Aspyr

Eigenlijk moet ik mij verontschuldigen aan juffrouw Lara Croft. Jaren terug, toen ik mijn allereerste desktop kocht, kreeg men daar nog een hele collectie cd-roms bij en daar zat van alles wel wat tussen (zelfs FIFA) waaronder dus Tomb Raider III. Ik vond de game op zich leuk en daar vertel je dan al eens over. Een meisje dat ik indertijd kende was kennelijk al langer ingewijd in de wereld van het schattenjagen en was bepaald niet onder de indruk van hoeveel tijd haar vriendje ermee bezig was. Ik heb dus een heel aantal jaren naar Miss Croft verwezen als … triangle tits … Niet alleen is deze benaming al jaren niet meer van toepassing, het was misschien ook niet zo heel beleefd. Dus bij deze: sorry, Lara!

Tekenfilms uit de jaren tachtig, de gelijkenis is hierbij zeer groot. De eerste vrijgegeven beelden katapulteerden mij stante pede terug naar lang vervlogen tijden. Als klein mannetje op de zetel, kijkend naar naar een dikke CRT-televisie. He-Man reisde door het universum in de Masters of the Universe, de slechte Skeletor achterna. Die laatste is ondertussen bekend van de memes. Mijn interesse was gewekt en ik was benieuwd of deze stijl en het gevoel van toen terug naar boven kwam tijdens het spelen.