Fort Triumph wordt door uitgever All in! Games beschreven als een kruising van de fantasiewereld uit Heroes of Might and Magic III en de turn-based speelstijl uit de XCOM-serie. Met die twee namen in één zin was Bibi helemaal enthousiast om eens volledig in deze game te duiken. Zeker omdat die twee spellen natuurlijk klassiekers zijn die ik in het verleden zeer veel gespeeld heb. Ik ga gewoon meteen eerlijk verklappen dat de claim dat Fort Triumph een combinatie zou zijn van deze games, toch wel wat overroepen is. Laten we het er bij houden dat Fort Triumph het kleine broertje is en je inderdaad merkt dat Cookie Byte Entertainment, de makers van het spel, zich op veel vlakken enorm hebben laten inspireren door de twee eerder genoemde spellen.
Het is goed te merken waar deze grootspraak vandaan komt, de overeenkomsten zijn talrijk. De ‘encounters’ zijn net als bij XCOM en HOMM turn-based. Deze gevechten leunen wel aanzienlijk meer richting de speelstijl van de XCOM-serie, iets dat mij enorm blij maakte. Ook op de wereldmap waarop je speelt, verloopt het spel door middel van beurten en verplaats je je op een gelijkaardige manier als in de Heroes of Might and Magic-serie. Cookie Byte Entertainment heeft echter wel volledig zijn eigen draai gegeven aan Fort Triumph en de verschillen zijn meer dan groot genoeg om origineel en fris aan te voelen.
Onze helden
De campaign van Fort Triumph start in een herberg waar drie vrienden samen zitten, zonder werk, zonder toekomst en ze zijn het beu om te wachten tot er iets gebeurt in het koninkrijk waardoor de economie weer verbetert. Liandra Pageturner, een magiër die juist haar studiebeurs kwijt is, stelt haar vrienden voor om te gaan werken als een groep huurlingen om de tijd te spenderen en zo ook een 'vast' inkomen te genereren. De Paladijn, Solaris Ironfloss, heeft hier wel oren naar gezien hij zonder werkt zit sinds de 'Justice Factory' gesloten is. Evon Dogbane, de Ranger die niet zo van regels houdt en zijn inkomsten voornamelijk vindt in het beroven van de welvarende medemens, is ook van de partij. Na drie maanden zijn ze echter op zoek naar iets anders dan het wegjagen van ratten en ander klein onheil en besluiten om een opdracht aan te nemen die wat serieuzer is. Eén van de voorwaarden is echter dat de groep huurlingen minstens vier man/vrouw sterk is. Op zoek naar deze nodige aanvulling voor het team, gaan ze in op een advertentie van iemand die op zoek is naar een groep om zich bij aan te sluiten. Ze zou een stukje verder buiten de stad, aan de andere kant van de heuvel, te vinden zijn...
Gezien de wereld min of meer willekeurig gegenereerd wordt, houdt hier de aanwijzing waar je exact moet zijn op. Gelukkig zijn de encounters van de campaign duidelijk te herkennen door een grote pijl boven de plaats waar je heen moet om het verhaal te vervolgen. Het is dus mogelijk om eerst andere dingen op de kaart te doen, alvorens zich verder op de verhaallijn te concentreren. Op de eerste locatie aangekomen blijkt al snel dat deze huurling gevangen genomen is door een groep goblins. Aan jou de taak om Barbaar Krita Skullspitter te bevrijden uit haar penibele situatie, om haar zo op te nemen in je groep en aan het grote avontuur te beginnen...
1... 2... 3... ACTIE
Zoals gezegd wordt aan het begin van het spel de spelwereld willekeurig gegenereerd en bevolkt. Op de map kun je vijanden tegenkomen die iets waardevols hebben of alleen een passage beschermen. Ook zijn er mijnen die, eens je ze veroverd hebt, aan het begin van elke beurt de nodige inkomsten genereren. Deze inkomsten zijn met 'beetcoins' en 'magic' wel een heel stuk beperkter dan in Heroes of Might and Magic het geval is. Beetcoins zijn relatief simpel te verdienen en zijn de globale munteenheid om gebouwen en helden te kopen. Magic is aanzienlijk lastiger binnen te rijven. Deze magic heb je nodig, naast beetcoins, om speciale upgrades in je nederzettingen te kunnen kopen. Deze gebouwen geven je diverse bonussen, van meer inkomsten tot speciale upgrades van je helden.
