sandervdw
Legacy Member
LaCucaracha zei:Ik vind het heel logisch dat je die potentiële erfenis meetelt, althans toch het reservataire gedeelte (= het stuk dat je sowieso krijgt, zelfs al schenken je ouders al de rest weg) Ik doe dat zelf ook...
Zijn je ouders effectief minder gaan werken daardoor? Dan hebben ze er toch (via minder tijd besteed aan hun job) toch ook wel wat van genoten/geprofiteerd? Misschien niet in materiële zaken, maar tijd is het kostbaarste goed
Mijn ouders zijn ook zoals de jouwe hoor ( al heeft mijn vader dat wel allemaal zelf opgebouwd, dus niet zelf verkegen van een erfenis) en daar kunnen we dus alleen maar blij om zijn
Alleen ga ik mij daardoor schuldig voelen dat ik het zelf ook niet mag opdoen aan "nutteloze" of decadente zaken waardoor ik in feite ferm onder mijn stand leef, zodat ik op mijn beurt weer een hele boel mee te geven aan mijn kinderen. But then again: stel dat die dan op het slechte pad geraken, dan had ik er misschien beter toch wat zelf van geprofiteerd
Mijn moeder is op een gegeven moment ontslagen geweest na 30 jaar dienst met gouden handdruk (bedrijf vertrok uit België). Nadien heeft ze nog wel gewerkt maar enkel deeltijds en jobs die ze echt graag deed.
Ze hebben er dus wel van genoten, maar eigenlijk enkel van het stuk "huurinkomsten".
En ik herken je verhaal daar wel in. Die erfenis zal sowieso ook op een moment komen dat het voor ons niet meer echt nut heeft, en ik ga geen decadente dingen kopen puur omdat het geld op moet. Ik kijk sowieso vooral naar prijs/kwaliteit. Waardoor mijn kinderen ook wel weer een som gaan meekrijgen, al gaan ze dat niet op voorhand weten. Maar mijn vader zijn droomwagen is bvb de vorige generatie X-trail. Hij zou graag iets hebben met 4x4 en wat hoger zodat ze makkelijker vanachter geraken. Dat is echt peanuts met hun kapitaal, maar toch kopen ze dan een Fiat Doblo, want die is ook handig...