Uiteindelijk maakt de reden niet uit.... Het is gewoon vervelend om aan een verhaal te beginnen en er in geïnvesteerd te raken en dan nooit een vervolg/einde te krijgen (of jaren en jaren moeten wachten).

Hoewel ik niet vind dat schrijvers zich verplicht moeten voelen om iets af te werken, vind ik wel dat ze toch een soort commitment met de lezer aangaan door een serie te publiceren. Ik denk dat die schrijvers die hun series niet af krijgen te veel hooi op hun vork hebben genomen.

Soms vraag ik mij toch ook af of dit geen gevolgen heeft... Uiteindelijk hebben ze wel een contract met hun uitgever. Al denk ik met wat Martin heeft binnengebracht het wel mogelijk is dat de uitgeverij daar niet zo moeilijk over doet.
 
Ik weet eigenlijk niet wat ik erger vind. Een serie die stijl bergaf gaat of een onafgewerkte serie.
Als er geen nieuw boek komt kan hetgene dat er is tenminste niet verpest worden.
Bvb Hyperion Cantos, die was beter gestopt na boek 2 ipv er nog 2 aan te breien, die laatste twee hebben de hele serie zo wat verpest voor mij.
 
Ik weet eigenlijk niet wat ik erger vind. Een serie die stijl bergaf gaat of een onafgewerkte serie.
Als er geen nieuw boek komt kan hetgene dat er is tenminste niet verpest worden.
Bvb Hyperion Cantos, die was beter gestopt na boek 2 ipv er nog 2 aan te breien, die laatste twee hebben de hele serie zo wat verpest voor mij.
Martin: why not both?
In tegenstelling tot de anderen is de vertraging bij Scott Lynch eerder te wijten aan zijn mentale gezondheid.

Langs de andere kant, kan even goed zijn dat Martin en Rothfuss ook kampen met allerlei mentale stoornissen maar er niet voor uitkomen. Kan ook.
Ja, Lynch zou naar het schijnt wel nog altijd aan het schrijven zijn, in 2019 had hij al een script van Thorns of Emberlain af. Alleen krijgt geen editor of uitgeber die te zijn, want hij krijgt paniekaanvallen van zodra hij er nog maar aan denkt om zijn scripts door anderen te laten lezen ...

Martin zijn inspiratie is gewoon al meer dan 20 jaar opgedroogd. Dat gaat echt niet meer goedkomen. Rothfuss heb ik nog niet gelezen en ben ik dus ook niet bekend mee.
 
Na 'A Wise Man's Fear' ben ik eerlijk gezegd ook niet happig op een vervolg. Zelden zo'n slecht boek gelezen.
 
Na 'A Wise Man's Fear' ben ik eerlijk gezegd ook niet happig op een vervolg. Zelden zo'n slecht boek gelezen.
Uit nieuwsgierigheid, wat vond je er zo slecht aan? Ik vond het ook niet allemaal even boeiend (stuk bij de Adem bijv.) maar kan me toch direct een pak andere boeken voor de geest halen die ik slechter vond.
Ben er zelfs in geslaagd mijn vriendin kingkiller chronicle te laten lezen, en die leest normaal geen fantasy. 😁
 
Zojuist Blood Song van Anthony Ryan gelezen en echt wel van genoten. Heeft mij na een lange ‘leesdip’ toch terug aan de gang gekregen.
Ik lees echter veel slechte comments over het vervolg, dus beetje bang om er aan te beginnen.
 
Uit nieuwsgierigheid, wat vond je er zo slecht aan? Ik vond het ook niet allemaal even boeiend (stuk bij de Adem bijv.) maar kan me toch direct een pak andere boeken voor de geest halen die ik slechter vond.
Ben er zelfs in geslaagd mijn vriendin kingkiller chronicle te laten lezen, en die leest normaal geen fantasy. 😁
Name of the Wind vond ik wel erg goed, voor alle duidelijkheid. Maar het vervolg vond ik gewoon een veel te lang boek met weinig progressie in het plot, een te groot Gary Sue gehalte en enkele hoofdstukken waar mijn ogen uit mijn oogkas rolden.

Wel lang geleden dat ik het gelezen heb dus een veel gedetailleerdere kritiek kan ik niet echt geven.
 
Enkele dagen geleden "The Priory of the Orange Tree" gelezen. Wat een afschuwelijk boek, heb er me echt moeten doorworstelen.
 
Lees gewoon de eerste drie boeken, die zijn echt de moeite waard. Daarna is het vet sowieso van de soep en doe je beter andere dingen met je leven.


