Llamasoft

Shigeru Miyamoto. John Carmack. Hideo Kojima. Todd Howard. Individuen met een gerenommeerde en wereldwijde faam. Zij zijn bijlange niet de enigen met een alom geprezen geschiedenis, maar ondanks dit gegeven heeft deze industrie (net als andere vormen van entertainment) een probleem omtrent zulke bekendheid. Erbarmelijke werkcondities wegens stijgende ambities bijvoorbeeld, wat de massale ontslagen sinds 2023 (ongeacht de lengte van iemands loopbaan) jammer genoeg bewezen. Daarnaast zijn er ook vele ontwikkelaars met een net zo toegewijde carrière als de bovenstaande personen, soms met even illustere mijlpalen, die toch amper in de spotlight belandden. Hebben een aantal van zulke figuren dan plankenkoorts, of weigeren ze eerder zo’n hogere graad van publiciteit? Zoiets verder bespreken bewaar ik voor een andere keer, want triestiger is dat de langdurige inspanningen van de gemiddelde dev niet voldoende geapprecieerd worden. Zelfs tijdens grote evenementen in het teken van...

Jeff Minter is geen vreemdeling wanneer je de origine van arcade-achtige titels even bekijkt. Hij was namelijk aanwezig bij het begin van die geschiedenis in de game-industrie en destijds kon je hem zelfs bekronen als één van de grotere bijdragers dankzij titels zoals Centipede, Gridrunner, Tempest 2000, et cetera. Sindsdien verloor hij zijn passie om spellen te maken echter niet, want zelfs meer dan veertig jaar later blijft hij nieuwe producten op de markt gooien. Vooral Space Giraffe, welke tijdens het populaire Xbox Live Arcade-tijdperk werd afgewerkt, was een bescheiden succesverhaal, en Minters manier van doen was meteen zichtbaar in de projecten waarop hij zich daarna toelegde. Eén daarvan kwam recent uit voor verschillende platformen, dus in deze recensie zullen we Akka Arrh even nader bekijken!