42 jaar na de originele film en tien jaar na de reboot uit 2013 krijgen we nog eens een portie Evil Dead op ons bord getoverd. In tussentijd mochten we genieten van Ash vs Evil Dead die, naar mijn mening, te vroeg gecanceld werd, maar waar we toch van geluk mogen spreken dat er überhaupt drie seizoenen bestaan van deze bat-shit crazy franchise! De Evil Dead-reeks ligt me nauw aan het hart en ik stond dan ook te popelen om Evil Dead Rise te ontdekken toen deze werd aangekondigd.
Evil Dead Rise bevat een volledig nieuwe cast en staat los van eerdere delen uit de franchise. De film werd geschreven en geregisseerd door Lee Cronin, de man achter The Hole in the Ground (2019) en een paar afleveringen van de horror-anthologyserie 50 States of Fright.
Evil Dead Rise onderscheidt zich in een aantal aspecten in vergelijking met de vorige langspelers van de reeks. Net zoals Army of Darkness (1992) speelt het verhaal zich deze keer niet langer af in een ‘cabin in the woods’, en zijn we niet gebonden aan een gelimiteerde cast aangezien er meerdere bewoners leven in dit appartementsgebouw. Dat gebouw is trouwens onbewoonbaar verklaard en staat op het punt om binnen enkele maanden gesloopt te worden. Wegens een aardbeving zitten de bewoners ingesloten waardoor de necronomicon Ex-Mortis, aka The Book of the Dead, zich volledig kan ‘uitleven’ . De verandering van setting is interessant, maar is nooit zo sfeervol of eng als een verlaten oud hutje in het midden van het bos. Ook zijn er deze keer kinderen in the picture, wat gelukkig niet betekent dat de film zich inhoudt qua geweld en liters bloed, al zou het mij verwonderen dat zij geen trauma’s hebben overgehouden aan deze opnames …
De franchise was bij elke telg niet per se vernieuwend, maar bracht wel steeds dat beetje extra op tafel. De originele klassieker uit 1981 was een straight forward horrorfilm, de sequel ging daar verder op in maar voegde een serieus vleugje slapstick toe, waardoor deze uniek en toch verfrissend uit de hoek kwam. Army of Darkness was dan weer een cheesy maar vermakelijke actiekomedie waar de ene na de andere oneliner (Gimme some sugar baby) rond je oren werd geslingerd waar alleen Bruce Campbell mee weg kan komen. De remake uit 2013 ging dan volledig all the way back to the roots en werd dankzij zijn ongeremde aanpak een van mijn favoriete bloederige sequels aller tijden. Bij Evil Dead Rise begon ik wat sleet op de formule te voelen. We krijgen te veel te herkauwen, het scenario viel wat tegen en het is minder eng dan zijn voorganger door de voorspelbaarheid.
Waar ik mij persoonlijk het meest aan stoorde waren de typische clichés en de reacties van personages bij het zien van onnatuurlijke gebeurtenissen. Natuurlijk is er weinig realistisch aan dit type film, maar ik verwacht wel realistische reacties wanneer er over the top dingen gebeuren. Een film verliest al snel mijn aandacht wanneer domme keuzes worden gemaakt of het script niet overtuigend genoeg is. Steek daarbij een niet passend zijverhaaltje in de hoop sympathie te kweken voor een van de hoofdpersonages en kinderen die niet allemaal overtuigend acteren, en het is moeilijk nog een echt goed resultaat te verkrijgen. Ook de befaamde kettingzaag en shotgun passeren alweer de revue, al heb ik het daarmee nu wel gezien. Mits meer originaliteit had dit een betere sequel kunnen zijn.
Evil Dead Rise bevat een volledig nieuwe cast en staat los van eerdere delen uit de franchise. De film werd geschreven en geregisseerd door Lee Cronin, de man achter The Hole in the Ground (2019) en een paar afleveringen van de horror-anthologyserie 50 States of Fright.
