SomeDude
Well-known member
Hoeveel pinten drink je achteraf?
De wielrenners/mountainbike thread (training, materiaal, kledij, etc.)
R1TM1X
Well-known member
Maat groter nemen is altijd een slechte oplossing. Kijken naar bredere merken of wide versie is de juiste oplossing. (Lake, Northwave, Shimano wide)
sluysen
Active member
ik heb nu een maat 47 van shimano, links zit goed en rechts klemt beetje vooraan. Mijn gewone schoenen (en decathlon mtb schoenen) zijn meestal US 12, en deze shimano is nu US 11.8 blijkbaar...
Een 47 van ander merk was dan us 13.5
Ik geef het nog een paar ritjes om ze wat in te rijden, zelfde met gewone schoenen natuurlijk
Een 47 van ander merk was dan us 13.5
Ik geef het nog een paar ritjes om ze wat in te rijden, zelfde met gewone schoenen natuurlijk
Ibico
Member
Ik heb weer eens hulp nodig ... 
Gisteren tijdens mijn zondagsritje wat last ondervonden tijdens het schakelen en gemerkt dat de ketting aan vervanging toe was. Daarnet ketting vervangen en tijdens het testen "trapte ik geregeld door". Ik vermoede dat dat aan de cassette zou kunnen liggen (die er op zat van in het begin en waarmee ik nu toch 12-15k kilometers mee gereden heb). Dus de cassette vervangen. Maar nu ...
Oorspronkelijk zat er een CS-6800 11-28 speeds op. Ik heb er nu een CS-R8000 11-28 op gemonteerd. In principe zou dat perfect mogelijk moeten zijn. Probleem is dat daar nu wat speling op zit en dat kan niet goed zijn vrees ik. Als ik op de middelste kransjes rij is er geen probleem maar zodra ik naar de kleinste ga schuurt de ketting tegen (ik kan niet op de naam komen) dat ijzer frame aan de crank.
Nu is mijn vraag: Hoe los ik dat op? Heb ik een spacer nodig? Zoja dewelke en waar instaleer ik die (onderaan of bovenaan?)
Thx voor de hulp.
Gisteren tijdens mijn zondagsritje wat last ondervonden tijdens het schakelen en gemerkt dat de ketting aan vervanging toe was. Daarnet ketting vervangen en tijdens het testen "trapte ik geregeld door". Ik vermoede dat dat aan de cassette zou kunnen liggen (die er op zat van in het begin en waarmee ik nu toch 12-15k kilometers mee gereden heb). Dus de cassette vervangen. Maar nu ...
Oorspronkelijk zat er een CS-6800 11-28 speeds op. Ik heb er nu een CS-R8000 11-28 op gemonteerd. In principe zou dat perfect mogelijk moeten zijn. Probleem is dat daar nu wat speling op zit en dat kan niet goed zijn vrees ik. Als ik op de middelste kransjes rij is er geen probleem maar zodra ik naar de kleinste ga schuurt de ketting tegen (ik kan niet op de naam komen) dat ijzer frame aan de crank.
Nu is mijn vraag: Hoe los ik dat op? Heb ik een spacer nodig? Zoja dewelke en waar instaleer ik die (onderaan of bovenaan?)
Thx voor de hulp.
Mini-verslagje van de 3 Ballons deze zaterdag:
Donderdag ben ik vertrokken met nog vier vrienden richting Vogezen, overnachten deden we in een B&B in Fresse. Voor drie van ons, waaronder mezelf, was dit de eerste keer, de twee anderen hebben al wat Gran Fondo's op hun naam staan. Vrijdag eerst een dagje rustig gaan losfietsen, nummer afhalen en afdalingen verkennen, voor de rest alles redelijk maniakaal in het teken van de koers en om 21h in ons bed.
Zaterdagochtend (vrijdagnacht?) opgestaan om 4h45 om overnight oats te ontbijten en wat koffie te drinken, naar het wc en dan rond 6h met de fiets vertrokken richting de start in Ronchamps. Nog wat frisjes, maar was uiteindelijk best aangenaam wakker worden op de fiets. In het startvak begeven de twee zich naar de priority box en schuif ik aan tussen de duizenden andere deelnemers met mijn twee andere maten in het startvak. Na 20 minuten staan rillen kunnen we eindelijk vertrekken.
Ik had specifiek doel voor ogen, maar ben nu toch al bijna twee jaar redelijk aan het fietsen, dus wou wel eens zien wat ik waard was in een Gran Fondo, het zou me in elk geval beter moeten lukken dan kermiskoersen gezien mijn lichaamsbouw (sprinkhaan). Als ik mezelf dan toch een tijd moest aanpraten, zat ik met <7h in mijn hoofd (+- 25 km/h).
Ik wou het eerste uur goed kunnen opschuiven, dus had me voorgenomen om dan goed door te brommeren in de aanloop naar de Servance, om toch niet té veel achter het verkeer te zitten bij de versmalling aan de start van de eerste beklimming. Dat lukte best goed, de parcoursverkenning hielp hierbij wel en met een paar goede passages van ronde punten had ik redelijk snel de kop van de koers in zicht en reed ik ongeveer in 100ste positie bij de start van de klim. Op de Servance legde ik mezelf een stevig tempo op, eentje waarmee ik zeker niet elke klim zou kunnen rijden, maar er mezelf ook niet mee zou doodrijden. Uiteindelijk kom ik boven met de tweede groep, de écht goeie mannen pakken hier al gemakkelijk 5 minuten op mij. Van mijn vrienden (zowel die uit de priority box als die van aan de start), is geen spoor meer. Het afdalen verloopt, zoals verwacht, want het is nog maar mijn derde keer dat ik stevige afdalingen rijd, niet zo vlot. Met lede ogen moet ik aanzien hoe ik voorbij word gezoefd door veel renners die ik op de col gemakkelijk achter me liet. Eenmaal in de vallei is er een groepje voor mij weg met een te groot gat dat ik niet krijg dichtgereden, dus samen met twee andere renners laten we ons uitzakken tot de volgende groep ons oppikt.
Met die groep rijd ik de Col D'oderen en Grand Ballon over, maar op de Grand Ballon moet ik stoppen voor bevoorrading en door mijn slechte dalen verlies ik alweer contact met de groep. Ik dreig weer alleen te vallen, maar tot mijn grote geluk moet de groep in de vallei even wachten aan een rood licht en kan ik net op tijd weer aanpikken wanneer ze worden doorgelaten. Op de Hundsruck & de Col D'Alsace begin ik het moeilijk te krijgen en herhaalt zich twee keer hetzelfde scenario. Achter aan de groep geraak ik nog net mee tot over de col, maar moet tijdens het dalen lossen en beland dan weer in niemandsland tot ik word opgeraapt door een achterliggend groepje. Tot mijn grote verbazing zit in het groepje dat mij oppikt in de laatste vallei tot voor de Planche een van mijn vrienden, hij vertelde dat hij op de Servance meteen moest lossen, maar heel consistent heeft kunnen blijven rijden en ook zeer vlot kon dalen in de groepjes. Samen met nog een 8-tal anderen draaien we rond tot de Planche.
Op de Planche zit er bij niemand nog iets op, gelukkig verteer ik steile percentages nog best goed en geraak ik op de 34-28 nog in een redelijk "ritme" om tot boven te rijden. Ik los iedereen van mijn groep en kan nog veel plaatsen goedmaken op renners die me in de afdaling van de col d'Alsace voorbij gingen. Uiteindelijk finish ik met een officiële tijd van 6h27 aan een gemiddelde van 28km/h. 166/2084 in het algemeen klassement en 41/219 in mijn leeftijdscategorie. Enorm tevreden met mijn prestatie, heel veel verloren tijdens het dalen, maar voelde me bergop tot en met de Grand Ballon bij de sterkere en op de Planche had ik dan toch nog nét iets meer dan diegenen rond me. Hundsruck & Alsace had ik me misschien iets meer moeten pushen, maar wie weet was ik dan helemaal ingestort op de Planche. Als ik nog iets beter indeel en leer dalen, zit een top 100 er misschien wel in, maar ik weet nog niet of dat het echt waard is.
Nu nog twee weken wat gravel spielerei en rustige ritten, dan gaat de fiets een maandje aan de haak voor een grote reis met de vriendin. Vanaf augustus beginnen we er weer aan, op naar meer!
De rest mijn vrienden kwamen binnen op P66, P90, P182 en P374, wat voor iedereen echt een topresultaat was!
Donderdag ben ik vertrokken met nog vier vrienden richting Vogezen, overnachten deden we in een B&B in Fresse. Voor drie van ons, waaronder mezelf, was dit de eerste keer, de twee anderen hebben al wat Gran Fondo's op hun naam staan. Vrijdag eerst een dagje rustig gaan losfietsen, nummer afhalen en afdalingen verkennen, voor de rest alles redelijk maniakaal in het teken van de koers en om 21h in ons bed.
Zaterdagochtend (vrijdagnacht?) opgestaan om 4h45 om overnight oats te ontbijten en wat koffie te drinken, naar het wc en dan rond 6h met de fiets vertrokken richting de start in Ronchamps. Nog wat frisjes, maar was uiteindelijk best aangenaam wakker worden op de fiets. In het startvak begeven de twee zich naar de priority box en schuif ik aan tussen de duizenden andere deelnemers met mijn twee andere maten in het startvak. Na 20 minuten staan rillen kunnen we eindelijk vertrekken.
Ik had specifiek doel voor ogen, maar ben nu toch al bijna twee jaar redelijk aan het fietsen, dus wou wel eens zien wat ik waard was in een Gran Fondo, het zou me in elk geval beter moeten lukken dan kermiskoersen gezien mijn lichaamsbouw (sprinkhaan). Als ik mezelf dan toch een tijd moest aanpraten, zat ik met <7h in mijn hoofd (+- 25 km/h).
Ik wou het eerste uur goed kunnen opschuiven, dus had me voorgenomen om dan goed door te brommeren in de aanloop naar de Servance, om toch niet té veel achter het verkeer te zitten bij de versmalling aan de start van de eerste beklimming. Dat lukte best goed, de parcoursverkenning hielp hierbij wel en met een paar goede passages van ronde punten had ik redelijk snel de kop van de koers in zicht en reed ik ongeveer in 100ste positie bij de start van de klim. Op de Servance legde ik mezelf een stevig tempo op, eentje waarmee ik zeker niet elke klim zou kunnen rijden, maar er mezelf ook niet mee zou doodrijden. Uiteindelijk kom ik boven met de tweede groep, de écht goeie mannen pakken hier al gemakkelijk 5 minuten op mij. Van mijn vrienden (zowel die uit de priority box als die van aan de start), is geen spoor meer. Het afdalen verloopt, zoals verwacht, want het is nog maar mijn derde keer dat ik stevige afdalingen rijd, niet zo vlot. Met lede ogen moet ik aanzien hoe ik voorbij word gezoefd door veel renners die ik op de col gemakkelijk achter me liet. Eenmaal in de vallei is er een groepje voor mij weg met een te groot gat dat ik niet krijg dichtgereden, dus samen met twee andere renners laten we ons uitzakken tot de volgende groep ons oppikt.
Met die groep rijd ik de Col D'oderen en Grand Ballon over, maar op de Grand Ballon moet ik stoppen voor bevoorrading en door mijn slechte dalen verlies ik alweer contact met de groep. Ik dreig weer alleen te vallen, maar tot mijn grote geluk moet de groep in de vallei even wachten aan een rood licht en kan ik net op tijd weer aanpikken wanneer ze worden doorgelaten. Op de Hundsruck & de Col D'Alsace begin ik het moeilijk te krijgen en herhaalt zich twee keer hetzelfde scenario. Achter aan de groep geraak ik nog net mee tot over de col, maar moet tijdens het dalen lossen en beland dan weer in niemandsland tot ik word opgeraapt door een achterliggend groepje. Tot mijn grote verbazing zit in het groepje dat mij oppikt in de laatste vallei tot voor de Planche een van mijn vrienden, hij vertelde dat hij op de Servance meteen moest lossen, maar heel consistent heeft kunnen blijven rijden en ook zeer vlot kon dalen in de groepjes. Samen met nog een 8-tal anderen draaien we rond tot de Planche.
Op de Planche zit er bij niemand nog iets op, gelukkig verteer ik steile percentages nog best goed en geraak ik op de 34-28 nog in een redelijk "ritme" om tot boven te rijden. Ik los iedereen van mijn groep en kan nog veel plaatsen goedmaken op renners die me in de afdaling van de col d'Alsace voorbij gingen. Uiteindelijk finish ik met een officiële tijd van 6h27 aan een gemiddelde van 28km/h. 166/2084 in het algemeen klassement en 41/219 in mijn leeftijdscategorie. Enorm tevreden met mijn prestatie, heel veel verloren tijdens het dalen, maar voelde me bergop tot en met de Grand Ballon bij de sterkere en op de Planche had ik dan toch nog nét iets meer dan diegenen rond me. Hundsruck & Alsace had ik me misschien iets meer moeten pushen, maar wie weet was ik dan helemaal ingestort op de Planche. Als ik nog iets beter indeel en leer dalen, zit een top 100 er misschien wel in, maar ik weet nog niet of dat het echt waard is.
Nu nog twee weken wat gravel spielerei en rustige ritten, dan gaat de fiets een maandje aan de haak voor een grote reis met de vriendin. Vanaf augustus beginnen we er weer aan, op naar meer!
De rest mijn vrienden kwamen binnen op P66, P90, P182 en P374, wat voor iedereen echt een topresultaat was!
Ik heb nog nooit gehad dat ik de zool van een fietsschoen te stijf vind...
Ibico
Member
Die nieuwe cassette ziet er identiek uit zoals de oude. De 3 grote kransjes hangen ook gewoon aan elkaar en daar zat geen spacer onder bij de oude en bij de nieuwe zit die er ook niet bij. De nieuwe heb ik geplaats zoals hij uit de doos kwam. Die spacers die er tussen staken zitten er uiteraard wel gewoon tussen.
Mooi verslagje!
Mocht ik zoiets rijden denk ik dat ik ook gigantisch voorbijgezoefd zou worden naar beneden.
Je fietst nog maar 2 jaar intensiever?
Dan toch best wat talent? En uw vrienden precies ook. Weet je welke wattages je ongeveer duwt en je gewicht?
Aan die Gran Fondo's doen toch ook wel echt sterke mannen mee, niet?
Knarf
Well-known member
Ik vond het, als mountainbiker, ook al een vreemde uitspraak eigenlijk.
Monkytiger
Well-known member
Ik heb nog mijn eerste schoenen XC100 van toen het allemaal nog nieuw was voor mij 2 jaar geleden.
Ik rijd enkel road bike eigenlijk, is dit een goede upgrade of doe ik nog even voort en ga ik dan best eens over op road schoenen met SPD-SL ipv SPD?
Pas op ik heb die schoenen zelf en het zijn echt wel zeer stijve schoenen.
In feite gewoon wegschoenen waar ze een beetje noppen onder hebben gezet. Gewoon een gravel raceschoen waar je in feite niet mee wilt uitklikken en wandelen toch ook tot een minimum wilt beperken.
Ze zijn ook lichter dan sommige wegschoenen. Ze wegen 40g per schoen meer dan de top of the range RC903 schoen van Shimano.
Ik zou persoonlijk voor echte wegschoenen gaan.
Het voordeel van bredere en grote cleats is echt wel wel waard.
Ibico
Member
Nevermind, Ik heb mijn cassette eens gemonteerd op het achterwiel van mijn Endurace (die toch op mijn Tacx staat) en daar marcheert die perfect op. Dat wiel op de Merida en dat is precies ne nieuwe!
Ik dacht die body van het wiel van de Canyon te halen en te wisselen met dat van de Fulcrum maar ik zie niet hoe het moet of ik heb niet het juiste gerief. Swat genoeg tijd verloren. Ik kan verder en morgen breng ik dat wiel binnen voor een nieuwe body bij de fietsenmaker en dan komt het wel goed. Thx voor de hulp in alle geval!
Ik dacht die body van het wiel van de Canyon te halen en te wisselen met dat van de Fulcrum maar ik zie niet hoe het moet of ik heb niet het juiste gerief. Swat genoeg tijd verloren. Ik kan verder en morgen breng ik dat wiel binnen voor een nieuwe body bij de fietsenmaker en dan komt het wel goed. Thx voor de hulp in alle geval!
TitaTovenaar
Well-known member
Zal er ook bij vermelden dat ik nog nooit carbonzool heb aangehad.
Ik ga ze bestellen, moest het niet passen of slecht aanvoelen, gaan ze terug of verkoop ik ze voor het dubbele
Ik zie nergens op hun website hoeveel de retourkosten zijn? Iemand een idee?
Polle32
Well-known member
Stijf en glad. Op de fiets is dat prima, maar als je ergens te voet staat is dat minder leuk...
SomeDude
Well-known member
Er zijn nog andere plekken waar dat prima is hoor
Thanks! Ja, ben in 2020 begonnen, voornamelijk i.c.m. lopen, maar sinds 2021 is de focus op de fiets terecht gekomen.
Of ik echt veel talent heb weet ik niet, ik rij wel een stevig pak km's. Er valt wel nog veel te winnen op vlak van gestructureerd trainen etc... en natuurlijk zal doorheen de jaren mijn motor ook wel wat groter worden als ik consistent blijf rijden. Ik rij zelf zonder powermeter, maar als ik vergelijk met mijn maat op P66 (dikke 20min voor mij gefinished en ook niet zo een goede daler) en mijn maat op P180 (4min achter mij, maar wel een heel goede daler) vermoed ik dat ik ergens tussen de 230-240W avg (260-270 normalized) zal getrapt hebben. We wegen alle drie rond de 72 kg.
Vanaf de top 30-50 ongeveer (afhankelijk van het deelnemersveld) wordt het idd redelijk geschift in die Gran Fondo's, mannen als Michiel Minnaert, Jari Verstraeten, Maxim Pirard, doen dit al jaren en zijn toch echt halve profs te noemen
Die mannen leven er ook wel echt voor, Minnaert was een uur voor mij binnen, met een normalized power van 250W, maar die gast weegt wss 50kg & zal wel een pakske kunnen dalen ook 
