Met de komst van titels zoals Ghost of Tsushima en Sekiro: Shadows Die Twice, kunnen we gerust stellen dat spellen die zich afspelen in het land van de rijzende zon in populariteit toenemen. De wereld van de samoerai en daimyō, ninja's en geisha's spreekt dan ook tot de verbeelding. Maar zelfs spellen zoals de Yakuza-reeks, die zich in het hedendaagse Japan afspelen, waren ooit nichespellen en zijn nu populairder dan ooit. Wanneer Trek to Yomi werd aangekondigd, kwam het spel al snel op de radar van vele gamers, waaronder die van mij, omdat het spel ons recht in een klassieke Chanbarafilm leek te plaatsen.
In eerste instantie werd Trek to Yomi al snel vergeleken met Ghost of Tsushima, dat trouwens zijn eigen zwart-wit filter heeft, genaamd Kurosawa Mode, maar dit zijn beide titels van een heel ander kaliber. Persoonlijk zou ik Trek to Yomi eerder vergelijken met een andere titel die enkele jaren geleden een remaster kreeg: Onimisha: Warlords, de hack and slash-samoeraigame van Capcom die in 2001 het levenslicht zag. Dit is op het eerste zicht misschien niet zo'n evidente vergelijking, maar toch zal je snel merken dat deze titels enkele rake punten delen. Het meest voor de hand liggend is uiteraard het feodale Japan als setting met een zwaardvechter in de hoofdrol en vooral in de gameplay zal je nog enkele gemeenschappelijke punten ontdekken.
Een cinematisch avontuur
Zo schotelt Trek to Yomi je geen open wereld voor of een modern avonturenspel waarbij je zowel het personage als de camera bestuurt. In de plaats daarvan krijg je een spel met wisselende camerastandpunten, waarbij veelvuldig voor een klassiek 2D-gezichtspunt wordt gekozen. Het opvallende is dat net als bij Onimusha en zijn voorgangers zoals Resident Evil of Dino Crisis, je speelt met een vast camerastandpunt. Dit laat de makers toe om bepaalde delen van de levels die je zal doorlopen op een specifieke, vaak cinematische manier in beeld te brengen. Dit zorgt voor enkele adembenemende taferelen, zoals je kan merken aan de screenshots. Verder werkt het spel ook met vaste checkpoints, waarvan er gelukkig meer dan voldoende zijn. Af en toe krijg je ook een puzzel voorgeschoteld om vooruitgang te maken in het level, waarbij deze levels voornamelijk lineair zijn opgebouwd met heel wat gebeurtenissen die activeren wanneer je er voorbij loopt. De cinematische ervaring van Trek to Yomi staat immers voorop.
In eerste instantie zal je je inderdaad in een klassieke samoeraifilm van Akira Kurosawa wanen, waarbij je als Hiroki optreedt als beschermer van je geboortedorp. Deze taak heeft Hiroki op zich genomen nadat hij als kind een belofte had gemaakt aan zijn meester die werd gedood tijdens een aanval van bandieten. Jaren later wordt het dorp opnieuw aangevallen, maar in je poging om het te beschermen, laten helaas zowel jij als je geliefde het leven. Het is op dit moment dat Trek To Yomi een heel andere wending neemt, want Hiroki krijgt een tweede kans en moet zich een weg banen doorheen Yomi, het land van de doden, om zijn belofte alsnog te kunnen vervullen. Maar naast demonen en vervloekte mensen van de onderwereld, confronteert zijn queeste Hiroki ook met zielen van de mensen die hij heeft gedood. Voor je de finale confrontatie aangaat, zal je bovendien enkele belangrijke keuzes moeten maken, wat je naar een van de drie eindes van het spel zal leiden.
