Alleen op vakantie (tips/aanraders/etc.)

Ondertussen toch al weer 10 jaar geleden, dat ik mijn laatste soloreizen deed (gaande van een paar citytrips, tot drie maanden rondtrekken) soms mis ik het wel, maar aan de andere kan de reizen met mijn vrouw/vrienden zijn ook plezant.
Misschien in toekomst nog eens doen, maar dan meer richting de actievere vakanties, is toch het plezantst alleen. Ooit zo in Bosnie een halve marathon gelopen, vervolgens de de trein/bussen wat andere Balkan landen bezocht en daar ook nog bergwandelingen gedaan.
 
Ik ben 20 jaar geleden gaan rondtrekken door Myanmar in m'n eentje en 21 jaar geleden heb ik Viëtnam doorkruist.
Voorbereiding: verplichte + aangeraden vaccinaties + Visa + bankkaart open gezet voor internationale betalingen. That's it. Ik boekte alleen een heenvlucht en 3-4 weken later boekte ik een retourvlucht ter plekke.

Ik zeg wel "in m'n eentje" maar in feite kom je toch andere solo reizigers tegen. Zo heb ik een week aan een stuk door Myanmar getrokken met een Fransman uit Lille. Het schept een enorme band als je samen meteen een week doorbrengt en nu nog proberen we minstens 1 keer per jaar eens af te spreken om samen te gaan eten.

Wat ik nog als tip kan geven, hoe banaal ook, is dat je best zo'n heel compact naaisetje meeneemt. Een trekkersrugzak verslijt enorm gedurende die weken, net als uw kleren en dan is het toch handig als je basic herstellingen zelf kunt uitvoeren. Ik had ook onderschat hoeveel ik daar ging wandelen. Deftige wandelschoenen had ik wel bij maar toch had beter een iets uitgebreider EHBO kitje meegenomen achteraf gezien.

Ik reis nu nog voor het werk erg vaak en er is één app die ik niet kan missen: Magic Earth. https://www.magicearth.com/ Magic Earth is gebaseerd op Openstreetmaps en heeft gratis offline kaarten van de hele wereld.
 
Ondertussen een week terug van 2 weken solo door Italië gereisd te hebben.
Het was mijn eerste solo ervaring en ik kan het alleen maar aanraden. De vrijheid die je hebt om de dag zelf nog te beslissen om iets anders te gaan doen dan initeel gepland is echt leuk. En iemand die alleen aan een tafel/toog zit wordt sowieso sneller aangesproken dus ik heb geregeld sociaal contact gehad. Maar je moet er wel mee omkunnen dat je niet elke avond de hele avond klap hebt natuurlijk.

Ook wel ondervonden dat hostels niks voor mij zijn. Los van het feit dat wat privacy voor mij toch belangrijker is dan ik eerst dacht vond ik gewoon de hele sfeer daar maar niks. Dat kan natuurlijk aan de mensen liggen die er toen net logeerden, waarschijnlijk ook in combinatie met mijn mindset, maar vrienden heb ik daar toch niet gemaakt.
 
Als 25-jarige zijn hostels allicht plezanter dan als 35+'er, al varieert dat wel. Een partyhostel in Krakau zit wellicht vol dronken Aussies, terwijl je ook hostels hebt waar ook alleenreizende dertigers en veertigers zitten.
 
Ook wel ondervonden dat hostels niks voor mij zijn. Los van het feit dat wat privacy voor mij toch belangrijker is dan ik eerst dacht vond ik gewoon de hele sfeer daar maar niks. Dat kan natuurlijk aan de mensen liggen die er toen net logeerden, waarschijnlijk ook in combinatie met mijn mindset, maar vrienden heb ik daar toch niet gemaakt.
Idem. Ik zou het kunnen steken op het feit dat ik intussen 40 ben maar ook als 20'er altijd een dubbel gevoel bij gehad.

Dat ter plaatse socializen blijf ik een moeilijke vinden trouwens, ik ben niet altijd iemand die vlot gesprekken start met onbekenden.
 
Idem. Ik zou het kunnen steken op het feit dat ik intussen 40 ben maar ook als 20'er altijd een dubbel gevoel bij gehad.

Dat ter plaatse socializen blijf ik een moeilijke vinden trouwens, ik ben niet altijd iemand die vlot gesprekken start met onbekenden.
Goh, ik ben niet van de sociaalste maar in de juiste setting en met plezante mensen kan dat wel heel vlot gaan. Mijn sociaalste reizen zijn bij uitstek de soloreizen. Als koppel ga je sowieso minder toenadering zoeken tot anderen.
 
Als 25-jarige zijn hostels allicht plezanter dan als 35+'er, al varieert dat wel. Een partyhostel in Krakau zit wellicht vol dronken Aussies, terwijl je ook hostels hebt waar ook alleenreizende dertigers en veertigers zitten.
Ik denk dat ik liever de dronken Aussies had gehad dan de droogstoppels op een budget van €5 per dag die ik had.
Dit kan arrogant klinken maar als je op een zaterdagavond in Rome een knorr spaghetti gaat opwarmen in de microgolf ipv op restaurant te gaan liggen je prioriteiten behoorlijk anders dan die van mij.

Ter plekke socializen lukte mij overigens heel goed. Ik heb een aantal avonden leuke gesprekken gehad met de tafel naast me in het restaurant/de bar. Zelfs een keer op de bus.
Een koppel wordt inderdaad niet aangesproken, iemand die alleen zit wel. Dat die gesprekken vlotter werden aangeknoopt in het drukke Firenze dan in het kalme Salerno was natuurlijk te verwachten, al had ik waarschijnlijk met genoeg locals kunnen praten mocht mijn italiaans beter geweest zijn.
 
Ik denk dat ik liever de dronken Aussies had gehad dan de droogstoppels op een budget van €5 per dag die ik had.
Dit kan arrogant klinken maar als je op een zaterdagavond in Rome een knorr spaghetti gaat opwarmen in de microgolf ipv op restaurant te gaan liggen je prioriteiten behoorlijk anders dan die van mij.
In dat geval prefereer ik toch ook wel de dronken Aussies, haha. Je komt mensen van alle slag tegen in hostels.
Ter plekke socializen lukte mij overigens heel goed. Ik heb een aantal avonden leuke gesprekken gehad met de tafel naast me in het restaurant/de bar. Zelfs een keer op de bus.
Een koppel wordt inderdaad niet aangesproken, iemand die alleen zit wel. Dat die gesprekken vlotter werden aangeknoopt in het drukke Firenze dan in het kalme Salerno was natuurlijk te verwachten, al had ik waarschijnlijk met genoeg locals kunnen praten mocht mijn italiaans beter geweest zijn.
Ik vond alleen reizen heerlijk, omdat je toch nog wat contact hebt maar met mensen van over de ganse wereld. Dat gebeurt véél onbevangener en vrijblijvender dan dat je met vrienden op reis bent. En de momenten alleen zijn geeft je ook de volledige vrijheid om de tijd door te brengen zoals je wil. Je volgt volledig je eigen agenda en buikgevoel.
 
  • Leuk
Waarderingen: Sond
Ik heb destijds gemerkt dat er inderdaad een heel grote variatie in soorten hostels is en het soort mensen dat je daar tegen komt. En waarschijnlijk is het dan nog eens per land verschillend.
In Zuid- en Midden-Amerika werkte het voor mij om te zoeken naar hostels die redelijk veel aparte kamers hadden en minder inzetten op slaapzalen. Dan heb je direct een ouder publiek. Voor mij was het woord party in beschrijvingen een grote no-go. Vaak gaf het lezen van reviews ook wel een beeld van wat te verwachten. Als er vaak werd gesproken over een rustige sfeer en gezellige avonden, was er vaak ook een publiek dat gewoon wat wilde socializen en niet zozeer zich te pletter zuipen.
 
Tot hiertoe geen spectaculaire verhalen meegemaakt in hostels, maar waar je ook ter wereld bent, je komt overal wel een Aussie tegen. De beste reistip heb ik trouwens gekregen van een (niet zo dronken) Aussie in San Francisco: why travel half around the world and say no?

Dorms probeer ik wel te vermijden. De zweetlucht is er meestal niet uit te harden en er zit altijd iemand te snurken. De luidste snurker kwam ik in Japan tegen. Dat was een drilboor.
 
Ik ga binnenkort naar zuid Amerika met m'n vriendin, maar voor we elkaar kenden ging ik steeds solo verre reizen maken. Niks plannen, enkel vlieger boeken en ongeveer weten wat je allemaal wilt doen. Geeft zo'n enorm gevoel van vrijheid. Persoonlijk ga ik ook liever alleen voor het avontuur en belevenis...geen gezeik, enkel jou ding doen. Zelf ben ik ook een plantrekker dus nooit problemen gehad onderweg. Kijk er toch stiekem naar uit om volgend jaar nog eens alleen te reizen en hostels te fixen.
 
Terug
Bovenaan