Wat is jouw vaste slaapuur

[Mr.Anderson]

Ik heb ooit eens voorgehad dat ik 1,5 maand lang nog 4u sliep per nacht (ik werd dan wakker na nog geen 2u slaap om dan urenlang wakker te liggen en dan weer in slaap te vallen als mijn wekker bijna ging aflopen). 3u slaap per dag in de week en 5u in't weekend. Maar raar genoeg wordt ge dat slaaptekort op den duur gewoon. Ik denk dat, wanneer ge aan ernstige slapeloosheid lijdt, uw lijf dan meer adrenaline aanmaakt waardoor ge die vermoeidheid minder voelt dan normaal.

Tegenwoordig wanneer ik te weinig slaap (vb. 5 uur op een nacht op een werkdag) krijg ik toch mijne weerslag, ofwel de volgende dag ofwel een paar dagen later.

Ons eerste kind had een probleem waardoor die 16 van de 24 uren aan het wenen was. Doorslapen deed ze na 2 jaar. Ons 2de kind was ook een moeilijke slaper.

2 jaar geleden ben ik op een punt gekomen waar ik nog 5 uren per nacht sliep die dan nog eens onderbroken waren. 8 keer opstaan voor de kinderen was een normale nacht. Ik was helder op m'n werk en ik werd dat gewoon. Tenminste, dat dacht ik.

Na 4-5 maanden met een onderbroken nachtrust van 5 uur, stond ik op omdat ik de kleinsten hoorde wenen. Enkel was er helemaal geen kind aan het wenen. Vanaf toen begon ik meerdere keren per nacht wakker te schieten door het gekrijs van een baby terwijl het muisstil was in huis. Dan ben ik naar de dokter geweest en bleek dat ik toch serieus in het rood gegaan was en mij dat begon in te halen.

 

[Deleted member 451]

Val je dan ook snel in slaap?

Dagelijks 9,5u slaap is wel stevig!

Ja hoor. Na half uurtje mijn vrouw van me af te schudden ben ik moe .


Tenzij ik toegeef.dan ben ik na een kwartier moe en slaap ik als een baby.

 

[Green Mamba]

Ja hoor. Na half uurtje mijn vrouw van me af te schudden ben ik moe .

Gelukkig kun je dan wel eerst naar de badkamer. Anders viel ik zo in slaap.

 

[glashelder]

Ik heb net een periode achter de rug waarbij ik blij was als ik vijf uur slaap haalde. Ik werd gewoon vanzelf wakker na twee, drie, vier of vijf uur slaap. En dan klaarwakker zijn. In 't begin maakte ik mij daar druk in, en dan had ik ook ineens een dag dat ik meer dan 12 uur aan een stuk sliep.

Toen ineens ging dat ook niet meer en heb ik twee weken enkel maar vier-vijf uur per nacht geslapen. En toen dacht ik van fuck it, ik ben 's avonds wel goed moe, ik val goed in slaap en dan is het maar zo hé. En sinds dat moment sliep ik elke nacht een uurtje meer, en nu gewoon weer normaal

 

[Sneeuwstorm]

12u slapen dat lukt mij nooit, 9-10u op een nacht haal ik soms wel eens als ik vermoeid ben. Dat lukt ook alleen in de winter, denk niet dat ik ooit meer dan 8u ga halen in de zomer wanneer het lang licht is.

Ik heb dat standaard wanneer ik te lang wakker blijf. Op een bepaald moment kom ik dan door m'n vermoeidheid heen, door de adrenaline, en lig ik gegarandeerd enkele uren wakker als ik dan toch eindelijk in bed kan gaan liggen. Het resultaat is dan dat ik de volgende dag uitgeput ben en in een vicieuze cirkel terechtkom als ik niet snel eens een goeie nacht heb.

Dat gebeurt vooral wanneer ik me door omstandigheden moet forceren om wakker te blijven. Zelf let ik er altijd op dat wanneer ik moe ben, ik in bed kruip (soms is dat dan half 10, soms 12 uur, gemiddeld en meestal half elf).

Vroeger had ik eerder een vast slaapuur, maar dat werkte gewoon niet voor mij. Sommige dagen ben ik tegen half tien bekaf en moet ik gaan slapen, of ik lig minstens tot twee uur 's nachts wakker door de adrenaline.

En andere boosdoener is alcohol, en dat is ondertussen al heel extreem. Gisteren had ik 1 (!) biertje op, en werd ik zoals altijd als ik alcohol heb gedronken na 3 uur slapen wakker om niet meer in slaap te geraken. Da's voor mij al een reden om geen alcohol meer te drinken.

Ik snap btw oprecht niet hoe mensen op te weinig slaap kunnen functioneren. Na een paar slechte nachten kan ik gewoonweg niet meer nadenken, mors ik vaak als ik iets eet of drink en bots ik overal tegen.

Te veel alcohol is idd slecht voor de slaap. één glaasje is geen probleem, maar vanaf het meer dan een halve fles wijn is, is het slecht voor mijn slaap. Ik slaap dan goed in, maar ben dan 3-4 uur later wakker en geraak niet meer in slaap. Gevolg is dan, zeker als ik 's anderendaags moet werken, ik brak rondloop.

Wanneer ik slaaptekort heb, heb ik daar soms in de voormiddag niet veel last van maar kan het keihard toeslaan rond 2u in de namiddag en sta ik soms te knikkebollen op het werk.

 

[Dewdrop Dazzle]

Ik ben een echt nachtmens. Ik ga slapen rond 3 à 4 uur en sta op om 12 à 13 uur. Ik organiseer me zo dat ik s'morgens geen activiteiten of afspraken plan. Als ik dan toch eens vroeger op moet staan heb ik de hele dag een houten kop. Ik ben ooit op reis geweest naar Finland en daar werd het donker om 16u en lag ik in bed om 20u om vervolgens wakker te worden om 4 à 5u s'nachts. Dat was echt supervreemd toen. Mijn bioritme was al een probleem toen ik nog naar school ging. Ik had in feite een chronisch slaaptekort en zeker tijdens de examenperiodes.

 

[Avondland]

Varieert wel eens, soms gaan we samen naar boven en dan is dat 22u30-23u00 en soms blijf ik nog beneden en dan ga ik meestal rond middernacht naar boven. Het gebeurt wel eens dat ik veel later wakker blijf, maar zelden.

"Nood aan x aantal uur slaap" heb ik niet, maar een hele week slechts 5u slapen zal vermoedelijk wel een effect hebben.

De laatste tijd gaan slapen rond middernacht en de wekker om 5u30. Douchen, lunch klaarmaken voor mijn vrouw, koffietje drinken, nog een half uurtje heerlijk lezen en tegen dan begint mijn dochter wakker te worden en mijn vrouw is rond 6u45 wel beneden.

Dat is te weinig slaap en soms val ik in slaap in de zetel 's avonds, maar om 22u al gaan slapen en tot 7u slapen om dan te beginnen rushen om naar werk/school/crèche te gaan ... dat haat ik. Vooral 's ochtends heb ik het liefst rust voor iedereen wakker is. In het weekend slapen vrouw en kind idealiter tot half negen, zodat ik 's ochtends zeeën van tijd heb. Niets zo heerlijk als de combinatie krant - koffie in een muisstil huis terwijl de zon haar eerste stralen gooit in de living. En 's avonds kan ik ook genieten van een muisstil huis wanneer vrouw en kind al slapen, al gaan we ook soms samen naar boven. Om ... dat zijn uw zaken niet.

 

[Silence]

Vorige week n paar keer opgestaan omdat de hond uit moest rond 4u30 - 5u.
Telkens had ik het gevoel echt goed wakker en uitgeslapen te zijn.
Dan terug bed in en een wekker die om 6u30 afloopt en u een wrak voelen, echt vreemd

Na 4-5 maanden met een onderbroken nachtrust van 5 uur, stond ik op omdat ik de kleinsten hoorde wenen. Enkel was er helemaal geen kind aan het wenen. Vanaf toen begon ik meerdere keren per nacht wakker te schieten door het gekrijs van een baby terwijl het muisstil was in huis. Dan ben ik naar de dokter geweest en bleek dat ik toch serieus in het rood gegaan was en mij dat begon in te halen.

Nie te vergelijken maar ik had hetzelfde met mijn vriendin haar vorige hond (Chihuahua)
Die sliep een paar uurkes in zijn mand en dan jankte die ff, nam ik die op om op bed te zetten en sliep die ook gewoon verder.

Na een paar maand zette ik die hond ook op bed terwijl die nie jankte of zelfs wakker was. Gewoon automatische piloot. Echt vreemd als mijn vriendin mij daar dan 's morgens op aansprak

 

[CerumenCrevice]

met komend zomeruur gaat het toch weer een week of 3 tegensteken.
2u gaan slapen en om 16u wakker worden, volgens huidige slaap'ritme'.

 

[Thin Liz]

Ons eerste kind had een probleem waardoor die 16 van de 24 uren aan het wenen was. Doorslapen deed ze na 2 jaar. Ons 2de kind was ook een moeilijke slaper.

2 jaar geleden ben ik op een punt gekomen waar ik nog 5 uren per nacht sliep die dan nog eens onderbroken waren. 8 keer opstaan voor de kinderen was een normale nacht. Ik was helder op m'n werk en ik werd dat gewoon. Tenminste, dat dacht ik.

Na 4-5 maanden met een onderbroken nachtrust van 5 uur, stond ik op omdat ik de kleinsten hoorde wenen. Enkel was er helemaal geen kind aan het wenen. Vanaf toen begon ik meerdere keren per nacht wakker te schieten door het gekrijs van een baby terwijl het muisstil was in huis. Dan ben ik naar de dokter geweest en bleek dat ik toch serieus in het rood gegaan was en mij dat begon in te halen.

Zeer herkenbaar.

Onze zoon was ook een huilbaby. Normaal 7-8 uur slaap nodig en toen werd onze zoon geboren. Letterlijk: elke nacht 3 tot max 4 uur slaap. Ja, je wordt dat gewoon. Tot ongeveer enkele maanden verder...Dan begint het. Eerst ga je fysisch kapot. Daarna, erger, psychisch. Ik heb dagen gehad dat ik me geforceerd moest concentreren om de simpelste handelingen te doen. Je bent voor het minste agressief ook. Ik wens het niemand toe. Bij ons duurde het 1,5 jaar en ja: elke nacht van dat 1,5 jaar hadden we prijs. Tot op de dag van vandaag heb ik er bepaalde zaken aan overgehouden die ik vroeger niet had (chronische zeer hoge bloeddruk bv). Ik geloof ook dat dat je lichaam letterlijk kapot maakt.

 

[Avondland]

Ons eerste kind had een probleem waardoor die 16 van de 24 uren aan het wenen was. Doorslapen deed ze na 2 jaar. Ons 2de kind was ook een moeilijke slaper.

2 jaar geleden ben ik op een punt gekomen waar ik nog 5 uren per nacht sliep die dan nog eens onderbroken waren. 8 keer opstaan voor de kinderen was een normale nacht. Ik was helder op m'n werk en ik werd dat gewoon. Tenminste, dat dacht ik.

Na 4-5 maanden met een onderbroken nachtrust van 5 uur, stond ik op omdat ik de kleinsten hoorde wenen. Enkel was er helemaal geen kind aan het wenen. Vanaf toen begon ik meerdere keren per nacht wakker te schieten door het gekrijs van een baby terwijl het muisstil was in huis. Dan ben ik naar de dokter geweest en bleek dat ik toch serieus in het rood gegaan was en mij dat begon in te halen.

Toch chapeau dat je nog voor een tweede kind bent gegaan, dat is lang niet evident. Ik zou na een huilbaby toch al sneller hebben gezegd dat ik het wel hou op 1 kind.

 

[Mr.Anderson]

Zeer herkenbaar.

Onze zoon was ook een huilbaby. Normaal 7-8 uur slaap nodig en toen werd onze zoon geboren. Letterlijk: elke nacht 3 tot max 4 uur slaap. Ja, je wordt dat gewoon. Tot ongeveer enkele maanden verder...Dan begint het. Eerst ga je fysisch kapot. Daarna, erger, psychisch. Ik heb dagen gehad dat ik me geforceerd moest concentreren om de simpelste handelingen te doen. Je bent voor het minste agressief ook. Ik wens het niemand toe. Bij ons duurde het 1,5 jaar en ja: elke nacht van dat 1,5 jaar hadden we prijs. Tot op de dag van vandaag heb ik er bepaalde zaken aan overgehouden die ik vroeger niet had (chronische zeer hoge bloeddruk bv). Ik geloof ook dat dat je lichaam letterlijk kapot maakt.

Enkele maanden terug ben ik naar de cardioloog moeten gaan wegens extreem veel extrasystoles en een veel te hoge bloeddruk. Alles gecontroleerd en uiteindelijk kwam dat slaaptekort en veel te veel stress als oorzaak uit de bus.

Toch chapeau dat je nog voor een tweede kind bent gegaan, dat is lang niet evident. Ik zou na een huilbaby toch al sneller hebben gezegd dat ik het wel hou op 1 kind.

Hoh, ik zag dat niet meteen zitten ook. Maar ik dacht: nu op de tanden bijten, later geen spijt. Ik ben heel blij dat we voor een 2de zijn gegaan.