Wat maakte Helldivers een eeuwige klassieker in de lijst der coöperatieve shooters, los van het feit dat dit genre feitelijk oververzadigd is? Destijds gaf ik de eerste iteratie al een automatisch voordeel van de twijfel, omdat ik nu eenmaal een ‘soft spot’ heb voor isometrische perspectieven. Misschien een raar beginpunt, maar ik raakte nochtans in een mum van tijd eraan verslaafd, met of zonder die preferentie. Achteraf bekeken waardeerde ik de gewaagde vindingrijkheid van Arrowhead Game Studios het meeste, omdat ze een cliché en monotoon concept verfristen met geïnspireerde wendingen. Hiermee bewezen ze tegelijkertijd dat Magicka (oftewel hun debuut) geen toevalstreffer was, en dat ik sowieso moest opletten wanneer ze hun volgend project zouden afwerken. Minstens acht jaar vlogen echter voorbij vooraleer ze een sequel konden finaliseren en logischerwijze vroeg ik me dus af of men die tijd goed benutte. Vele recente spellen bezweken immers onder de druk van...