Farmaceutische wetenschappen: hoe zwaar?

[nabla]

Dat is jammer. Het zou zelfs niet mogen. Toch zit er waarheid in. Een deel van de artsen, gelukkig een minderheid, ziet apothekers in officina's als verkopers. Ook sommige patiënten zien dat zo. Normaal gezien vormen artsen en apothekers een complementaire tandem binnen de zorg. De één als specialist van het ziektebeeld en de andere als specialist in medicatie. Er zijn artsen die dat laatste zelfs in twijfel trekken en de artsen als specialist zien in beide. Zelfs een bekende artsenorganisatie ziet dat zo want ja...''de 'computer' zegt dat toch wanneer er een interactie is? Wat is daar nu nog aan''. Alsof apothekers na 5 jaar universiteit een vod papier in handen krijgen. Toch bel ik geregeld nog een arts op om fouten op het voorschrift te corrigeren (wat betreft dosering, interacties of zelfs ronduit als de medicatie fout is voorgeschreven).

Laatst had ik wachtdienst en kwam een mevrouw met een voorschrift waarop 2 antibiotica stonden. Eén Azithromycine EG (een generiek), de ander was Tavanic. We zijn wettelijk er toe gemachtigd om bij antibiotica te switchen tussen origineel en generiek, zolang het actieve product maar hetzelfde is. Ik kwam af met Azithromycine EG en Levofloxacine EG (generiek van Tavanic). Ik had Tavanic niet in huis en aangezien het dringend bleek...Toch was de vrouw niet content want volgens haar zou de dokter daar boos zijn op geweest: ik moest geven wat hij voorschreef. De patiënt had 'ooit eens een generiek gekregen en dat werkte niet'. Het moest het origineel zijn. Ik legde haar de ironie uit omdat Azithromycine ook een generiek was, maar ze wou niet wijken...De dokter was ook al eens kwaad geweest op een apotheker omwille van een gelijkaardige switch. Dus...ging ze naar buiten met haar generiek en liet ze de andere voor wat het is.
Ja...dan voel je je wel misnoegd...miskend zelfs. Er zijn nog zo'n verhalen waarbij een discussie starten geen zin heeft. In het hoofd van sommige patiënten heeft de dokter altijd gelijk.

Ik maak nu al een 5-tal jaar een crème tegen eczema. Voorgeschreven door een dermatoloog. De manier waarop de dokter dat echter initieel voorschreef is instabiel. Ik heb dus op eigen initiatief de bereiding aangepast, niet de actieve bestanddelen natuurlijk, wel het vehiculum (de éne gel-basis vervangen door een andere). Ik mag dat ook doen, dat is mijn job. Ik deelde dat mee aan de patiënt, die vertelde dat tegen de dermatoloog en...die was kwaad. Want neen: haar bereiding klopte. Er is zelfs een prof galenica aan te pas gekomen van de UA. Die belde me op om bij mijn standpunt te blijven want ik deed het wel degelijk juist. Wel...tot op de dag van vandaag weigert de dermatoloog om de bereiding op de juiste manier voor te schrijven. Het is zelfs goedkoper voor de patiënt om het op mijn manier te doen want haar manier van voorschrijven wordt niet terugbetaald. Maar neen...niet willen. Zij heeft gelijk. Dat spelletje is nu al jaren bezig. Eén jaar geleden is zelfs de originele gelbasis even van de markt gehaald (dus de instabiele vorm) en dan heeft de dermatoloog naar het schijnt wekenlang zitten zoeken naar een oplossing Intussen had ze natuurlijk naar mij kunnen bellen, want de oplossing staat gewoon in de cursussen die elke farmaceut op de unief krijgt. Maar neen...haar trots was te groot en dan schreef ze een commercieel vrij verkrijgbare dure gelbasis van Uriage voor om te dienen als vehiculum.
Om samen te vatten: ik maak de bereiding dus al jaren zoals het hoort. De patiënt gaat geregeld op controle en alles is bon.
Ge kunt het zo gek niet bedenken.

En dan zijn ze nu ook nog bezig met een opleiding tot klinisch farmacoloog op te zetten voor artsen. Wat gaat dat van reactie geven onder de apothekers .