The higher they rise
Na een lange tijd bezoekt Beth haar oudere zus Ellie, die moeite heeft om drie kinderen alleen groot te brengen in een klein appartement in Los Angeles. Hun hereniging wordt echter onderbroken wanneer een van de kinderen een vreemd boek vindt dat verscholen zat in de diepten van het appartementsgebouw.Evil Dead Rise onderscheidt zich in een aantal aspecten in vergelijking met de vorige langspelers van de reeks. Net zoals Army of Darkness (1992) speelt het verhaal zich deze keer niet langer af in een ‘cabin in the woods’, en zijn we niet gebonden aan een gelimiteerde cast aangezien er meerdere bewoners leven in dit appartementsgebouw. Dat gebouw is trouwens onbewoonbaar verklaard en staat op het punt om binnen enkele maanden gesloopt te worden. Wegens een aardbeving zitten de bewoners ingesloten waardoor de necronomicon Ex-Mortis, aka The Book of the Dead, zich volledig kan ‘uitleven’ . De verandering van setting is interessant, maar is nooit zo sfeervol of eng als een verlaten oud hutje in het midden van het bos. Ook zijn er deze keer kinderen in the picture, wat gelukkig niet betekent dat de film zich inhoudt qua geweld en liters bloed, al zou het mij verwonderen dat zij geen trauma’s hebben overgehouden aan deze opnames …
The harder they fall
Het was de bedoeling om Evil Dead Rise op streamingdiensten te droppen, maar wegens de positieve reacties van het testpubliek kreeg deze toch een upgrade naar de bioscoop. In maart had de film zijn wereldpremière op het South by Southwest Film & TV Festival in Austin, Texas, waar hij opnieuw best positief werd onthaald. Dankzij deze reacties steeg de hype zo hoog, waardoor ik misschien onvermijdelijk op mijn honger bleef zitten na het zien van deze langverwachte film.De franchise was bij elke telg niet per se vernieuwend, maar bracht wel steeds dat beetje extra op tafel. De originele klassieker uit 1981 was een straight forward horrorfilm, de sequel ging daar verder op in maar voegde een serieus vleugje slapstick toe, waardoor deze uniek en toch verfrissend uit de hoek kwam. Army of Darkness was dan weer een cheesy maar vermakelijke actiekomedie waar de ene na de andere oneliner (Gimme some sugar baby) rond je oren werd geslingerd waar alleen Bruce Campbell mee weg kan komen. De remake uit 2013 ging dan volledig all the way back to the roots en werd dankzij zijn ongeremde aanpak een van mijn favoriete bloederige sequels aller tijden. Bij Evil Dead Rise begon ik wat sleet op de formule te voelen. We krijgen te veel te herkauwen, het scenario viel wat tegen en het is minder eng dan zijn voorganger door de voorspelbaarheid.
Mommy’s with the maggots now
Een van de pluspunten is dat de film er ontzettend goed uitziet door het beperkte gebruik van CGI en sterk camerawerk en Alyssa Sutherland gaat volledig op in haar rol als bezetene die het appartementsgebouw van vijftig tinten rood voorziet. Met een speelduur van 97 minuten duurde het jammer genoeg een tijdje voor Rise echt van de grond ging. Gelukkig bleef het tempo behoorlijk aanhouden, eenmaal de hel werd losgelaten. Qua torture en bloedvergieten zullen de meeste horrorfans wel aan hun trekken komen, al is het nooit zo expliciet en spectaculair als het in de remake was. Nu, tijdens mijn screening verliet er iemand al vroegtijdig de zaal en keken mensen bij momenten duidelijk weg, wat wil zeggen dat het more than your average horrorfilm is.Tijdens de screening verliet er iemand al vroegtijdig de zaal en keken mensen bij momenten weg, wat wil zeggen dat het more than your average horrorfilm is.
Waar ik mij persoonlijk het meest aan stoorde waren de typische clichés en de reacties van personages bij het zien van onnatuurlijke gebeurtenissen. Natuurlijk is er weinig realistisch aan dit type film, maar ik verwacht wel realistische reacties wanneer er over the top dingen gebeuren. Een film verliest al snel mijn aandacht wanneer domme keuzes worden gemaakt of het script niet overtuigend genoeg is. Steek daarbij een niet passend zijverhaaltje in de hoop sympathie te kweken voor een van de hoofdpersonages en kinderen die niet allemaal overtuigend acteren, en het is moeilijk nog een echt goed resultaat te verkrijgen. Ook de befaamde kettingzaag en shotgun passeren alweer de revue, al heb ik het daarmee nu wel gezien. Mits meer originaliteit had dit een betere sequel kunnen zijn.
Conclusie
Evil Dead Rise kon mijn torenhoge verwachtingen jammer genoeg niet inlossen. Dit kwam vooral door het te veel herkauwen van vorige delen uit de reeks en de clichés en voorspelbaarheden door het zwakkere scenario. Het duurt even voor de film echt het tempo oppikt, maar vanaf dan laat het je niet meer los tot aan de credits. Actrice Alyssa Sutherland amuseert zich duidelijk en laat zich volledig gaan als bezetene. Qua torture en bloedvergieten zitten horrorfans goed, al gaat de film nooit all the way zoals de voorganger dat deed. Mits betere acteerprestaties van sommige kinderen en meer originaliteit had dit een betere sequel kunnen zijn.
Pro
- Ziet er goed uit
- Rasp
Con
- Niet origineel genoeg
- Sommige acteerprestaties
- Clichématig en voorspelbaar scenario
6.5
Over deze film
Beschikbaar vanaf
19 april 2023
Genre
- Horror
Speelduur
97 minuten
Regie
Lee Cronin
Cast
Lily Sullivan, Alyssa Sutherland, Gabrielle Echols, Morgan Davies en Nell Fisher
Uitgever
Warner Bros.
