Beeldende Kunst Fotografiethread

Deze beker?

En ik wil ook weer beginnen lopen, maar combinatie met een fototoestel lijkt me toch niet zo evident. Wel jammer, want in de nabijgelegen bossen en velden kan ik altijd wel mooie plaatjes maken.

Lopen met fototoestel is quasi onmogelijk vind ik persoonlijk maar ik maak wel frequent 'mental notes' van dingen die me intrigeren onderweg.

Jammer dat de buizerd geen halve dag wou wachten:unsure:
 
Roofvogel met iets hogere poten :unsure:

Ik liep aan enorme snelheden he, heb het misschien niet goed gezien. :unsure:

Ik duik even Google in en laat het je weten wat het was.

edit: ik denk een Sperwer of Havik?

Een ooievaar? :D

Dit zitten hier soms ook maar vooral veel blauwe reigers die niet meer op kijken van de mensen die hier wandelen, dankbare soort om te fotograferen.
 
Laatst bewerkt:
Beetje afhankelijk van waar je liep zou het inderdaad een sperwer of havik kunnen zijn (die hebben een zeer herkenbare "lijnen"tekening op hun buik) maar zijn beiden enorm schuw dus geen evidente waarneming!!
 
Een sperwer is wel een kleine roofvogel ... zeker tegenover een buizerd. Havik, nog nooit in't echt gezien eerlijk gezegd. Maar ze zitten hier wel. Buizerds komen ook in verschillende kleuren ... er zijn er die bijna wit zien.

Dit zitten hier soms ook maar vooral veel blauwe reigers die niet meer op kijken van de mensen die hier wandelen, dankbare soort om te fotograferen.

Ik vind reigers en dat type vogels eigenlijk totaal niet fotogeniek om te fotograferen, maar dat zal wel aan mij liggen. In Mexico wel veel van dat type vogels gefotografeerd ... blauwe reiger, zilverreiger, witbuikreiger, groene reiger, ibis, flamingo.
 
Over reigers gesproken, dit is een tof project van Julie Hrudova, een super goeie straatfotografe:


Heeft ook een fantastisch boek uitgegeven:

Zalig, helemaal mijn ding dit. De klassieke vogelfoto's zoals die die hier ook gepost worden zijn op zich wel mooi (en technisch vaak heel strak en proper) maar naar mijn mening wat ... saai (bij gebrek aan een beter woord, niet helemaal wat ik bedoel). Waarmee ik zeker geen afbreuk wil doen aan het werk en kennis die erin kruipt of de vele getalenteerde natuurfotografen hier, het doet mij gewoon niet veel. Ik vind ze oprecht mooi maar het voelt gewoon dikwijls alsof ik de foto in kwestie al tig keer gezien heb. Die reportagestijl daarentegen kan ik blijven bekijken en voelt vaak veel meer aan als een 'ervaring' door het verhaal erachter Heel dikwijls ga ik er achteraf ook nog heel vaak aan denken en helpt het mij ook om te blijven proberen alles met een creatiever oog te bekijken. Ik weet dat dit eigenlijk appelen met peren vergelijken is, maar 't is dan ook gewoon maar mijn mening :)

Zo zag ik bijvoorbeeld jaren geleden tijdens een tentoonstelling dit werk. Sindsdien probeer ik zelf altijd de 'kunstwerkjes' te spotten als bussen mij passeren, zelf zonder camera. Dat heeft echt iets van impact op mijn leven gehad. Geen grote impact, maar toch iets. Ik hou er ook van om eraan herinnerd te worden dat er dikwijls nog iets moois/grappig/goofy/ te zien valt tussen al het dagdagelijkse, het klinkt zo melig en cliché maar soms helpt mij dat echt vooruit op lastige momenten (zoals nu). Als fotograaf moet dat wel fijn zijn, als je mensen zo kan beïnvloeden met je beelden, of ze ten minste eventjes laten stilstaan en ietsjes verder te kijken.

Het was vroeger, vooral toen ik nog studeerde, mijn droom om een goeie reportage fotografe te worden. Een nieuwe H.C. Bresson, Martin Parr of Eliott Erwitt. Ik was/ben er jammergenoeg veel te terughoudend voor, constant bang dat ik iemand zou ambeteren of ongemak aandoen met mijn camera. Altijd jaloers geweest op de mensen die het wel durven en kunnen, maar ik ben blij dat ik zo toch nog kan meegenieten. En stiekem maak ik de foto's nog altijd, maar dan gewoon in mijn hoofd :)
 
Zalig, helemaal mijn ding dit. De klassieke vogelfoto's zoals die die hier ook gepost worden zijn op zich wel mooi (en technisch vaak heel strak en proper) maar naar mijn mening wat ... saai (bij gebrek aan een beter woord, niet helemaal wat ik bedoel). Waarmee ik zeker geen afbreuk wil doen aan het werk en kennis die erin kruipt of de vele getalenteerde natuurfotografen hier, het doet mij gewoon niet veel. Ik vind ze oprecht mooi maar het voelt gewoon dikwijls alsof ik de foto in kwestie al tig keer gezien heb. Die reportagestijl daarentegen kan ik blijven bekijken en voelt vaak veel meer aan als een 'ervaring' door het verhaal erachter Heel dikwijls ga ik er achteraf ook nog heel vaak aan denken en helpt het mij ook om te blijven proberen alles met een creatiever oog te bekijken. Ik weet dat dit eigenlijk appelen met peren vergelijken is, maar 't is dan ook gewoon maar mijn mening :)

Zo zag ik bijvoorbeeld jaren geleden tijdens een tentoonstelling dit werk. Sindsdien probeer ik zelf altijd de 'kunstwerkjes' te spotten als bussen mij passeren, zelf zonder camera. Dat heeft echt iets van impact op mijn leven gehad. Geen grote impact, maar toch iets. Ik hou er ook van om eraan herinnerd te worden dat er dikwijls nog iets moois/grappig/goofy/ te zien valt tussen al het dagdagelijkse, het klinkt zo melig en cliché maar soms helpt mij dat echt vooruit op lastige momenten (zoals nu). Als fotograaf moet dat wel fijn zijn, als je mensen zo kan beïnvloeden met je beelden, of ze ten minste eventjes laten stilstaan en ietsjes verder te kijken.

Het was vroeger, vooral toen ik nog studeerde, mijn droom om een goeie reportage fotografe te worden. Een nieuwe H.C. Bresson, Martin Parr of Eliott Erwitt. Ik was/ben er jammergenoeg veel te terughoudend voor, constant bang dat ik iemand zou ambeteren of ongemak aandoen met mijn camera. Altijd jaloers geweest op de mensen die het wel durven en kunnen, maar ik ben blij dat ik zo toch nog kan meegenieten. En stiekem maak ik de foto's nog altijd, maar dan gewoon in mijn hoofd :)

Mooi om te lezen dit, en content dat het u plezier heeft gedaan!

Als ge dat werk van Nick Turpin tof vindt, dan is het misschien de moeite om eens de insta van Josh Jackson te checken, die doet ook veel avondbeelden, vaak ook met gezichten die weggemoffeld zitten achter doemp :)

heel tof inderdaad. Ik denk dat als ge wat meer schuchter zijt dat avondfotografie wel een mooie oplossing kan bieden (hoewel het misschien ook niet overal even tof is om als vrouw alleen rond te dolen in't midden van de nacht), maar het is wel een fotografische stijl die zich meer toelegt op het meer vanop afstand gadeslaan van iets.

Wie weet komt het nog terug op uw pad, rondkijken verleert ge uiteindelijk niet!

