Ik doe zelf een doctoraat.
Pro's:
- Blijven leren, maar betaald! (Ik zou anders mss burgerlijk erbij studeren).
Hier ben ik het uiteraard mee eens. Tijdens een doctoraat krijg je de kans om zelfstandig bij te leren, onderzoek te doen, uzelf te ontwikkelen... en dat dan nog tegen betaling. Persoonlijk denk ik dat je in geen enkel andere job zoveel
kan bijleren op 4 jaar tijd, zowel op wetenschappelijk vlak als op persoonlijk vlak. Echter ben ik ook van mening dat een doctoraat pas nuttig is als je er
zelf iets van maakt. Je kan perfect een doctoraat behalen door te voldoen aan de minimum eisen van de doctoral school, maar ik ben van mening dat je tijdens die 4 of 6 jaar er alles moet uithalen wat er in zit: zoveel mogelijk cursussen volgen (ook cursussen die misschien minder van toepassing zijn op jouw specifiek onderwerp), zelf op zoek gaan naar buitenlandse congressen, eventueel een interessante summer school,... hier speelt een je promotor een zeer belangrijke rol (en daar kom ik verder nog op terug). Heb je een promotor die wilt dat je enkel met je onderwerp bezig bent en verder niets? Of is je promotor iemand die je de vrijheid geeft en keuze geeft om zelf initiatief te nemen om dingen bij te leren?
- Zeer interessant onderwerp
Je onderwerp is uiteraard zeer belangrijk en je moet het dan ook erg interessant vinden. Maar probeer ook verder te kijken dan dat. Wat zijn je ambities na het doctoraat? Wil je daarna alsnog in de industrie/bedrijfswereld gaan of wil je een academische carrière uitbouwen? Als je in de bedrijfswereld wil gaan, dan is het beter om een iets toegepaster onderwerp te doen dat ook relevant is voor de industrie. Is het een zeer theoretisch onderwerp, dan zullen bedrijven zich meer de vraag stellen waarom ze jou, een phd, zouden moeten verkiezen boven een burgerlijk ingenieur. (hier km ik later ook nog op terug)
- Ik ging sws blijven wonen in m'n studentenstad. Wat dus wel ook praktisch goed uitkomt.
In Gent (technologiepark), Leuven (imec,...), Brussel, Antwerpen,... zijn er genoeg bedrijven die industrieel en burgerlijk ingenieurs zoeken, dus dit lijkt mij niet echt een argument voor het doctoraat.
Con's:
- Niet geheel in m'n studiegebied, maar daarom mss leerrijker (ik doe afstudeerrichting automatisering).
Veel studenten/doctorandi doen een doctoraat dat buiten hun studiegebied ligt. De eerste maanden zal je je moeten inlezen/inwerken in het onderwerp, maar het belangrijkste is dat je de capaciteiten hebt om snel en veel bij te leren. En dit ook zelfstandig, je promotor zal misschien wat papers doorsturen, maar je zal vooral zelf moeten initiatief nemen en op zoek gaan naar informatie. Een doctoraat is iets wat je voor jezelf doet en waar je zelf verantwoordelijkheid voor moet nemen, er is niemand dat over je schouder zal meekijken en zal zeggen hoe je iets moet doen of wat je moet doen. Je promotor zal uiteraard wel tips en tricks geven en een
goede promotor zal je ook begeleiden en aansturen waar mogelijk, maar hij zal je niet echt elke dag komen zeggen wat je moet doen.
Is dat niet zo in elke job? Ik geef toe dat je bij een doctoraat vaak de onzekerheid hebt "kan ik dit wel?" "zal ik het halen?", maar als je het niet probeert...
Andere con's: veel werkdruk, veel deadlines, afhankelijk van het onderwerp kan het soms "eenzaam" zijn, constant nieuwe problemen moeten oplossen, nieuwe manieren moeten zoeken om iets te doen,...
Zijn er mensen die ervaringen willen delen i.v.m. doctoreren? Enkele richtvragen:
- Hoe ervaarden jullie dat?
- Gezonde "Work-life" balance? (Natuurlijk moet je er een passie voor hebben!)
