Bordspelreview: Mycelia

Ik ben direct verkocht als ik een bordspel zie waarvan het artwork me aanspreekt. Zo kocht ik onder andere Everdell, PARKS, The Grimm Forest en Tidal Blades: Heroes of the Reef puur op het uitzicht. De eerste drie heb ik nog steeds in de collectie. Laatstgenoemde heeft ondertussen diezelfde collectie verlaten. Artwork vind ik belangrijk, maar uiteraard is de spelervaring minstens even belangrijk. Ook Mycelia van uitgever Ravensburger ziet er bijzonder mooi uit en dus was ik ontzettend benieuwd. Maar speelt het even goed als het eruitziet? Je komt het hieronder te weten, in de review van een spel waarin paddenstoelen de show stelen.

Het bordspel Mycelia is zoals reeds gezegd van uitgever Ravensburger. Zij waren ons zo vriendelijk om een reviewexemplaar op te sturen. Mycelia kun je solo spelen, maar er kunnen ook tot drie anderen meedoen. Een potje duurt volgens de doos zo'n 45 minuten, al is dat wat optimistisch. Voor je met Mycelia aan de slag kunt, moet je eerst wat knutselen. In dit bordspel is er namelijk een kartonnen tempel aanwezig die eerst in elkaar gezet moet worden. Deze tempel kun je, gezien de omvang van de speldoos, na het spelen gewoon weer kwijt in de doos. Elke keer afbreken is dus niet nodig. Dat scheelt alweer wat werk.

Mycelia 1.jpg

Dauwdruppels naar de tempel brengen​

Mycelia is een zogenaamde deck builder, maar eerder van het instapniveau. De leeftijd van negen jaar die op de doos staat, bevestigt dat. Dat wil echter niet zeggen dat er geen diepgang in Mycelia zit, maar daarover later meer. Voor een deck builder hebben de spelers uiteraard kaarten nodig. Elke speler krijgt zes startkaarten. Voeg daar nog een spelersbordje en twee actiekaarten aan toe. De in elkaar gestoken tempel wordt in het midden van de tafel geplaatst en elke spelers legt twintig dauwdruppels op hun spelersbord zoals afgebeeld staat op een willekeurig getrokken opbouwkaart. Schud de speelkaarten en vorm een markt van vijf opengedraaide kaarten. Deze kaarten zullen tijdens het spel aangeschaft kunnen worden. De blaadjes (het betaalmiddel in Mycelia) worden als voorraad op de tafel gelegd en voor er gestart kan worden, schudt elke speler hun zes startkaarten. Daarvan neem je er drie op je hand, waarna het spel kan beginnen. Het is de bedoeling die dauwdruppels van je spelersbord te krijgen. Krijg je dat voor elkaar, dan word je in de meeste gevallen de winnaar.

De keuzes in Mycelia zijn legio.


Als je aan de beurt bent, kun je een aantal zaken doen. Zo moet je je drie handkaarten spelen, maar kun je ook kaarten kopen uit de markt en je actietegels gebruiken. De drie handkaarten laten je bepaalde acties doen. Zo mag je bijvoorbeeld één blaadje nemen, terwijl een andere kaart je er twee laat nemen. In ruil hiervoor krijgen de overige spelers één blaadje. De misschien wel belangrijkste startkaarten zijn degenen die je de mogelijkheid geven dauwdruppels te verplaatsen. Op je spelersbord vind je namelijk een spiraal terug. Je wil je druppels op deze Tempel van het Leven krijgen, waarbij je de druppel dan van je spelersbord haalt en op de tempel in het midden van de tafel legt. En dat laatste is uiteraard het doel, want je wil al de dauwdruppels van je spelersbord verwijderen.


