Wat is jouw passie ?

Ik lees enorm graag en heb daarin toch wel een vrij uitgesproken smaak in ontwikkeld, waarbij ik enige fierheid heb over mijn collectie van een ca. 800 boeken. Zo heb ik al 16 keer De Broers Karamazov van Dostojevski gelezen en is dat een jaarlijkse traditie geworden dat ik probeer vol te houden tot ik sterf. In het non-fictiedepartement is WO II mijn pet peeve en daar kan ik eindeloos over blijven lezen, vooral wat het Oostfront betreft. Dat is al zo sinds ik een tiener ben. En bij uitbreiding zeer gefascineerd door het naziregime: een hopeloos onhoudbare staat dat zichzelf uiteindelijk zou opvreten, maar eindeloos fascinerend hoe gewone mensen erdoor werden meegesleurd en in staat werden gesteld tot gruwelijke daden. Over hoe kampbewakers in hun privétijd gecultiveerde mensen waren die naar Schubert luisterden en met hun kinderen speelden en hun vrouwen lief had, maar hoe ze tijdens hun werktijd transformeerden naar een rad in een gruwelijke moordmachine. Ik probeer het allemaal te begrijpen en stel daarom vast dat de mens een inherent feilbaar wezen is. Dat kan soms charmeren, maar doet ook soms huiveren.

Ik ben ook erg gepassioneerd hobbyfotograaf en dat is iets wat ik uit aan het bouwen ben tot een bijberoep. Maar is een hobby een passie? Ik beschouw het echter niet als een echte "hobby". "Hobby" vind ik een wat denigrerende term, alsof het om een middelmatige bezigheid gaat om de tijd te doden.

Daarnaast ben ik Bourgondiër en kijk ik uit naar de momenten dat ik in de keuken sta en "mijn ding" kan doen. Goed glas wijn, goed stuk vlees en een geweldig bijgerecht en ik kan daar enorm van genieten. Ik ben zeker niet de beste kok, maar bij momenten zit het er wel boenk op en dat is een moment dat ik enorm kan koesteren.

En ook wat abstracter, maar ik geef me graag over aan de verwondering. Daar heb ik nu helaas wat minder tijd voor, maar vroeger ging ik vaker in mijn eentje wandelen in Antwerpen en probeerde zo mijn verbeelding aan de praat te krijgen zodat ik tijdslagen kon doen ontvouwen voor mijn neus. Bijvoorbeeld over Kipdorp lopen en daar plots de Franse Furie zien gebeuren. In mijn eentje rondwandelen is ook het perfecte moment om met jezelf in dialoog te gaan en alles op een rijtje te zetten. Dat kan gaan over heel concrete dingen, maar ook over De Grote Levensvragen.

Dat heeft misschien ook te maken met hoe ik in het leven sta: het is een absurd gebeuren, een flits tussen twee eeuwige stiltes, met één enkele richting naar een eindbestemming die we allemaal moeten bereiken, namelijk de dood. En ik neem daar vrede mee - "het leven is een dans op 't galgenveld", maar dan stel ik wel mijn voorwaarde dat ik het bestaan niet als iets vanzelfsprekend beschouw en me zoveel mogelijk probeer toe te leggen aan de verwondering. Ik weet niet of dit telt als een passie, maar ik denk daar bij momenten wel intens over na en intensiteit kan grenzen aan passie.
 
Eland zei:
Classic BG-topic. "Wat is jouw passie?" -> Mensen posten lijsten met elvendertig 'passies'. En ja, jullie mogen dit als een persoonlijke aanval opvatten. :biglaugh:

Een passie is in mijn ogen iets waar je niet genoeg van kan krijgen, niet iets waar je af en toe eens wat interesse in toont en er dan weer genoeg van hebt omdat je andere dingen wil doen. Ik heb de laatste jaren een gemakkelijk 20 boeken over onderwerp x en 10 over onderwerp y gelezen, en heb nu even genoeg van die onderwerpen. Dat waren daarom niet plots mijn passies, ik wilde er gewoon wat meer over weten.
Klik om te vergroten...
Goh, ik snap wat je bedoelt, maar voor mij is dat op die korte tijd echt iets waar ik niet genoeg van kan krijgen, constant mee bezig ben, constant dingen over opzoek. Maar waarna dan vaak ook plots mijn passie ervoor verdwijnt en ik weet eigenlijk niet waarom.
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Ik heb eigenlijk maar 1 passie gehad in mijn leven en was dan nog mijn job.
Vrachtwagenchauffeur.

Momenteel geen echte passie.
Wel enkele hobby’s,maar zijn gewoon recreatief.
 
Lego, en liefst nog gewoon random loten kopen, uitsorteren en zien welke sets ik kan maken/vervolledigen. Ik moet mijzelf daarin wat temperen of ik zie mijn vrouw een ganse week enkel bij het avondeten. 😅
 
Pieterjan94 zei:
Dit vind ik wel bijzonder. Vanwaar de drang om je zo in te lezen in een pet peeve van je?
Klik om te vergroten...
Zowel de enorme schaal van de oorlog als de kleinere, persoonlijke verhalen maar ook de hele aanleiding tot die oorlog en de herijking van de wereldorde nadien. De technologische ontwikkelingen, de strategieën en tactische overwegingen, de vernietigingsdrang, de rekbaarheid van de menselijke moraal, de extreme omstandigheden die gewone mensen hebben gedwongen tot buitengewone daden, de fascinerende historische context voor en na de oorlog.

Het Oostfront fascineert me dan nog meer omdat Duitsland, achteraf bekeken, een haast onmogelijke opdracht had en het ook heel lang had uitgehouden. Een Walter Model die in 1944 tegen alle verwachtingen in de Sovjetstoomwals kon stoppen of de backhand blow van Von Manstein bij Karkhov 1943. Maar ook hoe de Sovjets zich herpakten na de annus horribilis 1941 en dat is een misverstand dat we vandaag ook zien in Oekraïne: dat de Russen een groot incasserings- en aanpassingsvermogen hebben en bereid zijn tot grote verliezen.
 
Eland zei:
Classic BG-topic. "Wat is jouw passie?" -> Mensen posten lijsten met elvendertig 'passies'. En ja, jullie mogen dit als een persoonlijke aanval opvatten. :biglaugh:

Een passie is in mijn ogen iets waar je niet genoeg van kan krijgen, niet iets waar je af en toe eens wat interesse in toont en er dan weer genoeg van hebt omdat je andere dingen wil doen. Ik heb de laatste jaren een gemakkelijk 20 boeken over onderwerp x en 10 over onderwerp y gelezen, en heb nu even genoeg van die onderwerpen. Dat waren daarom niet plots mijn passies, ik wilde er gewoon wat meer over weten.
Klik om te vergroten...
Classic BG, er moet wel altijd iemand komen voorschrijven wat een ander moet doen of vinden volgens zijn beperkte visie, een humble-brag erin steken over hoeveel hij leest, en dan een vaag zinnetje posten als "jullie mogen dit als een persoonlijke aanval opvatten" zonder de ballen te hebben om degene die ze targetten te quoten.

Mensen mogen toch zelf wel bepalen wat ze hun passie noemen. Als dat voor hun als een passie aanvoelt, zelfs al is het maar tijdelijk, dan is dat gewoon zo.



Niet dat ik mij enigszins moet verantwoorden. Maar de 5 zaken die ik oplijst (snowboard, squash, boardgames, film, muziek) zijn zaken die:
  1. al heel lange tijd (allemaal 20j, sommigen +30j) consistent een groot deel van mijn leven, budget, tijd en mentale capaciteit opeisen
  2. waar ik intens gelukkig van word als ik ze doe
  3. waar ik reikhalzend naar uit kijk de dagen voordat ze gepland zijn
  4. waar ik bijna non-stop over aan het "leren" ben omwille van interesse
  5. waar ik bijna non-stop mee bezig ben om mijzelf te verbeteren
  6. waar ik diep ongelukkig van word als ik ze niet kan doen.
Maar nee hoor, komt gij mij aub vertellen wat mijn passies mogen zijn.


Daarnaast heb ik een lijst meegegeven waarvan ik zelf zeg dat ik ze nu niet meer hieronder kan rekenen. Maar als iets iemand zijn leven beheerst heeft voor +15j (bvb, en ik zal nu ook humble braggen, bij de top van België atletiek en op europees-niveau boogschieten doe je niet "zomaar even tussendoor"), maar nu niet meer, is dat voor mij ook gewoon een passie van die periode inderdaad. Ik mis alle zaken op die lijst ook enorm, maar kan ze gewoon niet meer uitvoeren door tijd of fysiek.


Sir.Killalot zei:
Straks gaan wij elkaar nog hebben tegengekomen IRL :unsure:
Klik om te vergroten...
Nooit van gehoord eigenlijk. Dat is gewoon hockey indoor als ik het goed zie?


arevee zei:
Leugens!
Klik om te vergroten...
Het is een passie :unsure:.


Avondland zei:
En ook wat abstracter, maar ik geef me graag over aan de verwondering. Daar heb ik nu helaas wat minder tijd voor, maar vroeger ging ik vaker in mijn eentje wandelen in Antwerpen en probeerde zo mijn verbeelding aan de praat te krijgen zodat ik tijdslagen kon doen ontvouwen voor mijn neus. Bijvoorbeeld over Kipdorp lopen en daar plots de Franse Furie zien gebeuren. In mijn eentje rondwandelen is ook het perfecte moment om met jezelf in dialoog te gaan en alles op een rijtje te zetten. Dat kan gaan over heel concrete dingen, maar ook over De Grote Levensvragen.

Dat heeft misschien ook te maken met hoe ik in het leven sta: het is een absurd gebeuren, een flits tussen twee eeuwige stiltes, met één enkele richting naar een eindbestemming die we allemaal moeten bereiken, namelijk de dood. En ik neem daar vrede mee - "het leven is een dans op 't galgenveld", maar dan stel ik wel mijn voorwaarde dat ik het bestaan niet als iets vanzelfsprekend beschouw en me zoveel mogelijk probeer toe te leggen aan de verwondering. Ik weet niet of dit telt als een passie, maar ik denk daar bij momenten wel intens over na en intensiteit kan grenzen aan passie.
Klik om te vergroten...
Deze vind ik wel ne speciale, maar wel mooi eigenlijk. Ik wou dat ik zelf ook wat meer kon.
 
Ik heb het altijd wat moeilijk met woorden zoals "passie", maar dat zal aan mijn karakter liggen. Voor de komst van de dochter stak ik heel wat tijd in een taal leren, eerst Russisch, dan Spaans. Maar meer dan een hobby zou ik dat niet genoemd hebben. Ik hou me nu graag bezig in de tuin, wat ik evengoed eerder een hobby zou noemen. Sommige mensen die me kennen zouden bij die zaken over passies spreken omdat ik er wel wat tijd en mentale capaciteit in steek/stak.

Eigenlijk het enige dat ik consistent 20 jaar ben blijven doen, met nooit meer dan enkele weken pauze, is met gewichten trainen. Lange tijd echt competitief powerliften, nu vooral me amuseren en het onvermijdbare verval uitstellen ( :unsure: ). Misschien is dat mijn passie dan wel.

Ik herken wel het gedrag van sommigen hier, waarbij je gefascineerd raakt door een of ander onderwerp, en op korte tijd niets anders leest dan dat. Maar veel van die zaken blijven niet echt "plakken".

Mijn job zit in een sector waar je wel heel wat mensen hebt waar de job zelf hun grootste passie is, en ik heb zo ook enkele collega's. Soms ben ik werkelijk jaloers op zoveel focus, omdat ik moeilijk die resulterende werkijver kan evenaren. De schaduwzijde is dan toch wel dat die mensen een eerder beperkt sociaal leven hebben, met enkele extreme gevallen die bv. hun kinderen vergeten ophalen in de naschoolse opvang en dan naar de politie mogen. Ik voel me daartussen dan soms niet helemaal op mijn plaats, zie mijn eerste zin, omdat ik mijn job wel graag doe en interessant vind, maar in het merendeel van de gevallen wel liefst naar huis ga op een degelijk uur om vrouw en kind te zien, en dan wat te sporten.
 
  • Wow
Waarderingen: Lint
Lint zei:
Nooit van gehoord eigenlijk. Dat is gewoon hockey indoor als ik het goed zie?
Klik om te vergroten...
Qua spelregels meer te vergelijken met ijshockey (minus de bodychecks) dan met veldhockey.

Was voor mij het dichtste dat ik ooit bij een passie ben geraakt, ik deed dat ongelofelijk graag, en was er (naar Belgische normen) ook heel goed in. Maar ben rond mijn 16de moeten stoppen omdat mijn gezondheid het niet meer toeliet. Meer dan 15 jaar later nog altijd het grootste gemis in mijn leven. Heb de sport toen ook volledig losgelaten, omdat het te pijnlijk was om zelf niet meer op het veld te kunnen staan.
 
Sylverscythe zei:
Ik heb het altijd wat moeilijk met woorden zoals "passie", maar dat zal aan mijn karakter liggen. Voor de komst van de dochter stak ik heel wat tijd in een taal leren, eerst Russisch, dan Spaans. Maar meer dan een hobby zou ik dat niet genoemd hebben. Ik hou me nu graag bezig in de tuin, wat ik evengoed eerder een hobby zou noemen. Sommige mensen die me kennen zouden bij die zaken over passies spreken omdat ik er wel wat tijd en mentale capaciteit in steek/stak.

Eigenlijk het enige dat ik consistent 20 jaar ben blijven doen, met nooit meer dan enkele weken pauze, is met gewichten trainen. Lange tijd echt competitief powerliften, nu vooral me amuseren en het onvermijdbare verval uitstellen ( :unsure: ). Misschien is dat mijn passie dan wel.

Ik herken wel het gedrag van sommigen hier, waarbij je gefascineerd raakt door een of ander onderwerp, en op korte tijd niets anders leest dan dat. Maar veel van die zaken blijven niet echt "plakken".

Mijn job zit in een sector waar je wel heel wat mensen hebt waar de job zelf hun grootste passie is, en ik heb zo ook enkele collega's. Soms ben ik werkelijk jaloers op zoveel focus, omdat ik moeilijk die resulterende werkijver kan evenaren. De schaduwzijde is dan toch wel dat die mensen een eerder beperkt sociaal leven hebben, met enkele extreme gevallen die bv. hun kinderen vergeten ophalen in de naschoolse opvang en dan naar de politie mogen. Ik voel me daartussen dan soms niet helemaal op mijn plaats, zie mijn eerste zin, omdat ik mijn job wel graag doe en interessant vind, maar in het merendeel van de gevallen wel liefst naar huis ga op een degelijk uur om vrouw en kind te zien, en dan wat te sporten.
Klik om te vergroten...
Ik denk dat maar weinig mensen hun job als een passie ervaren en ik weet ook niet of dat altijd even benijdenswaardig is, of toch zeker niet voor de naasten. Ik vind het voor mezelf wel belangrijk dat ik een "nut" of "zin" zie in mijn werk en zou het ook moeilijk hebben te werken in een sector of branche waar ik me niet goed bij voel. Je moet het minstens 40 jaar aan een stuk doen.
 
Avondland zei:
Ik denk dat maar weinig mensen hun job als een passie ervaren en ik weet ook niet of dat altijd even benijdenswaardig is, of toch zeker niet voor de naasten. Ik vind het voor mezelf wel belangrijk dat ik een "nut" of "zin" zie in mijn werk en zou het ook moeilijk hebben te werken in een sector of branche waar ik me niet goed bij voel. Je moet het minstens 40 jaar aan een stuk doen.
Klik om te vergroten...
Ik weet ook niet of dat nu noodzakelijk het beste is, zowel naar mentale gezondheid en sociaal/familieleven. Zoals het cliché luidt zijn er weinig mensen die op hun sterfbed wensten dat ze meer overuren hadden gedaan, en de kindertijd van je kinderen passeert maar één keer.

Anderzijds, op professioneel vlak is het soms gewoon indrukwekkend. De collega die zijn kinderen vergat is gewoon een machine, iemand die elke dag, meestal ook op zaterdag, meer dan 8u trekt, en daartussen nog allerhande professionele uitstappen plant. Neemt ook amper verlof, want wat is het nut als het niet is om op reis te gaan. Zo heeft hij heel 2023 doorgewerkt want zijn vrouw ging op reis met de kinderen voor een of andere reden. Ik zou waarschijnlijk gek worden, maar die kerel lijkt geen stress te ondervinden. Een passie, vermoed ik.
 
Lint zei:
Classic BG, er moet wel altijd iemand komen voorschrijven wat een ander moet doen of vinden volgens zijn beperkte visie, een humble-brag erin steken over hoeveel hij leest, en dan een vaag zinnetje posten als "jullie mogen dit als een persoonlijke aanval opvatten" zonder de ballen te hebben om degene die ze targetten te quoten.
Klik om te vergroten...
Mocht het niet duidelijk zijn: het gaat de autist in mij, en sommige anderen in dit topic, puur om de semantiek, namelijk de interpretatie van 'passie', en niet om of je zogezegd niet in veel zaken geïnteresseerd kan zijn. Lees de openingspost nog eens. De topicstarter zegt zelf dat die geen passie heeft, maar wel geïnteresseerd kan zijn in zaken en somt een hoop zaken op. Als mensen dan een lijst met 10+ 'echte passies' komen posten, vind ik dat op z'n minst een beetje absurd.
 
Eland zei:
Mocht het niet duidelijk zijn: het gaat de autist in mij, en sommige anderen in dit topic, puur om de semantiek, namelijk de interpretatie van 'passie', en niet om of je zogezegd niet in veel zaken geïnteresseerd kan zijn. Lees de openingspost nog eens. De topicstarter zegt zelf dat die geen passie heeft, maar wel geïnteresseerd kan zijn in zaken en somt een hoop zaken op. Als mensen dan een lijst met 10+ 'echte passies' komen posten, vind ik dat op z'n minst een beetje absurd.
Klik om te vergroten...
Een hobby is niet altijd een passie. Sommige mensen doen een hobby omwille van het sociale contact, zoals dat bijvoorbeeld kan zijn met voetballen op zaterdag met vrienden. Lang niet iedereen zal dat doen omdat die gepassioneerd is door voetbal, maar omdat het gewoon leuk is om te doen met vrienden.
 
Eland zei:
Mocht het niet duidelijk zijn: het gaat de autist in mij, en sommige anderen in dit topic, puur om de semantiek, namelijk de interpretatie van 'passie', en niet om of je zogezegd niet in veel zaken geïnteresseerd kan zijn. Lees de openingspost nog eens. De topicstarter zegt zelf dat die geen passie heeft, maar wel geïnteresseerd kan zijn in zaken en somt een hoop zaken op. Als mensen dan een lijst met 10+ 'echte passies' komen posten, vind ik dat op z'n minst een beetje absurd.
Klik om te vergroten...
Mja, ik denk dat er inderdaad wel wat verschil zit in hoe mensen "passie" net definiëren. Zoals ik al zei, ik ben daar ook wel vrij "streng" op. Is iets waarin je je amuseert, maar dat je binnen enkele maanden kan laten vallen voor wat anders, een passie? Is iets dat je jaren volhoudt, op routine, een passie? Of is het dat enkel als er echt mee opstaat en gaat slapen, en elk vrij moment ermee bezig bent?

Ik weet het trouwens ook niet hoor.
 
Ik heb ook een heel lijstje aan hobby's, maar geen daarvan kan ik een passie noemen. Op zich is dat ook niets waar ik rouwig om ben. Er zijn genoeg voorbeelden te vinden van passies die omslaan in obsessies met de nodige nefaste gevolgen voor jezelf en je omgeving.
Neem nu de ultrasporters die de laatste tijd zo bekend zijn geworden. Ik kan mij voorstellen dat die personen hun omgeving niet altijd even happy is met het feit dat hun partner/familielid een paar maanden weg is omdat hij/zij te voet naar China wilt stappen.
 
Sylverscythe zei:
Mja, ik denk dat er inderdaad wel wat verschil zit in hoe mensen "passie" net definiëren. Zoals ik al zei, ik ben daar ook wel vrij "streng" op. Is iets waarin je je amuseert, maar dat je binnen enkele maanden kan laten vallen voor wat anders, een passie? Is iets dat je jaren volhoudt, op routine, een passie? Of is het dat enkel als er echt mee opstaat en gaat slapen, en elk vrij moment ermee bezig bent?

Ik weet het trouwens ook niet hoor.
Klik om te vergroten...
Het valt er allemaal onder, maar ik denk dat je het onderscheid tussen hobby en passie wel kan maken maar dat onderscheid is heel subjectief. Een passie kan ook een fase zijn, die afloopt omdat je interesse begint te tanen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan