonen. Enige rede dat die mensen hun kinderen daar naar school stuurden was omdat die scholen het dichtst bij huis waren voor hun. Dat de grote meerderheid van de ouders zelf moslims zijn en hun kinderen dan katholieke godsdienst kregen stoorde hun precies niet.

Bijgevolg ontstond over de athenea echt wel de perceptie dat die beter waren. En de KUL ja ik kijk niet graag op zo een algemeen niveau veel boeiender per studierichting te kijken.
 
Laatst bewerkt:
Die tweede aflevering, Danneels die zichzelf profileert als slachtoffer van zijn transparantie. Ik braak van zulke mensen.

Iedere aflevering komt echt binnen als een stomp in de maag.
 
De verhalen over massaal misbruik kende ik al, maar door de getuigenissen is het vele malen pakkender...

Onaantastbare macht werkt corrumperend en perverterend op de mens, vroeg of laat maakt die daar misbruik van.
Ik denk dat dit het voor mij samenvat. Macht moet gecontroleerd worden, anders volgt er onvermijdelijk misbruik van die macht.

Je ziet het op scholen/jeugdbewegingen/... en ook in de Kerk.
 
Ik heb gewoon hardop moeten lachen met Danneels op het einde, wanneer hij tijdens een persconferentie zei dat hij zelf eigenlijk ook een slachtoffer was en er zelf ook onder leed. Niet omdat het grappig is, maar omdat ik het zo een absurde (en schijnheilige) kronkel vond dat hij zichzelf in een slachtofferrol ging duwen, daar, op dat moment, in die context.
Ik ga Danneels hier niet verdedigen, maar ik "snap" die reactie van diepgelovigen wel. Snappen is niet het juiste woord misschien, want ik heb er geen begrip voor, maar wanneer je geloof quasi volledig samenvalt met je identiteit, en je geloof ook quasi volledig samenvalt met een instituut, boek of persoon is het niet abnormaal dat je je dan zelf ook slachtoffer voelt. Zie bvb ook de waanzin die diepgelovige moslims overvalt wanneer je hun profeet aanvalt.

Je kan dan wel zeggen dat Danneels of die nieuwe aartsbisschop een gebrek aan tact of inzicht hebben, dat neemt niet weg dat die zich oprecht ook slachtoffer voelen.
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan