Filmreview: Evil Dead Rise

Neem er de luiers maar terug bij, Evil Dead is terug van de partij. Er zijn slechts weinig horrorfranchises die zo consequent sterk zijn als de reeks die ontstaan is uit een low budget passieproject van filmnerd Sam Raimi. De eerste Evil Dead legde de blauwdruk van een genre waar we jaren later nog steeds films als The Cabin in the Woods of games als Until Dawn aan te danken hebben. Deel twee en opvolger Army of Darkness toonden dan weer dat je gerust gruwel kan combineren met de nodige humor, en wisten Ash Williams te cementeren als een antiheld die moeiteloos ook een eigen televisieserie kan dragen. In 2013 illustreerde Fede Alvarez dan weer dat Evil Dead echt wel een bestaansreden heeft zonder de aanwezigheid van Raimi en Bruce Campbell. Zijn remake ging terug naar de essentie en leverde een hondsbrutale horror die door de jaren heen ietwat van een cultstatus wist te verwerven. Nu is het de beurt aan Lee Cronin om zijn versie op het publiek los te laten.

Cronin kreeg de eer om met de iconische reeks aan de slag te gaan op basis van een geslaagde debuutfilm en een pitch aan Sam Raimi waarin hij op nogal kleurrijke wijze het idee voorstelde van een Ash met kinderen. Dat bleef uiteindelijk niet kleven, maar dat het centrale thema van deze Evil Dead: Rise het ouderschap is, daar kan je niet omheen. In plaats van Ash staat het gezin van alleenstaande moeder Ellie centraal in deze nieuwe nachtmerrie. Het grote geld valt er met haar baantje als tattoo artist niet meer te verdienen, en samen met haar drie kinderen leeft ze in een vervallen flatgebouw dat op het punt staat om gesloopt te worden. Net wanneer zus Beth langskomt voor een visite wordt Los Angeles door elkaar geschud door een stevige aardbeving die voor een gat onder het gebouw zorgt. Wanneer een van de kinderen in dat gat wat vaag spul zoals een eng boek en wat oude grammofoonplaten ontdekt, dan weet je dat het een kwestie van tijd is voor de schijterij tegen de ventilator aanvliegt.

evil dead 3.jpg

Terug naar de gore roots

Net als Fede Alvarez een jaar of tien geleden, laat Cronin in zijn versie van Evil Dead de donkere humor en slapstick elementen volledig vallen. Het risico van die aanpak is dat je de elementen die de reeks zo geliefd maakte bij de vele fans wegstript uit het geheel, en overblijft met een standaard horrorfilmpje waarin demonische possessie centraal staat. Cronin doet het echter werken, omdat hij het gebroken gezin centraal zet in de maalstroom van horror, en het claustrofobische aspect van het flatgebouw ten volle benut. Deze personages hebben het sowieso al moeilijk met een echtscheiding, gebrek aan financiële middelen en een onverwachte zwangerschap, dus wanneer er ook nog eens Deadites op het toneel verschijnen en de kinderen in gevaar komen, heb je meer dan genoeg brandstof voor een nachtmerrie.

De trage afdaling richting waanzin

Een grote reden waarom Rise werkt, is omdat het verrassend terughoudend is voor een groot deel van de speelduur. Beide zussen krijgen de tijd om zich te presenteren als personages met gebreken tijdens de eerste akte, waardoor je als kijker ook volledig geïnvesteerd bent in de horror die zich ontplooit en de absolute waanzin van de derde akte. Natuurlijk is het makkelijk te opperen dat het verloop van de film voorspelbaar van aard is, zeker omdat de trailer al zo veel prijs gaf. Ja, moeder raakt bezeten door de Necronomicon en ja, Beth moet de moederlijke instincten waarvan ze niet wist dat ze die in haar had aanspreken om de kinderen te beschermen. Dat maakt het echter niet minder amusant om naar te kijken. Lee Cronin weet namelijk maar al te goed hoe hij de beklemmende setting van dat verschrikkelijke flatgebouw kan benutten en hoe hij de spanning beetje bij beetje moet opvoeren, tot de chaos het volledig mag overnemen.

Evil Dead Rise doet niks nieuw, maar doet dat wel hoogst effectief.


Evil Dead Rise neemt ietwat zijn tijd, maar wanneer de kettingzagen uiteindelijk mogen ronken, messen hun weg in wondes mogen vinden en het bloed in het rond mag spatten voelt het visceraal en impactvol. Op dat vlak neemt het wat lessen uit het betere werk van Stephen King of John Carpenter’s The Thing. Eerst bouw je de personages op, om ze vervolgens in situaties te storten die hen kunnen breken. Het is die spanningsopbouw en het voluit gaan voor effectieve horror met praktische effecten dat Evil Dead Rise een enorm effectieve genrefilm maakt.

evil dead 4.jpg

Doods schijfje

De blu-ray die we ontvingen voor deze recensie zag er, vooral op een oled-tv, meestal voortreffelijk uit. De film is, net zoals sommige van Finchers meesterwerken of Matt Reeves’ The Batman, een duistere film met een gedempt kleurenpalet, weinig lichtbronnen en veel schaduwen. Het beeld verliest af en toe wat aan detail in de inktzwarte duisternis, en ook wat lichte banding steekt af en toe de kop op, maar met een in duisternis gedrenkte film als dit lijkt dat haast onvermijdelijk voor een transfer in 1080p. De Dolby Atmos mix is een heel ander beest, eentje met klauwen. De film heeft een paar jumpscares die je tegen het plafond jagen, maar weet ook de beklemmende dreiging van het gebouw richting je speakers te sturen of de verwrongen stemmen van de demonen. Het is een behoorlijk veelzijdig stukje audio die indrukwekkend angstaanjagend uit de hoek komt. Minder te spreken zijn we dan weer over het totale gebrek aan extra’s. Het is alsof er een legertje deadites gepasseerd is op dit schijfje, zo doods is het.

Conclusie

Evil Dead Rise is een waardig deel in het lappendeken van de Evil Dead franchise. Door voluit in te zetten op brute horror en serieux krijgen we wederom een nieuw deel dat zich afsplitst van de doldwaze avonturen van Ash en de humor waar de reeks bekend om staat, maar toch nog steeds genoeg herkenbare elementen hanteert. Het gebrek aan extra’s is wat teleurstellend, maar een enerverend goede audiotrack maakt gelukkig veel goed.

Pro

  • Voert de spanning op voor de horror in gore glorie losbarst
  • De gezinsdynamiek werkt
  • Uitstekende audio teistert je luidsprekers

Con

  • De film staat niet boven jumpscares en domme beslissingen van enkele personages
  • Geen special features op het schijfje
7.5

Over deze film

Beschikbaar vanaf

27 juni 2023

Genre

  1. Fantasie
  2. Horror
  3. Thriller

Speelduur

97 minuten

Regie

Lee Cronin

Cast

Lily Sullivan, Alyssa Sutherland, Noah Paul

Uitgever

Warner Bros
 
Vind hem wat overroepen deze film.
Heeft ook niet veel meer te maken met "Evil Dead".

Als op zichzelf staande film is hij te pruimen maar er zijn er betere.
 
Zeker niet slecht, maar voor mij dan ets te braaf voor een evil dead.
Ook de locatie past niet voor de serie.
De remake was vele malen beter
 
Terug
Bovenaan