In eerste instantie had ik redelijk wat moeite met de besturing van het spel, gezien op het verplaatsen van je units na, niets door middel van de cursor gedaan wordt. Een zeer groot deel van de navigatie door de menu's en opties gaat met behulp van de schouderknoppen. In het scherm van je fort bijvoorbeeld staan de icoontjes wel weergegeven, maar zo enorm klein dat dit niet of nauwelijks zichtbaar is. Gelukkig is de besturing vrij snel onder de knie te krijgen. Het feit dat al je selecties door middel van de knoppen gebeurt maakt dat je natuurlijk ook veel sneller door alles heen kunt bladeren. Eenmaal de besturing in je vingers zit, speelt het heel soepel. Soepel is echter niet het geen ik de AI zou durven noemen. Zeker bij iets grotere gevechten en op een hogere moeilijkheidsgraad neemt de AI redelijk wat tijd om zijn beurt te spelen. Soms is het best frustrerend om naar je beeldscherm te staren terwijl er niets lijkt te gebeuren. Gelukkig is dat het wachten wel waard, want het spel maakt het je af en toe echt behoorlijk lastig. Zeker op de Legendary moeilijkheidsgraad zijn sommige gevechten soms (bijna) onmogelijk om in het voordeel van de speler te beslechten. Op het moeilijkste niveau is dit natuurlijk ook wel voor een groot deel, omdat bij de gevechten tijdens de willekeurige encounters, het aantal 'units' van de computer in aanzienlijk grotere getale aanwezig is.
Vaardigheden gebruiken!
Tijdens confrontaties krijgen alle 'units' standaard drie 'action points'. Deze actiepunten gebruik je om te bewegen, om aan te vallen, dingen te verplaatsen of jezelf schrap te zetten. Om aan te vallen heb je een aantal 'skills' tot je beschikking, elk met hun eigen voor- en nadelen. Zoals gebruikelijk verdien je ervaringspunten door vijanden te verslaan en van zodra je 'experience'-balkje vol is, ga je een level omhoog en krijg je een aantal skill points. Deze punten kun je gebruiken om vaardigheden die een personage heeft op te waarderen, maar regelmatig mag je ook nieuwe skills kiezen. Bij het levelen van een personage weet je echter nooit exact uit welke drie nieuwe skills je mag kiezen. Op deze manier heeft elke held toch weer een net iets andere manier van spelen. Ik betrapte me er wel op dat ik meestal terug viel op een beperkt aantal skills die voor mij prima werkte. Een van de leukste dingen is dat de omgeving (bijna) volledig te gebruiken is tijdens een gevecht. Zo kun je door middel van een schop, spreuk of andere actie, bijvoorbeeld een boom om laten omvallen. Zeker als je helden nog niet echt sterk zijn, is het weg schoppen van voorwerpen, het om laten vallen van zware voorwerpen en het opblazen van explosieven een zeer efficiënte manier om je tegenstander snel van het speelveld te laten verdwijnen.
De hele game is in een leuke frise en fleurige stijl vormgegeven en zit vol grappige animaties en humor. Meer dan eens verscheen er tijdens een gevecht, na het veroorzaken van een kettingreactie, een glimlach op mijn gezicht vanwege gecreëerde chaos. Ook het geluid zit wel snor. De muziek is wat je er van mag verwachten en de overige geluidseffecten zijn prima verzorgd. Ik ben persoonlijk blij dat de makers ervoor gekozen hebben om tijdens de gevechten generieke kreuntjes enzovoort te gebruiken. Dat het hoofdverhaal niet ingesproken is vind ik dan wel een gemiste kans.
Het is goed te merken waar deze grootspraak vandaan komt, de overeenkomsten zijn talrijk. De ‘encounters’ zijn net als bij XCOM en HOMM turn-based. Deze gevechten leunen wel aanzienlijk meer richting de speelstijl van de XCOM-serie, iets dat mij enorm blij maakte. Ook op de wereldmap waarop je speelt, verloopt het spel door middel van beurten en verplaats je je op een gelijkaardige manier als in de Heroes of Might and Magic-serie. Cookie Byte Entertainment heeft echter wel volledig zijn eigen draai gegeven aan Fort Triumph en de verschillen zijn meer dan groot genoeg om origineel en fris aan te voelen.
Onze helden
De campaign van Fort Triumph start in een herberg waar drie vrienden samen zitten, zonder werk, zonder toekomst en ze zijn het beu om te wachten tot er iets gebeurt in het koninkrijk waardoor de economie weer verbetert. Liandra Pageturner, een magiër die juist haar studiebeurs kwijt is, stelt haar vrienden voor om te gaan werken als een groep huurlingen om de tijd te spenderen en zo ook een 'vast' inkomen te genereren. De Paladijn, Solaris Ironfloss, heeft hier wel oren naar gezien hij zonder werkt zit sinds de 'Justice Factory' gesloten is. Evon Dogbane, de Ranger die niet zo van regels houdt en zijn inkomsten voornamelijk vindt in het beroven van de welvarende medemens, is ook van de partij. Na drie maanden zijn ze echter op zoek naar iets anders dan het wegjagen van ratten en ander klein onheil en besluiten om een opdracht aan te nemen die wat serieuzer is. Eén van de voorwaarden is echter dat de groep huurlingen minstens vier man/vrouw sterk is. Op zoek naar deze nodige aanvulling voor het team, gaan ze in op een advertentie van iemand die op zoek is naar een groep om zich bij aan te sluiten. Ze zou een stukje verder buiten de stad, aan de andere kant van de heuvel, te vinden zijn...
Nog één rondje...
Gezien de wereld min of meer willekeurig gegenereerd wordt, houdt hier de aanwijzing waar je exact moet zijn op. Gelukkig zijn de encounters van de campaign duidelijk te herkennen door een grote pijl boven de plaats waar je heen moet om het verhaal te vervolgen. Het is dus mogelijk om eerst andere dingen op de kaart te doen, alvorens zich verder op de verhaallijn te concentreren. Op de eerste locatie aangekomen blijkt al snel dat deze huurling gevangen genomen is door een groep goblins. Aan jou de taak om Barbaar Krita Skullspitter te bevrijden uit haar penibele situatie, om haar zo op te nemen in je groep en aan het grote avontuur te beginnen...
1... 2... 3... ACTIE
Zoals gezegd wordt aan het begin van het spel de spelwereld willekeurig gegenereerd en bevolkt. Op de map kun je vijanden tegenkomen die iets waardevols hebben of alleen een passage beschermen. Ook zijn er mijnen die, eens je ze veroverd hebt, aan het begin van elke beurt de nodige inkomsten genereren. Deze inkomsten zijn met 'beetcoins' en 'magic' wel een heel stuk beperkter dan in Heroes of Might and Magic het geval is. Beetcoins zijn relatief simpel te verdienen en zijn de globale munteenheid om gebouwen en helden te kopen. Magic is aanzienlijk lastiger binnen te rijven. Deze magic heb je nodig, naast beetcoins, om speciale upgrades in je nederzettingen te kunnen kopen. Deze gebouwen geven je diverse bonussen, van meer inkomsten tot speciale upgrades van je helden.
In eerste instantie had ik redelijk wat moeite met de besturing van het spel, gezien op het verplaatsen van je units na, niets door middel van de cursor gedaan wordt. Een zeer groot deel van de navigatie door de menu's en opties gaat met behulp van de schouderknoppen. In het scherm van je fort bijvoorbeeld staan de icoontjes wel weergegeven, maar zo enorm klein dat dit niet of nauwelijks zichtbaar is. Gelukkig is de besturing vrij snel onder de knie te krijgen. Het feit dat al je selecties door middel van de knoppen gebeurt maakt dat je natuurlijk ook veel sneller door alles heen kunt bladeren. Eenmaal de besturing in je vingers zit, speelt het heel soepel. Soepel is echter niet het geen ik de AI zou durven noemen. Zeker bij iets grotere gevechten en op een hogere moeilijkheidsgraad neemt de AI redelijk wat tijd om zijn beurt te spelen. Soms is het best frustrerend om naar je beeldscherm te staren terwijl er niets lijkt te gebeuren. Gelukkig is dat het wachten wel waard, want het spel maakt het je af en toe echt behoorlijk lastig. Zeker op de Legendary moeilijkheidsgraad zijn sommige gevechten soms (bijna) onmogelijk om in het voordeel van de speler te beslechten. Op het moeilijkste niveau is dit natuurlijk ook wel voor een groot deel, omdat bij de gevechten tijdens de willekeurige encounters, het aantal 'units' van de computer in aanzienlijk grotere getale aanwezig is.
