Archief - What's the point?

makila zei:

Maar er is één maar. Sommige mensen willen doen wat TS wil doen, maar wegens financiele of andere redenen worden ze gewoon verplicht toch te doen wat de mensen doen die het niet eens zijn met de TS. En dat is gewoon kut. Niet iedereen heeft een goeie job of geluk in zijn leven om te kunnen sparen, een huisje en tuintje te hebben en dan op hun 50ste al kunnen stoppen met werken om te genieten.

Klik om te vergroten...

Ik heb ooit een vorming gevolgd "omgaan met stress" en we waren bijna allemaal hooggeschoolde 30-50-jarigen die ten onder aan het gaan waren aan de gekende mallemomel: werk, gezin, "verplichtingen",...
Hij maakte ons duidelijk dat het overgrote deel onze eigen keuze is.
"ja, maar ik MOET wel werken want..." was wat in mijn hoofd zat. En in dat van velen. En de lesgever zei : "ja? En al die mensen die niet werken dan? Die leven van een leefloon, 1 loon van de partner, pensioen, uitkering,... En een stuk van hen is ook best gelukkig hoor!" hij stelde het natuurlijk wel heel drastisch alsof er geen opties zijn tussen voltijds gaan werken en een leefloon van 900 euro (ik verdien met mijn 19u al meer dan dat) maar het is me wel ferm bijgebleven.
Als je niet blij bent met het leven dat je hebt, pas het dan aan. Als je lasten en verplichtingen je te veel worden, snoei er dan in. En ook hier zijn er talrijke mogelijkheden tussen een vrijstaande villa en een daklozencentrum

Ik heb onze buurman weten sterven letterlijk 1 week na zijn pensioen. Altijd vloerder geweest, op 60j kunnen stoppen "om van het leven te genieten" en gestorven aan een allergische reactie op een bijensteek.
Mijn ouders kunnen ook eindelijk genieten van hun pensioen maar kunnen door artrose en een rug die met pinnen vastgezet zou moeten worden, nauwelijks naar de supermarkt zonder te creperen van de pijn. Letterlijk kapot gewerkt en nu wel geld en tijd om te genieten maar er is geen genieten meer aan als het lijf niet meer mee wil...
Laat mij dan nu ook maar wat minder werken om nu wat meer te kunnen genieten voor wat ik NU het belangrijkste vind in mijn leven: mijn dochter.

Je moet niet stoppen met werken doe zoals ik en begin er gewoon nooit mee

Heb ooit 6 maand een kantoorjob gehad en ik heb toen echt gezworen van dat nooit meer te doen . Er zijn manieren genoeg om aan geld te komen zonder je leven te moeten opofferen.

Nina123 zei:

Je moet niet stoppen met werken doe zoals ik en begin er gewoon nooit mee

Heb ooit 6 maand een kantoorjob gehad en ik heb toen echt gezworen van dat nooit meer te doen . Er zijn manieren genoeg om aan geld te komen zonder je leven te moeten opofferen.

Klik om te vergroten...

care to elaborate?

Mulan zei:

"ja, maar ik MOET wel werken want..." was wat in mijn hoofd zat. En in dat van velen. En de lesgever zei : "ja? En al die mensen die niet werken dan? Die leven van een leefloon, 1 loon van de partner, pensioen, uitkering,... En een stuk van hen is ook best gelukkig hoor!" hij stelde het natuurlijk wel heel drastisch alsof er geen opties zijn tussen voltijds gaan werken en een leefloon van 900 euro.

Klik om te vergroten...

Mja , werkt in beide richtingen he.
Zonder werkende mensen zijn er geen leeflonen ook natuurlijk.

Niet iedereen die hard werkt is ongelukkig he. Ik werk ook hard en geniet ondertussen.
Kunst is om een goede balans te vinden.
Eenmaal op pensioen heb je ook minder verplichtingen he. Wil je eens lang slapen, dan slaap je maar wat langer.
Die vrijheid is ook een vorm van genieten.

Als het over zulke zaken gaat moet ik altijd denken aan deze TED talk: https://www.ted.com/talks/alain_de_botton_a_kinder_gentler_philosophy_of_success.

London zei:

care to elaborate?

Klik om te vergroten...

Prostitutie, in haar geval. De easy way out, als je een vrouw bent tenminste.