Weetje: ik ken Julie Hrudova via haar streetrepeat project (https://www.instagram.com/streetrepeat/) waar ze altijd triptieken maakt van concepten die straatfotografen gebruiken. Aan de ene kant heel contronterend (uiteindelijk is werkelijk àlles al honderden keer gedaan) maar toont ook weer aan wat voor een scherp oog ze heeft. Vindt ge misschien ook wel tof :)

Op naar betere tijden!
 
Laatst bewerkt:
Zalig, helemaal mijn ding dit. De klassieke vogelfoto's zoals die die hier ook gepost worden zijn op zich wel mooi (en technisch vaak heel strak en proper) maar naar mijn mening wat ... saai (bij gebrek aan een beter woord, niet helemaal wat ik bedoel). Waarmee ik zeker geen afbreuk wil doen aan het werk en kennis die erin kruipt of de vele getalenteerde natuurfotografen hier, het doet mij gewoon niet veel. Ik vind ze oprecht mooi maar het voelt gewoon dikwijls alsof ik de foto in kwestie al tig keer gezien heb. Die reportagestijl daarentegen kan ik blijven bekijken en voelt vaak veel meer aan als een 'ervaring' door het verhaal erachter Heel dikwijls ga ik er achteraf ook nog heel vaak aan denken en helpt het mij ook om te blijven proberen alles met een creatiever oog te bekijken. Ik weet dat dit eigenlijk appelen met peren vergelijken is, maar 't is dan ook gewoon maar mijn mening :)

Zo zag ik bijvoorbeeld jaren geleden tijdens een tentoonstelling dit werk. Sindsdien probeer ik zelf altijd de 'kunstwerkjes' te spotten als bussen mij passeren, zelf zonder camera. Dat heeft echt iets van impact op mijn leven gehad. Geen grote impact, maar toch iets. Ik hou er ook van om eraan herinnerd te worden dat er dikwijls nog iets moois/grappig/goofy/ te zien valt tussen al het dagdagelijkse, het klinkt zo melig en cliché maar soms helpt mij dat echt vooruit op lastige momenten (zoals nu). Als fotograaf moet dat wel fijn zijn, als je mensen zo kan beïnvloeden met je beelden, of ze ten minste eventjes laten stilstaan en ietsjes verder te kijken.

Het was vroeger, vooral toen ik nog studeerde, mijn droom om een goeie reportage fotografe te worden. Een nieuwe H.C. Bresson, Martin Parr of Eliott Erwitt. Ik was/ben er jammergenoeg veel te terughoudend voor, constant bang dat ik iemand zou ambeteren of ongemak aandoen met mijn camera. Altijd jaloers geweest op de mensen die het wel durven en kunnen, maar ik ben blij dat ik zo toch nog kan meegenieten. En stiekem maak ik de foto's nog altijd, maar dan gewoon in mijn hoofd :)
Wauw! Echt mooi. Ik ben ook nogal terughoudend en als ik met de camera op pad ben moet ik mezelf soms dwingen om mensen van dichterbij te fotograferen dan wat ik comfortabel vind. Nochtans ben ik nog maar één keer echt aangesproken geweest tijdens het nemen van foto's en dat was toen ik van een park een foto nam in Iran en ik werd aangesproken door een of ander oud vrouwtje dat tien meter verder stond (en eigenlijk amper figureerde als subject op foto). Maar die zompige nachtfoto's met regenweer en neonlichten ... dat doet wel iets hé. Ik ben dan vooral jaloers op die rondreizende fotografen die in Tokio of Osaka prachtige nachttaferelen vastleggen. Nochtans is het wel een uitdaging om dat ook te doen in de gemiddelde boerengemeente, maar het is toch een pak meer zoeken naar boeiende nachtbeelden.

En ge hebt er ook verdomd veel tijd voor nodig hé, dat heb je niet als vader van een peuter in de Kempense bossen. Ik ben al blij dat ik eens een half uur of een uur ergens foto's kan nemen. Ik benijd mensen die in een stad wonen en dat haast elke avond kunnen gaan doen.
 
Maar die zompige nachtfoto's met regenweer en neonlichten ... dat doet wel iets hé. Ik ben dan vooral jaloers op die rondreizende fotografen die in Tokio of Osaka prachtige nachttaferelen vastleggen.

Of gewoon onze eigenste @Margu in 't stad he ;)

Het was vroeger, vooral toen ik nog studeerde, mijn droom om een goeie reportage fotografe te worden. Een nieuwe H.C. Bresson, Martin Parr of Eliott Erwitt. Ik was/ben er jammergenoeg veel te terughoudend voor, constant bang dat ik iemand zou ambeteren of ongemak aandoen met mijn camera. Altijd jaloers geweest op de mensen die het wel durven en kunnen, maar ik ben blij dat ik zo toch nog kan meegenieten. En stiekem maak ik de foto's nog altijd, maar dan gewoon in mijn hoofd :)
Dawn Eagleton maakt zelfs "portretten" in de straat. Er knappe resultaten vind ik, het zou echter ook niets voor mij zijn.

 
50 f/1.4 Sony GM is uit, stuk goedkoper en ook wat lichter dan de f/1.2. GM-kwaliteit is uiteraard weer top. Zou een mooie aanvulling zijn op de 35 en 85, maar eerder een nice to have dan een must have.
 
Nog eentje van Mexico. Ik *dacht* een zoetwaterkrokodil, maar het is brak water dus zowel zoet- als zoutwaterkrokodillen zitten er. Uiteindelijk kwam ze op een halve beter van het bootje naar ons kijken. M'n vrouw heeft echt haar uiterste best gedaan om het niet uit te gillen en kon niet snel genoeg weg zijn. Het is wel een ervaring om dat allemaal in't wild te zien in plaats van een dierentuin.

_DSC3255-social.jpg


On a sidenote; Sigma springt mee op de Nikon Z boot: https://nikonrumors.com/2023/02/22/...ree-mirrorless-lenses-for-nikon-z-mount.aspx/
 
Nog eentje van Mexico. Ik *dacht* een zoetwaterkrokodil, maar het is brak water dus zowel zoet- als zoutwaterkrokodillen zitten er. Uiteindelijk kwam ze op een halve beter van het bootje naar ons kijken. M'n vrouw heeft echt haar uiterste best gedaan om het niet uit te gillen en kon niet snel genoeg weg zijn. Het is wel een ervaring om dat allemaal in't wild te zien in plaats van een dierentuin.

_DSC3255-social.jpg


On a sidenote; Sigma springt mee op de Nikon Z boot: https://nikonrumors.com/2023/02/22/...ree-mirrorless-lenses-for-nikon-z-mount.aspx/
Dat werd ook wel eens tijd. Canon blijft daar wel koppig in voor de RF-mount. Voor wie geld heeft of professional is, maakt dat allemaal niet zoveel uit maar begin als amateur maar eens aan een lenzenset met mirrorless FF Canon ... Op dat vlak is Sony veel democratischer.
 
Ik heb op vakantie een oude Zorki 4K gekocht (analoog) voor €50.
Ik heb absoluut geen ervaring met analoog en was gewoon benieuwd.

Nu merk ik dat de rangefinder niet werkt en de lens eigenlijk altijd troebel is.
Iemand ervaring met winkel die dit (goedkoop) kunnen herstellen? :crazy:
 
de lens eigenlijk altijd troebel is.
Is dat niet de charme van die oude prullen :D

Je gaat waarschijnlijk al een specialist moeten zoeken en de kans is klein dat het dan goedkoop wordt.

Ik zou zeggen, koop op een betrouwbare plek een nieuwe analoge en zet dit op de kast bij de andere souvenirs :tongue:
 
  • Leuk
Waarderingen: Ebel
Terug
Bovenaan