(Gebrek aan) Kwalitatieve AAA games in de laatste jaren

[ViperHD]

Hoe het wel moet: Uncharted.

Ik ben momenteel met de Uncharted games bezig, en ik vind dat die evenzeer lijden aan het hierboven aangehaalde probleem van NPCs die veel te rap hints/spoilers geven. Er was ook letterlijk een puzzel in Uncharted 2 waar ik niet eens genoeg tijd had om het zelf uit te vlooien (ik was eigenlijk eerst met de verkeerde logica bezig) en de oplossing bijna letterlijk verklapt werd door Sully. Echt ridicuul. Qua puzzels zelf vind ik ze ook vaak wel wat artificieel met: kijk in je notitieboekje voor wat je juist moet doen, en doe het dan in de real-world constructie.

Ook Uncharted geeft me zeker geen Eureka-momenten zoals ik die bvb wel in games als Myst, Riven of The Witness meegemaakt heb. Toegegeven, dat zijn zuivere puzzel-games, waar het wel helemaal idioot zou zijn van te spoileren. Maar ik snap dus niet waarom ze in actie-games altijd de nood voelen om de gamer zeker niet langer dan een minuut te laten zoeken naar de oplossing.

EDIT: had beter eerst de rest van de thread gelezen, want ik zie dat @Tonerider het dus ook al aangehaald heeft voor UC4 (ik ben momenteel met UC3 bezig). Ik speel trouwens op Normal difficulty.

 

[StevenFM]

Moeilijkheidsgraad gaat verder dan combat alleen, he. Dat gaat ook over het verkennen van de wereld en toelaten dat de speler keuzes maakt die niet optimaal zijn.

- Kaart met GPS waar netjes alle activiteiten worden opgelijst
- Quest log die je stap per stap zegt wat je moet doen
- Fast travel, vaak oneindig en zonder kost
- Makkelijke puzzels, vaak nog vergezeld van hints

Elden Ring kon ik wel appreciëren omdat het grotendeels niet mee ging in die trend maar dat is eerder de uitzondering dan de regel.

 

[DwightSchrute]

Moeilijkheidsgraad gaat verder dan combat alleen, he. Dat gaat ook over het verkennen van de wereld en toelaten dat de speler keuzes maakt die niet optimaal zijn.

- Kaart met GPS waar netjes alle activiteiten worden opgelijst
- Quest log die je stap per stap zegt wat je moet doen
- Fast travel, vaak oneindig en zonder kost
- Makkelijke puzzels, vaak nog vergezeld van hints

Elden Ring kon ik wel appreciëren omdat het grotendeels niet mee ging in die trend maar dat is eerder de uitzondering dan de regel.

Correct, en zeker na het spelen van Elden Ring is het moeilijk om terug te gaan naar dat handje houden van de AAA games.

Puzzels zijn gemaakt op het niveau dat je ze zonder al te veel nadenken kan oplossen, net nu er zoveel materiaal te vinden is online als je ergens zou vastzitten. Youtube had ik kunnen gebruiken toen ik 10 was en de puzzels nog veel moeilijker waren.

Fast travel hangt af van game tot game, soms echt wel nodig, soms overbodig.

Quest log vind ik oké om het verhaal te volgen maar inderdaad zo saai als de log al aangeeft waar je moet zijn, wat je moet doen, ...

 

[LouGarou]

Soms wil ik gewoon door een game razen, zoals aangehaald zijn ze vaak té lang, veel te repetitief, etc.
Speel nu eens een NES-game; je was er alleen maar uren mee bezig omdat ze stront moeilijk zijn. In realiteit zijn dat allemaal games van max 2-3u.

 

[Thin Liz]

Games gaan soms ook mee met de algemene flow van vandaag: gehaast en instant genot. Als ik mijn Steambib bekijk dan pik ik er net de games uit die niet te veel om handen hebben: opstarten en hop...gamen maar. Je klopt overdag lange uren, gezin dat veel tijd vergt en je wilt ook wel wat anders doen. Geen tijd om urenlange verhaallijnen te aanhoren of de handleiding uit te pluizen om te zien hoe iets werkt. Zelfs oude games kunnen hiervoor geschikt zijn: BFBC2 bijvoorbeeld, Brutal Doom...Ik kon vroeger genieten van games zoals de Settlers 2 of Strife...Games die een trage opbouw kennen, die tijd opslorpen en waar je kon in verdwalen. Nu is zoiets bijna onmogelijk geworden.

 

[kimme1975]

Nochtans veel meer moeilijke Souls-achtige games tegenwoordig op de markt ivg met bv. 10-15 jaar geleden .. die vaak enorm frustrerend zijn voor de gemiddelde gamer wanneer je voor de zoveelste keer moet herstarten en vrijwel geen progressie maakt. Dan is de lol er snel af wat mij persoonlijk betreft ook al zijn de settings meestal enorm boeiend in dit game-genre.

 

[Sneeuwstorm]

Moeilijkheidsgraad gaat verder dan combat alleen, he. Dat gaat ook over het verkennen van de wereld en toelaten dat de speler keuzes maakt die niet optimaal zijn.

- Kaart met GPS waar netjes alle activiteiten worden opgelijst
- Quest log die je stap per stap zegt wat je moet doen
- Fast travel, vaak oneindig en zonder kost
- Makkelijke puzzels, vaak nog vergezeld van hints

Elden Ring kon ik wel appreciëren omdat het grotendeels niet mee ging in die trend maar dat is eerder de uitzondering dan de regel.

Een quest log vind ik wel een groot gemis in Elden Ring. Ik ga wel akkoord dat je geen map pointers moet hebben die je zeggen waar je naartoe moet. Gewoon dat je progress per quest wordt opgeslagen zonder expliciet te zeggen waar ge naartoe moet. Nu kom ik gewoon random NPC's tegen en zonder guides op het internet is het vrijwel onmogelijk om quests te voltooien in Elden Ring. Als ge even het spel laat liggen voor een paar weken is het moeilijk om de draad weer op te pikken.
Het feit dat ge geen questmarkers ziet staan op uw map, nodigt extra aan tot exploratie, want ge weet niet op voorhand wat ge gaat ontdekken wanneer ge een bepaald gebied binnenkomt.
Fast travel in Elden Ring vond ik geen nadeel, want ge kon op die manier snel ergens anders gaan exploren als ge het beu waart om te blijven wipen op dezelfde boss. Maar in een MMORPG zie ik dat liever niet of zo weinig mogelijk.
Ook een pluspunt in Elden Ring is dat het verhaal verteld wordt door het spel zelf, in plaats van te moeten beginnen met een uur half cutscenes en geforceerde tutorials voor je echt kan beginnen met spelen. Het spel bevat slechts een minimum aan cutscenes, focust op het spelen zelf in plaats van dat het een interactieve film probeert te zijn.

 

[StevenFM]

Een quest log vind ik wel een groot gemis in Elden Ring. Ik ga wel akkoord dat je geen map pointers moet hebben die je zeggen waar je naartoe moet. Gewoon dat je progress per quest wordt opgeslagen zonder expliciet te zeggen waar ge naartoe moet. Nu kom ik gewoon random NPC's tegen en zonder guides op het internet is het vrijwel onmogelijk om quests te voltooien in Elden Ring. Als ge even het spel laat liggen voor een paar weken is het moeilijk om de draad weer op te pikken.
Het feit dat ge geen questmarkers ziet staan op uw map, nodigt extra aan tot exploratie, want ge weet niet op voorhand wat ge gaat ontdekken wanneer ge een bepaald gebied binnenkomt.
Fast travel in Elden Ring vond ik geen nadeel, want ge kon op die manier snel ergens anders gaan exploren als ge het beu waart om te blijven wipen op dezelfde boss. Maar in een MMORPG zie ik dat liever niet of zo weinig mogelijk.
Ook een pluspunt in Elden Ring is dat het verhaal verteld wordt door het spel zelf, in plaats van te moeten beginnen met een uur half cutscenes en geforceerde tutorials voor je echt kan beginnen met spelen. Het spel bevat slechts een minimum aan cutscenes, focust op het spelen zelf in plaats van dat het een interactieve film probeert te zijn.

Jep, even verduidelijken dat ik niet tegen het bestaan van een quest log ben, wel dat die te vaak gebruikt wordt om het handje van de speler vast te houden.

