Filmreview: La Bête

La Bête, geschreven en geregisseerd door Bertrand Bonello, vormt een mix van genres waaronder sciencefiction, thriller en historisch drama. De film betreedt een uiterst intrigerend pad waarbij de regisseur niet alleen de levens van zijn personages herdefinieert en hervormt, maar ook actief de grenzen tussen fictie en realiteit verkent.

Het verhaal van La Bête is niet-chronologisch en lijkt opzettelijk door elkaar gehusseld, maar desondanks vinden drie verhaallijnen zonder al te veel verwarring hun weg, tenzij je wordt afgeleid. Het is een film die vraagt om je aandacht erbij te houden. Hoe vallen alle stukjes op hun plek? Alleen door je verwachtingen opzij te zetten en je te laten meeslepen door deze ervaring.

labete.jpg

Liefde door de eeuwen heen​

In een nabije toekomst, waar kunstmatige intelligentie het menselijk werk vrijwel volledig heeft overgenomen, volg je het verhaal van Gabrielle. In deze wereld is het voor mensen alleen mogelijk een professionele carrière op te bouwen door emoties af te zweren, aangezien die onder stress tot fouten leiden. Het huis kan alleen met een gasmasker verlaten worden en sociale interactie wordt beschouwd als een absurditeit uit vroegere tijden. Om succesvol te zijn in deze geautomatiseerde samenleving moeten individuen hun DNA "zuiveren" via een therapeutisch traject, waarbij ze de sporen van hun vorige levens onderzoeken. In deze sessies reist Gabrielle naar haar vroegere levens, waarin diepgewortelde trauma's zich genesteld hebben. Deze traumatische ervaringen moeten worden doorleefd om ze uiteindelijk te elimineren.

In de toekomst wordt sociale interactie beschouwd als een absurditeit uit vroegere tijden.


Voor Gabrielle worden deze levens gekenmerkt door de voortdurende aanwezigheid van Louis Lewinsky, haar onvervulde grote liefde. In de vroege jaren 1900 is ze de echtgenote van een poppenfabrikant en ontmoet ze Louis tijdens een feest van de Parijse aristocratie. Een eeuw later is Gabrielle nog steeds Gabrielle, zij het met een volledig andere persoonlijkheid. Ze wordt min of meer achtervolgd door Louis, die de identiteit aanneemt van een jonge man, worstelend met relationele frustraties en een groeiende afkeer van het vrouwelijke geslacht. Tenslotte, in 2044, blijkt liefde een belemmering te vormen voor persoonlijke vervulling. Alle tijdperken die door de film worden doorkruist, worden gekenmerkt door verontrustende voortekenen van de dood, in de vorm van een naamloos en gezichtsloos wezen.

labete-02.jpg

Een zintuiglijke overrompeling​

In alle levens van Gabrielle en Louis is emotie een onvermijdelijk element op hun pad. Het volledig elimineren ervan betekent letterlijk het uitwissen van het individu en diens eigen geschiedenis. Dit liefdesverhaal, waarin twee geliefden door de eeuwen heen elkaar lijken te ontwijken vanwege logica, is zonder twijfel subliem, intrigerend en vernieuwend. Het lijkt bijna op een absurde droom, maar is de kern en visie van dit verhaal niet ondenkbaar? In de wereld van Bertrand Bonello wordt reïncarnatie als een zekerheid beschouwd, waarbij de invloed van vorige levens de oorzaak is van ongecontroleerde impulsiviteit in het huidige leven.

De cinematografie is subliem, reikt naar perfectie in alle tijdperken, maar komt bijzonder indrukwekkend tot uiting in de toekomst die Bonello schildert. Hier zijn onze diepste angsten met betrekking tot kunstmatige intelligentie werkelijkheid geworden. De verlaten straten van de steden dienen als beklemmende achtergrond, waar de visuele pracht van de film tot leven komt en waar de desolate atmosfeer de kijker verder onderdompelt in de dystopische wereld die wordt geschetst.

Het schitterende samenspel tussen Léa Seydoux en George MacKay is opmerkelijk; zij brengen voortdurend hetzelfde personage tot leven, maar met verschillende nuances in karakter. Steeds weer zijn ze het middelpunt van elke scène. Dit vereist uitmuntend acteerwerk en zij vervullen deze rol met buitengewone vaardigheid en overtuiging.

Conclusie

La Bête is een opmerkelijke film die wellicht niet al zijn geheimen prijsgeeft bij een enkele kijk, gezien de overvloed aan details. De film heeft een lange speelduur van 146 minuten, maar laat je niet afschrikken, want het lijdt geen twijfel dat dit een cinematografisch meesterwerk is, gekenmerkt door een doordacht script en subliem acteerwerk. Hoewel Bonello's denkwijze soms complex is, is het een film die de moeite van het verkennen waard is.

Pro

  • Origineel verhaal
  • Sterk script
  • Uitstekende acteerprestaties

Con

  • Kan verwarrend zijn
  • Onbeantwoorde vragen
9

Over deze film

Beschikbaar vanaf

6 maart 2024

Genre

  1. Drama
  2. Romantiek
  3. Scifi

Speelduur

146 minuten

Regie

Bertrand Bonello

Cast

Léa Seydoux, George MacKay ...

Uitgever

Imagine Film Distribution
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan