Mini-verslagje van de 3 Ballons deze zaterdag:
Donderdag ben ik vertrokken met nog vier vrienden richting Vogezen, overnachten deden we in een B&B in Fresse. Voor drie van ons, waaronder mezelf, was dit de eerste keer, de twee anderen hebben al wat Gran Fondo's op hun naam staan. Vrijdag eerst een dagje rustig gaan losfietsen, nummer afhalen en afdalingen verkennen, voor de rest alles redelijk maniakaal in het teken van de koers en om 21h in ons bed.
Zaterdagochtend (vrijdagnacht?) opgestaan om 4h45 om overnight oats te ontbijten en wat koffie te drinken, naar het wc en dan rond 6h met de fiets vertrokken richting de start in Ronchamps. Nog wat frisjes, maar was uiteindelijk best aangenaam wakker worden op de fiets. In het startvak begeven de twee zich naar de priority box en schuif ik aan tussen de duizenden andere deelnemers met mijn twee andere maten in het startvak. Na 20 minuten staan rillen kunnen we eindelijk vertrekken.
Ik had specifiek doel voor ogen, maar ben nu toch al bijna twee jaar redelijk aan het fietsen, dus wou wel eens zien wat ik waard was in een Gran Fondo, het zou me in elk geval beter moeten lukken dan kermiskoersen gezien mijn lichaamsbouw (sprinkhaan). Als ik mezelf dan toch een tijd moest aanpraten, zat ik met <7h in mijn hoofd (+- 25 km/h).
Ik wou het eerste uur goed kunnen opschuiven, dus had me voorgenomen om dan goed door te brommeren in de aanloop naar de Servance, om toch niet té veel achter het verkeer te zitten bij de versmalling aan de start van de eerste beklimming. Dat lukte best goed, de parcoursverkenning hielp hierbij wel en met een paar goede passages van ronde punten had ik redelijk snel de kop van de koers in zicht en reed ik ongeveer in 100ste positie bij de start van de klim. Op de Servance legde ik mezelf een stevig tempo op, eentje waarmee ik zeker niet elke klim zou kunnen rijden, maar er mezelf ook niet mee zou doodrijden. Uiteindelijk kom ik boven met de tweede groep, de écht goeie mannen pakken hier al gemakkelijk 5 minuten op mij. Van mijn vrienden (zowel die uit de priority box als die van aan de start), is geen spoor meer. Het afdalen verloopt, zoals verwacht, want het is nog maar mijn derde keer dat ik stevige afdalingen rijd, niet zo vlot. Met lede ogen moet ik aanzien hoe ik voorbij word gezoefd door veel renners die ik op de col gemakkelijk achter me liet. Eenmaal in de vallei is er een groepje voor mij weg met een te groot gat dat ik niet krijg dichtgereden, dus samen met twee andere renners laten we ons uitzakken tot de volgende groep ons oppikt.
Met die groep rijd ik de Col D'oderen en Grand Ballon over, maar op de Grand Ballon moet ik stoppen voor bevoorrading en door mijn slechte dalen verlies ik alweer contact met de groep. Ik dreig weer alleen te vallen, maar tot mijn grote geluk moet de groep in de vallei even wachten aan een rood licht en kan ik net op tijd weer aanpikken wanneer ze worden doorgelaten. Op de Hundsruck & de Col D'Alsace begin ik het moeilijk te krijgen en herhaalt zich twee keer hetzelfde scenario. Achter aan de groep geraak ik nog net mee tot over de col, maar moet tijdens het dalen lossen en beland dan weer in niemandsland tot ik word opgeraapt door een achterliggend groepje. Tot mijn grote verbazing zit in het groepje dat mij oppikt in de laatste vallei tot voor de Planche een van mijn vrienden, hij vertelde dat hij op de Servance meteen moest lossen, maar heel consistent heeft kunnen blijven rijden en ook zeer vlot kon dalen in de groepjes. Samen met nog een 8-tal anderen draaien we rond tot de Planche.
Op de Planche zit er bij niemand nog iets op, gelukkig verteer ik steile percentages nog best goed en geraak ik op de 34-28 nog in een redelijk "ritme" om tot boven te rijden. Ik los iedereen van mijn groep en kan nog veel plaatsen goedmaken op renners die me in de afdaling van de col d'Alsace voorbij gingen. Uiteindelijk finish ik met een officiële tijd van 6h27 aan een gemiddelde van 28km/h. 166/2084 in het algemeen klassement en 41/219 in mijn leeftijdscategorie. Enorm tevreden met mijn prestatie, heel veel verloren tijdens het dalen, maar voelde me bergop tot en met de Grand Ballon bij de sterkere en op de Planche had ik dan toch nog nét iets meer dan diegenen rond me. Hundsruck & Alsace had ik me misschien iets meer moeten pushen, maar wie weet was ik dan helemaal ingestort op de Planche. Als ik nog iets beter indeel en leer dalen, zit een top 100 er misschien wel in, maar ik weet nog niet of dat het echt waard is.
Nu nog twee weken wat gravel spielerei en rustige ritten, dan gaat de fiets een maandje aan de haak voor een grote reis met de vriendin. Vanaf augustus beginnen we er weer aan, op naar meer!
De rest mijn vrienden kwamen binnen op P66, P90, P182 en P374, wat voor iedereen echt een topresultaat was!
Die mannen leven er ook wel echt voor, Minnaert was een uur voor mij binnen, met een normalized power van 250W, maar die gast weegt wss 50kg & zal wel een pakske kunnen dalen ook
