Bewust alleenstaande/ongehuwde moeder - onpopulaire mening: vrouwen die bewust kinderen zonder enige vorm van partner op de wereld zetten, daar mag gerust wat kritischer naar gekeken worden
Puur ter info. Een BAM (iemand die echt bewust kiest om alleenstaand zwanger te worden) is typisch hoog opgeleid en financieel onafhankelijk. Dat is niet de groep die gij bedoelt. De groep alleenstaande moeders is wel wat breder en die waar geen vader in zicht is (naast weduwen) zijn typisch moeders uit sociaal lagere klassen waarbij de partner hen in de steek heeft gelaten (partner ruim bekeken, er moet niet altijd sprake geweest zijn van een relatie op een kind te verwekken). Die mensen hebben vaak niet de kennis of het geld om hun ex gerechtelijk te gaan dwingen tot alimentatie of een niet financiele bijdrage in het gezin (of het is niet-wenselijk bij bv. Breuk na partnergeweld). Die groep demoniseren lijkt mij dan ook niet de oplossing. En het is uiteraard niet zo dat iemand in een moeilijke situatie zijn kind niet kan opvoeden, dat is weer iets anders.
Die moeder lijkt me nu ook niet van de snuggerste (alles behalve) en is mentaal ook nog eens labiel lijkt mij. Géén dame om kinderen te hebben vind ik.
En "Dat heb ik pas nadien vernomen" vind ik absoluut geen excuus, misschien zelfs nog erger. Want dat je uw kind bij iemand achter laat bij iemand waarvan je weet dat hij in de gevangenis heeft gezeten maar nog niet de moeite gaat doen om na te vragen waarvoor of gewoon zijn naam opzoekt, het gaat er bij mij niet in.
De artikels zijn ook niet heel consistent of duidelijk waardoor het makkelijk is om hier de schuld op de moeder te gaan steken maar in minstens 1 (
https://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220117_96435756) wordt aangegeven dat het eigenlijk de vriendin van de moeder is die (al langer) oppast op haar kinderen en dat haar nieuwe vriend de laatste maanden dus er bij was. Het is dus niet per se zo dat hij er alleen op pastte. Ge weet ook helemaal niet wat zij wist van zijn verleden. Er kan vaagweg gezegd geweest zijn dat hij
een tijdje in het gevang gezeten heeft (als ge 10 jaar hoort, gaat iedereen zich wel vragen stellen denk ik). Ik weet niet of mensen zich daar zo snel vragen gaan bij stellen want de meeste mensen zitten nu eenmaal niet in het gevang voor kindermishandeling. Ook kan er vaagweg gehint zijn naar een totaal ander type misdrijf. Mensen gaan typisch niet doorvragen naar uw ervaringen met het gerecht. Ik vraag me dan wel af of de vriendin in kwestie niet wat meer moet geweten hebben. Alleszins had zij wel sneller moeten alarm slaan de moment dat ze ruzie kregen en hij vertrok met het kind. Dat vind ik zo'n rare ontwikkeling (en daar klopt gevoelsmatig voor mij ook iets niet)
Ook hier inconsistenties in artikels: ik las al dat ze niet durfde zeggen tegen de moeder waarom ze ruzie kregen en dat zij ook gestuurd had over het langer blijven van het kind. Maar ik vind die artikels niet direct meer terug. (Edit:
https://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220117_94659132?utm_source=nieuwsblad)
Maar sowieso snap ik de tendens hier niet om de fout bij de moeder te gaan leggen en het op haar veronderstelde iq of mentale toestand te gaan steken (niet iedereen met mentale problemen is labiel en zij was actief aan het werk om die toestand te verbeteren, verschrikkelijk).
Ik heb onlangs mijn kind laten logeren bij een klasgenootje. Ik ken niets van die ouders hun gerechtelijk verleden en heb ze ook niet gegoogeld. Het enige dat ik zeker weet is dat ze kinderen hebben maar dat bewijst uiteraard ook niets. Als zij mij hadden gestuurd de volgende ochtend met de vraag of mijn kind wat langer mocht blijven want ze wouden graag nog naar het park (bv.) Dan zou ik waarschijnlijk ook ja gezegd hebben (licht tegen mijn zin) want ge wilt uw kind dat ook niet ontzeggen. Stel dat zij hem iets hadden aangedaan ligt het dan ook aan mijn iq? Ben ik dan een domme of naïeve niet-alleenstaande moeder?
Ik denk dat de moeder het zichzelf al kwalijk genoeg neemt (lijkt mij zwak uitgedrukt) maar de realiteit is dat ge uw kind quasi dagelijks toevertrouwt aan mensen die ge niet goed kent. Het is de dader die zo gestoord is dat hij een kind iets aandoet.
En zoals al aangehaald, ik denk dat dit ook verschrikkelijk moet zijn om te horen voor de ouders van zijn eerste slachtoffer.