DLC inhoud van DS1 (Eigenlijk alle Dark Souls) is zeker de moeite om eens gespeeld te hebben. Moeilijkste bazen zijn daar te vinden.Allez, Dark Souls uitgespeeld.
Alle bazen na O&S vielen uiteindelijk reuze mee. Wat me opviel was dat ik veel meer moeite had met de eerste bazen (Taurus Demon, Gargoyles, Capra Demon) dan met alle bazen die erna kwamen. Alleen Gwyn was nog een serieuze uitdaging met een 25-tal pogingen. AL de rest ging neer in 2-10 pogingen. Het had denk ik vooral te maken met het gewoon worden van de controller en de 'taal' van de game leren spreken. Op den duur begin je te herkennen wat de game op een bepaald moment van je verwacht; dat je best constant je stamina in de gaten houdt, dat je maar beter je timings op orde krijgt, dat meer dan twee keer slaan na elkaar nooit een goed idee is. Er zijn weinig dingen die zo goed voelen als een geslaagde parry&riposte
Ik heb uiteindelijk alle bazen solo gedaan behalve Queelag en Ornstein & Smough. Alleen bij de Centipede demon had ik eigenlijk totaal geen idee wat de bedoeling was en heb ik geen idee of mijn tactiek de volgende keer zou lukken. Gewoon hakken en hakken terwijl het beest quasi op mij ligt.
Precies wel wat zaken gemist in het spel want ik ben niks van de DLC inhoud tegengekomen. En die bazen zijn naar 't schijnt nog een pak moeilijker. Achja, da's dan voor de volgende playthrough binnen 10 jaar.
De enige game die ik ooit speelde die wat in de buurt kwam van deze is Hollow Knight. En ik moet zeggen dat ik de bazen in die game een pak moeilijker vond. Sommige bazen echt 50-100 pogingen voor nodig gehad. Maar dat was dan ook de allereerste 'serieuze' game die ik ooit met een controller speelde. Het feit dat je al levens verloor die simpelweg een vijand aan te raken maakte de gevechten in mijn mening nog een pak uitdagender
Denk dat Elden Ring na DS1 de meest toegankelijke souls game is btw. Een plezier om te spelen omdat je volledig vrij bent.
Wat Cave Story betreft... True ending halen was inderdaad de hel...