Nahrtent zei:

Prostitutie, in haar geval. De easy way out, als je een vrouw bent tenminste.

Klik om te vergroten...

Mannelijke prostitutie bestaat ook hoor. (Gigolo's .. )

Mulan zei:

Ik heb ooit een vorming gevolgd "omgaan met stress" en we waren bijna allemaal hooggeschoolde 30-50-jarigen die ten onder aan het gaan waren aan de gekende mallemomel: werk, gezin, "verplichtingen",...
Hij maakte ons duidelijk dat het overgrote deel onze eigen keuze is.
"ja, maar ik MOET wel werken want..." was wat in mijn hoofd zat. En in dat van velen. En de lesgever zei : "ja? En al die mensen die niet werken dan? Die leven van een leefloon, 1 loon van de partner, pensioen, uitkering,... En een stuk van hen is ook best gelukkig hoor!" hij stelde het natuurlijk wel heel drastisch alsof er geen opties zijn tussen voltijds gaan werken en een leefloon van 900 euro (ik verdien met mijn 19u al meer dan dat) maar het is me wel ferm bijgebleven.
Als je niet blij bent met het leven dat je hebt, pas het dan aan. Als je lasten en verplichtingen je te veel worden, snoei er dan in. En ook hier zijn er talrijke mogelijkheden tussen een vrijstaande villa en een daklozencentrum

Ik heb onze buurman weten sterven letterlijk 1 week na zijn pensioen. Altijd vloerder geweest, op 60j kunnen stoppen "om van het leven te genieten" en gestorven aan een allergische reactie op een bijensteek.
Mijn ouders kunnen ook eindelijk genieten van hun pensioen maar kunnen door artrose en een rug die met pinnen vastgezet zou moeten worden, nauwelijks naar de supermarkt zonder te creperen van de pijn. Letterlijk kapot gewerkt en nu wel geld en tijd om te genieten maar er is geen genieten meer aan als het lijf niet meer mee wil...
Laat mij dan nu ook maar wat minder werken om nu wat meer te kunnen genieten voor wat ik NU het belangrijkste vind in mijn leven: mijn dochter.

Klik om te vergroten...

Ik had de coach kunnen zijn op die vorming als ik dat zo lees, haha.
Ik denk dat veel mensen niet gelukkig zijn, maar er niks aan durven veranderen zoals jij zegt. Er iets aan doen geeft nochtans een heel bevrijdend gevoel.
Inderdaad, mensen met minder zijn vaak gelukkig(er) dan die met veel geld. Vrijheid en tijd voor familie is een onschatbaar waardevol iets. Mensen worden te vaak beïnvloed door programma's als 'steenrijk straatarm', Waar het arme gezin altijd wordt geportretteerd als ongelukkige mensen met een mistroostig bestaan. Er zijn ook heel veel andere mensen met minder die wel heel gelukkig zijn. Die laat men natuurlijk niet zien.

Die verhalen klinken de meesten van ons wel bekend in de oren, over die mensen die sterven vlak na de laatste werkdag, die ziek worden en niks meer kunnen doen op hun welverdiend pensioen, etc.. Zoveel variabelen hé in dit leven van wat er kan gebeuren. Om alles op uw pensioen te zetten en hopen dat je 95 wordt is een tamelijk riskante zet. Een wandeling over het kerkhof in de buurt kan ogen openen.

makila zei:

Mannelijke prostitutie bestaat ook hoor. (Gigolo's .. )

Klik om te vergroten...

Alez, 'k zal al maar een abonnement bij den Basic fit aanschaffen.

makila zei:

Mannelijke prostitutie bestaat ook hoor. (Gigolo's .. )

Klik om te vergroten...

Ja duuuuuhhhhh, maar dat is niet half zo easy.

Nahrtent zei:

Ja duuuuuhhhhh, maar dat is niet half zo easy.

Klik om te vergroten...

https://www.youtube.com/watch?v=NTavf-5Mdpo

Richard Gere was vroeger de favoriete acteur van mijn moeder.
Als ik deze film nog es bekijk (niet deze trailer) dan weet ik waarom (naast zijn rol in pretty woman )
Ik denk dat ne Gigolo effectief ne goeie acteur moet zijn in het echte leven lol ..

