De Spaanse regisseur Álex de la Iglesia moet zowat de tegenpool zijn van Pedro Almodóvar. Terwijl die laatste voornamelijk kunstzinnige films maakt, zijn de films van de la Iglesia puur entertainment, genrefilms met al dan niet een vleugje maatschappijkritiek erover. Het is niet verwonderlijk dat hij dus een graag geziene gast is op het Brussels International Fantastic Film Festival. Ook dit jaar stond zijn nieuwste film Four’s a Crowd (El cuarto pasajero) op het programma van het festival.
Hoewel de la Iglesia erom bekend staat elk genre aan te durven, is de aanwezigheid van zwarte humor een van de vaste kenmerken in zijn films. Dit is ook het geval voor zijn nieuwste film, waarbij hij zich gooit op het genre van de romantische komedie, maar dan met een stevige scheut satire en gitzwarte humor. Dit allemaal verpakt als een roadtrip die de ergste nachtmerrie is voor iedereen die carpoolt.
Wat volgt is een wilde rit die van kwaad naar erger gaat naarmate de tocht vordert. Bekvechten leidt tot incidenten, wat tot meer geruzie leidt en grotere incidenten. Dit allemaal tot grote hilariteit van de kijker. Als Four’s a Crowd een romantische komedie is, dan is het er wel eentje met een serieus hoekje af. Veel van de humor vloeit voort uit de dialogen en de vaak absurde interacties tussen de personages. Daarnaast zijn er ook momenten waarbij de humor voortkomt uit de scènes zelfs, zoals een hilarisch kat-en-muisspel met de politie tijdens een enorme opstopping op de snelweg.
Waar de film ook wat teleurstelde was op visueel vlak. Als regisseur wist de la Iglesia mij in het verleden al te verbazen met zijn visuele vernuftigheid, onder andere in films zoals The Last Circus en The Day of the Beast. Four's a Crowd is thematisch echter meer in lijn met My Big Night en As Luck Would Have It, waardoor we getrakteerd worden op glossy beelden, maar waarbij de regisseur op het vlak van de beeldtaal braver blijft dan je soms zou willen. De energie die de film uitstraalt komt bijgevolg vooral voort uit het samenspel van de acteurs.
Hoewel de la Iglesia erom bekend staat elk genre aan te durven, is de aanwezigheid van zwarte humor een van de vaste kenmerken in zijn films. Dit is ook het geval voor zijn nieuwste film, waarbij hij zich gooit op het genre van de romantische komedie, maar dan met een stevige scheut satire en gitzwarte humor. Dit allemaal verpakt als een roadtrip die de ergste nachtmerrie is voor iedereen die carpoolt.
Onvergetelijke autorit
Centraal in de film staat Julián, een typische white-collar worker die klaar lijkt te zijn voor zijn midlifecrisis. Sinds een zestal maanden pendelt hij elk weekend met de bloedmooie en twintig jaar jongere Lorena tussen Bilbao en Madrid. Op de dag dat hij eindelijk al zijn moed bij elkaar weet te rapen en hij haar zijn liefde wilt verklaren, wordt hun rit verstoord door de twee andere passagiers. Hun medepassagier Juan Carlos blijkt al snel een bijzonder wispelturig en opvliegend persoon te zijn. Daarnaast lijkt de hunk Sergio helemaal niet op de dikke IT'er van zijn profielfoto, iets waar Julián zich totaal niet aan had verwacht.Een romantische komedie met een serieus hoekje af.
Wat volgt is een wilde rit die van kwaad naar erger gaat naarmate de tocht vordert. Bekvechten leidt tot incidenten, wat tot meer geruzie leidt en grotere incidenten. Dit allemaal tot grote hilariteit van de kijker. Als Four’s a Crowd een romantische komedie is, dan is het er wel eentje met een serieus hoekje af. Veel van de humor vloeit voort uit de dialogen en de vaak absurde interacties tussen de personages. Daarnaast zijn er ook momenten waarbij de humor voortkomt uit de scènes zelfs, zoals een hilarisch kat-en-muisspel met de politie tijdens een enorme opstopping op de snelweg.
Acteerwerk voorop
Zoals je mag verwachten bij een film waar de dialogen en de interacties tussen de personages centraal staan, zijn de sterren van de film de acteurs. Ze zetten allemaal een glansrol neer, maar het is vooral Ernesto Alterio als de megalomane Juan Carlos die de show steelt. Gelukkig krijgt elke ster van de film zijn moment om in de schijnwerpers te staan en er zijn zelfs enkele zijpersonages die je zullen bijblijven na afloop van de film. De chaos waarin de film de personages onderdompelt komt dankzij het acteerwerk geloofwaardig over, zelfs als de film meer dan eens een loopje neemt met de realiteit. Je zou zelfs kunnen stellen dat het liefdesverhaal tussen Julián en Lorena wat overbodig aanvoelt door alles wat er gaande is in de film. Dit liefdesverhaal kent bovendien een goede afloop, maar op zowat elk ander vlak stelt het einde van de film helaas teleur.Waar de film ook wat teleurstelde was op visueel vlak. Als regisseur wist de la Iglesia mij in het verleden al te verbazen met zijn visuele vernuftigheid, onder andere in films zoals The Last Circus en The Day of the Beast. Four's a Crowd is thematisch echter meer in lijn met My Big Night en As Luck Would Have It, waardoor we getrakteerd worden op glossy beelden, maar waarbij de regisseur op het vlak van de beeldtaal braver blijft dan je soms zou willen. De energie die de film uitstraalt komt bijgevolg vooral voort uit het samenspel van de acteurs.
Conclusie
De nachtmerrie van elke carpooler, zo kan je Four's a Crowd het beste omschrijven. Gedragen door de vier hoofdacteurs, schotelt de film ons een steeds wilder wordende rit voor waarbij snedige dialogen en absurde interacties de boventoon voeren. Als de rit belangrijker is dan de bestemming, dan kan je de film het zwakke einde gelukkig ook vergeven.
Pro
- Heerlijke dialogen
- Acteerprestaties
- Humor
Con
- Zwak einde
- Romantisch subplot voelt overbodig aan
- Visueel weinig indrukwekkend
7
Over deze film
Beschikbaar vanaf
15 april 2023
Genre
- Komedie
Speelduur
99 minuten
Regie
Álex de la Iglesia
Cast
Blanca Suárez, Alberto San Juan, Ernesto Alterio
Uitgever
Sony Pictures Entertainment