Volop acties​

De zes startkaarten zijn niet erg sterk en geven je dus enkel maar wat basisacties. Het zal dan ook niet lang duren eer je wil overgaan tot het aankopen van kaarten, maar dat kost natuurlijk blaadjes. Eens je er genoeg verzameld hebt, kun je je ding doen op de markt. Je kunt hierbij kiezen uit de vijf kaarten die opengedraaid liggen en er zoveel kopen als je wil. Deze zijn uiteraard allemaal sterker. Zo kun je bijvoorbeeld drie blaadjes verzamelen in plaats van één of kun je vier dauwdruppels verplaatsen in plaats van een enkel exemplaar. Er zijn ook combinaties mogelijk, waarbij je zowel druppels kunt verwijderen als blaadjes krijgen, of zowel druppels verwijderen als verplaatsen. De keuzes zijn legio. In tegenstelling tot veel deck builders komen gekochte kaarten niet in je aflegstapel terecht, maar wel direct bovenop je trekstapel. De volgende beurt zul je dus sowieso al sterkere kaarten in je hand hebben. Iets wat ik in deck builders toejuich. Het laatste wat je kunt doen, is gebruikmaken van je actietegels. Het gebruiken van deze standaardacties gaat wel gepaard met een kost.

Eens je beurt voorbij is, gebeuren er nog een aantal stappen. De markt wordt weer aangevuld tot vijf kaarten, je gebruikte kaarten gaan naar je aflegstapel en je trekt drie nieuwe kaarten van je aflegstapel. Ondertussen kan het ook zijn dat de tempel 'vol' ligt met dauwdruppels. Afhankelijk van het aantal spelers moet de tempelschijf gedraaid worden als er een bepaald aantal druppels op de tempel liggen. Hierbij verdwijnen alle druppels én wordt de dobbelsteen automatisch gerold. Dit is een belangrijk gegeven, want de dobbelsteen toont waar er nieuwe dauwdruppels bijgeplaatst moeten worden. Alle spelers moeten dan één of twee dauwdruppels op hun bord leggen, zoals aangegeven op de dobbelsteen.

Mycelia 3.jpg

Een beetje pit​

Nadien is de volgende speler aan de beurt en het spel gaat zo voort tot een speler erin geslaagd is diens volledige spelersbord leeg te maken. Hierbij is het spel nog niet volledig voorbij, want de ronde wordt nog afgemaakt. Zo komt iedereen evenveel beurten aan bod. Is er maar één speler met een leeg spelersbord, dan is die de winnaar. Zijn er meerdere spelers, dan wint degene met het grootst aantal blaadjes. Is dat ook ex aequo, dan wordt de overwinning gedeeld. Een potje duurt toch gemakkelijk een uurtje, dus zoveel langer dan wat er op de doos staat, is het niet. Ook tof is dat de beurten behoorlijk vlot gaan. Je kunt wel uitpluizen wat je het best doet, maar dat zorgt niet voor al te veel downtime voor de overige spelers.

Paddenstoelen stelen de show.


Wie Mycelia nog wat pittiger wil maken, kan ook gebruikmaken van de overige actietegels en kan nog extra kaarten toevoegen aan de markt. Hierdoor wordt het aanbod aan kaarten wat gevarieerder. Daarnaast is er ook een solomodus aanwezig, maar die heb ik niet geprobeerd. Mycelia bevat dus waar voor z'n geld, want voor nog geen dertig euro kan dit spel van jou zijn.

Conclusie

Mycelia is een erg tof en mooi ogend spel dat je op een klein uurtje speelt. Kinderen vanaf negen jaar kunnen vlot meespelen, maar ook oudere spelers zullen ongetwijfeld genieten van dit spel. Mycelia is een deck builder van het instapniveau, maar met toch een aantal mogelijkheden. De meerwaardezoeker zal misschien net wat meer diepgang verwachten, maar ik heb alvast genoten van de enkele potjes. Paddenstoelen stelen terecht de show en gelukkig wordt er geen champignonsoep van gemaakt.

Alle foto's werden aangeleverd door Wouter Debisschop. Meer knappe foto's vind je op zijn Instagram-pagina Tabletopping.

Pro

  • Taalonafhankelijk
  • Artwork
  • Mooi spelmateriaal
  • Veel waar voor je geld

Con

  • Doos is te groot en niet stevig
  • Misschien net iets te eenvoudig
8

Over

Uitgever

  1. Ravensburger

Designer

Daniel Greiner

Aantal spelers

1-4

Tijdsduur

45 minuten
 
Terug
Bovenaan