Nu goed, off topic ...

The point is dat TS geen punt heeft. Ik ken helemaal niemand die leeft of het leven indeelt zoals TS het voorstelt.

Geld op kant geeft keuzemogelijkheden en gemoedsrust.
Dat is de reden waarom wij als koppel bijna voltijds werken in plaats van bijvoorbeeld halftijds terwijl we met ons uitgavenpatroon ruimschoots zouden toekomen met een halftijdse wedde.

Val je zonder werk (of bol je het er zelf af), rij je uw auto perte totale, ... Allemaal zaken die kunnen opgevangen worden door geld en die anders grote problemen geven.
Ook helpt het om uw kinderen een onbezorgde jeugd te geven + op latere leeftijd een serieuze duw in de rug.
Het geeft ook de mogelijkheid om, al dan niet gedeeltelijk, vervroegd uit de ratrace te stappen.

Val je morgen dood, dan was de extra inspanning nutteloos en had je meer kunnen profiteren in het leven.
Maar als je in de 'carpe diem'-mentaliteit oud wordt, ben je m.i. veel slechter af.

Panly zei:

The point is dat TS geen punt heeft.

Klik om te vergroten...

En dat is het nu net.
Je zegt hier namelijk letterlijk: Wat TS wenst, is géén optie, die keuze is er gewoon niet.
Het klopt dus wat je zegt, MAAR dat vind ik eigenlijk nog het ergste van al. (maar goed dat is mijn mening)

TNTim zei:

Geld op kant geeft keuzemogelijkheden en gemoedsrust.

Klik om te vergroten...

Het is gemakkelijk gezegd hé: Je doet je job niet graag, doe dan iets anders! (en ok ik ben persoonlijk een slecht voorbeeld an sich maar ik spreek hier in het algemeen)
Als job B tov job A, dan het loon is gedeeld door twee en je hebt een huis af te betalen dan lukt dat nog net, maar is dat een zware aderlating. Maar wat als je partner dan ook ineens plots chronisch ziek wordt? Wat als je die pech hebt?

Een vriend van mij wilde het rustiger aan doen, maar toen werd zijn vrouw tevens zwaar ziek. Hij heeft dan het een paar jaar rustiger gedaan maar tegen dan waren de spaarcentjes eraan. Hij moest terug een beter betaalde job aannemen (die hij niet graag doet) en stilletjes aan terug harder en meer gaan werken of ze kwamen niet meer rond. En dat weegt zwaar op hem. Ja natuurlijk hij kan altijd zijn huis verkopen en terug naar een appartement gaan, maar ze hebben ook twee kleine kindjes hé. Dat is allemaal niet zo evident.

Ik denk ook niet dat iemand kan tegenspreken dat geld weldegelijk helpt. Dat moeten géén miljoenen zijn. Zeker niet! Maar als je gene rotte cent (meer over) hebt, dan zijn je keuzemogelijkheden gewoon véél minder en dat is dan echt niet zo gezellig hé.

Het leven draait om vrijheid en keuzes.

Als belg hebben we allemaal de drang naar een eigen woning. en we hangen aan die afbetaling vast tot ons 50 jaar. (we klinken ons dus vast aan een afbetaling waarmee we ons zelf opleggen van "ja we moeten full-time werken he" en dus geef je een deel "vrijheid" op)

Zeer veel ruzies en relationele problemen draaien ook om geld of vooral het gebrek eraan.

De hipster levensvisie van halftijds werken, wonen in een studio ,rijden met een fiets ipv eigen auto gaat ook maar weinigen bekoren op lange termijn.

Zelf heb ik me steendood gewerkt in een job waar ik passie voor heb, (ook enkele meevallers gehad) (met als einddoel het net rustiger aan te kunnen doen, wanneer ik dat wil.)

1) huisje afbetaald => enorme mentale rust, en geeft ruimte om dromen te realiseren.
2) kindje op de wereld gezet en mijn vrouw is full-time thuis om ervoor te zorgen. (zalige relaxte thuissituatie) (dankzij punt 1 was dit realiseerbaar)
3) Geen huur betalen, maar zelf ontvangen. (passieve inkomsten-inkomsten waar ik geen arbeid voor moet verrichten)
4) we kunnen morgen doodvallen dus toch proberen genieten, en dat zit vooral ook in kleine dingen. (een friet-stoofvlees met ne cola voor de TV op vrijdagavond is vaak zaliger dan de dag erop uitgebreid gaan eten op restaurant. (maar het is net ze allebei doen dat het leuk maakt.)