Vijanden fileren in zwart-wit
Een belangrijk aspect van het spel, zijn uiteraard de gevechten. Het gevechtssysteem van Trek to Yomi is vrij eenvoudig en Hiroki beschikt over een lichte aanval en een zware aanval, waarbij je gaandeweg nieuwe combo's vrijspeelt. Je kan aanvallen ontwijken en blokkeren, waarbij vooral de parry-functie belangrijk is. Ook hier speel je regelmatig nieuwe technieken vrij, die je vooral zullen helpen om je te verweren tegen de verschillende types vijanden die gaandeweg geïntroduceerd worden. Verder is er een stamina-systeem aanwezig, waardoor elk duel een tactisch steekspel wordt. Je beschikt daarnaast over drie verschillende afstandswapens die je kan gebruiken om het tij te keren, maar zuinigheid is iets of wat aangeraden, want ammo kan schaars zijn als je deze wapens veelvuldig gebruikt. Toch zal dit kleine arsenaal aan mogelijkheden niet voorkomen dat de gevechten na een tijdje eentonig zullen aanvoelen, grotendeels omdat de gevechten min of meer hetzelfde verlopen en vijanden steeds op dezelfde manier aanvallen.
De repetitiviteit is geen al te grote pretbederver, vooral omdat het spel aan een snel tempo vordert en er voldoende afwisseling is in de locaties. Trek to Yomi is ook geen al te lang spel en het kan uitgespeeld worden in een vijftal uurtjes. Al kan je dit artificieel verhogen door een hogere moeilijkheidsgraad te kiezen, want Trek to Yomi kan echt een uitdagend spel zijn, zeker op de hogere moeilijkheidsgraden. De herspeelbaarheid is niet al te hoog, mede omdat er geen New Game Plus-modus is, en na het uitspelen is verder ook niet veel te doen. Je savegame wordt zelfs verwijderd na het uitspelen en je kan geen hoofdstukken herspelen, wat het verzamelen van de collectibles lastiger maakt dan nodig. Een ander pijnpunt voor mij was de framerate op Xbox Series S, waarbij er regelmatig een serieuze dip merkbaar was, vooral bij scenes waarbij er veel effecten zoals vuur en rook op het scherm zichtbaar waren. Ik weet niet hoe de performance is op pc of de andere consoles, maar ik hoop alvast dat deze versies er beter aan toe zijn en dat de Series S alsnog een patch krijgt dat dit probleem verhelpt.
In eerste instantie werd Trek to Yomi al snel vergeleken met Ghost of Tsushima, dat trouwens zijn eigen zwart-wit filter heeft, genaamd Kurosawa Mode, maar dit zijn beide titels van een heel ander kaliber. Persoonlijk zou ik Trek to Yomi eerder vergelijken met een andere titel die enkele jaren geleden een remaster kreeg: Onimisha: Warlords, de hack and slash-samoeraigame van Capcom die in 2001 het levenslicht zag. Dit is op het eerste zicht misschien niet zo'n evidente vergelijking, maar toch zal je snel merken dat deze titels enkele rake punten delen. Het meest voor de hand liggend is uiteraard het feodale Japan als setting met een zwaardvechter in de hoofdrol en vooral in de gameplay zal je nog enkele gemeenschappelijke punten ontdekken.
Een cinematisch avontuur
Zo schotelt Trek to Yomi je geen open wereld voor of een modern avonturenspel waarbij je zowel het personage als de camera bestuurt. In de plaats daarvan krijg je een spel met wisselende camerastandpunten, waarbij veelvuldig voor een klassiek 2D-gezichtspunt wordt gekozen. Het opvallende is dat net als bij Onimusha en zijn voorgangers zoals Resident Evil of Dino Crisis, je speelt met een vast camerastandpunt. Dit laat de makers toe om bepaalde delen van de levels die je zal doorlopen op een specifieke, vaak cinematische manier in beeld te brengen. Dit zorgt voor enkele adembenemende taferelen, zoals je kan merken aan de screenshots. Verder werkt het spel ook met vaste checkpoints, waarvan er gelukkig meer dan voldoende zijn. Af en toe krijg je ook een puzzel voorgeschoteld om vooruitgang te maken in het level, waarbij deze levels voornamelijk lineair zijn opgebouwd met heel wat gebeurtenissen die activeren wanneer je er voorbij loopt. De cinematische ervaring van Trek to Yomi staat immers voorop.
In eerste instantie zal je je inderdaad in een klassieke samoeraifilm van Akira Kurosawa wanen.
