Album of the week Dire Straits - Brothers in Arms

[Deckard]

Vandaag eens opgezet na Privateering eerst beluisterd te hebben.

De opener So Far Away blijft iets te veel rondjes draaien om een goeie opener te zijn. Het doet mij eerlijk gezegd niet verlangen om de rest van het album op te zetten.
Money For Nothing blijf ik nog altijd een heerlijk nummer vinden. Ik lees nu op de wiki dat Sting dit nummer mee heeft geschreven.
Walk Of Life heb ik het nog altijd moeilijk mee. Dat bekende riedeltje steekt me gewoon tegen en ik weet niet waarom. Iets te veel jolly good times feel good song voor mij, vermoed ik. Ik lees dat dit oorspronkelijk gewoon als b-side zou gebracht worden. Misschien was het beter zo .
Your Latest Trick met zijn jazzy feel is dan wel wat leuker.
Dan zakt het wat in met het trio Why Worry, Ride Across The River en The Man's Too Strong. Dat laatste is voor mij het minste op het album.
De twee laatste nummers vallen dan weer best mee. One World heeft iets meer funk en het titelnummer is een mooie afsluiter.

Het is goed uitgevoerd, leuke singles maar het doet me voor de rest niet zo veel. Ietsjes te glad en iets te veel mindere nummers. Dus geen band die ik actief verder zal verkennen.

 

[PBR Streetgang]

Het is goed uitgevoerd, leuke singles maar het doet me voor de rest niet zo veel. Ietsjes te glad en iets te veel mindere nummers. Dus geen band die ik actief verder zal verkennen.

Ik vind het ook geen band om de hele discografie van te kennen, maar het zou wel zonde zijn om hun debuut nooit op te leggen en geen kennis te maken met o.a. Six Blade Knife. Wacht er anders even mee, want driemaal Knopfler is inderdaad wat veel. Maar wanneer de tijd rijp is en je ergens een rustig momentje vind, leg Dire Straits (album) op en geniet!

 

[Avondland]

Ik had het op de Knopfler AOTW al gezegd, ik ben niet echt bekend met Dire Straits, buiten de bekende nummers.
Dus Money For Nothing, Walk of Life en Brothers in Arms klinken mij wel bekend in de oren.
Verder heb ik bij deze plaat zowat dezelfde mening als ik had bij de Knopfler plaat, het is allemaal heel braaf, heel berekend, voor mij wordt het gewoon een beetje saai na een tijd. Er zit niets uitdagends in de muziek. Het luistert lekker gezapig weg, maar dat is het dan ook

Dit ook wel een beetje. Het zit allemaal goed in elkaar en het is absoluut geen slechte muziek, maar ik vind het geheel nogal braaf. Muziek moet een "ziel" hebben en dat is wel aanwezig - het is zeker geen dertien-in-een-dozijn-band zonder eigen identiteit - maar er moet ook een hoek af zijn en dat ontbreekt hier. Ik vind het te ... radiovriendelijk als dat een correcte term is?

Dat gezegd zijnde: ik kan zeker genieten van Dire Straits. Maar om de hele discografie uit te spitten en alles grijs te draaien? Dat niet echt. Mocht ik ooit gitaar willen leren spelen (ligt nog ergens stof te vergaren op zolder), wil ik zeker dat riedeltje van Sultans of Swing onder de knie krijgen.

 

[nifelheim]

So Far Away vind ik de leukste van de 3 eerste nummers/hits. Money For Nothing klinkt te cheesy, Walk of Life was zo'n nummer waarbij ik buiten ging roken toen ze dat draaiden in het jeugdhuis. Dus ik ontken dat ik het fijn vond om nog eens te horen. @SnakeGodRovinin
Your Latest Trick kan zo op een van de vele Knuffelrock verzamelaars.
Ook over Why Worry? had ik geen hoge verwachtingen, tot de laatste 2 minuten waarin het nummer op een sfeervolle manier eindigt met een touch of Pink Floyd.
Ride Across The River vind ik wel chill, die combinatie van het gitaarwerk, trompet en andere exotische instrumenten sounds fine.
The Man's Too Strong verrast met de stevigere invallen tijdens het countrygeweld.
One World is een typisch voorbeeld van classic rock, waartoe ik de band altijd wel rekende.
Het titelnummer is mijn favoriet nummer op deze plaat. Niet voor de keys of de zang, wel voor het gitaarwerk.

Ik had dat weetje van de 'perfecte' productie liever achteraf geweten. Nu fixeerde ik mij nog meer op de gladde sound.

 

[Hayrus]

Ik denk dat Sultans of Swing zowat dagelijks opstaat bij mijn vader thuis, maar ik heb me verder nooit verdiept in de Dire Straits. Wat een hitmachine zeg! De meeste nummers kende ik al, maar nu ik er actief naar geluisterd heb, viel me op dat de nummers veel complexer zijn dan ik aanvankelijk dacht. Sommige nummers zijn heel atmosferisch; hier en daar hoor ik wat Pink Floyd doorsijpelen. Zo had ik bijvoorbeeld geen idee dat Money For Nothing zo'n zalig lange intro had. Heel leuke ontdekking!

 

[DwightSchrute]

Zalige plaat, So Far Away kende ik niet echt dus heb die wel toegevoegd aan mijn eigen lijst.

 

[Creeping Death]

Zoals hier gezegd, Dire Straits stond op m'n vader zijn befaamde mix bandjes. Een groot deel van de muziek van de Dire Straits hangt voor mij samen met op de achterbank van de ouderlijke wagen zitten en wegdromen bij het voorbijrazende landschap.

En zoals in het Knopfler/Privateering topic gezegd: imo zijn de Dire Straits veel te onderschat. Ik commentaar zoals onderstaande wel:

Verder heb ik bij deze plaat zowat dezelfde mening als ik had bij de Knopfler plaat, het is allemaal heel braaf, heel berekend, voor mij wordt het gewoon een beetje saai na een tijd. Er zit niets uitdagends in de muziek. Het luistert lekker gezapig weg, maar dat is het dan ook

Echt scherpe kanten of haken die je meetrekken zitten er niet aan. Maar da's net de kracht van de groep: onder dat brave laagje met weinig opvallende zaken, zitten echt goeie nummers; super goeie en herkenbare riffs (Money for Nothing, Walk of Life), bakken sfeer (Your latest trick, Brothers in Arms), enorme variatie aan instrumenten (het orgel in Walk of Life, de saxofoon in Your latest Trick, de panfluit (?) in Ride across the River), variatie in stijl: feelgood Walk of Life, film noir vibe van Your latest Trick, het broeierige van Ride across the River, de beukende dreunen in The Man's too strong.

Elk nummer heeft wel iets om te ontdekken en zijn eigen charme imo. En in tegenstelling tot @Avondland vind ik het echt wel een boeiende band wiens discografie de moeite is om eens helemaal door te nemen.

 

[Green Mamba]

Zonet eens opgelegd en leuke plaat om naar te luisteren. Zitten ook van die lange nummers in.