Ik vind het vnl fout dat er altijd zo snel wordt gezegd, nogal beschuldigend, dat mensen die hard werken en veel geld daarmee (willen) verdienen dit doen omdat de (consumptie)maatschappij hen dit opdringt.

In de openingspost wordt ook verwezen naar het feit dat behalve artsen, wetenschappers,... de rest van de hardwerkende mensen dat eigenlijk tegen hun zin doen en het dus enkel doen omdat het moet, voor het geld. Wie zegt dat?

Ik doe mijn werk graag. Ja, soms geeft het stress, ik heb het meestal ook heel erg druk, maar ik ga quasi nooit tegen mijn goesting werken. Dat het dan nog goed betaalt is mooi meegenomen, want ik zie en heb graag mooie zaken zoals auto's, mooi huis,... (andere zaken zoals dure kledij interesseren mij dan weer geen fluit).

Nochtans zie ik ons ook als levensgenieters. Wij gaan graag eten, drinken heel graag op een of ons eigen terras meerdere glazen samen met familie of vrienden, gaan graag op reis,... Maar enkel dat doen, daar zou ik mijn leven niet mee kunnen vullen. Die zwarte die onder die boom ligt ganse dagen, ik zou zot worden. Sommige mensen willen gewoon veel doen en veel bezig zijn, ipv leeg in een hangmat te gaan liggen.

Mocht ik nu wel een job doen waarin ik doodongelukkig zou zijn, ja, dan zou ik mss ook dromen van een leven lang nietsdoen. Maar die job hebben veel mensen toch echt zelf in de hand.

stungunner zei:

Ik vind het vnl fout dat er altijd zo snel wordt gezegd, nogal beschuldigend, dat mensen die hard werken en veel geld daarmee (willen) verdienen dit doen omdat de (consumptie)maatschappij hen dit opdringt.

In de openingspost wordt ook verwezen naar het feit dat behalve artsen, wetenschappers,... de rest van de hardwerkende mensen dat eigenlijk tegen hun zin doen en het dus enkel doen omdat het moet, voor het geld. Wie zegt dat?

Klik om te vergroten...

Je hebt in elke categorie een reeks mensen die daar in zitten hé.

Het antwoord op uw vraag is ook gewoon (kort en bondig): Ja bij een deel is dat effectief zo, bij een andere deel - deels- en bij nog een ander deel (zoals bij jou) in de verste verte helemaal niet

De wereld zou ook maar saai zijn als alle mensen op één lijn zitten (en dan had je ook nooit of te nimmer een discussie op dit forum )

makila zei:

Je hebt in elke categorie een reeks mensen die daar in zitten hé.

Het antwoord op uw vraag is ook gewoon (kort en bondig): Ja bij een deel is dat effectief zo, bij een andere deel - deels- en bij nog een ander deel (zoals bij jou) in de verste verte helemaal niet

De wereld zou ook maar saai zijn als alle mensen op één lijn zitten (en dan had je ook nooit of te nimmer een discussie op dit forum )

Klik om te vergroten...

Uiteraard zijn er mensen die ongelukkig zijn in hun job of die tegen hun zin doen. Maar stellen dat behalve artsen, wetenschappers,... het merendeel van de mensen hun job tegen hun zin doen? Ik zie dat toch echt niet zo in mijn omgeving, integendeel. Ik zie net heel veel mensen die hun job met veel goesting en passie doen. Mss zit daar net het probleem bij de TS, dat hij nog geen job heeft gevonden waar hij wel zijn ei in kwijt kan, of gewoon de verkeerde mentaliteit daarin heeft.

stungunner zei:

Uiteraard zijn er mensen die ongelukkig zijn in hun job of die tegen hun zin doen. Maar stellen dat behalve artsen, wetenschappers,... het merendeel van de mensen hun job tegen hun zin doen? Ik zie dat toch echt niet zo in mijn omgeving, integendeel. Ik zie net heel veel mensen die hun job met veel goesting en passie doen. Mss zit daar net het probleem bij de TS, dat hij nog geen job heeft gevonden waar hij wel zijn ei in kwijt kan, of gewoon de verkeerde mentaliteit daarin heeft.