Ja en nee. Er is heel veel werkdruk, deadlines die te halen zijn,... maar ik mag wel werken waar en wanneer ik wil. Bij ons is de mentaliteit niet "je moet werken van 9 tot 5" maar "je moet zien dat je werk gedaan is", of je dit werk doet overdag, 's avonds, 's nachts, in het weekend,... dat maakt niet uit. Het voordeel daaraan is dat ik gemakkelijk in de voormiddag naar de winkel ga, ga sporten, eens langer uitslapen als ik moe ben,... het nadeel daaraan is dat de scheiding tussen werk/privé niet bestaat. Ik werk eigenlijk praktisch elk weekend, elke vakantie/verlofdag,... wanneer ik niets anders gepland heb. Ik probeer wel nooit dingen in het weekend af te zeggen omdat ik moet werken. Er zijn ook weken dat ik 's avonds vaak tot 23u werk om dan 's ochtends om 8u meteen terug te beginnen. Ik vind dat persoonlijk geen probleem dat mijn vrije tijd en werk heel hard door elkaar lopen, ik vind de vrijheid om te mogen werken waar en wanneer ik wil zalig, maar ik heb al veel mededoctorandi een burnout zien krijgen hierdoor. Dus je moet zelf een beetje weten of je hier mee om kunt of niet en of je dit ziet zitten. Pas op, hier geldt weer dat dit erg afhankelijk is van wat je promotor verwacht. Maar ongeacht welk doctoraat je ook doet, het zal altijd veel werk zijn en een 9-to-5 mentaliteit is het nooit.
- Hoe bereid je je erop voor?
Euh... niet? Nu nog zoveel mogelijk genieten van je rustig leven als student
- Hoe snel moet je beslissen of je het doet? Kandidaten >>> Plaatsen?
Moeilijk te zeggen... komende maanden zullen steeds meer vacatures online komen, maar dat zijn natuurlijk posities waarvoor je moet solliciteren en waarvoor je dus in concurrentie moet gaan met andere (burgerlijk) ingenieurs. Ik vermoed dat een doctoraatspositie voor industrieel ingenieurs moeilijker is te krijgen dan voor burgies. Je moet voor vacatures ook altijd heel erg concurreren met buitenlandse studenten. Ik zou dus eerst en vooral nadenken of je een doctoraat wilt doen, en kijken of het onderwerp dat u werd voorgesteld interessant genoeg is.
- Hoe verliep de overgang naar een andere werkgever?
Hier kan ik niet op antwoorden, maar in jouw geval zou ik vooral goed nadenken of een industrieel ingenieur met een phd meer of even veel waard is als een burgie in de industrie, en dan vrees ik dat het antwoord nee is. Werkgevers in de bedrijfswereld gaan een burgie altijd hoger inschatten dan een industrieel, en gaan vaak een phd niet belangrijk achten tenzij het natuurlijk een phd is dat rechtstreeks van toepassing is voor hun bedrijf. Als je dus carrière wilt maken in de industrie, zou ik toch overwegen of burgerlijk te doen... en eventueel daarna een phd? Het hoeft geen of of verhaal te zijn. Een vriend van mij heeft ook eerst industrieel gedaan, daarna burgerlijk en doet nu een phd. Dat kan dus ook. Je hoeft ook geen schrik te hebben dat als je nu dat doctoraat niet aanvaardt, dat je later geen kansen meer zal krijgen. Als je tijdens je studies burgerlijk je goed inzet met goede resultaten en goed contacten legt, dan ben je praktisch zeker dat je een phd kan doen (vacatures voor burgies zijn er altijd heel veel).
Verder wil ik benadrukken dat je promotor echt van cruciaal belang is voor je doctoraat. Ik zou dus zeker proberen contact te leggen met (eerdere) doctoraatsstudenten van hem om te kijken wat zijn werkwijze is, eventueel praten met studenten die van hem les kregen,... probeer echt zoveel mogelijk op te zoeken over hem (hoeveel doctorandi heeft hij al begeleidt en hoeveel daarvan hebben hun phd gehaald?). Waarom biedt hij jou zo snel deze positie aan? Kan hij niemand anders vinden? Meestal bieden promotoren hun posities aan aan studenten waarmee ze al eerder hebben samengewerkt (master thesis, projecten,...), dus waarom kiest hij jou? Ik zou daar toch echt kritisch over zijn en niet zomaar denken "mijn presentatie was waarschijnlijk echt uitzonderlijk goed".
), maar de meerwaarde van een PhD is moeilijk te bepalen. Sommige bedrijven hebben graag de "mindset van een PhD" voor bepaalde functies om zeer zelfstandig "onderzoek" te doen, maar voor vele functies zoeken ze nu eenmaal relevante ervaring en kan dat doctoraat hun geen hol schelen. Soms heb je dan wel (deels) relevante ervaring, je mist wel nog de industriële invulling hiervan. Op zo'n momenten sta je daar dan inderdaad als een oude schoolverlater, wat niet meteen een meerwaarde is t.o.v. verse masters.
