Album of the week Blind Willies - Needle, Feather and a Rope

Na eens snel snel door te nummers te skippen, hoopte ik dat we in het vrolijke genre folk punk zouden belanden, helaas van een kale reis terug gekomen. Ik volg @nifelheim dat er veel te weinig pit en ambiance in zit.

Ik had zin om te dansen en een catchy refrein mee te kelen maar dat zat er niet echt in.



Hmmm hier ook wat teleurgesteld, het had veel potentieel voor wat innuendo :unsure:
Voor te dansen kan ik je wel een magic potion aanraden: men neme vijf Duvels, giet die vastberaden in het keelgat en uw heupen swingen alras uw gat eraf.
 
Sorry Domieneo, ik vond het ook een beetje flauw. Ik treed de mening van @shiftyke bij. Muzikaal hoopte ik dat het opgewekter zou zijn dan dit, meer punk, ambience en pit. De zang was vanaf de eerste noot eigenlijk ook al een tegenvaller, dus die heeft mij helaas ook niet kunnen overtuigen. Geen spek voor mijn bek. :tongue:
 
Mijn aotw achterstand wat aan het wegwerken.
Vreemde plaat imo. Ik vind ze sterk en vrij energiek starten. Toffe intro en dito openings nummer. De orgelsolo in Lord Thought He'd Made A Man steelt de show in een zeer vermakelijk nummer. Good And Faithfull Servant doet me denken aan Tom Waits Way Down in the Hole; deelt imo een zelfde vibe. Dus dat zat ook weer goed. Al bij al een goede start.

Dan komen we bij het titelnummer dat ik zelf een pak minder vind dan de eerste drie. Helaas is het een voorbode want de plaat zakt vanaf dan meer en meer in. De volgende drie nummers komen voorbij zonder dat ik veel heb bij genoteerd: niets goeds maar ook niets slechts. Da's dan nog oké denk ik?

Last Drop Of Midnight, heeft een intermezzo met een viool en dat doet het nummer er weer wat uitspringen. Daarna weer twee zeer "meh" nummers. En net wanneer ik dacht dat in slaap gewiegd zou worden, word ik wakker geschopt door Don't Let The Devil Steal Your Joy: hopla weer wat leven en pit er in! Veel leuker dan de voorgaande 6 a 7 nummers. De lijn wordt verder gezet New Mule To Ride: dat een zeer boeiende jazzy sfeer heeft. Met voorsprong mijn favoriet nummer van het album.

Jammer genoeg wordt de lijn niet helemaal doorgetrokken en kennen we weer een dipje met afsluiter Soon My Work Will Be Over. Die lijkt voor mij wat teveel op het minder boeiend middenste deel van het album.

Al bij al: een viertal leuke nummers, één echt goed en de rest wat te plat (en zoals al gezegd) wat te weinig pit en ambiance.
 
Dit was best ok. De sterke nummers zijn voor mij die waarop de vele instrumenten mooi samenkomen, dan doet het voor mij denken aan randy newman ofzo. Het moment dat het wat minimalistischer wordt zijn ze mij kwijt, dan heb ik het vooral over pianoballads als Jezebel (voor mij het minste nummer van de plaat) waar de zanger zijn stem niet genoeg is om het geheel te dragen. Maar verder wel een charmante plaat
 
Vermits ik alles in volgorde aan het afwerken ben, is dit een godsgeschenk na The Seer. Is heel easy op de oren, zit een gezonde dosis swung in en vele catchy stukjes. Echter vind ik de plaat heel snel afzwakken.

Een ijzersterk begin, maar naarmate de plaat evolueerd raken ze mij een beetje kwijt. Op het einde ben ik wel weer terug mee.

Muzikaal ook weinig op aan te merken. Alleen vind ik sommige stukken wat "simpel". Hoewel bovenstaande absoluut niet met negatieve bijklank bedoeld is, heb ik de indruk dat ze er meer uit konden halen ofzo?

Vocals worden hier redelijk hard de grond in geboord. Hoewel ik bekend ben met mijn "vocals dont care"-zin, wil ik hier aan het toevoegen dat de zang voor mij absoluut niet storend is. Wat positief is zeker? :unsure:

Productiegewijs niets om over naar huis te schrijven, maar ook absoluut niets om over te klagen.

Hoewel ik hier precies niet echt positief ben over het album, is dat zeker niet de bedoeling. Ik heb zeer zeker genoten van het eerste stuk en het laatste stuk van dit plaatje. Alleen het middenstuk vind ik een beetje flets.

Het enige dat ik echt niet goed vind is de artwork. :)
 
Kan je wat meer verellen over dat "vocal don't care" motto? Wat bedoel je er precies mee en kan je wat voorbeelden geven van zang die je dan toch niet ligt?
 
Kan je wat meer verellen over dat "vocal don't care" motto? Wat bedoel je er precies mee en kan je wat voorbeelden geven van zang die je dan toch niet ligt?

Jazeker beste PBR. Vocals of lyrics boeien mij niet. Ik beschouw een vocal met bijhorende lyrics als een extra instrument. Groepen die vocals correct in hun composities verwerken als een muzikaal geheel zijn zeldzaam in mijn oren. (Dit is allich iets heel persoonlijk, en er is denk ik niets subjectief aan)

Voorbeelden van vocals die mij niet liggen zijn er met hopen. De andere kant van het spectrum is redelijk dun bezaaid voor mij persoonlijk.

Ik kan wel een paar voorbeelden geven van groepen die er wel in slagen, anders wordt dit een post tegen de character limit van BG.


Arsonists Get All The Girls
The Black Dahlia Murder

En dan eentje in het niet metal gegeven, Belgisch, en een goede vriendin van een vriend van me:

Assunta & The Light Orchestra


Elke keer ik ze live gezien heb, en ze haar keel openzet krijg ik tranen in mijn ogen. Wat een vrouw, wat een stem. Gaat door merg en been, en ik kan het nooit droog houden daarbij.
De vocals van Assunta & The Light Orchestra is het "hoofd instrument", onder begeleiding van andere instrumenten. Dat is het summum van vocals voor mij. En onderstaand filmpje doet het eigenlijk geen eer aan als je ze ooit live gezien hebt.



Dit zijn de eerste drie die zo in mij opkomen. Er zijn er nog wel wat hoor. Maar zoals ik eender aanhaalde, diegene die het goed doen zijn wel dun bezaaid in mijn oren.

Sorry.voor het :offtopic:
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan