Ark Nova werd voor het eerst voorgesteld op Spiel vorig jaar en sindsdien is het spel bezig aan een indrukwekkende veroveringstocht. De designer van het spel, Mathias Wigge, mag hier best trots op zijn, want het is namelijk zijn eerste uitgegeven bordspel. Sinds februari dit jaar ligt het spel in de winkelrekken en White Goblin Games bracht eind april een Nederlandstalige versie op de markt, waarvan de eerste druk intussen is uitverkocht. Momenteel lijkt Ark Nova de nieuwste grote hype te zijn in de bordspellenwereld, zelfs onze Vlaamse community kan niet zwijgen over het spel. Intussen klom het zelfs de BoardGameGeek-top 10 binnen. Maar is Ark Nova al die hype eigenlijk wel waard?
Het succes van Ark Nova valt makkelijk te verklaren. In dit bordspel krijg je namelijk de taak om een dierentuin te bouwen en spellen met dieren zijn razend populair de laatste tijd, vooral sinds het succes van Wingspan. Daarnaast werd het spel al snel aanzien als de opvolger van Terraforming Mars, wat niet onlogisch is gezien beide spellen heel wat DNA met elkaar delen. Maar Ark Nova heeft gelukkig meer om het lijf dan enkel een reskin van Terraforming Mars met een zoölogisch thema.
Ondanks de indrukwekkende tafelpresentatie, speelt Ark Nova zich echter voornamelijk af op het spelersbord dat iedere speler voor zich heeft. Op dit bord zal je jouw zoo bouwen met behulp van dierenverblijven in de vorm van legtegels, die je koopt en bevolkt met dieren die worden voorgesteld door middel van kaarten. Elk dier dat je huisvest, verhoogt de aantrekkingskracht van je zoo. Maar zoals je kan merken, staan er een hele hoop symbolen en tekst op deze kaarten, en het is hier dat het spel pas echt interessant wordt. De tekst geeft je vaak een bepaald voordeel en de symbolen vormen vereisten, maar laten je ook toe om combinaties te vormen. Mis je bepaalde symbolen? Dan kan je bovendien partnerschappen aangaan met universiteiten en samenwerkingen afsluiten met dierentuinen van andere continenten. Daarnaast heb je nog sponsorkaarten die je helpen met je inkomen of het verdienen van punten. Maar om te scoren, zijn het vooral de Final Scoring- en Conservation Project-kaarten die belangrijk zijn. Deze kaarten laten je toe om je natuurbeschermingsscore te verhogen en het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat de aantrekkingskracht van je zoo hoger is dan de natuurbeschermingsscore die je hebt behaald.
Wat de invloeden van Ark Nova betreft, lijkt het dubbele scorespoor waarbij je aan weerszijden begint, weggelopen te zijn uit Rajas of the Ganges. De manier waarop je inkomsten gekoppeld zijn aan je score, doet mij dan weer denken aan bepaalde spellen van Martin Wallace, zoals Railways of the World. Het kiezen van acties, waarbij je een kaart speelt uit een rij en de kracht afhankelijk is van de plaats in die rij, zagen we eerder in Civilization: A New Dawn. Verder heb je alom bekende mechanismen zoals een card river, een rij van een vijftal kaarten waaruit je kan kiezen en die vervolgens wordt aangevuld, met hieraan gekoppeld een reputatietrack, en verder wat worker placement, set collection en tile laying. Een laatste belangrijk element waarbij het spel toch wat innovatief uit de hoek komt, is dat het spel geen traditionele rondestuctuur heeft.
In Ark Nova voert elke speler namelijk beurtelings zijn actie uit totdat er een break-moment is aangebroken. Elke hardwerkende manager verdient namelijk een rustmoment op tijd en stond, en dit wordt geactiveerd wanneer de break-token de top van de bijhorende track bereikt. Deze break luidt het einde van de ronde in en komt met een aantal acties die de spelers moeten uitvoeren, zoals het aantal kaarten in hun hand terugbrengen naar de handlimiet, hun inkomsten nemen, de tokens op hun kaarten verwijderen en hun werkers terugnemen. Vervolgens speel je gewoon verder totdat iemand de eindconditie van het spel activeert. Voordat dit gebeurt, zal je echter merken dat er enkele uren gepasseerd zijn. Zeker tijdens je eerste spelletjes, zal je zien dat Ark Nova al makkelijk drie uur of meer in beslag kan nemen. Naarmate je het spel meer speelt, je de interacties onder de knie krijgt en je de kaarten leert kennen, zal het spel sneller verlopen natuurlijk. Maar Ark Nova is geen spel dat je snel even bovenhaalt en op een uurtje uitspeelt. Persoonlijk vond ik Ark Nova toch wat aan de lange kant, gezien de ervaring die het te bieden heeft, ook al is deze ervaring steeds bevredigend.
Het succes van Ark Nova valt makkelijk te verklaren. In dit bordspel krijg je namelijk de taak om een dierentuin te bouwen en spellen met dieren zijn razend populair de laatste tijd, vooral sinds het succes van Wingspan. Daarnaast werd het spel al snel aanzien als de opvolger van Terraforming Mars, wat niet onlogisch is gezien beide spellen heel wat DNA met elkaar delen. Maar Ark Nova heeft gelukkig meer om het lijf dan enkel een reskin van Terraforming Mars met een zoölogisch thema.
Je eigen zoo bouwen
Het eerste wat me opviel zodra ik het spel in huis had, was de grootte van de doos. Verwacht je niet aan het formaat van een Gloomhaven ofzo, maar een standaard spellendoos is dit niet, en ze is alvast goed gevuld. Dit verklaart meteen het hogere prijskaartje, want Ark Nova gaat al snel voor meer dan € 60 over de toonbank en White Goblin Games hanteert zelfs een adviesprijs van € 79,95. Eens alle componenten op tafel liggen, ligt er dan ook een monster van een spel voor je, met een groot spelbord, een extra verenigingsbord, spelersborden voor elke speler, die helaas wel van betere kwaliteit mochten zijn, en maar liefst 255 kaarten, 129 houten spelersonderdelen en 250 bordkartonnen tegels en fiches. Verder heb je ook nog twee handige plastieken inserts om deze tegels en fiches in op te bergen. Het oogt allemaal wat bombastisch en de hoeveelheid ruimte die Ark Nova vergt, is zeker niet de minste. Wie het spel wilt spelen, beschikt dus best over een tafel die groot genoeg is.Ondanks de indrukwekkende tafelpresentatie, speelt Ark Nova zich echter voornamelijk af op het spelersbord dat iedere speler voor zich heeft. Op dit bord zal je jouw zoo bouwen met behulp van dierenverblijven in de vorm van legtegels, die je koopt en bevolkt met dieren die worden voorgesteld door middel van kaarten. Elk dier dat je huisvest, verhoogt de aantrekkingskracht van je zoo. Maar zoals je kan merken, staan er een hele hoop symbolen en tekst op deze kaarten, en het is hier dat het spel pas echt interessant wordt. De tekst geeft je vaak een bepaald voordeel en de symbolen vormen vereisten, maar laten je ook toe om combinaties te vormen. Mis je bepaalde symbolen? Dan kan je bovendien partnerschappen aangaan met universiteiten en samenwerkingen afsluiten met dierentuinen van andere continenten. Daarnaast heb je nog sponsorkaarten die je helpen met je inkomen of het verdienen van punten. Maar om te scoren, zijn het vooral de Final Scoring- en Conservation Project-kaarten die belangrijk zijn. Deze kaarten laten je toe om je natuurbeschermingsscore te verhogen en het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat de aantrekkingskracht van je zoo hoger is dan de natuurbeschermingsscore die je hebt behaald.
