Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's
- Onderwerp starter Joeri
- Startdatum
Mulan
Well-known member
40 lijkt me niet aan tandjes alleen te linken...
Sterkte!
Neen, koorts krijgen door tanden is een mythe. (Koorts is een afweermechanisme van uw lichaam, waarom zou dat in godsnaam beginnen als je tanden krijgt?)
DEN_DWOAZN
Active member
Bij 40 graden idd sowieso naar de dokter gaan, courage.
Yup. Gewoon aan de zijkant zitten, handje vasthouden, en naar de muur kijken. En elke keer dat ze u vragen of ge iets wilt zien/doen gewoon "Nee danku" antwoorden.Hebben hier veel vaders de bevalling meegemaakt? Niet zo tof om te zeggen, maar ik ben iemand die geweldig snel flauwvalt. In een ziekenhuis krijg ik het sowieso al benauwd. Ook al is het nog 2 maand, ik ben er nu al over aan het stressen
Dat was mijn tactiek en heeft toch gewerkt
Ja, (keizersnede).Hebben hier veel vaders de bevalling meegemaakt? Niet zo tof om te zeggen, maar ik ben iemand die geweldig snel flauwvalt. In een ziekenhuis krijg ik het sowieso al benauwd. Ook al is het nog 2 maand, ik ben er nu al over aan het stressen
Mulan
Well-known member
Je kiest zelf waar je je positioneert he, je kan perfect achter je vrouw staan en zo goed als niets zien hierdoor.Hebben hier veel vaders de bevalling meegemaakt? Niet zo tof om te zeggen, maar ik ben iemand die geweldig snel flauwvalt. In een ziekenhuis krijg ik het sowieso al benauwd. Ook al is het nog 2 maand, ik ben er nu al over aan het stressen
Ik kreeg uiteindelijk een keizersnede en dan plaatsen zo een barrière dat je als ouder zelfs niets kan zien, de papa wou het wel zien en die hebben ze een trapje gegeven om erover te kunnen meekijken.
Je hebt ook een weerspiegeling in die lampJe kiest zelf waar je je positioneert he, je kan perfect achter je vrouw staan en zo goed als niets zien hierdoor.
Ik kreeg uiteindelijk een keizersnede en dan plaatsen zo een barrière dat je als ouder zelfs niets kan zien, de papa wou het wel zien en die hebben ze een trapje gegeven om erover te kunnen meekijken.
. Geen aanrader om naar te kijken 
Jip, en zelfs even gaan kijkenHebben hier veel vaders de bevalling meegemaakt? Niet zo tof om te zeggen, maar ik ben iemand die geweldig snel flauwvalt. In een ziekenhuis krijg ik het sowieso al benauwd. Ook al is het nog 2 maand, ik ben er nu al over aan het stressen
. Viel allemaal wel mee. Het smerigste is die moederkoek .
Visenya
Well-known member
Ze heeft haar allereerste oorontsteking.
yode92
Well-known member
Dat grijze mushy behaarde hoofd dat zichtbaar begint te worden, fantastisch.Jip, en zelfs even gaan kijken
Die van ons had zwarter haar dan Eddy Wally zaliger. Dus dat was wel goed zichtbaar
.
Mixhell
Well-known member
Ik hoef niet persé iets te zien, het gedacht alleen al is vaak voldoende om mij lichthoofdig te doen voelenJe kiest zelf waar je je positioneert he, je kan perfect achter je vrouw staan en zo goed als niets zien hierdoor.
Ik kreeg uiteindelijk een keizersnede en dan plaatsen zo een barrière dat je als ouder zelfs niets kan zien, de papa wou het wel zien en die hebben ze een trapje gegeven om erover te kunnen meekijken.
Godver, moest je dat nu zeggen! Nu kan ik niet anders dan op die lamp te letten!Je hebt ook een weerspiegeling in die lamp
Het zijn inderdaad niet de tanden op zich die koorts/verhoging kunnen geven maar wel het doorkomen van de tanden door het tandvlees, de lichte ontsteking die dat kan geven en de vaststelling dat op zo een moment het kind vatbaarder is voor virussen e.a. die op hun beurt weer voor verhoging/koorts kunnen zorgen. Kortom, koort is niet de oorzaak bij het doorkomen van tandjes maar kan wel een onrechtstreeks gevolg zijn.