Boek 4 vond ik inderdaad echt een drag, maar boek 5 vond ik best wel goed.
Al hebt ge wel:
De complete zinloosheid van de verhaallijn rond Quentyn Martell. Ik las het graag maar dan eindigt het gewoon ineens en zat daar dus gewoon echt geen nut achter
Al ben ik wel heel nieuwsgierig naar hoe het verder gaat met enkele verhaallijnen, omdat ze toch serieus afwijken van de serie.

Maar tbh heb ik de reeks ook opgegeven. Zelfs als "Winds Of Winter" er komt, lees ik het niet. De enige voorwaarde waaronder ik het zou lezen, is als ik weet dat de reeks echt af is. En dat zie ik ook gewoonweg niet gebeuren.

Zojuist Blood Song van Anthony Ryan gelezen en echt wel van genoten. Heeft mij na een lange ‘leesdip’ toch terug aan de gang gekregen.
Ik lees echter veel slechte comments over het vervolg, dus beetje bang om er aan te beginnen.

Die comments kloppen jammer genoeg. Dramatisch zou ik het niet noemen, maar toch een pak minder. Dat eerste boek vond ik echt ENOOOOOORM goed. Ik was echt compleet weggeblazen. En die energie heeft me wel tot het einde gekregen, maar DAT niveau haalt de reeks wel niet meer.
 
De complete zinloosheid van de verhaallijn rond Quentyn Martell. Ik las het graag maar dan eindigt het gewoon ineens en zat daar dus gewoon echt geen nut achter
Dat is het grote probleem van Martin hé, toch na boek 3. Hij begint met schrijven aan een bepaalde verhaallijn, zonder echt te weten waar naartoe te willen. En dan merkt hij dat hij het eigenlijk niet verweven krijgt met zijn andere verhaallijnen of met de hoofdverhaallijn. Waardoor heel wat van zijn zijsprongen totaal nutteloos aanvoelen voor het grote geheel.
 
Zojuist Blood Song van Anthony Ryan gelezen en echt wel van genoten. Heeft mij na een lange ‘leesdip’ toch terug aan de gang gekregen.
Ik lees echter veel slechte comments over het vervolg, dus beetje bang om er aan te beginnen.

Niet serieus nemen die slechte comments. De boeken zijn weliswaar van mindere kwaliteit, maar vallen nog altijd goed te pruimen. Het grootste probleem dat ze hebben, is dat boek 1 gewoon zo geweldig goed was en daarmee vergeleken, zijn ze wat magertjes.
 
Zijn er eigenlijk nog van die boeken met een coming of age thema? Na blood song en kingkiller chronicles zit ik in een leesdip en andere boeken zijn plots minder interessant.
 
Zijn er eigenlijk nog van die boeken met een coming of age thema? Na blood song en kingkiller chronicles zit ik in een leesdip en andere boeken zijn plots minder interessant.
Magician van Raymond Feist. En ook veel van de vervolgreeksen in zijn 'Riftwar Cycle' bevatten goede coming-of-age verhalen. (The Empire, Serpentwar, Conclafe of shadows,...)
 
Farseer Trilogy en alle daarop volgende boeken zijn verplichte fantasy lectuur wat mij betreft.
bezig met eerste boek van liveship traders, eerste trilogie gelezen vond ik wel goed maar ik moet toegeven dat er echt stukken zijn in eerste boek van liveship traders waar ik mij moet doorsleuren.

Magician van Raymond Feist. En ook veel van de vervolgreeksen in zijn 'Riftwar Cycle' bevatten goede coming-of-age verhalen. (The Empire, Serpentwar, Conclafe of shadows,...)

alle boeken van gelezen vooral om het verhaal volledig uit te hebben, want daar zitten toch ook een pak boeken tussen waar ik dacht van tjah was die echt nodig :D ?
 
alle boeken van gelezen vooral om het verhaal volledig uit te hebben, want daar zitten toch ook een pak boeken tussen waar ik dacht van tjah was die echt nodig :D ?
Jazeker, maar toch ook veel boeken (zeker bij de reeksen die ik opsomde) waar ik enorm van genoten heb en geweldige herinneringen aan heb. Maar lang niet allemaal, nee, al heb ik mij er ook zelden echt moeten doorsleuren om alles gelezen te krijgen.
 
Ben van plan Feist te herlezen dit jaar, maar kon zelfs als tiener niet door de boeken van Conclave of Shadows geraken, dus heb er weinig hoop op dat het ditmaal wel gaat lukken.
Doch, Magician vond ik wel een heel leuk boek en zowel de Empire trilogie als de Serpentwar tetralogie heb ik heel graag gelezen. Daar kijk ik dan wel weer naar uit.
 
Terug
Bovenaan