Ik ben ook niet tegen alle vormen van fast travel maar ik zie het graag wel als deel van de wereld i.p.v. een abstract systeem. Je kan gebruik maken van een in-game transport systeem (bv. RDR 2) of je kan shortcuts unlocken (bv. Dark Souls). In RuneScape moest je runes maken waarmee je naar specifieke locaties kon teleporteren. Ik vind het altijd zonde wanneer een open world uitgebreide fast travel aanmoedigt want wat is dan nog het nut van de open world?

 

[Sir.Killalot]

We zijn intussen ook bijna allemaal gamers met niet zelden honderden verschillende games, en vaak duizenden (en duizenden, ik wil het echt niet weten eigenlijk) uren gamen achter de kiezen ... Het is nogal evident dat je dan moeilijker verrast wordt door games, of dat alles nu makkelijker lijkt. Ik heb ook verschillende games waarvan ik weet dat ik er als 12-16 jarige serieus mee worstelde, en wanneer ik die nu nog eens van onder het stof haal ik me nauwelijks nog kan inbeelden waarom ik die toen zo moeilijk vond.

Vergeet ook de factor nostalgie niet.

 

[hummel]

De moeilijkheidsgraad van games heb ik echt geen probleem mee. Zoals ze vroeger waren moet echt niet terugkomen. Sommige waren belachelijk tot het onmogelijke moeilijk. Zoals sonic waar je met een beperkt aantal levens een gans spel moest uitspelen. Waren je levens op, dan moest je het hele spel opnieuw beginnen. Dat koopt geen mens meer tegenwoordig.
Er worden genoeg topgames uitgebracht naar mijn mening. Enige waar ik me wel aan stoor deze generatie zijn de Xbox exclusive games. Waar zijn die? Ps brengt regelmatig wel een topper uit maar xbx pff

 

[Sond]

Uiteindelijk redeneert quasi iedereen ook altijd in de zin van "never change a winning team"
Die open world games waar we nu mee dood geklopt worden zijn ook ooit vernieuwend geweest. En iedereen was toen laaiend enthousiast dat je eens of the beaten path kon gaan. Ergens logisch dat de eerste reactie van developpers dan is geweest om er zo nog een hoop te maken, en liefst zo groot mogelijk, met zoveel mogelijk kans op exploratie etc.
En dat is zo met alles he... Kijk maar eens hoeveel games er al enorm onvergevend zijn geworden sinds Dark Souls populair werd. En ga wat verder in de tijd: Sinds Doom en Duke Nukem 3D knal je horden monsters af, tot het plots populair werd om Nazi's te doodschieten en dan terug monstens want Half life,...

Als je al zolang games speelt als de gemiddelde forumganger hier moet een developper al van goede huize zijn om nog eens met iets echt vernieuwend af te komen. Want tenzij het écht nieuw is hebben we het allemaal al eens gespeeld.
En de toppers waar iedereen het over eens is zijn ook vaak gewoon een leuke twist geven aan een bestaand genre, of de immersie/story zo goed maken dat het niet opvalt dat je het allemaal al eens gezien hebt (TLOU is uiteindelijk ook gwn de zoveelste survial horror he, gwn veel beter dan 99% vh genre)

Qua moeilijkheidsgraad wil ik niet discussiëren. Ik ben nooit hardcore genoeg geweest en ik heb de laatste jaren zowel de tijd als het geduld niet meer om nog moeilijke games te spelen dus soms word ik graag bij het handje genomen zodat ik, op de beperkte tijd die ik heb om te gamen, progressie maak in het verhaal. Ja, je bent minder euforisch als een baas neer gaat zonder dat je er voor hebt moeten zweten maar ik speel liever een story uit dan dat ik een hele week aan 1 boss fight zit te sukkelen omdat ik nooit de tijd heb om de mechanics echt in de vingers te krijgen.

Ik ben wel akkoord dat ze de puzzels en de map etc ook "moeilijker" mogen maken als je de difficulty hoger zet. Of dat ze die keuze zelfs mogen overlaten aan de speler zelf. 2 difficulties dus: eentje voor de vijanden en eentje voor de exploratie.