Als kind en ook als jonge tiener was ik fan van André Van Duin. Ik keek graag naar zijn shows en had een cassette met zijn muziek op. Het was niet moeilijk te begrijpen dat ik geen vrienden had. Ondertussen zijn we veel ouder, maar nog steeds niet wijzer, want zelfs nu nog kijk ik af en toe op YouTube naar zijn shows of speel ik eens een liedje van hem af. Misschien vragen jullie zich af waarom ik jullie deelgenoot maak van dit verschrikkelijk geheim en wat dit nu in hemelsnaam te maken heeft met de DLC van Far Cry 6. Wel, André Van Duin had ooit een liedje met als titel: “Daar ben ik niet blij mee!” en het refrein klonk zo: “Daar ben ik niet blij mee, daar ben ik niet blij mee. Daar ben ik hele-hele-helemaal niet blij mee. Daar ben ik niet blij mee, daar ben ik niet blij mee. Ik ben hele-hele-helemaal niet blij.” Googlen voor de muziek doe je trouwens op eigen risico. Het is zeker geen hoogstaande tekst, maar dat refreintje schoot wel in m’n gedachten toen ik deze DLC speelde. Het waarom leg ik je wat verder uit.
Laten we echter even beginnen met waar de DLC over gaat. Zoals de meesten die Far Cry 6 hebben gekocht wel gezien zullen hebben, staan er drie DLC op de planning. De eerste hebben we al in november vorig jaar gekregen en die ging over de superschurk Vaas, waarbij je uit de herinneringen of het brein van Vaas moest proberen te ontsnappen. In deze DLC spelen we een ander belangrijk figuur uit de verhalen van Far Cry, namelijk Pagan Min. Ook hier kruip je in de koekenpan van de schurk en moet je zijn demonen uit het verleden overwinnen en probeer je weer samen te geraken met je geliefden. Dat moet wel mooie plaatjes opleveren.
Pagan Min is geen Vaas Plus
Dat het mooi is daar moet je niet aan twijfelen. Of toch het landschap. Waar het bij Vaas niet zo direct een aangenaam landschap was met zwevende haaien en een berg met een joekel van een doodskop aan een zijde, voelt dit landschap bij momenten aan als een boswandeling door een herfstig Luxemburg. Nu ja, het is Kyrat, dus meer Himalaya georiënteerde bomen en omgeving, maar daar ben ik nog niet geweest, dus houden we het maar op Luxemburg. Alhoewel heel mooi, was dit toch al direct een van de puntjes waar ik niet blij mee was, Vaas: Insanity had de dreiging, de krankzinnigheid. Dit landschap en de gebouwen stralen eerder vrede uit en ook onze vriend Pagan is veel rustiger. Hij hoort ook wel stemmen en is zeker geen lieverdje, maar hij mist wel de brutaliteit en het maniakale dat Vaas had. Daardoor voelt het allemaal wat minder spannend aan.
Dat gemis van die sfeer is misschien iets persoonlijks, want op zich is deze DLC qua opbouw gewoon een klakkeloze kopie van de eerste DLC. Heel het principe van de roguelite is gewoon zonder enige belangrijke aanpassing overgenomen. Je hebt je basisplaats en een aantal safehouses op de map en daar staat telkens een wapenkast en een spiegel. Naarmate je missies uitspeelt en vijanden doodt, krijg je punten in de vorm van respect en deze gebruik je om nieuwe wapens te kopen, die je eerst moet vrijspelen, of om permanente eigenschappen, zoals meer health of de klimhaak en parachute, te verkrijgen. Ga je dood, dan behoud je de permanente eigenschappen, maar je punten, wapens en je progressie in het verhaal ben je kwijt. Sluit je de game af, dan behoud je wel je punten en wapens, maar niet je progressie qua missies.
Daar ben ik niet blij mee
Met dat laatste was ik al niet blij in de eerste DLC en nu ben ik nog minder blij, want het is gewoon weer de eerste DLC met andere opsmuk. Dezelfde patrouilles, namelijk twee vijanden of een vijand met een hond, dezelfde missies om wapens vrij te spelen, namelijk x-aantal vijanden omleggen en ’s avonds ook weer de geestachtige vijanden, die maar blijven spawnen. Doordat het weer zoveel herhaling is, had het wel leuk geweest moest je hier toch wel de progressie in het verhaal kunnen bewaren eenmaal je in je safehouse bent. Niet dus. Aangezien het voor mij dus weer alle tekortkomingen en beperkingen heeft van de eerste DLC, lees gerust mijn vorige review, en ook nog eens de sfeer van Insanity mankeert, kan ik dus uit volle borst met André Van Duin meezingen: “Daar ben ik niet blij mee, daar ben ik niet blij mee. Daar ben ik hele-hele-helemaal niet blij mee. Daar ben ik niet blij mee, daar ben ik niet blij mee. Ik ben hele-hele-helemaal niet blij.”
Laten we echter even beginnen met waar de DLC over gaat. Zoals de meesten die Far Cry 6 hebben gekocht wel gezien zullen hebben, staan er drie DLC op de planning. De eerste hebben we al in november vorig jaar gekregen en die ging over de superschurk Vaas, waarbij je uit de herinneringen of het brein van Vaas moest proberen te ontsnappen. In deze DLC spelen we een ander belangrijk figuur uit de verhalen van Far Cry, namelijk Pagan Min. Ook hier kruip je in de koekenpan van de schurk en moet je zijn demonen uit het verleden overwinnen en probeer je weer samen te geraken met je geliefden. Dat moet wel mooie plaatjes opleveren.
Pagan Min is geen Vaas Plus
Dat het mooi is daar moet je niet aan twijfelen. Of toch het landschap. Waar het bij Vaas niet zo direct een aangenaam landschap was met zwevende haaien en een berg met een joekel van een doodskop aan een zijde, voelt dit landschap bij momenten aan als een boswandeling door een herfstig Luxemburg. Nu ja, het is Kyrat, dus meer Himalaya georiënteerde bomen en omgeving, maar daar ben ik nog niet geweest, dus houden we het maar op Luxemburg. Alhoewel heel mooi, was dit toch al direct een van de puntjes waar ik niet blij mee was, Vaas: Insanity had de dreiging, de krankzinnigheid. Dit landschap en de gebouwen stralen eerder vrede uit en ook onze vriend Pagan is veel rustiger. Hij hoort ook wel stemmen en is zeker geen lieverdje, maar hij mist wel de brutaliteit en het maniakale dat Vaas had. Daardoor voelt het allemaal wat minder spannend aan.
Hij mist wel de brutaliteit en het maniakale dat Vaas had.
Dat gemis van die sfeer is misschien iets persoonlijks, want op zich is deze DLC qua opbouw gewoon een klakkeloze kopie van de eerste DLC. Heel het principe van de roguelite is gewoon zonder enige belangrijke aanpassing overgenomen. Je hebt je basisplaats en een aantal safehouses op de map en daar staat telkens een wapenkast en een spiegel. Naarmate je missies uitspeelt en vijanden doodt, krijg je punten in de vorm van respect en deze gebruik je om nieuwe wapens te kopen, die je eerst moet vrijspelen, of om permanente eigenschappen, zoals meer health of de klimhaak en parachute, te verkrijgen. Ga je dood, dan behoud je de permanente eigenschappen, maar je punten, wapens en je progressie in het verhaal ben je kwijt. Sluit je de game af, dan behoud je wel je punten en wapens, maar niet je progressie qua missies.
Daar ben ik niet blij mee
Met dat laatste was ik al niet blij in de eerste DLC en nu ben ik nog minder blij, want het is gewoon weer de eerste DLC met andere opsmuk. Dezelfde patrouilles, namelijk twee vijanden of een vijand met een hond, dezelfde missies om wapens vrij te spelen, namelijk x-aantal vijanden omleggen en ’s avonds ook weer de geestachtige vijanden, die maar blijven spawnen. Doordat het weer zoveel herhaling is, had het wel leuk geweest moest je hier toch wel de progressie in het verhaal kunnen bewaren eenmaal je in je safehouse bent. Niet dus. Aangezien het voor mij dus weer alle tekortkomingen en beperkingen heeft van de eerste DLC, lees gerust mijn vorige review, en ook nog eens de sfeer van Insanity mankeert, kan ik dus uit volle borst met André Van Duin meezingen: “Daar ben ik niet blij mee, daar ben ik niet blij mee. Daar ben ik hele-hele-helemaal niet blij mee. Daar ben ik niet blij mee, daar ben ik niet blij mee. Ik ben hele-hele-helemaal niet blij.”
Conclusie
Geen variëteit in wapens, geen voertuigen, kleine map, roguelite: buiten de schurknaam en de omgeving heeft het eigenlijk weinig te maken met wat Far Cry leuk maakt. Bovendien is het gewoon een herhaling van de eerste DLC en mankeert het de krankzinnige sfeer van de Vaas-DLC, wat het allemaal nog wat meer mediocre maakt. Ik blijf fan van de basisgame, maar dit soort DLC's mogen ze van mij bijhouden.
Pro
- Co-op met een vriend mogelijk
- Het kleurenpallet
- Rewards voor in de basisgame
Con
- Meer van hetzelfde
- Maar met minder dreiging
- Beperkt aantal wapens
- Kleine map
- Geen progressie opslag
5.5
Over
Beschikbaar vanaf
11 januari 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Ubisoft
Uitgever
- Ubisoft
