Dochter vader huis conflict

Zou straf zijn hé, de vader gaat inwonen bij zijn vriendin.
Als er een plek voor haar voorzien is daar, dan had hij dat m.i. ook wel vermeld in een extra Whatsapp-bericht. :tongue:
Daarom dat hier ergens ook zeg dat ik betwijfel dat dit nog nooit ter sprake gekomen is. Mijn vriendin haar moeder heeft hetzelfde gedaan toen de jongste 18 werd, want hier is de redenering 18 = volwassen. Maar daar is een kamer waar wij af en toe verblijven en waar zij als ze jonger was ook af en toe enige maanden vertoefd heeft.
Je ontwijkt trouwens mijn vraag. ;)
'Zou je u dat zelf kunnen voorstellen dat je uw dochters als prille twintigers uit huis sjot?'

Als ze hier op hun 18de nog thuis willen wonen dan is er waarschijnlijk iets mis :p Ze mogen hier zo lang blijven als ze willen, maar ik ga mijn plannen niet aanpassen aan hun leven als ze in de twintig zijn met een job en alles in orde.

En het plaatje klopt ook niet eh, aan de ene kant doen alsof het haar thuis is en aan de andere kant klopt @Chemistryislove zich hier op de borst omdat hij haar nooit gevraagd heeft om bij te dragen. Waarom zou ze dat doen als ze bij haar vader woont?
 
Misschien moet je eens wat meer respect tonen voor uw vriendin (en haar vader).
Eigenlijk kan je het zo stellen: wie moet er zorgen voor de vriendin als ze nood heeft:
- de vriendin zelf (gezien ze haar eigen inkomen heeft)
- de vader/ouders (gezien de bloedband)
- de vriend (gezien de relatie)

Dan den ik dat de vader duidelijk op nummer 3 zou moeten staan gezien ze bij zichzelf en haar vriend terecht kan/zou moeten kunnen.
 
Het gaat over Nederland, een notaris heeft daar een andere rol. Plus: een notaris heeft met deze situatie ook in België weinig van doen. Het gaat hier niet over een erfenis of huwelijk
Juist, overgelezen dat het over Nederland ging.

Wat betreft raad: mijn voorkeur zou toch uitgaan naar een notaris dan een forum waar je kaf van koren moeten kunnen scheiden wat betreft feedback.
 
Eigenlijk kan je het zo stellen: wie moet er zorgen voor de vriendin als ze nood heeft:
- de vriendin zelf (gezien ze haar eigen inkomen heeft)
- de vader/ouders (gezien de bloedband)
- de vriend (gezien de relatie)

Dan den ik dat de vader duidelijk op nummer 3 zou moeten staan gezien ze bij zichzelf en haar vriend terecht kan/zou moeten kunnen.
Het maakt nog niet uit wie er op plek 1 of 3 moet staan, als je al de hulp aan je partner weigert omdat je geen "ocmw" bent terwijl je er wel de mogelijkheid zou voor hebben dan ben weet ik niet of een relatie echt een goed idee is. Het feit nog maar alleen dat je al zo'n uitspraken doet :puke::puke:
 
Als die echt bij mij woont, zou ik het me niet kunnen voorstellen.
Maar als die al jaren een partner heeft en gemiddeld 2 dagen/maand binnen komt gewaaid met de was en de rest bij haar lief woont, zou ik ook geen rekening meer houden met haar als "bewoner".
Dus fingers crossed dan maar dat die relatie blijft duren én dat de vriend akkoord is dat ze volledig bij hem gaat inwonen + ook domicilie daar zet. ;)

Ik vind de duur dat ze bij u verblijven irrelevant, het blijft uw kind dat nog thuis woont.
Mocht de relatie serieuzer zijn dan zou ze niet meer gedeeltelijk thuis wonen.

Je gaf zelf in vorige posts aan dat je hoopt om jouw dochter een duw in de rug te kunnen geven financieel.
In het geval van OP is ze net aan het werk en mag ze, zonder iets mee te krijgen, gaan inwonen bij haar vriend.

Geen idee wat ze verdient, maar de schoonpa van OP maakt zijn dochter financieel afhankelijk van haar vriend.
Mooie voedingsbodem voor verwijten / ruzies / machtsmisbruik.

Mijn vriendin haar moeder heeft hetzelfde gedaan toen de jongste 18 werd, want hier is de redenering 18 = volwassen. Maar daar is een kamer waar wij af en toe verblijven en waar zij als ze jonger was ook af en toe enige maanden vertoefd heeft.
Er blijft dan wel een kamer voor haar voorbehouden, dan heb je wel nog een thuis en een vangnet.

Ze mogen hier zo lang blijven als ze willen
Awel, dat vind ik ook.
Als goeie ouder blijf je hun hele leven een steun, niet enkel tot ze volwassen zijn.
 
Ik vind niet dat je onvoorwaardelijk tot eender welke leeftijd financieel en materieel voor je kinderen in moet blijven staan. We ontbreken te veel info voor een volwaardig beeld van hun situatie.

Mijn ouders zeiden "buiten aan 25!" Nuja, ik ben kort na mijn 26ste verhuisd omdat mijn huis niet eender bewoonbaar was. 😁

En hoezo is zij volledig afhankelijk van haar partner? Als de opvoeding goed ging, is ze een zelfstandige vrouw die oplossingsgericht kan denken. Ze kan evengoed zelf kijken om een flat te delen met een studiegenoot, ze kan volwaardig onderhandelen met haar partner hoe het financiële zal verlopen indien ze samenwonen,... Dat hoort ook allemaal bij volwassen zijn en zelfstandig je leven vorm geven.
 
Dus fingers crossed dan maar dat die relatie blijft duren én dat de vriend akkoord is dat ze volledig bij hem gaat inwonen + ook domicilie daar zet. ;)

Ik vind de duur dat ze bij u verblijven irrelevant, het blijft uw kind dat nog thuis woont.
Mocht de relatie serieuzer zijn dan zou ze niet meer gedeeltelijk thuis wonen.

Je gaf zelf in vorige posts aan dat je hoopt om jouw dochter een duw in de rug te kunnen geven financieel.
In het geval van OP is ze net aan het werk en mag ze, zonder iets mee te krijgen, gaan inwonen bij haar vriend.

Geen idee wat ze verdient, maar de schoonpa van OP maakt zijn dochter financieel afhankelijk van haar vriend.
Mooie voedingsbodem voor verwijten / ruzies / machtsmisbruik.


Er blijft dan wel een kamer voor haar voorbehouden, dan heb je wel nog een thuis en een vangnet.


Awel, dat vind ik ook.
Als goeie ouder blijf je hun hele leven een steun, niet enkel tot ze volwassen zijn.
Sorry dat ik het op flessen trek maar ga je dan ook in uw zorgwoning vragen voor een kamer voor uw kinderen voor het geval dat? Imo is steun niet voorzien in een dak boven hun hoofd. Nergens kan je ook maar in het verhaal van de OP opmaken dat de vader zijn dochter niet zou helpen moest ze zwaar in de problemen zitten. Terwijl ze nu wel al inwoont bij de OP.
 
Awel, dat vind ik ook.
Als goeie ouder blijf je hun hele leven een steun, niet enkel tot ze volwassen zijn.
Maar het verschil is dat ik nu niet zou verhuizen naar (pakweg belgie of gelijk waar) voor een job maar dat ik dat wel zou doen als ze 18+/zelfstandig zijn.
 
Dat is ook helemaal niet de definitie van "steunen".
Edit: je had nadien nog jouw post veranderd, 99% akkoord hiermee. Alleen een bed + eten kunnen ze wel altijd hier vinden.

@nestorius Als ik zelf in een rusthuis verblijf, hoop ik dat ze tegen dan hun eigen boontjes kunnen doppen. :)
'steunen' kan idd op meerdere vlakken.

Mijn ouders zeiden "buiten aan 25!" Nuja, ik ben kort na mijn 26ste verhuisd omdat mijn huis niet eender bewoonbaar was. 😁
Naja, dat is weelde hé. ;)
Op uw 26e pas vetrokken en het huis waar je naartoe trok was volledig gerenoveerd door uw vader.
Ik vind dat mooi als je dat kan doen voor uw kinderen...

En hoezo is zij volledig afhankelijk van haar partner? Als de opvoeding goed ging, is ze een zelfstandige vrouw die oplossingsgericht kan denken. Ze kan evengoed zelf kijken om een flat te delen met een studiegenoot, ze kan volwaardig onderhandelen met haar partner hoe het financiële zal verlopen indien ze samenwonen,... Dat hoort ook allemaal bij volwassen zijn en zelfstandig je leven vorm geven.
Je mag nog een financiële regeling afspreken met uw partner, woning blijft van hem en wanneer relatie gedaan is, heb je geen dak meer boven uw hoofd. Maar ook hier idd veel te weinig info, misschien heeft zij wel al wat op kant staan voor noodgevallen.
Bij mij was het vertrekken met een fractie van mijn spaargeld, de rest was ergens blijven hangen. :tongue:
 
Laat u vriendin gewoon bij u intrekken voor een kost a ratio jullie beider verloningen of aan de helft van de prijs van een klein appartement te huren (je woont er toch met 2), en wens haar vader veel succes, nodig haar vader eens uit voor een etentje bij u thuis om de beiden verhuizen te vieren... maak er iets positief van. Niet deze shit. Daar heeft niemand wat aan.
Op 3 jaar dat ik alleen woon is hij nooit langs geweest. Onder mom van corona, woont ook max 30 min verder. Heb nooit problemen gehad met die mens. Maar ging die ook niet opzoeken.

Verder had mijn vriendin een heel goed relatie met haar vader. Zonder onderliggende problemen.
 
Naja, dat is weelde hé. ;)
Op uw 26e pas vetrokken en het huis waar je naartoe trok was volledig gerenoveerd door uw vader.
Ik vind dat mooi als je dat kan doen voor uw kinderen...
Om maar efkes te duiden dat bepaalde informatie een vertekend beeld kan geven:
Op mijn 26ste was ik bezig met mijn 2de jaar voltijds te werken, daarvoor werkte ik deeltijds omdat ik geen voltijds contract aangeboden kreeg dat ik kon combineren met mijn stages voor mijn Bachelor in afstandsonderwijs. Ik had voordien dus de financiële middelen niet. Mijn ouders stonden wel achter mijn keuze om verder te studeren en wisten ook dat dit inhield dat ik niet weg kon thuis hierdoor. Ik ben hen natuurlijk heel dankbaar daarvoor!
En ik ben niet in een volledig gerenoveerd huis getrokken, ik ben vertrokken toen de zolder af was (isolatie, verwarming, elektriciteit, gevloerd en geschilderd) en het toilet er stond. Ik had+-30m2 dat bewoonbaar was maar moest nog 2 maand wachten eer ik me niet meer aan de spoelbak moest wassen. 😛 Het was voor zowel mijn ouders als mij echt genoeg geweest om nog samen te wonen.
En zonder de hulp en steun van mijn ouders stond ik absoluut niet waar ik nu sta! Daar ben ik me volledig van bewust en dankbaar voor. Omtrent de zorgplanning van mijn ouders hebben we recent gesprekken gehad en daarbij heb ik ook aangegeven dat zo een "modulaire zorgwoning" in mijn tuin voor mij een evidentie is als zij daar de nood en behoefte aan hebben (vooral mijn mama zie ik daar wel gebruik van maken, mijn papa minder). Maar ze terug in huis nemen, hoewel ik er de ruimte toe heb, dat zie ik liever niet gebeuren. 🤭


On topic: heeft jouw vriendin eigenlijk al een persoonlijk gesprek onder hen 2 gehad ondertussen om aan te geven dat dit voor haar op emotioneel vlak heel zwaar is binnen gekomen? De manier waarop de boodschap werd gegeven + het dwingende karakter van een zelfstandigheid waar ze zich nog niet klaar voor voelt? Als ze een goede band hebben/hadden moet dat toch zeker kunnen?
 
Ben geen ocmw hé.

Update: We zijn er allemaal mee eens dat het zijn geld is.

Verder heb ik daar ook niet veel inzien in.
Het blijft economisch een slechte beslissing maar whatever verre van mijn bedshow.

Maar aankondigen via whatsapp is verre van normaal.

Hij begon wel onzin te kramen tegen mijn vriendin dat ze maar bij mij moest inkopen. Toen ze zei met welke geld wist hij het even niet.

Denk dat vrij duidelijk is dat die vader jou niet graag heeft :p.


Ik heb al een gesprek gehad met hem, dat hij wel moet zorgen dat hij slim moet omgaan met zijn vastgoed en uiteindelijk ook zijn dochter haar toekomst.

Ongevraagd financieel advies geven aan de schoonvader. Nooit doen :p + dan nog een beetje tussen de lijnen zeggen dat hij een slechte vader is omdat hij "niet slim omgaat met zijn dochter haar toekomst".


Jij hebt het volledig verkloot bij hem.
 
En hoezo is zij volledig afhankelijk van haar partner? Als de opvoeding goed ging, is ze een zelfstandige vrouw die oplossingsgericht kan denken. Ze kan evengoed zelf kijken om een flat te delen met een studiegenoot, ze kan volwaardig onderhandelen met haar partner hoe het financiële zal verlopen indien ze samenwonen,... Dat hoort ook allemaal bij volwassen zijn en zelfstandig je leven vorm geven.
Dit.

Wat een rare discussie hier. Man is al jaren samen met partner, dochter studeert af, heeft werk, man verkoopt huis en gaat samenwonen met partner. En dan een heel gedoe wie er die dochter in huis moet nemen of wie er verantwoordelijk is of voor haar moet zorgen. Precies of we hebben het over een 14-jarige?
 
Dit.

Wat een rare discussie hier. Man is al jaren samen met partner, dochter studeert af, heeft werk, man verkoopt huis en gaat samenwonen met partner. En dan een heel gedoe wie er die dochter in huis moet nemen of wie er verantwoordelijk is of voor haar moet zorgen. Precies of we hebben het over een 14-jarige?
Het enige dat me hier zo vreemd lijkt is dat even droog via WhatsApp melden. Maar het is me niet duidelijk of dat nu werkelijk zo'n verrassing was voor de dochter.

De rest van de thread gaat bij momenten nogal sterk de richting uit alsof je als ouder permanent rekenschap moet afleggen over de financiële situatie van je kind. Als die mens wil samenwonen moet hij zijn huis niet houden omdat een volwassen dochter met inkomen daar ook woont lijkt me, lijkt me gewoon dat die nu een deadline heeft om iets te zoeken, al dan niet met haar vriend. Nu goed, gezien de vriend al aangeeft dat hij het OCMW niet is maar wel zijn schoonvader "advies" geeft zitten we hier misschien ook niet echt met de meest neutrale/volledige weergave van de feiten.
 
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt. Ik was 21, pas afgestudeerd en had net een job (nog met weekcontracten) toen mijn ouders besloten hun huis te verkopen en naar Genk te verhuizen naar een 2-slaapkamerappartement. De tweede slaapkamer was voor mijn broer. Ik mocht wel mee, maar dan ging ik op de zetel moeten slapen en een stuk langer met de trein naar Antwerpen moeten pendelen elke dag. Aangezien ik toen toch al 5 jaar samen was met mijn vriend, hebben we gewoon de stap naar samenwonen (huren) in Mechelen gezet. Beste beslissing die we hadden kunnen nemen.

Nu goed, mijn relatie met mijn ouders was niet goed en ik was opgelucht eigenlijk om een extra zetje te krijgen om het nest te verlaten. Maar zoals al meermaals gezegd hier: je vriendin is volwassen en heeft een inkomen. Niets houdt haar tegen om op haar eigen benen te staan.
 
Ben geen ocmw hé.
Pragmatische oplossing die ik in mijn omgeving gebruikt zag worden bij jonge koppels die nog niet samen iets wilden kopen tijdens de pandemie en waarbij (minstens) 1 persoon een woonst had: persoon A doet het merendeel van de inkopen in ruil voor inwoonst bij persoon B.

Voordelen:
- Voor persoon A is dat goedkoper dan huren.
- Voor persoon B vallen er kosten weg.
- Jullie wonen voorlopig samen zonder dat iemand zich moet inkopen.

In de relaties die dit overleefd hebben, is er ondertussen samen een woonst gekocht/gehuurd.
In relaties die dit niet overleefd hebben, is er voor beiden geen man over boord.
 
Pragmatische oplossing die ik in mijn omgeving gebruikt zag worden bij jonge koppels die nog niet samen iets wilden kopen tijdens de pandemie en waarbij (minstens) 1 persoon een woonst had: persoon A doet het merendeel van de inkopen in ruil voor inwoonst bij persoon B.

Voordelen:
- Voor persoon A is dat goedkoper dan huren.
- Voor persoon B vallen er kosten weg.
- Jullie wonen voorlopig samen zonder dat iemand zich moet inkopen.

In de relaties die dit overleefd hebben, is er ondertussen samen een woonst gekocht/gehuurd.
In relaties die dit niet overleefd hebben, is er voor beiden geen man over boord.
Mee eens.
Ze werkt nu dus mag een gedeelte van de kosten betalen. (~€200 per maand).
Ik vind het vooral belangrijk dat zij kan sparen en zelfstandig kan zijn.

En hopelijk in de toekomst wat samen kunnen kopen.
 
Terug
Bovenaan