Samenraapsel van spelmechanismen
Zoals ik al aangaf, wordt Ark Nova beschouwd als een "opvolger" van Terraforming Mars, iets wat zich vooral laat voelen in de kaarten. Maar Wigge combineerde verschillende bekende mechanismen in dit design, alsof het ingrediënten zijn die hij samengooit om een soep mee te maken die hopelijk heerlijk smaakt. Gelukkig is dit het geval, want ondanks dat Ark Nova aanvoelt als een samenraapsel van spelmechanismen, speelt het bijzonder fijn en is het echt leuk om je eigen zoo op te bouwen. Zeker als je erin slaagt om je bord volledig te vullen, iets dat gemakkelijker gezegd dan gedaan is. Doordat elke kaart uniek is en er verschillende interacties bestaan tussen de kaarten onderling, heb je ook voldoende variatie en zullen twee potjes niet al te snel gelijkend aanvoelen. Langs de andere kant zorgt de kaartenstapel natuurlijk voor een grote geluksfactor en kan het zijn dat je strategie niet altijd lukt omdat je bijvoorbeeld niet de juiste kaarten trekt. Dit is een kritiek die ik ook heb bij de basisversie van Wingspan bijvoorbeeld.Wat de invloeden van Ark Nova betreft, lijkt het dubbele scorespoor waarbij je aan weerszijden begint, weggelopen te zijn uit Rajas of the Ganges. De manier waarop je inkomsten gekoppeld zijn aan je score, doet mij dan weer denken aan bepaalde spellen van Martin Wallace, zoals Railways of the World. Het kiezen van acties, waarbij je een kaart speelt uit een rij en de kracht afhankelijk is van de plaats in die rij, zagen we eerder in Civilization: A New Dawn. Verder heb je alom bekende mechanismen zoals een card river, een rij van een vijftal kaarten waaruit je kan kiezen en die vervolgens wordt aangevuld, met hieraan gekoppeld een reputatietrack, en verder wat worker placement, set collection en tile laying. Een laatste belangrijk element waarbij het spel toch wat innovatief uit de hoek komt, is dat het spel geen traditionele rondestuctuur heeft.
Ondanks dat Ark Nova aanvoelt als een samenraapsel van spelmechanismen, speelt het bijzonder fijn en is het echt leuk om je eigen zoo op te bouwen.
In Ark Nova voert elke speler namelijk beurtelings zijn actie uit totdat er een break-moment is aangebroken. Elke hardwerkende manager verdient namelijk een rustmoment op tijd en stond, en dit wordt geactiveerd wanneer de break-token de top van de bijhorende track bereikt. Deze break luidt het einde van de ronde in en komt met een aantal acties die de spelers moeten uitvoeren, zoals het aantal kaarten in hun hand terugbrengen naar de handlimiet, hun inkomsten nemen, de tokens op hun kaarten verwijderen en hun werkers terugnemen. Vervolgens speel je gewoon verder totdat iemand de eindconditie van het spel activeert. Voordat dit gebeurt, zal je echter merken dat er enkele uren gepasseerd zijn. Zeker tijdens je eerste spelletjes, zal je zien dat Ark Nova al makkelijk drie uur of meer in beslag kan nemen. Naarmate je het spel meer speelt, je de interacties onder de knie krijgt en je de kaarten leert kennen, zal het spel sneller verlopen natuurlijk. Maar Ark Nova is geen spel dat je snel even bovenhaalt en op een uurtje uitspeelt. Persoonlijk vond ik Ark Nova toch wat aan de lange kant, gezien de ervaring die het te bieden heeft, ook al is deze ervaring steeds bevredigend.
Conclusie
In Ark Nova krijg je de kans om je eigen zoo te bouwen en dit aan de hand van een geslaagde mix van verschillende spelmechanismes. Hoewel er heel wat facetten zijn om mee rekening te houden, is het spel echter geen echte zwaargewicht. Maar een potje Ark Nova neemt toch redelijk wat tijd en ruimte in beslag. Gelukkig is de ervaring op het einde van de rit wel bevredigend.
Pro
- Geslaagde mix van spelmechanismen
- Je eigen zoo bouwen geeft voldoening
- Spannend tot op het einde
- Variatie
Con
- Speelduur
- Tafelruimte
- Geluksfactor bij de kaarten
- Dunne spelersborden
8
Over
Uitgever
- Capstone Games
- Feuerland
- White Goblin Games
Designer
Mathias Wigge
Aantal spelers
1-4
Tijdsduur
90-150 minuten
