Ja, stel je voor dat je het nog eens ooit nodig gaat hebbenWow, bedankt voor de info.Vind het eigenlijk best degoutant dat ze er standaard vanuit gaan dat ze je lichaam mogen leeghalen als je sterft.
Verplicht mensen desnoods om die lijst in te vullen bij het afhalen van een ID kaart (moet toch iedereen doen), maar ga als overheid niet de veronderstelling maken dat mensen hun lichaam mag leeggeroofd worden als ze gestorven zijn.
.
Daar gaat het uiteraard niet over, maar er is nog zoiets zoals respect voor de doden. Een mens moet waardig (en dat betekent dus niet eerst voor de helft ongevraagd leeggehaald worden) ten ruste gelegd worden imo als er niet expliciet is aangegeven door die persoon dat zijn/haar lichaam leeggehaald mag worden of voor wetenschappelijke doeleinden gebruikt mag worden.Ja, stel je voor dat je het nog eens ooit nodig gaat hebben
1. Het wordt altijd eerst besproken met de familie/nabestaanden. Zeggen die "den Utolor wou dat niet" dan wordt er ook niets gedaan.
Klopt, maar familieleden hoeven zo'n belangrijke beslissingen toch ook niet te nemen voor iemand die dood is? Wie weet respecteren zij helemaal de wensen van de overledene niet (gezien er genoeg mensen zijn met verzuurde familierelaties) of kennen ze de wens helemaal niet.
Klopt, heb ik zonet ook gedaan. Maar er mag wel meer awareness rond gecreëerd worden, want de mensen die ik er vandaag over verteld heb wisten geen van allen dat je dit zelf moest doorgeven. Ze kunnen het dus best omdraaien, de mensen die er niets mee inzitten dat hun lichaam leeggehaald wordt voor ze begraven worden kunnen dit ook perfect aangeven.
Als je ziet hoe levende mensen met elkaar omgaan in de huidige maatschappij, kan ik er alleen maar vanuit gaan dat er op z'n minst enkelen tussenzitten die ook niet met respect met doden omgaan. Die gedachte alleen al...
Als je er rationeel naar kijkt, begrijp je toch waarom je eerder moet aangeven als je geen orgaandonor wilt zijn. Veel mensen kennen de regels niet, maar zouden waarschijnlijk maar al te graag iemand een normaal leven gunnen, moest hun dat gevraagd worden. Als deze organen weg zijn, door onwetendheid, is dat enorm zonde. Zeker omdat sommige mensen enorm lang moeten wachten op een donor.
Dat is dan het verschil tussen jou en mij. Ik respecteer en begrijp de keuze van mensen die orgaandonor willen zijn, maar kies er zelf voor om dat niet te zijn (ik wil waardig begraven worden met al mijn organen) en ik verwacht dus ook dat die keuze gerespecteerd wordt. Die keuze egoïstisch noemen is nogal onrespectvol. Als er nu eens iets is wat 100% je eigendom is, is het wel je lichaam. Daar hoeft dus ook niemand anders over te beslissen, ook geen overheid.
Je mag er ook over beslissen, maar ik vind die beslissing gewoonweg egoïstisch. Ik snap niet hoe ik het anders moet noemen. Jij hebt echt 0,0 aan uw organen en andere mensen kunnen een waardig leven krijgen of misschien gewoon in leven blijven. Ja, dan is dat in mijn ogen enorm egoïstisch. Dat ge het niet aan de wetenschap of iets wilt afstaan, wil ik nog begrijpen.
Dat is weer puur vanuit je eigen standpunt bekeken. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn om elkaars keuze proberen te begrijpen en die te respecteren, maar je mag het nooit vanzelfsprekend vinden dat iemand jouw keuze begrijpt want dan kijk je enkel vanuit je eigen standpunt. Dat komt over alsof dat jouw keuze de betere en logische is en je dus neerkijkt op anderen hun keuze.
De begrafenisondernemer kan u bij het opbaren ook nog eens misbruiken hoor, wat ga je doen om dat te vermijden. Meer kans dat dat gebeurt dan een heel team van artsen en transplantatiemedewerkers.
Ik denk niet dat een dood persoon nog eigendom kan hebben.
Dat is allemaal te begrijpen en je kan een punt maken dat je daar zelf mag over beslissen maar dan kan men ook het punt maken dat mensen die de maatschappij niet willen dienen op deze manier, ook niet zomaar moeten kunnen genieten van de voordelen doordat andere mensen de maatschappij wel dienen. Ik denk dan aan medicatie die op mensen getest is geweest, chirurgische technieken die altijd eerst op lichaamsdonoren worden ingeoefend, enz.
Hetgeen je hier zegt is nogal tegenstrijdig met de artseneed: "Ik zal mijn plicht ten aanzien van mijn patiënt vervullen zonder onderscheid van leeftijd, ziekte of handicap, levensbeschouwing, etnische afstamming, gender, nationaliteit, politieke overtuiging, ras, seksuele geaardheid, sociale stand of enige andere factor."
Ik heb gewoon moeite met dit soort keuzes, zoals dat ook bij vaccinaties in de Corona-periode was bijvoorbeeld. Ik kan heel goed respect en begrip hebben voor andere meningen, maar voor dit soort dingen niet. Misschien heb ik mij ook niet goed uitgedrukt, maar ik vind uw keuze heel egoïstisch, wat niet wilt zeggen dat ge in het algemeen een egoïst zijt. Ik beoordeel alleen de keuze wat betreft dit onderwerp. Vooral uw "degoutant" op de manier hoe de donorwet in elkaar zit, vond ik redelijk ongepast.
Er is wel een groot verschil tussen iemand achterlaten in een vreemd land of orgaandonor zijn. Uw nabestaanden merken 0,0 ervan als gij "leeggehaald" zijt. In België worden mensen sowieso niet snel met een open kist opgebaard voor de laatste groet, maar zelfs dan gaat ge het niet zien. Dat is nog wel even wat anders dan iemand in Spanje achterlaten, omdat hij/zij daar gestorven is. Ikzelf hoef niet begraven te worden, liefst neem ik zo weinig mogelijk plaats in na mijn dood, maar ik begrijp nog wel dat mensen wel begraven willen worden.
Waarom is dat een verschil? de dode weet het toch niet dat hij in Spanje ligt en jij weet dat hij of zij dood is? Rationeel is er geen verschil, enkel emotioneel.
Ik ben het zeker eens met een deel van uw tekst.
Het is niet omdat artsen geacht worden zich daar aan te houden dat dat een universeel ethisch principe moet zijn. Daarbij: artsen zijn niet degenen die ervoor zorgen dat organen beschikbaar zijn, of dat er geneesmiddelen aangekocht/ontwikkeld worden, of dat operaties terugbetaald worden. Dat zijn zaken die op niveau van de maatschappij worden georganiseerd. Dat iedereen bijdraagt op zijn eigen manier is ook gewoon zever. Een beroepsdopper die zich elke week 3 keer de kop inzuipt of iemand die liever heel de dag rondhangt en overlast verkoopt zonder te werken/studeren, draagt 0,0 bij. We zitten hier niet in de kleuterklas he zeg.
Al deze dingen kosten moeite en opoffering. Uw organen doneren kost niets. Geen pijn, verdriet, … want je bent niet meer in staat die dingen te voelen op dat moment.
