Eén van de eerste moderne spellen die ik heb leren spelen, was het spel Boonanza. Dit spel was dus één van de kiemen van mijn latere passie: gezelschapspellen. Boonanza werd reeds in 1997 ontwikkeld door Uwe Rosenberg. Je kan hem kennen van spellen als Agricola, Le Havre, Patchwork, A Feast for Odin, New York Zoo of talrijke andere spellen. En hoewel deze opgesomde spellen een bepaalde instapdrempel hebben, startte hij dus zo’n 25 jaar geleden met een simpel kaartspelletje.
Bij Boonanza is het de bedoeling om bonen te verbouwen, te verhandelen en te oogsten. Afhankelijk van het aantal spelers heb je twee of drie akkers om je bonen op te telen. Het spel eindigt wanneer de trekstapel voor de derde keer op is. De speler die op dat moment de meeste munten heeft weten te verzamelen, is de winnaar van Boonanza.
Netjes op een rij
Je hebt bij het begin van je beurt steeds vijf kaarten in je hand, welke niet van volgorde mogen wisselen. Je dient dan volgende vier acties uit te voeren: het verbouwen van de boon van je voorste kaart en eventueel je tweede kaart, het omdraaien van de twee bovenste kaarten van de trekstapel, het verhandelen of verbouwen van deze getrokken kaarten en het aanvullen van je handkaarten door drie nieuwe kaarten te trekken. Deze acties en regels zijn dus simpel, en maken dat het een eenvoudig aan te leren spelletje is.
Op elk van de in totaal acht bonensoorten staat het aantal munten weergegeven dat je kan krijgen voor de hoeveelheid bonen die je weet te verzamelen en oogsten op één akker. Per akker kan je slechts één van de acht bonensoorten telen. De ene boon is echter al schaarser dan de andere en zo zal je oogst van zeldzamere bonen dan ook meer muntstukken opleveren. Oogsten kan je ten allen tijde doen. Je maakt je akker leeg en bekijkt hoeveel munten je krijgt. Van de geteelde bonen houd je het aantal munten af en legt deze met de muntzijde naar boven naast je akkers. De andere worden op de aflegstapel gelegd. Wanneer de trekstapel leeg is, schud je de aflegstapel en dan wordt deze de nieuwe trekstapel. Afhankelijk van de situatie kan het dus aangewezen zijn om voor bonen te gaan waarvan je er meer moet verzamelen om munten te scoren dan te gaan voor de zeldzamere bonen.
En de boer, hij handelde voort
Bij het open leggen van de kaarten van de trekstapel heb je best Dame Fortuna aan je zijde, de kaarten die je omdraait moeten immers meteen verbouwd worden. In het beste geval kan je de bonen zelf gebruiken of zijn ze gegeerd door je medespelers waardoor je ze kan verhandelen voor de door jou gewenste bonen. Wanneer er echter geen interesse is, kan je ze proberen weg te geven. Andere spelers kunnen je echter een hak zetten door niet op één van je ruilvoorstellen in te gaan. Zo ben je verplicht deze boon zelf te verbouwen en bestaat de kans dat je één van je bonen vroegtijdig moet oogsten indien je geen akker meer vrij zou hebben. Hierbij is het belangrijk te weten dat je niet mag kiezen voor een akker met slechts één boon op, tenzij op je beide akkers slechts één boon ligt uiteraard. Er is dus een bepaalde dosis geluk in het spel, al kan je met slim plannen en ruilen van kaarten op je handen toch veel bereiken en ben je veel minder afhankelijk van het geluk.
Bij Boonanza is het de bedoeling om bonen te verbouwen, te verhandelen en te oogsten. Afhankelijk van het aantal spelers heb je twee of drie akkers om je bonen op te telen. Het spel eindigt wanneer de trekstapel voor de derde keer op is. De speler die op dat moment de meeste munten heeft weten te verzamelen, is de winnaar van Boonanza.
Netjes op een rij
Je hebt bij het begin van je beurt steeds vijf kaarten in je hand, welke niet van volgorde mogen wisselen. Je dient dan volgende vier acties uit te voeren: het verbouwen van de boon van je voorste kaart en eventueel je tweede kaart, het omdraaien van de twee bovenste kaarten van de trekstapel, het verhandelen of verbouwen van deze getrokken kaarten en het aanvullen van je handkaarten door drie nieuwe kaarten te trekken. Deze acties en regels zijn dus simpel, en maken dat het een eenvoudig aan te leren spelletje is.
Dame Fortuna heeft maar beter een boontje voor jou.
Op elk van de in totaal acht bonensoorten staat het aantal munten weergegeven dat je kan krijgen voor de hoeveelheid bonen die je weet te verzamelen en oogsten op één akker. Per akker kan je slechts één van de acht bonensoorten telen. De ene boon is echter al schaarser dan de andere en zo zal je oogst van zeldzamere bonen dan ook meer muntstukken opleveren. Oogsten kan je ten allen tijde doen. Je maakt je akker leeg en bekijkt hoeveel munten je krijgt. Van de geteelde bonen houd je het aantal munten af en legt deze met de muntzijde naar boven naast je akkers. De andere worden op de aflegstapel gelegd. Wanneer de trekstapel leeg is, schud je de aflegstapel en dan wordt deze de nieuwe trekstapel. Afhankelijk van de situatie kan het dus aangewezen zijn om voor bonen te gaan waarvan je er meer moet verzamelen om munten te scoren dan te gaan voor de zeldzamere bonen.
En de boer, hij handelde voort
Bij het open leggen van de kaarten van de trekstapel heb je best Dame Fortuna aan je zijde, de kaarten die je omdraait moeten immers meteen verbouwd worden. In het beste geval kan je de bonen zelf gebruiken of zijn ze gegeerd door je medespelers waardoor je ze kan verhandelen voor de door jou gewenste bonen. Wanneer er echter geen interesse is, kan je ze proberen weg te geven. Andere spelers kunnen je echter een hak zetten door niet op één van je ruilvoorstellen in te gaan. Zo ben je verplicht deze boon zelf te verbouwen en bestaat de kans dat je één van je bonen vroegtijdig moet oogsten indien je geen akker meer vrij zou hebben. Hierbij is het belangrijk te weten dat je niet mag kiezen voor een akker met slechts één boon op, tenzij op je beide akkers slechts één boon ligt uiteraard. Er is dus een bepaalde dosis geluk in het spel, al kan je met slim plannen en ruilen van kaarten op je handen toch veel bereiken en ben je veel minder afhankelijk van het geluk.
Conclusie
Boonanza is een leuk en vlot kaartspelletje zonder veel regeltjes. Toch gebruik je best je boerenverstand door je handkaarten te bekijken, de akkers van je tegenspelers te observeren en bij te houden van welke bonensoort er reeds bonen uit het spel zijn verdwenen. Je overtuigingskracht om handel te drijven of het verkrijgen van gratis kaarten kan zeker van pas komen. Al is slim management van je handkaarten ook een extra troef. Leuk spelletje als opwarmer of afsluiter van een avondje gezelschapspellen. Ter ere van het 25-jarig bestaan van dit spel, werd er jubileumeditie uitgebracht. Ideaal voor wie dit basisspel nog niet zou hebben, want deze bevat de uitbreiding om met zeven spelers te spelen en een variant om met twee spelers te spelen.
Pro
- simpele regels
- geanimeerde speelkaarten
- diverse uitbreidingen
Con
- Indien je het nog niet hebt, koop je beter de jubileumeditie
8
Over
Uitgever
- 999 Games
Designer
Uwe Rosenberg
Aantal spelers
3-5
Tijdsduur
45 minuten