In eerste instantie zal je je inderdaad in een klassieke samoeraifilm van Akira Kurosawa wanen, waarbij je als Hiroki optreedt als beschermer van je geboortedorp. Deze taak heeft Hiroki op zich genomen nadat hij als kind een belofte had gemaakt aan zijn meester die werd gedood tijdens een aanval van bandieten. Jaren later wordt het dorp opnieuw aangevallen, maar in je poging om het te beschermen, laten helaas zowel jij als je geliefde het leven. Het is op dit moment dat Trek To Yomi een heel andere wending neemt, want Hiroki krijgt een tweede kans en moet zich een weg banen doorheen Yomi, het land van de doden, om zijn belofte alsnog te kunnen vervullen. Maar naast demonen en vervloekte mensen van de onderwereld, confronteert zijn queeste Hiroki ook met zielen van de mensen die hij heeft gedood. Voor je de finale confrontatie aangaat, zal je bovendien enkele belangrijke keuzes moeten maken, wat je naar een van de drie eindes van het spel zal leiden.
Vijanden fileren in zwart-wit
Een belangrijk aspect van het spel, zijn uiteraard de gevechten. Het gevechtssysteem van Trek to Yomi is vrij eenvoudig en Hiroki beschikt over een lichte aanval en een zware aanval, waarbij je gaandeweg nieuwe combo's vrijspeelt. Je kan aanvallen ontwijken en blokkeren, waarbij vooral de parry-functie belangrijk is. Ook hier speel je regelmatig nieuwe technieken vrij, die je vooral zullen helpen om je te verweren tegen de verschillende types vijanden die gaandeweg geïntroduceerd worden. Verder is er een stamina-systeem aanwezig, waardoor elk duel een tactisch steekspel wordt. Je beschikt daarnaast over drie verschillende afstandswapens die je kan gebruiken om het tij te keren, maar zuinigheid is iets of wat aangeraden, want ammo kan schaars zijn als je deze wapens veelvuldig gebruikt. Toch zal dit kleine arsenaal aan mogelijkheden niet voorkomen dat de gevechten na een tijdje eentonig zullen aanvoelen, grotendeels omdat de gevechten min of meer hetzelfde verlopen en vijanden steeds op dezelfde manier aanvallen.
De repetitiviteit is geen al te grote pretbederver, vooral omdat het spel aan een snel tempo vordert en er voldoende afwisseling is in de locaties. Trek to Yomi is ook geen al te lang spel en het kan uitgespeeld worden in een vijftal uurtjes. Al kan je dit artificieel verhogen door een hogere moeilijkheidsgraad te kiezen, want Trek to Yomi kan echt een uitdagend spel zijn, zeker op de hogere moeilijkheidsgraden. De herspeelbaarheid is niet al te hoog, mede omdat er geen New Game Plus-modus is, en na het uitspelen is verder ook niet veel te doen. Je savegame wordt zelfs verwijderd na het uitspelen en je kan geen hoofdstukken herspelen, wat het verzamelen van de collectibles lastiger maakt dan nodig. Een ander pijnpunt voor mij was de framerate op Xbox Series S, waarbij er regelmatig een serieuze dip merkbaar was, vooral bij scenes waarbij er veel effecten zoals vuur en rook op het scherm zichtbaar waren. Ik weet niet hoe de performance is op pc of de andere consoles, maar ik hoop alvast dat deze versies er beter aan toe zijn en dat de Series S alsnog een patch krijgt dat dit probleem verhelpt.
Conclusie
Trek to Yomi is een sfeervol en visueel adembenemend samoerai-avontuur dat je meeneemt op een queeste vol dood en verderf. De geraffineerde en uitdagende gevechten kunnen na een tijdje wel eentonig aanvoelen, maar de volhouder wordt getrakteerd op een onvergetelijke tocht doorheen het feodale en mythische Japan.
Pro
- Sfeervol
- Uitdagend
- Visueel adembenemend
Con
- Framerate
- Snel uitgespeeld
- Gevechten kunnen ééntonig aanvoelen
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
5 mei 2022
Gespeeld op
- Xbox Series X|S
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Action
- Hack and slash
Ontwikkelaar
- Flying Wild Hog
Uitgever
- Devolver Digital
Website
Forumlink
Laatst bewerkt:
