Dat gaan ze in Finland, Letland, Estland, Litouwen en Polen toch niet zo graag horen.
Alleen al daarvoor kunnen we nooit te vriendelijk worden met Rusland. Dat zou het einde van de EU zijn.
Vooral Letland met zijn 30% Russen waarvan meer dan de helft marginalen zijn die terug naar de good old days van de Sovjet willen heeft een groot probleem.
Rusland blijft maar paspoorten uitdelen aan jan en alleman. Dat en de pensioenen dat ze nog uitkeren aan ex-sovjet werkers met de voorwaarden dat ze een russisch paspoort hebben.
Polen en Rusland zijn al eeuwenlang elkaars vijanden. Dat gaat nooit veranderen.
Polen viel Rusland binnen en veroverde Moskou in de Tijd der Troebelen van 1598 tot 1613, dat laatste een datum in Rusland (wanneer de Russen met een landmacht, boer en adel, de Polen verdrijven uit het land en zo de eerste Romanov de troon bestijgt) door Putin geschapen tot de nationale feestdag van Rusland. Het ligt er nog vers in.
Voor de Pool liggen de Poolse delingen vers in het geheugen: Catherina de Grote deelde Polen op in 3 stukken met Oostenrijk en Pruisen, waardoor Polen uiteindelijk in 1791 volledig van de kaart was, totdat Pilsudski de onafhankelijkheid uitriep van Polen 1918. Pilsudski is nog steeds een held en een symbool, samen met de Slag bij de Vistula van 1920, dat Polen herinnert dat Rusland de aartsvijand is zeg maar.
Ik kan nog veel andere voorbeelden geven waarom Polen, en ook Litouwen, het niet vinden met Rusland. Litouwen en Polen zijn zelf ook niet de beste maatjes trouwens. Maar ik denk niet dat dit het topic is voor een geschiedenisles.
Voor Slavische volkeren ademt het verleden nog steeds in het heden.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat WO3 zal gaan om Rusland die het te bont maakt aan zijn west en zuid grens.
In het midden-oosten zijn de neuzen nog altijd teveel in dezelfde richting.
De belangen in Syrië zijn niet zo groot dat iemand dit op wereldniveau zou escaleren.
Het Midden-Oosten is een zandbak om in te spelen voor VS en Rusland.
Rusland is al altijd gezien als de boeman, de aartsvijand. Voor de Koude Oorlog begon was dat niet anders hoor. Met het regime van Nicolaas I en Alexander II, wanneer Rusland de 'gendarme' was van Europa, die het succes geboekt had van de overwinning op Napoleon, was het ook niet anders: de Britten en Fransen zouden in 1853 een enorm bloederige veldslag leveren in de Krim omwille van spanningen tussen Rusland en Turkije, eveneens rivalen van elkaar sinds den beginne.
Wat heeft Rusland dus te zoeken in Syrië? Vrij simpel, velen missen het punt natuurlijk.
Putin vond het historisch gerechtvaardigd om de Krim te veroveren. Idem met de interventie in Syrië:
1. De Orthodoxe Kerk in Rusland noemt het een Heilige Oorlog. Syrië is dan ook de bakermat van het Christendom (samen met Israël), en vanzelfsprekend het Heilige Land. De Russen hebben al eerder geprobeerd te interveniëren in deze gebieden. Catherina de Grote sprak van een kruistocht om Constantinopel (de stoel van het Orthodox geloof dat zo levendig is in Rusland) te heroveren, samen met het Heilige Land
2. De religieuze connotatie die ermee verbonden is houdt de Russische samenleving bezig. De Orthodoxe Kerk en het Kremlin vullen elkaar beiden aan: Patriarch Kiril heeft bijna evenveel invloed als Putin himself - als Kiril dit een Heilige Oorlog noemt, dan is dat ook zo.
Voor het Westen is dit te doen om ISIS uit te schakelen en Assad te verdrijven, voor Rusland is dit te doen om eveneens ISIS uit te schakelen, maar Assad zijn macht er te behouden, omdat Assad tegen de vervolging is van orthodoxe Christenen, wat daar schering en inslag was, en niet aan het oog ontsnapte van de Russische Kerk.
Een hekelpunt dat voor Catherina II stof was om oorlogen te beginnen met Turkije, en uiteindelijk resulteerde in de Krim-oorlog. Iets waar het 'Westen' (VK en Frankrijk) ook intervenieerde om de geopolitieke situatie stabiel te houden, maar een doorn in het oog was voor Imperiaal Rusland aangezien het daar een heel pijnlijke nederlaag leed en zo zijn situatie voorgoed afzwakte, tot en met 1917.
Die dingen zitten dieper dan een "Putin en Assad op café als dictatorvriendjes". mac-b weet niet over wat hij het heeft.
Aan de ene kant willen ze de Sovjet Unie niet terug, aan de de andere kant kunnen ze het vanuit hun Russische mentaliteit niet laten.
De Sovjet Unie is hetgene dat ze groot heeft gemaakt en hetgene dat de Nazi's heeft verslagen.
Dat zit nog altijd in Russen hun hoofd.
In tegenstelling tot het Westen die de gruweldaden van de Nazi's aan iedereen liet zien en waar men tot op vandaag nog altijd mee bezig is in het school is dit voor het communisme in Rusland nooit gebeurt.
Dat maakt ze het grootste georganiseerde gevaar voor ons.
Alles wat je hier aanhaalt is zeker waar, dit kan ik beamen, behalve je laatste zin.
Als ik dit even mag doortrekken:
- de Russen stonden met hun kozakken tot in onze Vlaamse tuinen toen het de Grand Armée van Napoleon achterna volgde en versloeg. Ze zijn zonder pardon teruggekeerd. Kan je hier voor zelf de archieven induiken.
- de Russen hadden Polen opgedeeld waardoor ze een enorme ijzeren hand in de Balkan en de rest van Oost-Europa hadden (wat het koninkrijk Pools-Litouwse Gemenebest voordien had): de gendarme van Europa waren ze toen (onder tsaren Nicolaas I en Alexander II & III). Alsnog hebben ze hun invloedssfeer nooit doortrokken tot voorbij die grenzen.
- De Sovjets hadden de mogelijkheid door te trekken tot in Parijs en meteen komaf maken met de Westerse mogendheden (niet alsof dit een feilloze mogelijkheid van ze was), Zjoekov stond al paraat om vanuit Berlijn door te gaan. Stalin riep het een halt toe. Wederom trokken de Russen terug, en werd het bijgelegd bij de 3 conferenties die volgden daarna. Met natuurlijk de prijs dat al die staten satellietstaten werden (met wel nog een eigen regering), en het laatste woord in het Kremlin was. Daarom dat de vergelijking met de EU en de SU niet zo vreemd is: we hebben allemaal een soort van zelfbeschikking maar het is nog steeds luisteren naar frau Merkel (niet dat ik hier volledig achtersta, maar het is maar om even in zijn perspectief te plaatsen).
- De Cuba crisis was een gevolg van de VS die raketten zette in Turkije (een rivaal van Rusland, weet je nog?) wat een grove belediging was voor Chroetsjov, en als antwoord op die daad van JFK zijn raketten in Cuba zette. Het duurde een maand voor beide raketten ter verwijderd werden.
Rusland heeft de intentie niet om een oorlog te beginnen met het Westen, heeft dat nooit gehad, en kan dat ook niet doen. Putin is geen debiel.
Te zien wat je "efficiënt" noemt met sinds kort meer burgerslachtoffers/maand op hun geweten dan IS of Assad. Bron: het onafhankelijke humanitair Netwerk voor de Mensenrechten.