Vrouwtje Theelepel
Well-known member
Onze heeft met tandjes nooit koorts gemaakt maar wel uitslag aan de billetjes en zuurdere stoelgang. En slechte nachten.
Hebben hier veel vaders de bevalling meegemaakt? Niet zo tof om te zeggen, maar ik ben iemand die geweldig snel flauwvalt. In een ziekenhuis krijg ik het sowieso al benauwd. Ook al is het nog 2 maand, ik ben er nu al over aan het stressen
drie stuks, drie keer schoon aan het hoofdeinde ietwat klungelig en hulpeloos staan draaien, niet meer mompelend dan "goed bezig schat" ondertussen mijn hand aanbiedende die traag maar gestaag in pulp werd geknepen. Als je echt onzeker bent dat je daar opeens plat op de grond zal liggen misschien een hoge kruk vragen (en je voorbereiden op lachende (maar niet uitlachende) verpleegsters, dat ook wel een beetje, ik verdenk ze er stiekem van dat ze dat wel een beetje schattig vinden zo een onzekere toekomstige vader)
De eerste keer haalde de nieuwsgierigheid het van de redelijkheid en toch even een "sneak peak" gedaan daarbeneden, ook wel omdat de verpleegster zei "je mag kijken hoor" waardoor ik mij een beetje verplicht voelde. Hoewel op manier fascinerend voelde ik niet de behoefte om daar gebiologeerd naar te zitten staren dus vrij snel mijn positie weer ingenomen in de achterlinies.
Ik vergeet ook nooit de vraag van de vrouwdvrouw aan mijn echtgenote "zou mevrouw graag een spiegel erbij hebben". Gelukkig zei ze nee.
Ach geboortes, 'tis magisch en het ideale moment om de man even heel klein te doen voelen. Zeker die eerste keer. Krijg je daar opeens ook kind in je handen geduwd. Niet zomaar een kind maar in een vingerknip je kostbaarste bezit. Eraan terugdenken doet een mens bijna emotioneel worden. Ik probeer het gevoel vast te houden wanneer mijn prépuber weer begint te razen dat ze "ook een eigen mening heeft en wij niet alles moeten bepalen voor haar" of mijn nageslacht elkaar zit af te timmeren omdat de een meer chips heeft gekregen dan de ander.
sainsaw
Active member
Jaa, eerste ook keizersnede, angste momenten dat ik ooit meegemaakt heb. Vriendin was aan het trillen tot en met van de adrenaline(?) dus ik had hele tijd schrik dat er iets mis was met haar. Ik heb braaf achter het gordijn stil gezeten en gewacht. Gelukkig bleef zij koelbloedig en kon ze nog tegen de anesthesist dat ze misselijk werd en moest overgeven zodat die iets kon bijgeven.Hebben hier veel vaders de bevalling meegemaakt? Niet zo tof om te zeggen, maar ik ben iemand die geweldig snel flauwvalt. In een ziekenhuis krijg ik het sowieso al benauwd. Ook al is het nog 2 maand, ik ben er nu al over aan het stressen
Eenmaal de baby eruit was vroeg de arts voor de naam, ik stond met mijn mond vol tanden en heeft zij uiteindelijk het nog mogen zeggen...
Beschaamtelijk maar kan er niet veel aan doen. Benieuwd wat het volgende maand wordt bij de tweede.
Ik ben er naast blijven zitten. Ik dacht aanvankelijk van niet, maar ze heeft gezegd dat ze daar veel steun aan gehad heeft.Hebben hier veel vaders de bevalling meegemaakt? Niet zo tof om te zeggen, maar ik ben iemand die geweldig snel flauwvalt. In een ziekenhuis krijg ik het sowieso al benauwd. Ook al is het nog 2 maand, ik ben er nu al over aan het stressen
De danger zone heb ik wel niet betreden, en dat wilde ze ook niet. Mijn appetijt moet behouden blijven.
Toen hij eruit was mocht ik de navelstreng doorknippen. Ik heb dat jammergenoeg nogal in een waas gedaan.
Hier ging de geboorte niet vlot en werd kindje direct weggenomen ... Dat is nog véél angstiger kan ik u vertellen...
Dan komt de gynaecoloog: "wat is de naam?"
"euhm... dat zal van het geslacht afhangen he?"
"ahja, ik zal eens gaan kijken"
