We Were Here Forever werd in mei van vorig jaar op de pc-gamers losgelaten, terwijl consolegamers er pas vanaf deze week mee aan de slag kunnen. Net zoals bij de drie voorgaande games (We Were Here, We Were Here Too en We Were Here Together) trok ik ook voor We Were Here Forever aan BeyondGamer @Reaper zijn arm om samen deze escape room-achtige game te ontdekken. Of ons avontuur een succes was, lees je in deze review.
We Were Here Forever is de vierde en tevens laatste game in de We Were Here-reeks van de in Rotterdam gebaseerde ontwikkelstudio Total Mayhem Games. Ik maakte pas enkele jaren geleden kennis met de games en was direct verkocht. De leuke puzzels, het moeten samenwerken met elkaar en het feit dat je door middel van een walkietalkie moet communiceren, zorgde ervoor dat de We Were Here-reeks tot mijn favoriete puzzelgames behoort. 'Derde keer goede keer' is ondertussen gepasseerd, maar doet de ontwikkelaar het nu nog beter dan bij voorganger We Here Here Together?
Welkom terug!
Bij de Were Were Here-reeks, en dus ook bij Forever, doorloop je met twee een coöperatieve setting. Vergelijk het met een escape room voor twee personen, met het verschil dat je je in het spel meestal op andere locaties bevindt. Hoewel je op de PlayStation een party kunt starten, wordt er bij de We Were Here-spellen aangeraden om ingame te communiceren. Elk lid heeft namelijk een walkietalkie in de hand en zoals dat gaat bij die aftandse toestellen moet je een knop indrukken om te spreken, terwijl de ander je dan hoort. Door elkaar babbelen zit er dus niet in, waardoor je je kunt verwachten aan halve conversaties, misverstanden en meer van dat leuks. Deze vorm van communiceren zorgt voor net dat beetje meer inlevingsvermogen in het geheel en meer spellen zouden hiervan gebruik moeten maken.
Zoals het een echte escape room betaamt, moet je ook in We Were Here Forever ontsnappen. Je bent niet opgesloten in één enkele kamer waaruit je moet geraken, maar moet een resem kamers doorlopen om je vrijheid terug te winnen. Deze keer bevind je je in een kasteel waar je ontwaakt. Je hebt geen idee wat er aan de hand is en na voorzichtig rond te kijken, zie je een open deur en een walkietalkie. Je neemt de walkietalkie in de hand, waarna het spel je zegt dat je moet communiceren. Ook vertelt het spel je hoe je moet lopen, springen en meer, maar meer informatie krijg je niet. Vogel het maar lekker zelf uit, dachten ze daar in Rotterdam. Hen ongelijk geven kan ik niet doen.
Puzzels aan de lopende band
Jij en je partner, die elk ergens anders in het kasteel rondlopen, moeten samen puzzels oplossen. Daarvoor heb je elkaar nodig, want wat de ander ziet heb jij in veel gevallen nodig, en vice versa. Dat vreemde symbool bestaande uit een cirkel, driehoek en vijfhoek kan de andere misschien wel gebruiken, terwijl jij het moet doen met de informatie die je medespeler je doorgeeft. Ontbreekt daar informatie van, dan heb je niet genoeg om een puzzel tot een goed einde te brengen. Het is dus zaak om alles wat er ook maar een beetje uitziet als 'dit hebben we nodig' aan je partner mee te delen. Dat daar veel zaken bij zijn die je niet nodig hebt, moet je er dus wel bijnemen.
We Were Here Forever is veruit de langste game uit de reeks. De totale speelduur is die van de vorige drie games gecombineerd, waardoor je zo'n elf tot twaalf uur nodig zult hebben om de eindcredits over het scherm te zien rollen. Dat betekent dus ook dat er heel wat puzzels op te lossen vallen, waarbij de ene al wat logischer in elkaar zit dan de ander. Je kunt je verwachten aan puzzels waarbij je beiden op hetzelfde moment een bepaalde actie moet uitvoeren, terwijl er ook puzzels zijn waarbij nauwkeurigheid of snelheid een belangrijke factor zijn. De totale speelduur zorgt er soms wel voor dat alles een beetje langdradig wordt. Zo zijn er puzzels die je drie of vier keer na elkaar moet doen, met een klein onderling verschil.
Het is duidelijk merkbaar dat We Were Here Forever reeds de vierde game van ontwikkelstudio Total Mayhem Games is. Niet enkel is de besturing stukken vlotter dan in sommige voorgaande delen, alles ziet er ook een stuk beter uit. Grafisch is er amper iets op de game aan te merken. Ook de bugs waarvan vroeger soms sprake was, zijn achterwege gelaten. Dat zorgt voor een betere speelervaring, net wat meer inlevingsvermogen en dolle pret samen met je partner. Ik raad trouwens aan om na het uitspelen van We Were Here Forever (en bij uitbreiding bij elk van de drie voorgaande games ook) om eens van kant te wisselen. Hierdoor krijg je te zien waarom die ene puzzel misschien toch niet direct binnendrong bij je medespeler. Werkt altijd verhelderend!
We Were Here Forever is de vierde en tevens laatste game in de We Were Here-reeks van de in Rotterdam gebaseerde ontwikkelstudio Total Mayhem Games. Ik maakte pas enkele jaren geleden kennis met de games en was direct verkocht. De leuke puzzels, het moeten samenwerken met elkaar en het feit dat je door middel van een walkietalkie moet communiceren, zorgde ervoor dat de We Were Here-reeks tot mijn favoriete puzzelgames behoort. 'Derde keer goede keer' is ondertussen gepasseerd, maar doet de ontwikkelaar het nu nog beter dan bij voorganger We Here Here Together?
Welkom terug!
Bij de Were Were Here-reeks, en dus ook bij Forever, doorloop je met twee een coöperatieve setting. Vergelijk het met een escape room voor twee personen, met het verschil dat je je in het spel meestal op andere locaties bevindt. Hoewel je op de PlayStation een party kunt starten, wordt er bij de We Were Here-spellen aangeraden om ingame te communiceren. Elk lid heeft namelijk een walkietalkie in de hand en zoals dat gaat bij die aftandse toestellen moet je een knop indrukken om te spreken, terwijl de ander je dan hoort. Door elkaar babbelen zit er dus niet in, waardoor je je kunt verwachten aan halve conversaties, misverstanden en meer van dat leuks. Deze vorm van communiceren zorgt voor net dat beetje meer inlevingsvermogen in het geheel en meer spellen zouden hiervan gebruik moeten maken.
Zoals het een echte escape room betaamt, moet je ook in We Were Here Forever ontsnappen. Je bent niet opgesloten in één enkele kamer waaruit je moet geraken, maar moet een resem kamers doorlopen om je vrijheid terug te winnen. Deze keer bevind je je in een kasteel waar je ontwaakt. Je hebt geen idee wat er aan de hand is en na voorzichtig rond te kijken, zie je een open deur en een walkietalkie. Je neemt de walkietalkie in de hand, waarna het spel je zegt dat je moet communiceren. Ook vertelt het spel je hoe je moet lopen, springen en meer, maar meer informatie krijg je niet. Vogel het maar lekker zelf uit, dachten ze daar in Rotterdam. Hen ongelijk geven kan ik niet doen.
Puzzels aan de lopende band
Jij en je partner, die elk ergens anders in het kasteel rondlopen, moeten samen puzzels oplossen. Daarvoor heb je elkaar nodig, want wat de ander ziet heb jij in veel gevallen nodig, en vice versa. Dat vreemde symbool bestaande uit een cirkel, driehoek en vijfhoek kan de andere misschien wel gebruiken, terwijl jij het moet doen met de informatie die je medespeler je doorgeeft. Ontbreekt daar informatie van, dan heb je niet genoeg om een puzzel tot een goed einde te brengen. Het is dus zaak om alles wat er ook maar een beetje uitziet als 'dit hebben we nodig' aan je partner mee te delen. Dat daar veel zaken bij zijn die je niet nodig hebt, moet je er dus wel bijnemen.
We Were Here Forever is veruit de langste game uit de reeks. De totale speelduur is die van de vorige drie games gecombineerd, waardoor je zo'n elf tot twaalf uur nodig zult hebben om de eindcredits over het scherm te zien rollen. Dat betekent dus ook dat er heel wat puzzels op te lossen vallen, waarbij de ene al wat logischer in elkaar zit dan de ander. Je kunt je verwachten aan puzzels waarbij je beiden op hetzelfde moment een bepaalde actie moet uitvoeren, terwijl er ook puzzels zijn waarbij nauwkeurigheid of snelheid een belangrijke factor zijn. De totale speelduur zorgt er soms wel voor dat alles een beetje langdradig wordt. Zo zijn er puzzels die je drie of vier keer na elkaar moet doen, met een klein onderling verschil.
Het is duidelijk merkbaar dat We Were Here Forever reeds de vierde game van ontwikkelstudio Total Mayhem Games is. Niet enkel is de besturing stukken vlotter dan in sommige voorgaande delen, alles ziet er ook een stuk beter uit. Grafisch is er amper iets op de game aan te merken. Ook de bugs waarvan vroeger soms sprake was, zijn achterwege gelaten. Dat zorgt voor een betere speelervaring, net wat meer inlevingsvermogen en dolle pret samen met je partner. Ik raad trouwens aan om na het uitspelen van We Were Here Forever (en bij uitbreiding bij elk van de drie voorgaande games ook) om eens van kant te wisselen. Hierdoor krijg je te zien waarom die ene puzzel misschien toch niet direct binnendrong bij je medespeler. Werkt altijd verhelderend!
Conclusie
We Were Here Forever is de langste, mooiste en in se ook beste game uit de reeks. Vierde keer beste keer dus. Verwacht je aan maar liefst elf uur lang puzzelen met een online partner, terwijl jullie beiden alles op alles zetten om uit het vreemde kasteel te ontsnappen. Puzzels waarbij nauwkeurigheid een must zijn worden afgewisseld door onder andere puzzels waarbij snelheid primeert, maar één ding is altijd waar: je moet bij elke puzzel samenwerken. Dat zorgt voor een onvergetelijke ervaring. Ik ben nog steeds fan!
Pro
- Leuke puzzels
- Samenwerking vereist
- Wisselen van kant na voltooien
- Speelduur
Con
- Herspeelbaarheid beperkt
- Beetje langdradig
7.5
Over
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Genre
- Puzzle
Ontwikkelaar
- Total Mayhem Games
Uitgever
- Total Mayhem Games