Klik om te vergroten...

Bwah ik ken weinig mensen die hun job zouden blijven doen moesten ze ineens geen financiële nood meer hebben. Dat wil niet zeggen dat ze niet *iets* zouden doen, maar hun huidige job? Weinigen.

stungunner zei:

Ik vind het vnl fout dat er altijd zo snel wordt gezegd, nogal beschuldigend, dat mensen die hard werken en veel geld daarmee (willen) verdienen dit doen omdat de (consumptie)maatschappij hen dit opdringt.

In de openingspost wordt ook verwezen naar het feit dat behalve artsen, wetenschappers,... de rest van de hardwerkende mensen dat eigenlijk tegen hun zin doen en het dus enkel doen omdat het moet, voor het geld. Wie zegt dat?

Ik doe mijn werk graag. Ja, soms geeft het stress, ik heb het meestal ook heel erg druk, maar ik ga quasi nooit tegen mijn goesting werken. Dat het dan nog goed betaalt is mooi meegenomen, want ik zie en heb graag mooie zaken zoals auto's, mooi huis,... (andere zaken zoals dure kledij interesseren mij dan weer geen fluit).

Nochtans zie ik ons ook als levensgenieters. Wij gaan graag eten, drinken heel graag op een of ons eigen terras meerdere glazen samen met familie of vrienden, gaan graag op reis,... Maar enkel dat doen, daar zou ik mijn leven niet mee kunnen vullen. Die zwarte die onder die boom ligt ganse dagen, ik zou zot worden. Sommige mensen willen gewoon veel doen en veel bezig zijn, ipv leeg in een hangmat te gaan liggen.

Mocht ik nu wel een job doen waarin ik doodongelukkig zou zijn, ja, dan zou ik mss ook dromen van een leven lang nietsdoen. Maar die job hebben veel mensen toch echt zelf in de hand.

Klik om te vergroten...

zarathustra zei:

Bwah ik ken weinig mensen die hun job zouden blijven doen moesten ze ineens geen financiële nood meer hebben. Dat wil niet zeggen dat ze niet *iets* zouden doen, maar hun huidige job? Weinigen.

Klik om te vergroten...

Buiten wat ik in mijn vorige post al zei, dat we eigenlijk toch echt verwend zijn dat we kunnen overwegen om wat minder hard te werken, denk ik dat een groot deel van onze neerslachtigheid voort komt uit altijd iets beter nastreven. Van jongsaf worden we eigenlijk toch wel altijd aangeleerd dat het beter kan, en vaak betekent dat dat we niet "te snel" tevreden moeten zijn. Dat gecombineerd met de hopen mogelijkheden die we hebben, of die we tenminste zien in onze moderne informatiemaatschappij, maakt mensen ongelukkig. Je ziet dat op elk gebied hé, onze relatie is niet top want we zien ergens een idylle via sociale media, we hebben een goedbetaalde job maar zien dat ergens iemand jonger met hetzelfde diploma meer verdient, ...

Ik ga dan ook akkoord met stungunner dat je weldegelijk voldoening kan halen uit een job, ook al ben je geen arts ofzo. Uiteraard zal dat moeilijker zijn aan de band in een fabriek, maar ik vind het toch wel vreemd meteen uit te sluiten dat je een job graag kan doen. Ik zou alleszins toch liever positiever dan dat omgaan met een groot tijdsblok in mijn leven. Ik doe mijn job graag, maar het is uiteraard niet perfect. Ten eerste is er de verplichting, ik moet nu eenmaal op bepaalde tijdstippen presteren, of ik zin heb of niet, goed geslapen heb of niet, ... Ook komen er taken bij kijken die ik erbij neem omdat ze tot mijn job behoren, maar die ik veel liever niet zou doen. Dus ja, was er geen financiële nood zou ik overwegen enkel het deel te doen dat ik graag doe. Infeite zie je dat in mijn sector aan de mensen op pensioen, die blijven vaak nog 10% betaald (en steken er meer dan 10% van een voltijds tijd in), omdat ze nu gewoon de leuke aspecten van hun job kunnen blijven doen zonder alle randzaken die amper iemand graag doet.