Vaardigheden gebruiken!
Tijdens confrontaties krijgen alle 'units' standaard drie 'action points'. Deze actiepunten gebruik je om te bewegen, om aan te vallen, dingen te verplaatsen of jezelf schrap te zetten. Om aan te vallen heb je een aantal 'skills' tot je beschikking, elk met hun eigen voor- en nadelen. Zoals gebruikelijk verdien je ervaringspunten door vijanden te verslaan en van zodra je 'experience'-balkje vol is, ga je een level omhoog en krijg je een aantal skill points. Deze punten kun je gebruiken om vaardigheden die een personage heeft op te waarderen, maar regelmatig mag je ook nieuwe skills kiezen. Bij het levelen van een personage weet je echter nooit exact uit welke drie nieuwe skills je mag kiezen. Op deze manier heeft elke held toch weer een net iets andere manier van spelen. Ik betrapte me er wel op dat ik meestal terug viel op een beperkt aantal skills die voor mij prima werkte. Een van de leukste dingen is dat de omgeving (bijna) volledig te gebruiken is tijdens een gevecht. Zo kun je door middel van een schop, spreuk of andere actie, bijvoorbeeld een boom om laten omvallen. Zeker als je helden nog niet echt sterk zijn, is het weg schoppen van voorwerpen, het om laten vallen van zware voorwerpen en het opblazen van explosieven een zeer efficiënte manier om je tegenstander snel van het speelveld te laten verdwijnen.
De hele game is in een leuke frise en fleurige stijl vormgegeven en zit vol grappige animaties en humor. Meer dan eens verscheen er tijdens een gevecht, na het veroorzaken van een kettingreactie, een glimlach op mijn gezicht vanwege gecreëerde chaos. Ook het geluid zit wel snor. De muziek is wat je er van mag verwachten en de overige geluidseffecten zijn prima verzorgd. Ik ben persoonlijk blij dat de makers ervoor gekozen hebben om tijdens de gevechten generieke kreuntjes enzovoort te gebruiken. Dat het hoofdverhaal niet ingesproken is vind ik dan wel een gemiste kans.
Conclusie
Dat CookieByte behoorlijk 'leentjebuur' gespeeld heeft is dus wel duidelijk en het siert de makers dat dit openlijk toegegeven wordt. Gelukkig is het niet een of andere kloon die de pretentie heeft een opvolger te zijn van XCOM en Heroes of Might en Magic. Fort Triumph heeft humor, een zeer fijne gameplay, leuke graphics en niet te vergeten heeft het een zeer sterk “nog één rondje”-gehalte. De gevechten zijn, mede doordat je de omgeving destructief kan gebruiken, erg leuk en geven enorm veel mogelijkheden en onvoorspelbare wendingen. Helaas is de campaign slechts drie acts welke relatief snel uitgespeeld zijn en blijf je zodoende een beetje op je honger zitten aan het einde van het verhaal. Gelukkig kun je in skirmish-mode nog uren je tijd besteden, in je eentje tegen de computer of via multiplayer samen in de zetel.
Pro
- Humor
- Vrolijke grappige graphics
- Omgeving te ge-/misbruiken tijdens gevechten
- Nog één rondje
Con
- Korte campaign
- Soms trage AI
- Geen online multiplayer
- Nog één rondje
8.5
Over
Beschikbaar vanaf
13 augustus 2021
Gespeeld op
- PlayStation 4
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- Xbox One
Ontwikkelaar
- Cookie Byte Entertainment
Uitgever
- All in! Games