Feit is wel dat je onder artsen vaak mensen hebt die denken dat ze genieën zijn omdat ze een specialisatie hebben afgerond en veel geld verdienen terwijl ze eigenlijk de meest fundamentele wetenschappelijke principes van hun domein niet begrijpen. (niet dat dat per se nodig is om een goede arts te zijn maar dan is wat nederigheid wel op zijn plaats) Onlangs nog een prof geneeskunde gehoord die een heel geleerde uitleg gaf over de samenstelling van kraakbeen maar daarbij het verschil tussen water en waterstof niet kende en met veel overtuiging kwam te vertellen dat de bekendste formule van Newton was dat kracht gelijk is aan druk over oppervlak. (F = P/A). Bij een 3D model van een bepaald eiwit zei ze dan ook dat dat een elektronenmicroscopisch beeld was. Dan maak je uzelf toch belachelijk vind ik.

 

[Sylverscythe]

En dan zijn ze nu ook nog bezig met een opleiding tot klinisch farmacoloog op te zetten voor artsen. Wat gaat dat van reactie geven onder de apothekers .

Feit is wel dat je onder artsen vaak mensen hebt die denken dat ze genieën zijn omdat ze een specialisatie hebben afgerond en veel geld verdienen terwijl ze eigenlijk de meest fundamentele wetenschappelijke principes van hun domein niet begrijpen. (niet dat dat per se nodig is om een goede arts te zijn maar dan is wat nederigheid wel op zijn plaats) Onlangs nog een prof geneeskunde gehoord die een heel geleerde uitleg gaf over de samenstelling van kraakbeen maar daarbij het verschil tussen water en waterstof niet kende en met veel overtuiging kwam te vertellen dat de bekendste formule van Newton was dat kracht gelijk is aan druk over oppervlak. (F = P/A). Bij een 3D model van een bepaald eiwit zei ze dan ook dat dat een elektronenmicroscopisch beeld was. Dan maak je uzelf toch belachelijk vind ik.

Zeker bij de oudere garde van dokters heb je wel een paar mensen die overtuigd zijn dat ze god's persoonlijke geschenk aan de mensheid zijn, of gewoon zijn plaatsvervanger op aarde. Als je met mensen van een universitair ziekenhuis praat, of mensen binnen de faculteit van de geneeskunde, is het wel duidelijk dat er daar meer moeite dan elders moet gestoken worden in het managen van ego's. En dat wil al veel zeggen, vermits de andere faculteiten ook vol professoren lopen

Vanuit zuiver wetenschappelijk oogpunt is dat ook zoals je al hebt gezegd een soort beroepsopleiding, ze leren hoe praktisch met zaken te werken, maar de aandacht voor fundamentele principes (voor zover het verschil tussen H en H2O daaronder valt) is, zeker na die eerste jaren, niet zo groot.

 

[Thin Liz]

Dixit hoofd radiologie van ziekenhuis X: 'Ik ben misschien God niet, maar het scheelt niet veel'.

 

[Hellrabbit]

Dat is jammer. Het zou zelfs niet mogen. Toch zit er waarheid in. Een deel van de artsen, gelukkig een minderheid, ziet apothekers in officina's als verkopers. Ook sommige patiënten zien dat zo. Normaal gezien vormen artsen en apothekers een complementaire tandem binnen de zorg. De één als specialist van het ziektebeeld en de andere als specialist in medicatie. Er zijn artsen die dat laatste zelfs in twijfel trekken en de artsen als specialist zien in beide. Zelfs een bekende artsenorganisatie ziet dat zo want ja...''de 'computer' zegt dat toch wanneer er een interactie is? Wat is daar nu nog aan''. Alsof apothekers na 5 jaar universiteit een vod papier in handen krijgen. Toch bel ik geregeld nog een arts op om fouten op het voorschrift te corrigeren (wat betreft dosering, interacties of zelfs ronduit als de medicatie fout is voorgeschreven).

Om eerlijk te zijn is huisarts een job die je volgens mij ondertussen al kunt overlaten aan een AI en ik zou die AI wss meer vertrouwen dan de gemiddelde huisarts die 30 jaar geleden is afgestudeerd.

Dit terzijde wil ik gewoon even zeggen dat de farma-industrie een hele waaier van ongelooflijk interessante jobpistes aanbiedt waar ze je met een diploma farmacie heel graag zullen zien komen.