Onlangs kon je in de preview van Tactics Ogre Reborn mijn eerste indrukken ontdekken van dit tactisch rollenspel. Gezien deze positief waren, was ik natuurlijk benieuwd naar de rest van het spel dus zette ik mijn tocht verder in de door een burgeroorlog geteisterde eilandengroep Valeria samen met een groep nobele verzetsstrijders die hun land niet enkel moeten redden van de alles verscheurende oorlog maar ook van een groter kwaad.
Hoewel het verschijnen van Tactics Ogre: Reborn
in eerste instantie een vrij onbelangrijke release lijkt te zijn, zeker met titels zoals God of War Ragnarök en Call of Duty: Modern Warfare II in het kielzog, zijn er toch heel wat spelers die uitkijken uit naar deze release. Tactics Ogre: Let Us Cling Together wordt namelijk gezien als een van de beste tactische spellen ooit gemaakt. Maar de originele versie uit 1995 verscheen destijds enkel in Japan. In 2010 kreeg het spel wel een remake voor de PlayStation Portable die ook bij ons werd uitgebracht, maar als je deze vergruisde handheld console niet in je bezit had, moest je de titel helaas aan je voorbij laten gaan. Dankzij Tactics Ogre Reborn kunnen we eindelijk deze klassieker in al zijn glorie spelen op pc, Nintendo Switch of de PlayStation-consoles.
Een klassieker herboren
Hoewel Tactics Ogre niet het eerste spel was in de Ogre Battle Saga, heeft deze titel een grote invloed gehad op het genre en heeft het spel het pad geëffend voor titels zoals Final Fantasy Tactics, Fire Emblem, Disgaea of Front Mission. Zelfs meer recente titels zoals The DioFIeld Chronicle, Triangle Strategy en een indietitel zoals Fell Seal: Arbiter's Mark zijn schatplichtig aan de verwezenlijkingen van Yasumi Matsuno en zijn team. Gezien Square Enix de laatste jaren steeds meer klassiekers een moderne make-over geeft en vaak zelfs voor het eerst bij ons uitbrengt, mocht een titel zoals Tactics Ogre zeker niet ontbreken. Gelukkig hadden ze met de PSP-remake alvast een goede basis om mee aan de slag te gaan.
Hoewel Tactics Ogre zich perfect zou geleend hebben tot een HD-2D remake, werd ervoor gekozen om de PSP-versie van het spel grafisch op te poetsen zoals werd gedaan bij bijvoorbeeld bij Legend of Mana Remastered, SaGa Frontier Remastered en Star Ocean 1: First Departure R. De charme van de pixel art ruimt met andere woorden plaats voor een hogere resolutie en scherpere textures die het spel een meer hedendaagse look moeten geven. Ik kan me inbeelden dat niet iedereen tevreden is met deze veranderingen, maar uiteindelijk is dit een kwestie van smaak en persoonlijk was ik best wel tevreden met het resultaat. Alleen zien de personages er op een groot scherm iets minder goed uit wanneer de camera inzoomt tijdens bijvoorbeeld bepaalde dialoogscenes.
Naast het visuele aspect, werd ook de audio grondig onder handen genomen. Zo werd de muziek volledig opnieuw orkestraal opgenomen waardoor het spel beter klinkt dan ooit. Daarnaast werden de verhaal gerelateerde dialogen ook volledig ingesproken wat natuurlijk voor een heel nieuwe beleving kan zorgen. Bovendien was ik aangenaam verrast door de kwaliteit van de Engelstalige stemmen. Meestal verkies ik de originele Japanse stemmen, maar hier ben ik uiteindelijk voor de Engelse optie gegaan gewoon omdat ze zo passend waren. Het klinkt bovendien misschien wat stom, maar doordat de dialogen ingesproken waren, apprecieerde ik het verhaal van Tactics Ogre: Reborn des te meer.
Een tijdloos verhaal
Het verhaal van Tactics Ogre is alvast een van de sterkste punten van het spel, waarbij we een meeslepende vertelling vol met conflict voorgeschoteld krijgen, met heel wat drama, intrige en verraad. Bovendien word je regelmatig voor een moeilijke keuze geplaatst en kan het verhaal in verschillende richtingen evolueren, waardoor er zelfs meerdere eindes vrij te spelen zijn. Hoe dan ook weet de plot de spanning er goed in te houden en we worden regelmatig getrakteerd op een interessante plottwist. Dit zorgde voor een boeiende ervaring en het verhaal lijkt doorheen de jaren nauwelijks aan kracht te hebben ingeboet.
De andere grotere aandachtstrekker is uiteraard de tactische gameplay. Als een van de grondleggers van het genre, schotelt Tactics Orge je eigenlijk een vrij klassieke ervaring voor waarbij we met troepen bewegen over de map via een grid-based systeem. De gameplay laat wel duidelijk zijn leeftijd zien en in vergelijking met moderne titels voelt het allemaal toch wat rudimentair aan. Zo zijn de meeste missies vrij eenvoudig van opzet en komen ze vaak neer op ofwel alle tegenstanders uitschakelen ofwel een baastype uitschakelen. Wat meer variatie had zeker welkom geweest in de objectieven die je voorgeschoteld krijgt. Waar het spel me wel wist te overtuigen, is de diepgang in de mogelijkheid om je personages aan te passen. Zo kan je jouw personages uitrusten met spells, finishing moves en skills, en heb je een heleboel klassen waarmee je aan de slag kan. De wapens en uitrusting die je kan gebruiken, hangt deels af van je klasse en de skills die je gebruikt, maar uiteindelijk heb je hier nog steeds veel vrijheid in. Spelers die kicken op het optimaliseren en het uitbouwen van hun units komen in dit spel zeker en vast aan hun trekken.
Goede remaster met enkele pijnpuntjes
Hoewel de gameplay vrij klassiek aanvoelt, werd ook zij grondig onder handen genomen. Tal van de mechanismen werden herzien om de ervaring te stroomlijnen. Zo werden de vereisten van de uitrusting aangepast, werden de skills en finishing moves getweakt, heb je een nieuw soort item genaamd Charms die je ervaringspunten en extra stat points kunnen geven, en heb je Buff cards die je kan oprapen tijdens een missie en een vrij grote impact kunnen hebben op het verloop van het gevecht. De AI van de vijanden en jouw teamgenoten werd ook verbeterd, al heb ik hier soms mijn twijfels bij als een magiërs bijvoorbeeld midden in een groepje van vijanden gaat staan. Maar er zijn ook meer opvallende veranderingen zoals de random encounters die werden vervangen door training levels en werd het klassegerelateerde levelingsysteem vervangen door het afzonderlijk levelen van de personages, maar hierbij werd er ook een level cap geïntroduceerd voor je party. Het aantal aanpassingen is talrijk en ze hier allemaal bespreken zou de review veel te lang maken. Gelukkig maakte Square Enix zelf een artikel dat een handig overzicht biedt van alle gameplay veranderingen.
Ondanks de indrukwekkende waslijst aan verbeteringen, waren er ook een aantal elementen die mij stoorden aan het spel. Zo vond ik interface niet altijd even handig om te navigeren, vooral tijdens de missies als je iets anders wilt doen dan een bevel geven aan een personage. Ik miste ook de mogelijkheid om een beurt snel te beëindigen. Maar vooral die level cap vond ik een een rare keuze. Ik begrijp dat dit mogelijks is ingevoerd om te voorkomen dat mensen hun team overlevelen. Maar de keerzijde is dat ik vaak missies aan het maximale level van mijn team zat te doen en massa's ervaringspunten verloren gingen, met af en toe enkel zo'n charm in ruil. Maar zo'n charm kan je slechts voor één personage gebruiken, terwijl elk lid in je team de ervaringspunten van het gevecht krijgt. Tot slot stoorde ik mij ook aan de continu bewegende animaties van de personages tijdens een missie, alsof ze steeds vooruit stappen terwijl ze stilstaan. Hoewel dit kan gelinkt worden aan de tijdsgeest waarin het spel oorspronkelijk werd gemaakt, vond ik dit er toch wat knullig uitzien. Voor mij was er dus nog wat ruimte voor verbetering, ook al is Tactics Ogre een van de betere remasters van Square Enix haar klassiekers.
Hoewel het verschijnen van Tactics Ogre: Reborn
Een klassieker herboren
Hoewel Tactics Ogre niet het eerste spel was in de Ogre Battle Saga, heeft deze titel een grote invloed gehad op het genre en heeft het spel het pad geëffend voor titels zoals Final Fantasy Tactics, Fire Emblem, Disgaea of Front Mission. Zelfs meer recente titels zoals The DioFIeld Chronicle, Triangle Strategy en een indietitel zoals Fell Seal: Arbiter's Mark zijn schatplichtig aan de verwezenlijkingen van Yasumi Matsuno en zijn team. Gezien Square Enix de laatste jaren steeds meer klassiekers een moderne make-over geeft en vaak zelfs voor het eerst bij ons uitbrengt, mocht een titel zoals Tactics Ogre zeker niet ontbreken. Gelukkig hadden ze met de PSP-remake alvast een goede basis om mee aan de slag te gaan.
Hoewel Tactics Ogre zich perfect zou geleend hebben tot een HD-2D remake, werd ervoor gekozen om de PSP-versie van het spel grafisch op te poetsen zoals werd gedaan bij bijvoorbeeld bij Legend of Mana Remastered, SaGa Frontier Remastered en Star Ocean 1: First Departure R. De charme van de pixel art ruimt met andere woorden plaats voor een hogere resolutie en scherpere textures die het spel een meer hedendaagse look moeten geven. Ik kan me inbeelden dat niet iedereen tevreden is met deze veranderingen, maar uiteindelijk is dit een kwestie van smaak en persoonlijk was ik best wel tevreden met het resultaat. Alleen zien de personages er op een groot scherm iets minder goed uit wanneer de camera inzoomt tijdens bijvoorbeeld bepaalde dialoogscenes.
Naast het visuele aspect, werd ook de audio grondig onder handen genomen. Zo werd de muziek volledig opnieuw orkestraal opgenomen waardoor het spel beter klinkt dan ooit. Daarnaast werden de verhaal gerelateerde dialogen ook volledig ingesproken wat natuurlijk voor een heel nieuwe beleving kan zorgen. Bovendien was ik aangenaam verrast door de kwaliteit van de Engelstalige stemmen. Meestal verkies ik de originele Japanse stemmen, maar hier ben ik uiteindelijk voor de Engelse optie gegaan gewoon omdat ze zo passend waren. Het klinkt bovendien misschien wat stom, maar doordat de dialogen ingesproken waren, apprecieerde ik het verhaal van Tactics Ogre: Reborn des te meer.
Een tijdloos verhaal
Het verhaal van Tactics Ogre is alvast een van de sterkste punten van het spel, waarbij we een meeslepende vertelling vol met conflict voorgeschoteld krijgen, met heel wat drama, intrige en verraad. Bovendien word je regelmatig voor een moeilijke keuze geplaatst en kan het verhaal in verschillende richtingen evolueren, waardoor er zelfs meerdere eindes vrij te spelen zijn. Hoe dan ook weet de plot de spanning er goed in te houden en we worden regelmatig getrakteerd op een interessante plottwist. Dit zorgde voor een boeiende ervaring en het verhaal lijkt doorheen de jaren nauwelijks aan kracht te hebben ingeboet.
Een meeslepende vertelling vol met conflict en heel wat drama, intrige en verraad.
De andere grotere aandachtstrekker is uiteraard de tactische gameplay. Als een van de grondleggers van het genre, schotelt Tactics Orge je eigenlijk een vrij klassieke ervaring voor waarbij we met troepen bewegen over de map via een grid-based systeem. De gameplay laat wel duidelijk zijn leeftijd zien en in vergelijking met moderne titels voelt het allemaal toch wat rudimentair aan. Zo zijn de meeste missies vrij eenvoudig van opzet en komen ze vaak neer op ofwel alle tegenstanders uitschakelen ofwel een baastype uitschakelen. Wat meer variatie had zeker welkom geweest in de objectieven die je voorgeschoteld krijgt. Waar het spel me wel wist te overtuigen, is de diepgang in de mogelijkheid om je personages aan te passen. Zo kan je jouw personages uitrusten met spells, finishing moves en skills, en heb je een heleboel klassen waarmee je aan de slag kan. De wapens en uitrusting die je kan gebruiken, hangt deels af van je klasse en de skills die je gebruikt, maar uiteindelijk heb je hier nog steeds veel vrijheid in. Spelers die kicken op het optimaliseren en het uitbouwen van hun units komen in dit spel zeker en vast aan hun trekken.
Goede remaster met enkele pijnpuntjes
Hoewel de gameplay vrij klassiek aanvoelt, werd ook zij grondig onder handen genomen. Tal van de mechanismen werden herzien om de ervaring te stroomlijnen. Zo werden de vereisten van de uitrusting aangepast, werden de skills en finishing moves getweakt, heb je een nieuw soort item genaamd Charms die je ervaringspunten en extra stat points kunnen geven, en heb je Buff cards die je kan oprapen tijdens een missie en een vrij grote impact kunnen hebben op het verloop van het gevecht. De AI van de vijanden en jouw teamgenoten werd ook verbeterd, al heb ik hier soms mijn twijfels bij als een magiërs bijvoorbeeld midden in een groepje van vijanden gaat staan. Maar er zijn ook meer opvallende veranderingen zoals de random encounters die werden vervangen door training levels en werd het klassegerelateerde levelingsysteem vervangen door het afzonderlijk levelen van de personages, maar hierbij werd er ook een level cap geïntroduceerd voor je party. Het aantal aanpassingen is talrijk en ze hier allemaal bespreken zou de review veel te lang maken. Gelukkig maakte Square Enix zelf een artikel dat een handig overzicht biedt van alle gameplay veranderingen.
Ondanks de indrukwekkende waslijst aan verbeteringen, waren er ook een aantal elementen die mij stoorden aan het spel. Zo vond ik interface niet altijd even handig om te navigeren, vooral tijdens de missies als je iets anders wilt doen dan een bevel geven aan een personage. Ik miste ook de mogelijkheid om een beurt snel te beëindigen. Maar vooral die level cap vond ik een een rare keuze. Ik begrijp dat dit mogelijks is ingevoerd om te voorkomen dat mensen hun team overlevelen. Maar de keerzijde is dat ik vaak missies aan het maximale level van mijn team zat te doen en massa's ervaringspunten verloren gingen, met af en toe enkel zo'n charm in ruil. Maar zo'n charm kan je slechts voor één personage gebruiken, terwijl elk lid in je team de ervaringspunten van het gevecht krijgt. Tot slot stoorde ik mij ook aan de continu bewegende animaties van de personages tijdens een missie, alsof ze steeds vooruit stappen terwijl ze stilstaan. Hoewel dit kan gelinkt worden aan de tijdsgeest waarin het spel oorspronkelijk werd gemaakt, vond ik dit er toch wat knullig uitzien. Voor mij was er dus nog wat ruimte voor verbetering, ook al is Tactics Ogre een van de betere remasters van Square Enix haar klassiekers.
Conclusie
Met Tactcs Ogre Reborn krijgen liefhebbers van tactische rollenspellen eindelijk de kans om een van de meest iconische titels in het genre te (her)ontdekken. De vele aanpassingen zorgen voor een meer gestroomlijnde maar ook vernieuwende ervaring, waardoor zelfs zij die het spel al gespeeld hebben enkele leuke ontdekkingen mogen verwachten. Een perfecte remaster is het echter niet, want helaas zijn er ook nog enkele storende elementen aanwezig.
Pro
- Ijzersterk verhaal
- Geweldige voice-acting
- Diepgaande gameplay
- Prachtige muziek
Con
- Level cap voor je team
- Interface niet altijd even intuïtief
- Graphics zullen niet naar ieders smaak zijn
- Missies konden wat weer variate gebruiken
8
Over
Beschikbaar vanaf
11 november 2022
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- JRPG
- Strategy
Ontwikkelaar
- Square Enix
Uitgever
- Square Enix
