Ik ga eerlijk zijn, ik heb nog nooit een album van een popmuzikant opgelegd.
Call Me Maybe is het enige lied dat ik bij naam ken, waarschijnlijk zal ik wel enkele melodieën herkennen.

Ik ben benieuwd.
Achja, wat is pop? Op zoek naar het antwoord heb ik mezelf ooit eens een week opgesloten met een doos ultratop-cassettes en een tv die vast zat in een 25 minuten durende loop van een tien om te zien Isabelle-A-optreden. Dat heeft me, buiten een grote stap op weg naar het alcoholisme, niets opgeleverd dus nu beschouw ik gewoon alle liedjes waar je kan verstaan wat ze zeggen zonder de lyrics erbij te halen als popmuziek. Want als we populaire muziek pop noemen dan is pop dezer dagen eigenlijk gewoon hiphop denk ik.
Voor het gemak zullen we hier misschien wel zeggen dat het genre van Carly Rae Jepsen pop is.

Betreffende CRJ: naar aanleiding van dit topic heb ik haar eerste 2 albums eens proberen beluisteren en ik kan iedereen met een gerust hart aanraden om die gewoon over te slaan.

Album 1: een monsterlijk folkpopgedrocht waarvan ik geen enkel nummer kon uitluisteren zonder risico op permanente schade.

Album 2: vooral generische nietsmuziek waar je de meeste liedjes al vergeten bent nog voor ze gedaan zijn, al staan er wel enkele leuke deuntjes op, waaronder Call Me Maybe. Toen dat uitkwam was ik nog te cool voor dat soort radiohits maar nu moet ik toegeven dat het gewoon een ijzersterk catchy nummer is.

Album 3, EMOTION, is waarschijnlijk mijn favoriete popalbum. Waar ik pop meestal enkel vanop een afstandje kan appreciëren slaagt dit album er op wonderlijke wijze in om mij volledig op haar wavelength te krijgen. De mix van vrolijke deuntjes en powerballadvibes met een tikkeltje melancholie op de achtergrond werkt simpelweg zeer goed.
Zeer strak album ook, met, itt de meeste popalbums, nauwelijks filler. (Side B zit trouwens grotendeels op hetzelfde niveau)

Album 4 is meer van hetzelfde, maar hier zit wel wat ballast in vond ik.
 
Ja ik ga album 3 en 4 beluisteren, met misschien de B-sides ook nog. 1 en 2 sla ik wel over, en Call Me Maybe heb ik ondertussen genoeg gehoord, of dat ik dat nu wou of niet.

Over de discussie wat pop is, pop lijkt mij één van de meest breedste genres, dus inderdaad wat is pop voor jou? Maar als we het gaan hebben over moderne electropop dan behoort dat wel tot de mogelijkheden. De beste moderne electropop wordt ironisch genoeg compleet genegeerd door onze kutradio's. Ik heb nog nooit Art Angels van Grimes of wat ik het beste album vind: How I'm Feeling Now van Charli XCX op de radio gehoord. Let's Eat Grandma, indertijd twee 16-jarigen die wellicht elke 00's artiest zoals Black Eyed Peas, Kylie Minogue, Shakira etc... compleet belachelijk maakten, ook niet gehoord op de radio.

Ik heb wel Empress Of eens op de radio gehoord, maar ze slagen er natuurlijk weer in om een kutnummer van haar te kiezen, wat ook nog eens een prestatie is, omdat er heel weinig slecht is van haar. :ROFLMAO: Dat zal hetzelfde geval zijn voor CRJ denk ik. Want we kennen allemaal wel Call Me Maybe maar naar het schijnt is wat ze later deed dus veel beter, maar ik ken er niets van (en daar breng ik vanmiddag verandering in).


Dit is pop van 2010 tot nu in het algemeen. Dedicated staat maar op 111, niet omdat het slecht is, maar wel omdat er veel goede pop is tegenwoordig en omdat het ook breed wordt geinterpreteerd, want Radiohead staat in de charts. Maar


Voor electropop maar Carly Rae Jepsen wordt niet gezien als dat.


Bij synthpop dus. EMOTION staat daar wel op 1 voor de laatste 11 jaar. En er staan daar vrij goede dingen in die top 40 (yeule!, Grimes, Crystal Castles, George Clanton en Melodrama van Lorde dat ik ook nog eens moet herbeluisteren).

Nog een tipje: soms wel eens op most popular klikken als je die charts bekijkt, want er staat behoorlijk veel obscure dingen tussen in die charts met een sample size die veel te klein is. RYM is ook erg amerikaans / internationaal, en die consensus is niet altijd dezelfde als de consensus in de Benelux heb ik gemerkt (verrassend genoeg). Bovendien zijn redelijk wat users behoorlijk elitair en pretentieus, maarja, veel kan je er niet aan veranderen.
 
Laatst bewerkt:
Album 1: een monsterlijk folkpopgedrocht waarvan ik geen enkel nummer kon uitluisteren zonder risico op permanente schade.

source.gif
 
Tussen al die brei die op Q-music gedraaid wordt zit af en toe wel iets dat een hoger niveau heeft dan de rest. CRJ heb ik daar eerlijk gezegd nog nooit bijgerekend (vreemd genoeg heb ik het wel voor Ellie Goulding dus tzal puur smaak zijn) dus ik ben wel benieuwd of er iets inzit.
Haar paar hitjes zijn oorwurmen en goed gemaakt maar zo zijn er nog dus ik ben momenteel nog sceptisch.

Album 1 en 2 zijn erdoor.
Catchy popmuziek, niks meer, niks minder. Wel toegankelijk (ik heb hier bv een pak minder moeite mee dan met Radiohead) maar ik merk ook wel dat ik er mijn aandacht niet altijd bij kan houden.

Volgens de openingspost zouden vooral 3 en 4 erg goed moeten zijn dus ik hoop op beterschap. Want momenteel zit het nog in het 13 in een dozijn spectrum.
 
Over de discussie wat pop is, pop lijkt mij één van de meest breedste genres, dus inderdaad wat is pop voor jou? Maar als we het gaan hebben over moderne electropop dan behoort dat wel tot de mogelijkheden. De beste moderne electropop wordt ironisch genoeg compleet genegeerd door onze kutradio's. Ik heb nog nooit Art Angels van Grimes of wat ik het beste album vind: How I'm Feeling Now van Charli XCX op de radio gehoord. Let's Eat Grandma, indertijd twee 16-jarigen die wellicht elke 00's artiest zoals Black Eyed Peas, Kylie Minogue, Shakira etc... compleet belachelijk maakten, ook niet gehoord op de radio.

Ik heb wel Empress Of eens op de radio gehoord, maar ze slagen er natuurlijk weer in om een kutnummer van haar te kiezen, wat ook nog eens een prestatie is, omdat er heel weinig slecht is van haar. :ROFLMAO: Dat zal hetzelfde geval zijn voor CRJ denk ik. Want we kennen allemaal wel Call Me Maybe maar naar het schijnt is wat ze later deed dus veel beter, maar ik ken er niets van (en daar breng ik vanmiddag verandering in).
We kennen je mening over radio's, let op je taalgebruik. Zelfde voor kritiek op populaire genres, het is 'maar' jouw persoonlijke muzieksmaak. Dat maakt het niet kut of brol voor andere mensen of de massa minderwaardig.
 
We kennen je mening over radio's, let op je taalgebruik. Zelfde voor kritiek op populaire genres, het is 'maar' jouw persoonlijke muzieksmaak. Dat maakt het niet kut of brol voor andere mensen of de massa minderwaardig.
Ik zie echt niet in wat ik verkeerd doe met deze reactie. Ik val niemand persoonlijk aan. En een post geplaatst door mij is per definitie mijn eigen mening. Als ik iets een kutnummer vind, dan vind ik het ook een kutnummer en dan heb ik dat recht om te uiten. Ik weet niet waarom ik dat zou moeten verbloemen, just for the sake of it.

Iemand anders heeft het hier over "een monsterlijk folkpopgedrocht", waarom krijgt die dan geen aanmaning?
 
  • Leuk
Waarderingen: Sond
Ik ga ‘m deze avond wat meer aandacht geven, maar ik heb al eens wat gebrowsed door Emotion en dat is meteen oppervlakkig toch al een pak beter. Heb ook de wikipedia pagina erbij genomen en qua samenwerking zitten er toch wel wat interessante namen tussen. De zusjes Haim, Dev Hynes van Blood Orange, Rostam van Vampire Weekend. En ook een duo dat Mattman & Robin noemt :unsure:
 
Voila zonet de eerste twee albums beluisterd, het eerste albums is inderdaad een folkpopgedrocht. Geen enkel noemenswaardig nummer, zelfs geen catchy single. Laat het ons een jeugdzonde noemen en we gaan doen of dit album niet bestaat...

Kiss is al een pak beter, ik vond het wel veel te lang. Er kon gemakkelijk een nummer of 5-6 af en dan krijg je toch een sterk pop album. Staan een paar zeer sterke hits op, Call Me Maybe uiteraard maar ook This Kiss, Turn Me Up en Hurt So Good vind ik zeer aangename nummers.
Stiekem dat met Owl City ook maar dat is echt not done om toe te geven voor iemand van mijn standing. :unsure:
Zoals ik al zei condenseer dit album in een nummer of twaalf en je hebt een album waar ik weinig op kan aanmerken, het is gewoon leuk en soms moet het niet meer dan dat zijn.


We gaan meteen door naar Emotion nu!
 
"Kiss" staat hier op in de achtergrond momenteel. Eerste idee was ook, "shit, 17 nummers", maar voorlopig cava nog.

I really like you is ook wel een dijk van een oorwurm.
Vooral goed om dagenlang in mijn hoofd te blijven zitten. Maar dat doet Call Me Maybe ook wel. :unsure:
 
Ik zie ook niet wat het probleem is met Laki zijn post @Kid_C, buiten dat ik het (zoals vaak) niet akkoord met hem ben? :thinking:

Er zijn hier en in vorige threads toch al veel straffere uitspraken gedaan waar ook niet op gemodereerd werd (waarmee ik niet oproep dat er wel gemodereerd moet worden).
 
Ik zie echt niet in wat ik verkeerd doe met deze reactie. Ik val niemand persoonlijk aan. En een post geplaatst door mij is per definitie mijn eigen mening. Als ik iets een kutnummer vind, dan vind ik het ook een kutnummer en dan heb ik dat recht om te uiten. Ik weet niet waarom ik dat zou moeten verbloemen, just for the sake of it.

Iemand anders heeft het hier over "een monsterlijk folkpopgedrocht", waarom krijgt die dan geen aanmaning?
Omdat hij humoristisch en consequent schrijft waardoor het geheel leuk is om te lezen en persoonlijk klinkt. Jij springt nogal heel snel van de hak op de tak waardoor veel van je posts al moeilijk te lezen zijn en met een simpele "kut" comment dat iedereen kan neerpennen deel je gewoon een relatief inhoudloze slag uit. "folkpopgedrocht" weet je ook al wel heel wat meer dan "kut".

OT, heb luchtig eens door de meest populaire nummers gescrolled op youtube en de hyperplastische productie is er voor mij meestal teveel aan. Het idee van een hele marketinggroep achter dit talent is erg moeilijk om af te schudden. Maar ook ik moet toegeven, en dat zal ik alleen hier doen, dat die hook van Call Me Maybe op een bijna wetenschappelijke manier onderhuids in mijn kop weet te kruipen als een echt modern pop virus. Het is allemaal te oprecht en onpretentieus voor mijn hypergevoelige zelve. Maakt mij onzeker.

Beetje verder scrollen en dan zie ik dat ze zelf een Tiny Desk Concert heeft en dat wist me toch serieus te charmeren.

En dan een beetje verder kom ik een auditie video van american idol tegen waarop ze zo echt overkomt dat ik het niet uit kon zien uit vrees fan te worden. Ik ga nu flink wat crunchy industrial techno luisteren om de dag wat emotieloos door te komen.
 
Eerste album staat hier op, maar buiten Tug of War tot nu toe nog niets gehoord dat potentiëel heeft 🤷‍♂️
 
Ik vind de muziek en de zang precies toch onder het niveau van pakweg een Demi Lovato of Kelly Clarkson? Ligt waarschijnlijk vooral aan de productie, alle nummers zijn met teveel happy deuntjes. Ik vind het wat te plat. :unsure:
 
Ik vind de muziek en de zang precies toch onder het niveau van pakweg een Demi Lovato of Kelly Clarkson? Ligt waarschijnlijk vooral aan de productie, alle nummers zijn met teveel happy deuntjes. Ik vind het wat te plat. :unsure:
Ik ken beide niet, CRJ is hipsterapproved (kijk maar naar die scores op rym), daarom kennen wij het. :unsure:

Eigenlijk ben ik beginnen luisteren nadat Utred de plaat op 1 had gezet in zijn eindejaarslijstje.
 
Dit is een uit de hand gelopen grap en ik weiger deze schijnvertoning dan ook te legitimeren met mijn tijd, mijn oren, of mijn mening. :eviltongue:
 
Terug
Bovenaan