Paar dingen eruit geknipt. Er zijn veel meer scenario's dan die twee, in mijn ervaring. Maar zelfs in scenario 2 ga je totaal voorbij aan de maatschappelijke taak van bedrijven.
Ik zie niet in hoe een prive bedrijf een maatschappelijke rol te spelen heeft? Vooral in een land als Belgie waar de bedrijven als melkkoe gebruikt worden om de staatskas te spijzen via patronale bijdragen en allerlei andere lasten, winstbelasting betalen etc. Een standaard KMO of kleine lokale afdeling van een multinational of een lokale zelfstandige met wat personeel doet heus niet veel hocus pocus met belastingen ontwijken.
Dat gecombineerd met een automatisch indexeringsmechanisme.
Ik denk dat veel bedrijven hun functie al spelen en er in mijn ogen weinig voor terugkrijgen.
Misschien is die persoon niet teruggekeerd om te blijven (wat natuurlijk ook kan zijn omdat hij meteen opnieuw onder druk wordt gezet, in plaats van rustig ingewerkt...), maar wel teruggekeerd in een ander bedrijf om daar mee te draaien in de samenleving.
Fair enough, maar waarom zou bedrijf A dan investeren in die persoon. Beetje realistisch blijven.
Ik heb ook nog maar zelfden iemand 10y zien meedraaien in dezelfde job en dan plots zien uitvallen. Dat zijn meestal job changes/promoties die fout aflopen. Jonge starters die te veel hooi op de vork nemen of jonge ouders die plots van 10h per dag werken en geen gezinsleven naar 10h + + + + gaan en het niet meer gebolwerkt krijgen. In veel gevallen is er werk aan de werknemer kant en kan de werkgever niet zo heel veel doen.
Wederom, de werkvloer is geen therapieruimte.
Toen ik nog geen kinderen had, ging ik vaak als 1 van de laatste naar huis rond 18.30 - 19.00h (ik begon ook maar rond 9.30 en deed al mijn prive computer werk ook op het werk, maar goed). Ik zag daar altijd dezelfde laat in de bureau zitten. Die waren daar als ik toe kwam, die aten aan de computer, die gingen na mij naar huis. Je zag het probleem van een km ver aankomen. Om de 2 dagen ging ik voor het naar huis gaan eens de 'niet te laat werken', 'de deadline is niet set in stone', ... en een kleine speech geven. 1 voor 1 knal tegen de muur. En 6-9mnd uitval telkens. Soms terugkeren in reintegratie, soms gewoon ontslag tijdens ziekte.
Als deel van de reintegratie is er eens iemand onder mij gezet omdat, je zou het niet zeggen, heel verdraagzaam ben en heel goed shit kan blokken voor mijn mensen van alle kanten. Halftijds. Ik heb 100x gezegd dat ze haar uren moest bewaken, dat ik wel ging afblokken naar boven, onder, links en rechts. Gewoon a b c doen zonder tijdsdruk. Na 2 weken was dat al hetzelfde liedje van die 's avonds uit de bureau te moeten jagen. Maanden hetzelfde liedje geweest en continu op het randje gebalanceerd van opnieuw uit te vallen. Als je daar iets van werk wegpakte, zoog die automatisch van ergens anders werk op. Uiteindelijk is die in een herstructurering buiten geflikkerd met een grote zak geld. Voor haar beste outcome geweest.
2 maand later andere job en via via gehoord dat het daar hetzelfde liedje was. Wie perst dan wie uit ?
Mijn ex was ook hetzelfde liedje. Die heeft 3 jobs in 3 y gehad. Eerst dacht ik ook dat die crappy bazen had. Maar als je 3x van job veranderd en telkens na 3 maand ziek thuis zit. Waar moet je dan de oorzaak zoeken ?
Wederom, de werklvoer is geen therapie ruimte.
Als je bedrijf daarenboven 8 mensen moet isoleren omdat 1 persoon ziek is, is dat niet alleen een kwestie van die werknemer die ziek is, maar gewoon een fout personeelsbeleid, dat zich sowieso op één of andere manier wel zal wreken.
Een doorsnee team is 7-8 man, voor de simpelheid pak ik 8. Je mag het ook met 3 of 20 doen.
Voor de rest, is het niet willen verstaan of niet kunnen verstaan? Hoe denk je dat een persoon die terugkeert aan 2 of 4 of 8h aan zijn lijstje van werk zal raken? Iemand zal werk moeten 'creeren' dat fit is. Ik vermoed dat je niet de management review of audits aan die persoon zal geven. Of de stressy deal closing of whatever. Neen, het team van X mensen zal zich moeten aanpassen om werk klaar te leggen dat niet te veel is en kan blijven liggen. Dat is een inspanning van de X aantal mensen van het team.
"Not fit" is ook niks binairs. Je kunt gerust je hele leven "fit" zijn voor de job, behalve een jaartje minder. Blijven persen zal het dan niet verhelpen
Nergens zeg ik dat. Maar kom dan terug als je fit bent, niet als je semi fit bent om 4h te werken.
, en zo verlies je als bedrijf je "fit" en kun je iemand anders gaan opleiden. Want ook daar ga je aan voorbij. Pure wegwerpwerknemers, maar niet alle instromers kunnen bieden wat vertrekkers meenemen. Maar we mogen niet kijken naar het kanonnenvlees, de offers voor de vooruitgang.
Hier ga ik zelfs niet op reageren.
Vraagje: voorstander voor veel meer mensen op ziekteverlof en met uitkeringen?
Nee, voorstander van realistische verwachtingen als werknemer. Je moet niet 10h per dag werken om 'te scoren'. Niet iedereen kan CEO worden. Het is OK om 5y gewoon backbencher te zijn als je aan kinderen begint. En 90% van wat je doet is non-world-shocking en interesseert geen kat. Maar dat is OK. Appreciatie komt de laatste dag van de maand en dan gaan we naar de volgende.
Ook voorstander van dat iedereen een hobby thuis zoekt en zijn identiteit en levensvreugde uit de andere uren haalt die niet-werkgerelateerd zijn.
En als laatste, je moet niet en werknemer en ouder en partner en marathonloper en bergbeklimmer zijn en tegelijk 102 sociale contacten onderhouden, Blind getrouwd volgen, naar 2 voetbalmatchen per week gaan EN EN EN EN. Beetje kiezen en je leven realistisch inkleden. Een kalender volproppen is geen kunst.
