zwarten
Well-known member
Ik heb er toch een paar over de boarding geknald
Ook volledig opgegeven maar toen ik een match nog eens speelde met de anciens na lange tijd stil te liggen merkte ik toch dat dit me enorm veel energie en endorfines gaf.
Ook volledig opgegeven maar toen ik een match nog eens speelde met de anciens na lange tijd stil te liggen merkte ik toch dat dit me enorm veel energie en endorfines gaf.
Ben jij niet van (de kanten van) Denderleeuw? Dan hebben we mogelijk zelfs samen gespeeldEentje van Oost-Vlaanderen.
Gaan we nog tegen elkaar gespeeld hebben?
Ik ben denk ik wat vroeger dan jij gestart, maar rond 2005 ongeveer moeten stoppen.
Agony
Well-known member
Ik heb teveel hobby's om er van 1 echt een passie van te maken. Of omdat ik geen passie heb verschillende hobby's die elkaar afwisselen qua tijdsbeslag. Dingen die pak geminderd zijn door tekort aan tijd (door andere invulling ervan): optredens en voetbal gaan kijken maar waar ik enorm van geniet als ik ze nog eens doe.
Zaken die afwisselen: Sporten, PS5, boardgames, quizzen, Darts..
En dan heb je nog het sociaal contact onderhouden. Met de ene vriendengroep nu afgesproken om maandelijks iets te gaan eten met den hoop. Wie kan en zin heeft gaat mee.. Ideaal gezien we allemaal ondertussen kinderen hebben en niet meer onder dezelfde kerktoren wonen.
Zaken die afwisselen: Sporten, PS5, boardgames, quizzen, Darts..
En dan heb je nog het sociaal contact onderhouden. Met de ene vriendengroep nu afgesproken om maandelijks iets te gaan eten met den hoop. Wie kan en zin heeft gaat mee.. Ideaal gezien we allemaal ondertussen kinderen hebben en niet meer onder dezelfde kerktoren wonen.
zwarten
Well-known member
Ge had een paar ploegen hè. Aalst Denderleeuw iddergem Strijtem. Denderhoutem.Ben jij niet van (de kanten van) Denderleeuw? Dan hebben we mogelijk zelfs samen gespeeld
Ik ben denk ik wat vroeger dan jij gestart, maar rond 2005 ongeveer moeten stoppen.
Stel u voor. Ik lig hier in een deuk.
.
Ik heb niet echt een passie en vraag me altijd af waar mensen die energie en motivatie vandaan halen om naast hun full-time werk nog bezig te kunnen zijn met al die hobby's en interesses. Dat dan vaak nog in combinatie met een gezinsleven. Ik kan er alleen maar bewondering voor hebben, maar tegelijk steekt het en zou ik willen dat ik ook zo gedreven kon zijn.
Vroeger waren gitaar spelen en fotografie zowat mijn 'main things'. Ik kon me er uren mee bezighouden. Maar de laatste 10 jaar staat dit op een extreem laag pitje. Ik vind er gewoon de motivatie niet meer voor om er beter in te worden. Er is niet iets dat in de plaats is gekomen. 't Heeft volgens mij ook te maken met alle media die in m'n gezicht wordt geduwd van alle geweldige artiesten met hun wekelijkse geniale outbursts. Dat zou eigenlijk motiverend moeten werken, maar bij mij heeft dat blijkbaar een omgekeerd effect. Waarom zou ik nog moeite steken in iets waar een miljoen mensen duidelijk oneindig keer beter in zijn dan dat ik ooit zou kunnen worden? Da's natuurlijk bullshit en ik wéét verstandelijk dat dat een compleet foute instelling is, toch heeft dat een invloed denk ik. Misschien moet ik gewoon nog iets ontdekken waarbij me dat allemaal niets kan schelen en ik me in kan verliezen. Dan kunnen we misschien spreken van een passie. Maar momenteel lijk ik dat nog niet gevonden te hebben, en ontbreekt me de motivatie om op zoektocht te gaan.
Er zijn wél enkele interesses die ik altijd gehad heb: Sci-fi in 't algemeen en de resem media die daarbij hoort (films, games, boeken)
En Formule 1 is een sport die ik al volg sinds m'n kindertijd, en waar ik nog steeds heel enthousiast over kan zijn.
Van reizen kan ik ook genieten, maar 't is voor mij toch altijd een 'drempel' waar ik over moet. Achteraf ben ik dan wel blij dat ik het heb meegemaakt.
Dusja: Wat is jouw passie? 't Is een schijnbaar simpele vraag, maar ze legt voor mij (en ongetwijfeld ook voor vele anderen) tegelijk een 'probleem' bloot waarmee vaak geworsteld wordt. Het loopt bijna gelijk met: Wat is jouw doel in 't leven?
Vroeger waren gitaar spelen en fotografie zowat mijn 'main things'. Ik kon me er uren mee bezighouden. Maar de laatste 10 jaar staat dit op een extreem laag pitje. Ik vind er gewoon de motivatie niet meer voor om er beter in te worden. Er is niet iets dat in de plaats is gekomen. 't Heeft volgens mij ook te maken met alle media die in m'n gezicht wordt geduwd van alle geweldige artiesten met hun wekelijkse geniale outbursts. Dat zou eigenlijk motiverend moeten werken, maar bij mij heeft dat blijkbaar een omgekeerd effect. Waarom zou ik nog moeite steken in iets waar een miljoen mensen duidelijk oneindig keer beter in zijn dan dat ik ooit zou kunnen worden? Da's natuurlijk bullshit en ik wéét verstandelijk dat dat een compleet foute instelling is, toch heeft dat een invloed denk ik. Misschien moet ik gewoon nog iets ontdekken waarbij me dat allemaal niets kan schelen en ik me in kan verliezen. Dan kunnen we misschien spreken van een passie. Maar momenteel lijk ik dat nog niet gevonden te hebben, en ontbreekt me de motivatie om op zoektocht te gaan.
Er zijn wél enkele interesses die ik altijd gehad heb: Sci-fi in 't algemeen en de resem media die daarbij hoort (films, games, boeken)
En Formule 1 is een sport die ik al volg sinds m'n kindertijd, en waar ik nog steeds heel enthousiast over kan zijn.
Van reizen kan ik ook genieten, maar 't is voor mij toch altijd een 'drempel' waar ik over moet. Achteraf ben ik dan wel blij dat ik het heb meegemaakt.
Dusja: Wat is jouw passie? 't Is een schijnbaar simpele vraag, maar ze legt voor mij (en ongetwijfeld ook voor vele anderen) tegelijk een 'probleem' bloot waarmee vaak geworsteld wordt. Het loopt bijna gelijk met: Wat is jouw doel in 't leven?
Dit is wel herkenbaar als ik het toepas op mijn passie/hobby/whatever. Ik was (ben?) niet zo slecht in powerlifting/algemene fuckery met gewichten. En toen ik daarmee begon was dat echt met het idee van extreem goed te worden, en je afmeten tegenover je directe omgeving.
But boy, als je nu gewoon social media in het oog houdt...een gekende uitspraak is "somewhere there's a girl warming up with your max weight", en dat is misschien overdreven, maar er zijn zeker halve kinderen die het al doen. Of het je motivatie vermindert hangt af van je karakter, maar het is zeker niet altijd en voor iedereen leuk om te beseffen dat je uren en uren in iets steekt, en er ergens iemand op puur talent en minimale inspanning gewoon beter is.
Vier jaar geleden begonnen met gitaarspelen en ondertussen steek ik daar immens veel tijd in, dus dat telt wel als een echte passie 
. En jezelf met andere vergelijken op socialmedia/youtube heeft totaal geen zin, we zien enkel het eindresultaat en niet hoeveel keer ze falen om die ene perfecte take te hebben.. Als ik betere spelers zie, dan motiveert me dat net om nog harder te werken om beter te worden.
. En jezelf met andere vergelijken op socialmedia/youtube heeft totaal geen zin, we zien enkel het eindresultaat en niet hoeveel keer ze falen om die ene perfecte take te hebben.. Als ik betere spelers zie, dan motiveert me dat net om nog harder te werken om beter te worden.
Koken. Maar dan met hart en ziel gepassioneerd he.
Ik kan elk vrij momentje lopen denken over wat ik nog es zou willen maken, met mijn neus hier in kookboeken lopen, videokanalen op fb lopen bekijken op de smartphone. Njam tv staat hier quasi permanent op de achtergrond op. Als we ergens een winkel inlopen en er is een kookgerei afdeling dan ben ik niet meer te houden.
Ik ben nu al aan het denken wat ik deze zomer voor vrienden ga klaarmaken als ze komen zwemmen. Het begint van het passionele in het obsessieve over te gaan
Gaan winkelen is steevast thuiskomen met ingredienten waar ik nooit over nagedacht zou hebben maar waarvan ik denk als ik het zie liggen: "hmm, als ik dat met dat combineer, kan wel lekker zijn. En hop, het winkelmandje in."
Ik kan elk vrij momentje lopen denken over wat ik nog es zou willen maken, met mijn neus hier in kookboeken lopen, videokanalen op fb lopen bekijken op de smartphone. Njam tv staat hier quasi permanent op de achtergrond op. Als we ergens een winkel inlopen en er is een kookgerei afdeling dan ben ik niet meer te houden.
Ik ben nu al aan het denken wat ik deze zomer voor vrienden ga klaarmaken als ze komen zwemmen. Het begint van het passionele in het obsessieve over te gaan
Gaan winkelen is steevast thuiskomen met ingredienten waar ik nooit over nagedacht zou hebben maar waarvan ik denk als ik het zie liggen: "hmm, als ik dat met dat combineer, kan wel lekker zijn. En hop, het winkelmandje in."
Laatst bewerkt:
pardal
Well-known member
Jaren intensief met capoeira bezig geweest. Trainen, lesgeven, workshops en festivals in het buitenland volgen. Portugees leren, power training en Braziliaanse dansles ter ondersteuning. Dit zonder echt een hoog niveau te halen.
Op reis gaan en opzoeken of er ergens een lokale club is mee te trainen, mijn laatste jaars stage in Brazilië gaan doen. Verschillende boeken verslonden over capoeira. Films verzamelen waar ook maar 1 beweging van capoeira inzat,...
En overal de locatie scannen of het mogelijk was om capoeira te doen.
Ondertussen door werk en kinderen is het minder, train nog 1 x week. Ga wel nog 2 a 3 x week lopen om mijn conditie te onderhouden ifv capoeira, 2 x week krachttraining ifv capoeira en nog 1 x week stretching/mobility/yoga.
Op reis gaan en opzoeken of er ergens een lokale club is mee te trainen, mijn laatste jaars stage in Brazilië gaan doen. Verschillende boeken verslonden over capoeira. Films verzamelen waar ook maar 1 beweging van capoeira inzat,...
En overal de locatie scannen of het mogelijk was om capoeira te doen.
Ondertussen door werk en kinderen is het minder, train nog 1 x week. Ga wel nog 2 a 3 x week lopen om mijn conditie te onderhouden ifv capoeira, 2 x week krachttraining ifv capoeira en nog 1 x week stretching/mobility/yoga.
Sloan
Member
Ik ben grote fan van de Jason Bourne films en dat heeft me geïnspireerd om mezelf veel verschillende dingen aan te leren.
- lockpicking
- schieten op de range
- gevechtsport
- gewichtheffen
- Viking runs
- een go bag hebben en blijven aanpassen
- véél research over hoe agenten (cia/fbi) door het leven gaan. Zijn veel podcasts over en die geven dan wel leuke tips en tricks
- ook even defence driving gedaan
- duik brevet gehaald (18m? Padi)
- lockpicking
- schieten op de range
- gevechtsport
- gewichtheffen
- Viking runs
- een go bag hebben en blijven aanpassen
- véél research over hoe agenten (cia/fbi) door het leven gaan. Zijn veel podcasts over en die geven dan wel leuke tips en tricks
- ook even defence driving gedaan
- duik brevet gehaald (18m? Padi)
Laatst bewerkt:
Pieterjan94
Well-known member
Koken.. of eten? Is een dunne lijn dus vraag het me oprecht af!
Dit is een gemakkelijke vraag voor mij, maar een niet zo origineel antwoord aangezien het al een paar keer gepasseerd is in deze thread: boeken!
Als kind stimuleerde vooral mijn moeder me daar erg in. Een van mijn favoriete herinneringen is als ze op jaarlijkse schoolreis naar Londen ging met haar klassen, en ik dan tot 's avonds laat zat te wachten tot ze thuis kwam omdat ik niet kon wachten om te zien welke boeken ze voor mij had meegenomen. Om dan diezelfde nacht nog proberen eentje uit te lezen.
In het middelbaar skipte ik wel eens de lunchpauze op de speelplaats om mij in de bibliotheek met een roman te zetten. Vrienden maakte ik op die manier niet, en da's iets dat zich vandaag ook nog wel steeds doorzet in mijn volwassen leven. Ik probeer sociaal contact te omzeilen als dat betekent dat ik wat extra kan lezen in het weekend.
Als ik en mijn vriend een uitstapje maken, is het eerste dat ik opzoek welke (tweedehands) boekenwinkels er zijn. En het succes van het uitstapje is dan ook heel erg afhankelijk van hoeveel interessante boeken ik op de kop heb kunnen tikken.
Lezen is dus altijd een constante in mijn leven geweest. Een 5-tal jaar geleden had ik een serieuze dip op persoonlijk vlak, en dat vertaalde zich in een jaar met 0 gelezen boeken. Ik bezie het dus een beetje ook als mijn graadmeter voor hoe goed ik me in mijn vel voel.
Als kind stimuleerde vooral mijn moeder me daar erg in. Een van mijn favoriete herinneringen is als ze op jaarlijkse schoolreis naar Londen ging met haar klassen, en ik dan tot 's avonds laat zat te wachten tot ze thuis kwam omdat ik niet kon wachten om te zien welke boeken ze voor mij had meegenomen. Om dan diezelfde nacht nog proberen eentje uit te lezen.
In het middelbaar skipte ik wel eens de lunchpauze op de speelplaats om mij in de bibliotheek met een roman te zetten. Vrienden maakte ik op die manier niet, en da's iets dat zich vandaag ook nog wel steeds doorzet in mijn volwassen leven. Ik probeer sociaal contact te omzeilen als dat betekent dat ik wat extra kan lezen in het weekend.
Als ik en mijn vriend een uitstapje maken, is het eerste dat ik opzoek welke (tweedehands) boekenwinkels er zijn. En het succes van het uitstapje is dan ook heel erg afhankelijk van hoeveel interessante boeken ik op de kop heb kunnen tikken.
Lezen is dus altijd een constante in mijn leven geweest. Een 5-tal jaar geleden had ik een serieuze dip op persoonlijk vlak, en dat vertaalde zich in een jaar met 0 gelezen boeken. Ik bezie het dus een beetje ook als mijn graadmeter voor hoe goed ik me in mijn vel voel.
Beide!
Kevin
Active member
De dingen waar ik mij mee bezig hou :
- verzamelen van wielerbidons. Ik ga heel dikwijls naar koersen maar ik doe soms ook rommelmarkten en ruilbeurzen. Alle bidons staan alfabetisch en zodat ik gemakkelijk kan kijken of ik bepaalde bidons al heb staan ze allemaal in een Excel bestand
- (oudere) uitslagen van de koers bijhouden in Excel. Vooral van de 3 grote ronden. Ik ben daarmee begonnen omdat ik een Panini album van de ronde van Italië 1995 had gevonden maar toen nog te klein was om alles te volgen. Ik heb dan na lang zoeken wat info over deelnemers en uitslagen gevonden. En doordat ik dat graag deed ben ik dan maar begonnen met vanaf 1990 de top 10 per etappe , top 10 in klassement en uitvallers van de 3 grote ronden in te geven in bestanden. Ondertussen ben ik nog andere bestanden begonnen over o.a. darts en zit ik rond de 60 verschillende Excel bestanden waar ik dikwijls aan werk.
Het zijn allebei dingen waar ik wel heel vaak mee bezig ben. Het zijn misschien voor velen wat vreemde hobby's/passies maar ik ben altijd met koers en darts redelijk obsessief bezig geweest. Dat komt mede door mijn autisme en heel beperkt sociaal contact waardoor ik niet vaak het huis verlaat.
- verzamelen van wielerbidons. Ik ga heel dikwijls naar koersen maar ik doe soms ook rommelmarkten en ruilbeurzen. Alle bidons staan alfabetisch en zodat ik gemakkelijk kan kijken of ik bepaalde bidons al heb staan ze allemaal in een Excel bestand
- (oudere) uitslagen van de koers bijhouden in Excel. Vooral van de 3 grote ronden. Ik ben daarmee begonnen omdat ik een Panini album van de ronde van Italië 1995 had gevonden maar toen nog te klein was om alles te volgen. Ik heb dan na lang zoeken wat info over deelnemers en uitslagen gevonden. En doordat ik dat graag deed ben ik dan maar begonnen met vanaf 1990 de top 10 per etappe , top 10 in klassement en uitvallers van de 3 grote ronden in te geven in bestanden. Ondertussen ben ik nog andere bestanden begonnen over o.a. darts en zit ik rond de 60 verschillende Excel bestanden waar ik dikwijls aan werk.
Het zijn allebei dingen waar ik wel heel vaak mee bezig ben. Het zijn misschien voor velen wat vreemde hobby's/passies maar ik ben altijd met koers en darts redelijk obsessief bezig geweest. Dat komt mede door mijn autisme en heel beperkt sociaal contact waardoor ik niet vaak het huis verlaat.
Proto
Well-known member
Padel.
Ongeveer anderhalf jaar geleden in april een initiatie gaan volgen na lang aandringen van een maat, die toen al meer dan een jaar speelde. En ik was meteen verkocht Na die initiatie was het wel wat moeilijk om een groep te vinden waar ik mee mocht spelen, want uiteraard is dat niet zo interessant met een absolute beginneling.
Dan na de zomer toch een groepje gevonden waar ik wekelijks kon invallen, ze speelden toen ook ongeveer al een jaar samen, maar was vooral recreatief. Al mijn vrije tijd ging op aan filmpjes zoeken over padel om tactiek en techniek bij te schaven. Ondertussen ook nog apart 1on1 trainen met die maat die aangedrongen had om de initiatie te doen. Na de winter was mijn niveau zo hard gestegen dat het niveau van het groepje waar ik in speelde eigenlijk wat te laag begon te worden.
Gelukkig merkten andere spelers/maten die al langer speelden dat ook, en mocht ik meer en meer in andere groepen meespelen. Ondertussen nog wat clinics en lessen gevolgd, en dan in de zomer voorzichtig mijn eerste toernooien beginnen spelen. Dat was op zich nog wat te vroeg denk ik, want winnen zat er niet echt in Maar wel enorm veel van opgestoken, dus sowieso wel de moeite.
Op dat moment speelde ik ook minstens 4x per week padel.
Nu in september ben ik ook beginnen fitnessen, ter ondersteuning van padel. Om vooral sneller, sterker en explosiever te worden. Maar ook om eventuele blessures te voorkomen. Een groot stuk van mijn leven staat in het teken van padel. Andere hobby's zijn hier voor moeten wijken. Voordien speelde ik heel vaak darts. Al dat materiaal ligt nu op zolder te rotten, heb het nog geen seconde gemist Ik heb zelfs nog amper tijd om te gamen. Het boeit me gewoon niet meer, ik wil padellen, of er op zijn minst mee bezig zijn.
Enorm frustrerend ook dat het nu al bijna maanden aan een stuk aan het regenen is. Constant matchen inplannen die dan afgezegd worden. Er is wel één overdekte padelclub "in de buurt" (ongeveer een half uur rijden), maar daar kan je geen lid worden. Is dus elke keer afzonderlijk te betalen, dus daar kan ik helaas geen 4x per week gaan spelen, laat staan volk vinden om mee te spelen. Gelukkig kan ik me nu dan iets meer focussen op het fitness gedeelte, zodat ik toch het gevoel heb dat ik iets aan het doen ben om beter te worden.
Ik kan niet wachten op het volgende padel seizoen. Ik heb me ondertussen al ingeschreven voor het eerste toernooi in maart, en ik ben vrij zeker dat het dit jaar wel moet lukken om matchen te gaan winnen. Mijn niveau is enorm gestegen, en de extra snelheid en explosiviteit van het fitnessen werpen hun vruchten mooi af.
Let's go!!
Ongeveer anderhalf jaar geleden in april een initiatie gaan volgen na lang aandringen van een maat, die toen al meer dan een jaar speelde. En ik was meteen verkocht
Na die initiatie was het wel wat moeilijk om een groep te vinden waar ik mee mocht spelen, want uiteraard is dat niet zo interessant met een absolute beginneling.Dan na de zomer toch een groepje gevonden waar ik wekelijks kon invallen, ze speelden toen ook ongeveer al een jaar samen, maar was vooral recreatief. Al mijn vrije tijd ging op aan filmpjes zoeken over padel om tactiek en techniek bij te schaven. Ondertussen ook nog apart 1on1 trainen met die maat die aangedrongen had om de initiatie te doen. Na de winter was mijn niveau zo hard gestegen dat het niveau van het groepje waar ik in speelde eigenlijk wat te laag begon te worden.
Gelukkig merkten andere spelers/maten die al langer speelden dat ook, en mocht ik meer en meer in andere groepen meespelen. Ondertussen nog wat clinics en lessen gevolgd, en dan in de zomer voorzichtig mijn eerste toernooien beginnen spelen. Dat was op zich nog wat te vroeg denk ik, want winnen zat er niet echt in
Maar wel enorm veel van opgestoken, dus sowieso wel de moeite.Op dat moment speelde ik ook minstens 4x per week padel.
Nu in september ben ik ook beginnen fitnessen, ter ondersteuning van padel. Om vooral sneller, sterker en explosiever te worden. Maar ook om eventuele blessures te voorkomen. Een groot stuk van mijn leven staat in het teken van padel. Andere hobby's zijn hier voor moeten wijken. Voordien speelde ik heel vaak darts. Al dat materiaal ligt nu op zolder te rotten, heb het nog geen seconde gemist
Ik heb zelfs nog amper tijd om te gamen. Het boeit me gewoon niet meer, ik wil padellen, of er op zijn minst mee bezig zijn.Enorm frustrerend ook dat het nu al bijna maanden aan een stuk aan het regenen is. Constant matchen inplannen die dan afgezegd worden. Er is wel één overdekte padelclub "in de buurt" (ongeveer een half uur rijden), maar daar kan je geen lid worden. Is dus elke keer afzonderlijk te betalen, dus daar kan ik helaas geen 4x per week gaan spelen, laat staan volk vinden om mee te spelen. Gelukkig kan ik me nu dan iets meer focussen op het fitness gedeelte, zodat ik toch het gevoel heb dat ik iets aan het doen ben om beter te worden.
Ik kan niet wachten op het volgende padel seizoen. Ik heb me ondertussen al ingeschreven voor het eerste toernooi in maart, en ik ben vrij zeker dat het dit jaar wel moet lukken om matchen te gaan winnen. Mijn niveau is enorm gestegen, en de extra snelheid en explosiviteit van het fitnessen werpen hun vruchten mooi af.
Let's go!!
Laatst bewerkt: