Een vijftal jaar geleden bracht Abrakam Entertainment, een kleine, onbekende Belgische ontwikkelaar, een digitaal kaart- en bordspelletje uit met de naam Faeria. Dit spel kende een relatief groot succes en is intussen zelfs beschikbaar op zowat elk platform. Voor hun nieuwste spel bleven ze op bekend terrein, al gooiden ze wel een extra genre in de mix.
Zoals de naam doet vermoeden, combineert Roguebook deckbuilding met een stevige scheut roguelike. Op deze manier gaat Roguebook de competitie aan met titels zoals Slay the Spire, Monster Train en het meer recente Griftlands. Gelukkig heeft Roguebook voldoende eigen identiteit om zijn mannetje te kunnen staan.
Gevangen in een boek
Voor hun nieuwste wapenfeit kon Abrakam Entertainment beroep doen op de hulp van Richard Garfield. Je weet wel, de ontwerper van populaire kaartspellen zoals Magic The Gathering en KeyForge. Helaas staat zijn betrokkenheid in de digitale spellenwereld niet altijd garant voor succes. Kijk maar naar het lot dat SolForge en Valve’s Artefact waren beschoren. Gelukkig lijken ze met Roguebook een geslaagde formule te hebben gevonden.
Het spel draait vooral rond de interessante mix van verkennen van de omgeving en gevechten die steunen op het spelen van kaarten. Wat de gameplay bijzonder maakt, is dat de positionering van de personages belangrijk is. Zo vangt het voorste personage alle schade van de vijand op en zijn er voordelen verbonden aan kaarten vanop de voorste of achterste rij te spelen. De kaarten waarmee je kan spelen, zijn afhankelijk van de personages waarmee je op pad gaat, wat de mogelijkheid geeft tot verschillende synergiën en speelstijlen.
Het verhaal van Roguebook, dat hier duidelijk tweede viool speelt, situeert zich in de wereld van Faeria, waar je gevangen zit in een magisch boek genaamd The Book of Lore. Na een korte ontmoeting met een ander personage dat al lang gevangen zit, en die fungeert als de lokale shop, moet je op zoek naar een manier om te ontsnappen uit het boek. Tijdens je zoektocht zal je strijden met tal van gevaarlijke wezens die het boek bevolken en locaties ontdekken waar je bonussen zoals artefacten, juwelen en kaarten kan vinden die je helpen om het boek te overleven.
Risico en beloning
Om de map te verkennen, zal je inkt moeten spenderen. Helaas heb je nooit genoeg inkt om de volledige map te verkennen. Je zal dus steeds de afweging moeten maken wanneer je stopt met verkennen en je denkt klaar te zijn voor de baas van het hoofdstuk. Deze bazen zijn geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken, dus voldoende voorbereid zijn is belangrijk. Gelukkig heb je ook een vorm van permanente upgrades via pagina’s die je verzamelt en spendeert aan verschillende bonussen in een speciale skill tree.
Hoewel ik de laatste tijd wel enkele roguelike/roguelite spellen achter de kiezen heb, ben ik niet direct een specialist in het genre. Gelukkig is Roguebook redelijk toegankelijk en vergevingsgezind. Zo bereikte ik het einde in een goed tien uur, wat neerkwam op een vijftiental runs. Persoonlijk lijkt me dit meer dan redelijk voor het genre. Zij die verdere uitdaging zoeken, kunnen nog steeds aan de slag met de epiloog, een New Game+ als het ware. Hierbij doorloop je opnieuw het spel, maar kan je extra modifiers activeren die extra uitdaging geven.
Valkuilen van het genre
Voor mij was het na die tien uur wel voldoende en was er niet echt interesse om het spel verder te verkennen. Ik heb mij zeker geamuseerd tijdens het spelen van Roguebook en het aantrekkelijk visueel jasje zorgt ervoor dat het spel leuk is om te spelen én aangenaam om naar te kijken. Maar ik merkte dat de drijfveer op het einde voornamelijk de drang om de eindbaas te verslaan was en de motivatie om verder te spelen daarna verdween. Er mocht voor mij gerust wat meer variatie in de vijanden, hulpmiddelen en vooral de kaarten zijn. Na een tijdje begint elk gevecht zowat hetzelfde aan te voelen. Er zijn ook slechts vier personages, waarvan je er twee gebruikt tijdens je run. Je hebt dus maar zes combinaties en niet elke combinatie lijkt even bruikbaar. Zelf had ik al snel een favoriet duo gevonden en vond ik het moeilijk om hiervan af te wijken omdat andere combinaties niet even sterk leken te zijn.
Waarschijnlijk is het eigen aan het genre, maar de willekeurigheid in de vijanden die je moet bevechten en de kaarten en hulpmiddelen die je krijgt, kan ook hinderlijk zijn. Zo kan het ook zijn dat je tegen een monster aan het vechten bent dat je voor veertig schade gaat aanvallen, maar je geen enkele defensieve kaart in je hand hebt. Als je dan bijna geen health potions hebt gevonden, is je run zo goed als gedoemd om te mislukken. Ik heb toch wel enkele runs gehad waar de RNG-goden mij niet echt gunstig gezind waren. En ja, je kan je kansen vergroten via de permanente skills, maar hier komt heel wat grinding aan te pas om voldoende pagina’s te verkrijgen om de nodige skills te unlocken. Eens je in de epiloog zit, kan je wel vlotter pagina’s verdienen, wat voor de doorzetters zeker een bonus is.
Zoals de naam doet vermoeden, combineert Roguebook deckbuilding met een stevige scheut roguelike. Op deze manier gaat Roguebook de competitie aan met titels zoals Slay the Spire, Monster Train en het meer recente Griftlands. Gelukkig heeft Roguebook voldoende eigen identiteit om zijn mannetje te kunnen staan.
Gevangen in een boek
Voor hun nieuwste wapenfeit kon Abrakam Entertainment beroep doen op de hulp van Richard Garfield. Je weet wel, de ontwerper van populaire kaartspellen zoals Magic The Gathering en KeyForge. Helaas staat zijn betrokkenheid in de digitale spellenwereld niet altijd garant voor succes. Kijk maar naar het lot dat SolForge en Valve’s Artefact waren beschoren. Gelukkig lijken ze met Roguebook een geslaagde formule te hebben gevonden.
Het spel draait vooral rond de interessante mix van verkennen van de omgeving en gevechten die steunen op het spelen van kaarten. Wat de gameplay bijzonder maakt, is dat de positionering van de personages belangrijk is. Zo vangt het voorste personage alle schade van de vijand op en zijn er voordelen verbonden aan kaarten vanop de voorste of achterste rij te spelen. De kaarten waarmee je kan spelen, zijn afhankelijk van de personages waarmee je op pad gaat, wat de mogelijkheid geeft tot verschillende synergiën en speelstijlen.
Gelukkig lijken ze met Roguebook een geslaagde formule te hebben gevonden.
Het verhaal van Roguebook, dat hier duidelijk tweede viool speelt, situeert zich in de wereld van Faeria, waar je gevangen zit in een magisch boek genaamd The Book of Lore. Na een korte ontmoeting met een ander personage dat al lang gevangen zit, en die fungeert als de lokale shop, moet je op zoek naar een manier om te ontsnappen uit het boek. Tijdens je zoektocht zal je strijden met tal van gevaarlijke wezens die het boek bevolken en locaties ontdekken waar je bonussen zoals artefacten, juwelen en kaarten kan vinden die je helpen om het boek te overleven.
Risico en beloning
Om de map te verkennen, zal je inkt moeten spenderen. Helaas heb je nooit genoeg inkt om de volledige map te verkennen. Je zal dus steeds de afweging moeten maken wanneer je stopt met verkennen en je denkt klaar te zijn voor de baas van het hoofdstuk. Deze bazen zijn geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken, dus voldoende voorbereid zijn is belangrijk. Gelukkig heb je ook een vorm van permanente upgrades via pagina’s die je verzamelt en spendeert aan verschillende bonussen in een speciale skill tree.
Hoewel ik de laatste tijd wel enkele roguelike/roguelite spellen achter de kiezen heb, ben ik niet direct een specialist in het genre. Gelukkig is Roguebook redelijk toegankelijk en vergevingsgezind. Zo bereikte ik het einde in een goed tien uur, wat neerkwam op een vijftiental runs. Persoonlijk lijkt me dit meer dan redelijk voor het genre. Zij die verdere uitdaging zoeken, kunnen nog steeds aan de slag met de epiloog, een New Game+ als het ware. Hierbij doorloop je opnieuw het spel, maar kan je extra modifiers activeren die extra uitdaging geven.
Valkuilen van het genre
Voor mij was het na die tien uur wel voldoende en was er niet echt interesse om het spel verder te verkennen. Ik heb mij zeker geamuseerd tijdens het spelen van Roguebook en het aantrekkelijk visueel jasje zorgt ervoor dat het spel leuk is om te spelen én aangenaam om naar te kijken. Maar ik merkte dat de drijfveer op het einde voornamelijk de drang om de eindbaas te verslaan was en de motivatie om verder te spelen daarna verdween. Er mocht voor mij gerust wat meer variatie in de vijanden, hulpmiddelen en vooral de kaarten zijn. Na een tijdje begint elk gevecht zowat hetzelfde aan te voelen. Er zijn ook slechts vier personages, waarvan je er twee gebruikt tijdens je run. Je hebt dus maar zes combinaties en niet elke combinatie lijkt even bruikbaar. Zelf had ik al snel een favoriet duo gevonden en vond ik het moeilijk om hiervan af te wijken omdat andere combinaties niet even sterk leken te zijn.
Waarschijnlijk is het eigen aan het genre, maar de willekeurigheid in de vijanden die je moet bevechten en de kaarten en hulpmiddelen die je krijgt, kan ook hinderlijk zijn. Zo kan het ook zijn dat je tegen een monster aan het vechten bent dat je voor veertig schade gaat aanvallen, maar je geen enkele defensieve kaart in je hand hebt. Als je dan bijna geen health potions hebt gevonden, is je run zo goed als gedoemd om te mislukken. Ik heb toch wel enkele runs gehad waar de RNG-goden mij niet echt gunstig gezind waren. En ja, je kan je kansen vergroten via de permanente skills, maar hier komt heel wat grinding aan te pas om voldoende pagina’s te verkrijgen om de nodige skills te unlocken. Eens je in de epiloog zit, kan je wel vlotter pagina’s verdienen, wat voor de doorzetters zeker een bonus is.
Conclusie
Roguebook presenteert zich als een knappe en toegankelijke roguelike deckbuilder die helaas de valkuilen van het genre niet weet te ontwijken. Het spel zal je enkele uurtjes zoet houden en voor de liefhebbers van roguelikes is er zeker voldoende diepgang en uitdaging aanwezig. Console-eigenaren zullen wel nog wat geduld moeten uitoefenen. Deze versies zullen pas later dit jaar beschikbaar zijn.
Pro
- Knappe artwork
- Originele gameplay
- Toegankelijk voor een Roguelike
Con
- Je bent afhankelijk van de RNG-goden
- Trage vooruitgang
- Meer variatie had welkom geweest
7
Over
Beschikbaar vanaf
17 juni 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Ontwikkelaar
- Abrakam Entertainment
Uitgever
- Nacon
