Wanneer de jaren beginnen te tellen

Drinkgedrag verandert ook met de jaren. Vroeger waren dat pinten om los te gaan op een feestje of met maten, later worden dat wijntjes of zware bieren om de avonden thuis wat aangenamer te maken.
 
In mijn studententijd ben ik vaak over mijn grenzen gegaan met drinken en op den duur wordt je die zattigheid ook gewoon beu. Die roes vind ik nog altijd geweldig om te ervaren, maar dan wel in de juiste vorm: nog weten wat je aan het doen bent en zonder dat je de ochtend nadien wakker wordt met een houten kop en een gortdroge mond. Drinken om te drinken doe ik ook gewoon niet meer. Wel genoeg (én met genot) om in de juiste stemming te geraken.
Ik was eigenlijk niet zo'n grote drinker, de keren dat ik echt strontzat was zijn denk ik beperkt, en mijn katers zijn ver op een hand te tellen. Maar het hele concept van op een fuif een zuipkaart te kopen (of, toen er geld binnenkwam, een hoop vouchers op een festival), om dan de ene slechte pint na de andere uit een plastiek bekertje binnen te gieten, kan me nu niet echt meer bekoren. Nu is het vaak kwaliteit > kwantiteit, al is het aantal cafébezoeken sinds COVID en de dochter praktisch 0 geworden, en thuis drinken probeer ik te beperken.
 
Ik was eigenlijk niet zo'n grote drinker, de keren dat ik echt strontzat was zijn denk ik beperkt, en mijn katers zijn ver op een hand te tellen. Maar het hele concept van op een fuif een zuipkaart te kopen (of, toen er geld binnenkwam, een hoop vouchers op een festival), om dan de ene slechte pint na de andere uit een plastiek bekertje binnen te gieten, kan me nu niet echt meer bekoren. Nu is het vaak kwaliteit > kwantiteit, al is het aantal cafébezoeken sinds COVID en de dochter praktisch 0 geworden, en thuis drinken probeer ik te beperken.
De zeldzame keren dat ik nog brak bier uit plastieken bekertjes drink én ik moet niet rijden is voor mij ook niet het moment om me ladderzat te drinken. Gewoon genoeg om het plezant te maken en als ik voel dat het kantelmoment daar is, schakel ik over naar frisdrank of alcoholvrij bier. Dat is het voordeel van ouder worden: je kent je grenzen beter.
 
Om melancholisch te zijn over vroeger, waar ik soms wel aan terugdenk is het single zijn. Ik was echt geen don juan, maar gewoon de "opties" en het "wat als" waren al spannend. Enkele maanden terug liep er op het werk een Spaanse rond die duidelijk nogal flirterig deed tegen mij, met een lijf om een moord voor te plegen. Vroeger zou dat natuurlijk zeer interessant en spannend zijn, nu ging dat na een paar gesprekken over in een babyfoto tonen van mijn dochter. :laugh:

Voor de duidelijkheid, ik zie mijn vrouw doodgraag en zou het voor haar of mijn dochter nooit over mijn hart krijgen om een scheve schaats te rijden.
 
Maar, ga je dat ooit wel er aan uit geven? Want dat wil je eigenlijk niet naar Bora Bora he, dat gaat niet plots veel goedkoper worden ofzo.
Daar zit natuurlijk een verschil in, dingen willen maar ze het geld dat ze kosten niet waard vinden, is iets anders dan dingen willen, maar ze maar blijven uitstellen.
Ja je hebt wel een punt.
Ik ben iemand die wel kijkt wat hij doet. Maar als ik iets echt wil dan kijk ik niet naar wat iets kost (binnen het mogelijke natuurlijk)
Zo heb ik onlangs nog torenspeakers gekocht van bang and olufsen.
Kostte ook iets meer dan de standaard jbl speakers 😅
 
Om melancholisch te zijn over vroeger, waar ik soms wel aan terugdenk is het single zijn. Ik was echt geen don juan, maar gewoon de "opties" en het "wat als" waren al spannend. Enkele maanden terug liep er op het werk een Spaanse rond die duidelijk nogal flirterig deed tegen mij, met een lijf om een moord voor te plegen. Vroeger zou dat natuurlijk zeer interessant en spannend zijn, nu ging dat na een paar gesprekken over in een babyfoto tonen van mijn dochter. :laugh:

Voor de duidelijkheid, ik zie mijn vrouw doodgraag en zou het voor haar of mijn dochter nooit over mijn hart krijgen om een scheve schaats te rijden.
Herkenbaar. Tien jaar geleden was ik nog single en had ik alle vrijheid van de wereld. Hier en daar wat geflirt en mocht ik mijn vrouw niet tegengekomen zijn had ik het niet erg gevonden om nog enkele jaren langer vrijgezel te blijven.
 
ik lees hier dat je dingen nu moet doen en niet uitstellen tot…
Ik wil al heel lang naar Bora bora, maar €20.000 voor een week is me toch wat teveel. Ook al ben ik 47 😅😅
Maar staar je je ook niet al te blind op die naam op zich?

Komaan Bora bora, en de Malediven zijn inderdaad sprookjes , maar kijk eens naar de Filipijnen, met name bv de Palawan eilanden bijvoorbeeld....

Die zijn imo net even mooi hoor..... Al zijn die misschien net wat drukker bezocht door toeristen, maar who cares. Probeer dan te gaan in het laagseizoen ofzo. Dan heb je een vliegticket voor 1000 euro, een fractie van wat jij zegt.




Idem voor 'zwitserland'.... Mijn vriendin is daar ook weg van, ook alleen maar van "de naam en de mythe" die rond dat land hangt.
Wij zijn naar oostenrijk geweest vorig jaar, en die heeft even mooie, soortgelijke plekjes hoor.
 
Ben bijna 34 nu en sinds een paar jaar toch last van een zwakke rug. Typisch probleem van een bureaujob en veel zittende hobbies. Er is zo eens iets in mijn rug geschoten toen ik een lege (!) kartonnen doos oppakte, dat was wel confronterend :unsure:
Of iedere keer na wat gebukt werken in de tuin heb ik het ook vlaggen. Ik zou wat meer core stability oefening moeten doen maar luiheid primeert momenteel nog.

In mijn studententijd was het dikwijls om na 3u in bed kruipen en dan 'smorgens gewoon terug in de les maar dat zou niet meer lukken nu. Moet precies twee dagen recuperen van katers. Zelfs Duvelke of drie en op een normaal uur in mijn bed en ik voel al de dag erna dat ik niet goed geslapen heb.
Los van het fysieke ben ik wel veel gelukkiger als dertiger dan als twintiger. Zeker tussen 20-25 was ik (achteraf bekeken) ongelukkig en eenzaam.
Nu huisje, tuintje en kindje en financieel geen enkele zorg.
 
Maar staar je je ook niet al te blind op die naam op zich?

Komaan Bora bora, en de Malediven zijn inderdaad sprookjes , maar kijk eens naar de Filipijnen, met name bv de Palawan eilanden bijvoorbeeld....

Die zijn imo net even mooi hoor..... Al zijn die misschien net wat drukker bezocht door toeristen, maar who cares. Probeer dan te gaan in het laagseizoen ofzo. Dan heb je een vliegticket voor 1000 euro, een fractie van wat jij zegt.




Idem voor 'zwitserland'.... Mijn vriendin is daar ook weg van, ook alleen maar van "de naam en de mythe" die rond dat land hangt.
Wij zijn naar oostenrijk geweest vorig jaar, en die heeft even mooie, soortgelijke plekjes hoor.
Ik ben volledig mee met u.
Vorige maand nog met de madam 5 daagjes Ierland gedaan. FANTASTISCH
Vorige week een midweek Duitsland gedaan. (Berggebied tegen zwitserland)

Mijn hoop is dat ik op een dag een mooi plekje vind waar ik een kleine challet mag op zetten
 
Ben bijna 34 nu en sinds een paar jaar toch last van een zwakke rug. Typisch probleem van een bureaujob en veel zittende hobbies. Er is zo eens iets in mijn rug geschoten toen ik een lege (!) kartonnen doos oppakte, dat was wel confronterend :unsure:
Of iedere keer na wat gebukt werken in de tuin heb ik het ook vlaggen. Ik zou wat meer core stability oefening moeten doen maar luiheid primeert momenteel nog.

In mijn studententijd was het dikwijls om na 3u in bed kruipen en dan 'smorgens gewoon terug in de les maar dat zou niet meer lukken nu. Moet precies twee dagen recuperen van katers. Zelfs Duvelke of drie en op een normaal uur in mijn bed en ik voel al de dag erna dat ik niet goed geslapen heb.
Los van het fysieke ben ik wel veel gelukkiger als dertiger dan als twintiger. Zeker tussen 20-25 was ik (achteraf bekeken) ongelukkig en eenzaam.
Nu huisje, tuintje en kindje en financieel geen enkele zorg.
Amai dat is bij mij ook enorm. Vorige week op een weekavond twee glazen rosé gedronken rond 20u en ook op een normaal uur gaan slapen, van middernacht tot 2u liggen woelen en 's morgens voelde ik me echt wat brak.
 
Ben bijna 34 nu en sinds een paar jaar toch last van een zwakke rug. Typisch probleem van een bureaujob en veel zittende hobbies. Er is zo eens iets in mijn rug geschoten toen ik een lege (!) kartonnen doos oppakte, dat was wel confronterend :unsure:
Of iedere keer na wat gebukt werken in de tuin heb ik het ook vlaggen. Ik zou wat meer core stability oefening moeten doen maar luiheid primeert momenteel nog.

In mijn studententijd was het dikwijls om na 3u in bed kruipen en dan 'smorgens gewoon terug in de les maar dat zou niet meer lukken nu. Moet precies twee dagen recuperen van katers. Zelfs Duvelke of drie en op een normaal uur in mijn bed en ik voel al de dag erna dat ik niet goed geslapen heb.
Los van het fysieke ben ik wel veel gelukkiger als dertiger dan als twintiger. Zeker tussen 20-25 was ik (achteraf bekeken) ongelukkig en eenzaam.
Nu huisje, tuintje en kindje en financieel geen enkele zorg.
Gek, bij mij net het omgekeerde. Vroeger zorgelozer en gelukkiger door het leven dan vandaag.
 
37 jaar en toch veel bezig met wat de toekomst en het leven nog zal brengen. Zeker nu we een kleine van 10 maand hebben en nog eentje op komst. Ik heb te weinig genoten van de vrije jaren en dat gevoel is blijven plakken.
Aan de andere kant moest ik minder vrekkig geweest zijn en mijn gedacht gedaan hebben, maar ja ik zal nooit een big spender worden.
Bedankt ma voor die opvoeding :)

Ook merk ik dat mijn slaap totaal niet meer is wat het 5 jaar geleden was. 's Nachts wakker worden en moeite hebben met terug in te slapen. En nog veel erger, wakker worden om naar het toilet te gaan. Wanneer is dat er bij gekomen?

Ik zou 's avonds beter wat sport doen, maar ben kattelam en wil gewoon nog een uurtje D4 spelen in de zetel.
Ik verlang ergens terug naar mijn eerste jobs. Loodzwaar en lange dagen, maar we hebben veel lol gehad en mijn fysiek was top.
In handje drukken waren er weinig die van me wonnen, daar blijft niets meer van over. Nu ben ik een bureausmurf die veel geld uitgeeft en nobody cares zolang cijfers goed zijn.
 
Ik denk dat minder tijd, en vooral het fenomeen "kinderen" daar wel voor iets tussenzit.
Plus dat je nu met een generatie zit die vaak pas tegen hun veertigste aan kinderen beginnen. Dan ben je de 60 voorbij tegen dat ze het huis uit zijn en uw leven "herbegint".
Niks mis hé met dan pas aan kinderen beginnen maar het heeft wel zijn consequenties.
 
Plus dat je nu met een generatie zit die vaak pas tegen hun veertigste aan kinderen beginnen. Dan ben je de 60 voorbij tegen dat ze het huis uit zijn en uw leven "herbegint".
Niks mis hé met dan pas aan kinderen beginnen maar het heeft wel zijn consequenties.
Het is natuurlijk een soort ruil, je hebt dan natuurlijk wel je twintiger en dertiger jaren zonder kinderen, jaren waarin je meestal wel financieel al wat aankan. Mensen hebben gemiddeld ook minder kinderen tegenover vroeger. Dan begonnen ze misschien rond hun 20ste maar waren ze ook wel een tijdje bezig denk ik.

Als we bij een blijven ben ik 56 wanneer onze dochter er 20 is. Daartegen moet ik nog 21 jaar werken volgens huidige regelingen, dat stemt toch ook tot nadenken.
 
Het is natuurlijk een soort ruil, je hebt dan natuurlijk wel je twintiger en dertiger jaren zonder kinderen, jaren waarin je meestal wel financieel al wat aankan. Mensen hebben gemiddeld ook minder kinderen tegenover vroeger. Dan begonnen ze misschien rond hun 20ste maar waren ze ook wel een tijdje bezig denk ik.

Als we bij een blijven ben ik 56 wanneer onze dochter er 20 is. Daartegen moet ik nog 21 jaar werken volgens huidige regelingen, dat stemt toch ook tot nadenken.
Zelfs puur door later aan kinderen te beginnen, is de financiele impact een pak kleiner. Wij hebben bvb ook eerst de "grote reizen" gedaan voor we aan kinderen begonnen zijn, en die reizen kon ik simpelweg niet betalen toen ik 20 was.

Uw kleinkinderen gaan misschien zelfs al 18 zijn voordat jij op pensioen bent ;). Op zich is dat ook niet abnormaal he, het is nooit zo geweest dat je op pensioen ging de moment dat uw kinderen het huis uit gingen.
 
Zelfs puur door later aan kinderen te beginnen, is de financiele impact een pak kleiner. Wij hebben bvb ook eerst de "grote reizen" gedaan voor we aan kinderen begonnen zijn, en die reizen kon ik simpelweg niet betalen toen ik 20 was.

Uw kleinkinderen gaan misschien zelfs al 18 zijn voordat jij op pensioen bent ;). Op zich is dat ook niet abnormaal he, het is nooit zo geweest dat je op pensioen ging de moment dat uw kinderen het huis uit gingen.
Goh, de babyboomergeneratie had/heeft nu wel soms bij de haren getrokken pensioenleeftijden hoor. Mijn vader heeft gewoon zijn pensioen gekregen bij de politie door een combinatie van rugpijn en geen bureauwerk willen doen. Ik weet niet exact hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen maar hij was 47 toen, mijn broer was op dat moment 21 en woonde sinds zijn 20ste ofzo alleen. Compleet gek eigenlijk, maar ik denk dat er zo nog wel een hoop mensen waren. Ik zou het niemand aanraden.
 
Laatst bewerkt:
Yup, dit dus, ik heb deze discussie al verschillende keren gehad met vrienden die jong aan kinderen begonnen zijn, alé ja discussie zou ik het niet noemen.
Ik ben laat aan kinderen begonnen, maar ik heb dan ook al m'n zotte reizen reeds gedaan, gaan trekken in Brazilie, Japan, Rusland, Zuid Afrika, Mexico, States rond getrokken, etc etc, dat zie ik me echt niet meer doen als ik wat ouder zou zijn, puur fysiek dan. Voordelen en nadelen hé.
 
ik merk dat verschil bij mijn ouders wel. 20 jaar geleden gescheiden en moeder hertrouwd met een rijke zelfstandige. die is nu in pensioen en vorige week de discussie gehad over de onwil om overuren te doen en weekends te werken bij de jeugd. toen ik zei dat ik dat helemaal niet wil omdat ik hobby's heb en dingen doe met vrienden, kwam er dan uit bij mijn stiefpa dat hij zich doodverveelt sinds zijn pensioen. heeft enkel maar gewerkt en heeft geen hobby's gehad of een vriendenkring opgebouwd, en dan wreekt zich dat wel op het einde. ik doe het dan helemaal anders, hoe minder ik kan werken hoe beter, dit jaar ook beginnen motorijden, volgend jaar plannen om een rally te doen, zolang ik rondkom iedere maand is het meer dan genoeg voor mij. mijn vader is dan ook helemaal anders dan mijn stiefpa en ma, sinds de sheiding leeft die zijn 2e jeugd, grote vriendenkring, veel hobby's, gaat massa's uit en op reis. de dag dat hij niet meer meekan naar festivals met mij is de dag die ik ferm ga beklagen
 
Veel hangt er ook vanaf of je lang single bent geweest of niet. Ik heb op mijn eentje een appartement afbetaald met een vrij zware lening, dus ik had het geld niet om zotte reizen te maken. Wanneer je met twee bent kan die lening gedeeld worden door twee en zijn die verre reizen misschien wel mogelijk.

Op je 40 aan kinderen beginnen om in je dertigerjaren reizen te kunnen maken kan je doen. Maar veel mensen die een groter huis kopen, bouwen of renoveren doen dat in hun dertiger jaren want probeer op je 40+ nog maar een lening met een langere looptijd te krijgen.

Het ideale levenspad is voor weinigen weggelegd. Elkaar leren kennen tijdens de studentenjaren, eens beide gaan werken samen iets gaan huren. Van je 25 tot je 30 samen verre reizen maken en zotte dingen doen terwijl je samen een gedeelde lage huur betaalt en ook nog wat kan sparen. Dan vanaf je 30 samen een woning kopen of bouwen met eventueel een financieel duwtje in de rug van beide ouders, en eens je daar op je gemak zit aan kinderen beginnen zodat je eens je de 40 voorbij bent met kinderen zit die al naar de lagere school gaan en je terug meer van het leven kan gaan genieten.

Onderschat ook de hulp van vrienden en familie niet. Er zijn koppels met (jonge) kinderen die nog genoeg quality time hebben en enkele keren per jaar samen een weekendje weg kunnen om elkaar niet te verliezen. En er zijn koppels die 24/7 in de sleur van hun gezin zitten en volledig uit elkaar groeien.
 
Terug
Bovenaan