Mega Man: een iconische naam die tientallen verschillende games op zak heeft, maar kunnen we hier in werkelijkheid over een eeuwigdurende faam spreken? Integendeel, want er kwam een periode waarin Capcom praktisch geen aandacht aan hun Blue Bomber schonk, los van de recente remasters en de elfde iteratie. Dit was echter het moment waar sommigen het heft in eigen handen namen, zij het in de vorm van fanprojecten of commerciële titels zonder officieel verwantschap. 20XX van Batterystaple Games was één van zulke standalone instanties. Hét grootste verschil dat de ontwikkelaars toen bedachten, was een roguelite-structuur. Geen originele ingeving in het huidige klimaat, maar het werd wel relatief succesvol uitgevoerd en jarenlang ondersteund! Met 30XX wil het verantwoordelijke team dus een tweede poging wagen, ditmaal met meer toeters en bellen. Maar, beschikt het idee nog over enige aantrekkingskracht?
Het genre is intussen druk bevolkt, laten we daarover alle twijfels wegnemen. Dat roguelites bovendien gekruist werden met platformers, is ook verre van een sporadische gebeurtenis. Dus, heeft 30XX zelfs een kans om ergens in uit te blinken? Eigenlijk wel, omdat Batterystaple Games de fundering van 20XX heeft geleend om vervolgens een groter totaalpakket op poten te zetten. Op zich geen slechte beslissing, want 20XX was al een redelijk geslaagde fusie van de twee genres. Met de sequel richten de ontwikkelaars zich vooral op hetgeen wat (volgens huns inziens) voor verbetering vatbaar was. Hoe men de gameplay uitbreidde, komt natuurlijk later aan bod in deze recensie, maar ik wil beginnen door de beste wijziging ter attentie te brengen.
Over de gameplay kan ik ook moeilijk negatieve woorden uiten, omdat Batterystaple Games aan een beproefde formule sleutelde. Je hebt om te beginnen de keuze uit twee speelbare personages die van elkaar verschillen: de blauwe Nina bekogelt haar vijanden met haar armkannon, terwijl de rode Ace aan de slag gaat met melee-aanvallen. Respectievelijk hommages aan Mega Man en Zero, maar ze werden hoe dan ook uitgerust met noemenswaardige karakteristieken qua mechanics, om zo het boeltje fris te houden. Nina kan twee vaardigheden via de Fuse Powers-functie, waarmee je het gedrag van zo’n Power kunt veranderen. Met Ace daarentegen moet je sneller aanvallen, want via zijn combosysteem kan onder andere zijn energie vlugger regenereren, waardoor jij tevens z’n vaardigheden met een hogere regelmaat kunt activeren. Statistische waarden, primaire wapens enzovoort kunnen (voor beide personages) ook gewijzigd worden op basis van graduele beloningen zoals Cores of Augs, maar hier is een asterisk aan verbonden. Het spel zal zulke vondsten namelijk willekeurig uitdelen, dit in levels waarvan zowel de chronologische volgorde als de individuele lay-out eveneens aan ‘randomization’ wordt onderworpen. Met andere woorden: iedere ‘run’ zal gegarandeerd anders verlopen dan de vorige, ten gunste van 30XX’s gemiddelde levensduur.
Nu we toch over het aanbod bezig zijn: qua features legde Batterystaple Games nagenoeg alles op tafel, beginnende met de Mega Mode. Dit gedeelte is ideaal voor zij die zich mateloos aan roguelite-factoren ergeren, want 30XX activeert hiermee een traditionele platformer-aanpak met minder straffen en willekeur. Iemand uitnodigen of vergezellen om samen van het spel te genieten kan trouwens ook, want het ondersteunt zowel offline als online multiplayer, hoewel ik dit aspect helaas niet grondig kon uittesten. Wanneer je aan specifieke criteria voldoet, maakt het spel alsook dagelijkse plus wekelijkse challenges met online leaderboards, een boss rush en een seed generator toegankelijk, wat je sowieso een tijdje zoet zal houden. De ontwikkelaars bliezen de replay value echter op met 30XX Maker, een modus waarin eigenaars van de pc-versie levels mogen smeden en al dan niet op de servers kunnen uploaden. Voor die laatste taak moet je jammer genoeg een account aanmaken, maar vermoedelijk deden de ontwikkelaars dit om zo gepubliceerde creaties voor toekomstige multiplatform ports beschikbaar te stellen. 30XX voorzag quasi alle essentiële onderdelen, deed er meermaals een schepje bovenop met als gevolg dat ik nauwelijks iets kan vermelden dat in mijn opinie ontbreekt. Wel zou ik de toevoeging van een glossarium appreciëren, wat altijd een handige luxe is in een game die ettelijke systemen op elkaar stapelt.
Het genre is intussen druk bevolkt, laten we daarover alle twijfels wegnemen. Dat roguelites bovendien gekruist werden met platformers, is ook verre van een sporadische gebeurtenis. Dus, heeft 30XX zelfs een kans om ergens in uit te blinken? Eigenlijk wel, omdat Batterystaple Games de fundering van 20XX heeft geleend om vervolgens een groter totaalpakket op poten te zetten. Op zich geen slechte beslissing, want 20XX was al een redelijk geslaagde fusie van de twee genres. Met de sequel richten de ontwikkelaars zich vooral op hetgeen wat (volgens huns inziens) voor verbetering vatbaar was. Hoe men de gameplay uitbreidde, komt natuurlijk later aan bod in deze recensie, maar ik wil beginnen door de beste wijziging ter attentie te brengen.
Super Fighting Robot
Uiteraard betreft het hier het visuele uiterlijk. 20XX was niet bepaald een lelijke game, maar diens tekenstijl behaagde me amper, gewoon omdat de esthetica te steriel oogde. 30XX daarentegen is vergelijkbaar met de soortgelijke evolutie van Rogue Legacy 2. Het vervolg is niet alleen een immense stap vooruit, maar 30XX toverde ook sommige van de mooiste 2D-beelden die ik dit jaar van een indie developer zag! Batterystaple Games schrapte namelijk de Flash-achtige animaties van het vorige spel en verving alles met gedetailleerde pixel art, terwijl men de ontwerpen van de personages enzovoort oppoetste. Vooral de achtergronden zijn hier de ster van de show. Het eindresultaat vind ik persoonlijk een stuk knapper dan wat Capcom ervan bakte met Mega Man 11. Daarnaast hanteert de game ook weinig grafische effecten die relatief modern zouden zijn, zoals dynamische belichting, waardoor 30XX ook op zwakkere pc-hardware een stabiele frame rate kan behalen, tenminste volgens de Steam-pagina. Het enige minpunt dat ik hier kan vermelden, is dat de menu’s ter vergelijking minder modieus overkomen, maar zoiets grenst aan de kant van muggenziften.30XX toverde sommige van de mooiste 2D-beelden die ik dit jaar van een indie developer zag!
Over de gameplay kan ik ook moeilijk negatieve woorden uiten, omdat Batterystaple Games aan een beproefde formule sleutelde. Je hebt om te beginnen de keuze uit twee speelbare personages die van elkaar verschillen: de blauwe Nina bekogelt haar vijanden met haar armkannon, terwijl de rode Ace aan de slag gaat met melee-aanvallen. Respectievelijk hommages aan Mega Man en Zero, maar ze werden hoe dan ook uitgerust met noemenswaardige karakteristieken qua mechanics, om zo het boeltje fris te houden. Nina kan twee vaardigheden via de Fuse Powers-functie, waarmee je het gedrag van zo’n Power kunt veranderen. Met Ace daarentegen moet je sneller aanvallen, want via zijn combosysteem kan onder andere zijn energie vlugger regenereren, waardoor jij tevens z’n vaardigheden met een hogere regelmaat kunt activeren. Statistische waarden, primaire wapens enzovoort kunnen (voor beide personages) ook gewijzigd worden op basis van graduele beloningen zoals Cores of Augs, maar hier is een asterisk aan verbonden. Het spel zal zulke vondsten namelijk willekeurig uitdelen, dit in levels waarvan zowel de chronologische volgorde als de individuele lay-out eveneens aan ‘randomization’ wordt onderworpen. Met andere woorden: iedere ‘run’ zal gegarandeerd anders verlopen dan de vorige, ten gunste van 30XX’s gemiddelde levensduur.
Rise. Fight. Fall. Adapt.
Een typisch formaat voor een roguelite, met veel variatie in de bovenstaande procedurele elementen. Voor een geslaagde ‘run’ moet je tien levels voltooien, welke stuk per stuk door een unieke eindbaas worden bewaakt. Je speelstijl, zelfs al kies je altijd hetzelfde personage, moet je ook voortdurend aanpassen waar nodig want men leverde een groot assortiment van potentiële items. Hierdoor kun je diverse builds samenstellen, met mogelijkheden om sterkere power-ups te ontvangen wanneer je het risico ervoor wil nemen in speciale uitdagingen. Sterf je echter, dan verlies jij al je huidige progressie en moet je zogezegd weer van nul beginnen. Hoewel dit zelden een pijnlijk moment zal zijn dankzij de correct afgestelde (standaard) moeilijkheidsgraad. Indien je wenst, mag je het peil van de difficulty uiteindelijk zelfs naar omhoog krikken, via de Entropy modifiers die in de centrale hub van het spel werden geplaatst. Permanente unlocks zijn eveneens present en zijn bijlange niet even grindy om (stapsgewijs) vrij te schakelen tegenover andere gelijkaardige games; ik kijk vol verontwaardiging naar jou, Dead Cells!Qua features legde Batterystaple Games nagenoeg alles op tafel.
Nu we toch over het aanbod bezig zijn: qua features legde Batterystaple Games nagenoeg alles op tafel, beginnende met de Mega Mode. Dit gedeelte is ideaal voor zij die zich mateloos aan roguelite-factoren ergeren, want 30XX activeert hiermee een traditionele platformer-aanpak met minder straffen en willekeur. Iemand uitnodigen of vergezellen om samen van het spel te genieten kan trouwens ook, want het ondersteunt zowel offline als online multiplayer, hoewel ik dit aspect helaas niet grondig kon uittesten. Wanneer je aan specifieke criteria voldoet, maakt het spel alsook dagelijkse plus wekelijkse challenges met online leaderboards, een boss rush en een seed generator toegankelijk, wat je sowieso een tijdje zoet zal houden. De ontwikkelaars bliezen de replay value echter op met 30XX Maker, een modus waarin eigenaars van de pc-versie levels mogen smeden en al dan niet op de servers kunnen uploaden. Voor die laatste taak moet je jammer genoeg een account aanmaken, maar vermoedelijk deden de ontwikkelaars dit om zo gepubliceerde creaties voor toekomstige multiplatform ports beschikbaar te stellen. 30XX voorzag quasi alle essentiële onderdelen, deed er meermaals een schepje bovenop met als gevolg dat ik nauwelijks iets kan vermelden dat in mijn opinie ontbreekt. Wel zou ik de toevoeging van een glossarium appreciëren, wat altijd een handige luxe is in een game die ettelijke systemen op elkaar stapelt.
Conclusie
30XX doet niets uitzonderlijks met diens concept, deels omdat het zich overduidelijk door de Mega Man-serie liet inspireren, maar bij mij viel het niettemin in de smaak wegens de kwaliteit van het finale product. In dit geval loonde de Early Access-periode, want Batterystaple Games propte deze sequel vol met alles wat een roguelite-fanaat zou kunnen verlangen, met daarbovenop een aantal extraatjes van dien. Het team achter deze game elimineerde tegelijkertijd de voornaamste minpunten van 20XX; bestudeer eens de drastische vooruitgang van de graphics bijvoorbeeld! 30XX zal je echter niet overtuigen als je het genre haat en voor innovatie kan ik betere alternatieven opnoemen, zoals het memorabele Inscryption. Desondanks beschouw ik dit spel als een robuuste aanwinst voor iemands collectie. Voor de tweede keer op rij bewees Batterystaple Games dat ze competente belevenissen kunnen assembleren.
Pro
- Strakke gameplay
- Overvloed van features
- Grafisch aanzienlijk mooier dan het vorige spel (20XX)
- Véél replay value
Con
- Lelijke menu's
- Weinig originele ideeën
- Het verhaal en de dialogen konden me niet boeien
8
Over
Beschikbaar vanaf
9 augustus 2023
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
Genre
- Platformer
- Roguelike
Ontwikkelaar
- Batterystaple Games
Uitgever
- Batterystaple Games
