RETRO: Tour de France 2006

[Nada]

Als kind was Tour de France 2006 een van mijn eerste grote rondes die ik keek op de televisie bij mijn grootouders. Heeft sindsdien altijd een fenomenale impressie achtergelaten en blijft voor de mij de beste TdF die er geweest is.

Dit was de eerste Tour waar Armstrong niet aan meedeed die origineel gewonnen werd door Floyd Landis. Achteraf werd echter bekend dat hij doping had genomen (zoals vele wielrenners in die tijd) en dus ging de overwinning naar de 2e plaats: Óscar Pereiro.

Floyd Landis begon aan die Tour als complete outsider met een relatief zwakke ploeg. Na de Pyreneeën reed hij in het geel, maar verloor zijn plek na een complete inzinking waarbij hij zo'n 10 minuten verloor in de 16e etappe. Wat er echter toen gebeurde in de 17e etappe is fenomenaal, hij rijdt eigenhandig bijna zijn volledige achterstand goed als vroege vluchter en wint de Tour met een mooie tijdrit de volgende dag.

Hier kan je een schitterende Nederlandstalige samenvatting van die Tour terugvinden:

Chris Horner, ploegmaat van Cadel Evans die reed in die Tour mee en doet een fantastische reconstructie van die beslissende 17e etappe vanuit zijn standpunt:

Wat weten jullie nog van deze bewuste Tour?

Ok, Floyd Landis had doping genomen, maar zijn prestatie blijft voor mij nog steeds buitenaards. Aan de ene kant ben ik ergens zelfs voorstander voor een competitie waar doping toegelaten is. Sporters vandaag doen nu vaak al extreme trainingen die absoluut niet gezond zijn en bepaalde sporters hebben ook van nature een betere aanleg voor een bepaalde sport wat ook "niet eerlijk" is. Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen een hoogtestage (met doel op aanmaak van meer rode bloedcellen) of bloeddoping zoals Epo wat ook extra rode bloedcellen aanmaakt?

 

[SnakeGodRovinin]

Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen een hoogtestage (met doel op aanmaak van meer rode bloedcellen) of bloeddoping zoals Epo wat ook extra rode bloedcellen aanmaakt?

Bloeddoping is niet hetzelfde als EPO.
EPO stimuleert de aanmaakt van rode bloedcellen.
Bloeddoping neemt ze af en men injecteert ze zovele weken terug in het lichaam. Is vele malen gevaarlijker dan EPO te nemen. Er zijn ongetwijfeld zotten geweest in het wielrennen, die EPO namen en een hoog aantal rode bloedcellen hadden en daarna nog eens bloed van een maand ervoor injecteerden, wat voor een enorme toename totaal zorgt.
Bloed wordt dan nog eens in zakjes gehouden in de diepvries. Dat moet op de correcte temperatuur worden ingespoten, anders ben je gekloot, peins ik, zeker bij de minder financieel krachtige teams én er zit plastic van het zakje in het bloed. Dat is minuscuul, maar gaat wel mee terug in je lichaam. De gevolgen daarvan ken ik niet, maar plastic in je lichaam spuiten, lijkt me niet echt oké.

Men zal in een competitie mét doping, grenzen opzoeken die flirten met de dood en velen zullen die grens overgaan.
Houden zoals het nu is, is goed genoeg. Het mag allemaal wel wat strenger in het profpeloton qua biologische paspoorten en controles, maar bon, wie ben ik om dat te zeggen?

 

[Aamout]

2 herinneringen eigenlijk, de ene dag waar Landis er compleet doorzakt, en de dag erop waar hij gigantisch veel tijd terugneemt (in m'n herrinneringen een kwartier maar het kan ook iets minder geweest zijn).

En vooral ook de reacties aan de tafel bij de grootouders, zo een zucht van ja, dat zal ook wel proper gereden geweest zijn.

 

[Eland]

T-Mobile dat zwaar getroffen was door Operacion Puerto, drie etappes + het ploegenklassement won Honchar was zo mogelijk een nog grotere dopeur dan de rest van het peloton, maar mocht gewoon starten. Mooie tijden.

Boonen in het geel na de rit over de Cauberg

De bewuste Landisrit heb ik niet gezien, maar daar voelde je als twaalfjarige natuurlijk wel dat er iets aan de hand was. Toen na de Tour bekend was dat er een renner uit de top 10 betrapt was, maar nog niet bekend was wie, gokte ik op Landis of Rasmussen. Dat die tweede een jaar later door gedoe met whereabouts in het geel uit de Tour gesmeten werd, voelde wel goed, niet beseffende dat eigenlijk iedereen aan het spul zat.

Vino die niet mocht starten en dan maar de Vuelta ging winnen

 

[Eland]

Bloeddoping is niet hetzelfde als EPO.
EPO stimuleert de aanmaakt van rode bloedcellen.
Bloeddoping neemt ze af en men injecteert ze zovele weken terug in het lichaam. Is vele malen gevaarlijker dan EPO te nemen. Er zijn ongetwijfeld zotten geweest in het wielrennen, die EPO namen en een hoog aantal rode bloedcellen hadden en daarna nog eens bloed van een maand ervoor injecteerden, wat voor een enorme toename totaal zorgt.
Bloed wordt dan nog eens in zakjes gehouden in de diepvries. Dat moet op de correcte temperatuur worden ingespoten, anders ben je gekloot, peins ik, zeker bij de minder financieel krachtige teams én er zit plastic van het zakje in het bloed. Dat is minuscuul, maar gaat wel mee terug in je lichaam. De gevolgen daarvan ken ik niet, maar plastic in je lichaam spuiten, lijkt me niet echt oké.

Men zal in een competitie mét doping, grenzen opzoeken die flirten met de dood en velen zullen die grens overgaan.
Houden zoals het nu is, is goed genoeg. Het mag allemaal wel wat strenger in het profpeloton qua biologische paspoorten en controles, maar bon, wie ben ik om dat te zeggen?

Dit.

Een Riis moest met zijn hematocriet van 62 ten tijde van zijn Tourzege 's nachts om de twee uur uit zijn bed gehaald worden om op de rollen te rijden omdat zijn bloed zo dik was dat te lang stilliggen gevaarlijk was.

Ricco heeft zichzelf ooit in het ziekenhuis gewerkt door met bloedstalen te gaan knoeien. Dan kan je wel zeggen dat zoiets onder begeleiding beter zou zijn, maar bovenstaande situatie van Riis is natuurlijk niet beter. En het erge is dat het werkte, anders zou hij de Tour niet gewonnen hebben.

 

[SnakeGodRovinin]

Een Riis moest met zijn hematocriet van 62 ten tijde van zijn Tourzege 's nachts om de twee uur uit zijn bed gehaald worden om op de rollen te rijden omdat zijn bloed zo dik was dat te lang stilliggen gevaarlijk was.

Riis was toevallig ook ploegleider van Campenaerts vorig jaar tijdens laatstgenoemde' hoogtetent-experiment op 4700m.
Zou hij hem hebben toegefluisterd dat dikker bloed verkrijgen een poging waard is om te ervaren hoe je vliegt in de koers ?

 

[Reverz]

Het enige wat ik mij nog kan herinneren uit die Tour was dat ik mij luidop zat af te vragen... wat doen ze nu? Oscar Pereiro die kan toch wel een bergje over? Waarom geven ze die zomaar de gele trui? Nu zou ik daar niks van maken, blijkbaar had hij maar 1m30 voorsprong op Landis na die rit maar bon... buiten Landis is er toch niemand in geslaagd van hem nog uit dat geel te rijden.

Maar die fameuze rit 17, dat voelde jij toen al daar iets niet klopte (ik druk mij voorzichtig uit). MI-NU-TEN verliezen 1 dag en de volgende dag van op 100km gaan aanvallen... uhu. Niemand geloofde dat Armstrong zuiver reed... waarom zou je denken dat zo'n stoot een jaar later als normaal beschouwd zou worden?

 

[MrKend54l]

Dit.

Een Riis moest met zijn hematocriet van 62 ten tijde van zijn Tourzege 's nachts om de twee uur uit zijn bed gehaald worden om op de rollen te rijden omdat zijn bloed zo dik was dat te lang stilliggen gevaarlijk was.

van waar haal je die info juist?

 

[Eland]

van waar haal je die info juist?

Da's in ieder geval het verhaal dat de ronde doet in wielerkringen en je vaak geciteerd vindt op internet, weliswaar zonder oorspronkelijke bron. Ik vermoed dat het een originele uitspraak was van D'hont, mogelijk in 'Memoires van een wielerverzorger'.

Dit heeft ooit in WielerRevue gestaan en is wel al regelmatig aangehaald in dopingdocumentaires. Het staat ook op Wikipedia met Het Parool als bron. https://www.parool.nl/nieuws/tour-1996-blijft-ondanks-epo-van-riis~bb28a0c7/?referrer=https://nl.m.wikipedia.org/

 

[MrKend54l]

Da's in ieder geval het verhaal dat de ronde doet in wielerkringen en je vaak geciteerd vindt op internet, weliswaar zonder oorspronkelijke bron.

Dit heeft ooit in WielerRevue gestaan en is wel al regelmatig aangehaald in dopingdocumentaires. Het staat ook op Wikipedia met Het Parool als bron. https://www.parool.nl/nieuws/tour-1996-blijft-ondanks-epo-van-riis~bb28a0c7/?referrer=https://nl.m.wikipedia.org/

“Volgens de verhalen was zijn bloed zo dik dat hij 's nachts enkele malen moest worden gewekt om te voorkomen dat hij zou overlijden aan een hartstilstand”

Dat is dus louter sensationeel. Zuiver om het afkeuren van zijn daden kracht bij te zetten. Als er één ding over prestatiebevorderende middel kan gezegd worden is dat ze bevorderend zijn. Je zal nog altijd over een fameuze eigen inhoud en discipline moeten beschikken wil je ook effectief daar prestaties mee leveren. Doping heeft nog nooit van een zero een hero gemaakt.

 

[Eland]

Als er één ding over prestatiebevorderende middel kan gezegd worden is dat ze bevorderend zijn. Je zal nog altijd over een fameuze eigen inhoud en discipline moeten beschikken wil je ook effectief daar prestaties mee leveren. Doping heeft nog nooit van een zero een hero gemaakt.

Zo bekijk ik het ook niet, voor de duidelijkheid. Training en talent zijn de voornaamste factoren die bepalen of je het kan maken als wielerprof.

Feit is wel dat ineens iedereen die een heuveltje over kon, met behulp van EPO een heuse klimmer kon worden. Riis en Jalabert zijn twee van de meer extreme voorbeelden. Jalabert was geen slechte renner, maar die was tot 1994 eigenlijk niet meer dan een sprinter bij de beteren een heuvel overkon en in 1995 ineens bij momenten de allerbeste renner op elk vlak (sprint, klimmen, tijdrijden) ter wereld. Zoiets heb je voor het EPO-tijdperk en erna nooit meer gezien qua metamorfose. Armstrong kan je ook meerekenen. Die ging van een klassieke heuvelrenner naar de beste ronderenner ooit. Dat doet niets af van zijn talent. Die kerel reed op zijn 16 jaar triatlons tussen de profs. Dan ben je wel wat meer dan gewoon goed.

Maar wat EPO (kort door de bocht) doet, is ervoor zorgen dat je spieren meer zuurstof aangereikt krijgen. Het is dus niet zo abnormaal dat je daardoor inspanningen langer kan volhouden. Daardoor is het volgens mij waarschijnlijk dat mannen die wereldtop waren in inspanningen van enkele minuten (wat normaal bewijst dat ze op vlak van aerobe inspanningen niet slecht waren en veel kracht hadden), plots ook de besten werden in de langere inspanningen. Ik negeer hier wel enkele zaken, maar op basis van hoe renners zich ontwikkelden in het begin van de jaren 90, lijkt dit mij geen boude uitspraak.

 

[NemesisBE]

Ik herinner mij vooral de Saunier Duval CERA exploten. Maar Landis die de ene dag inzinkt en de andere dag echt trots staat te glinsteren op't podium in't geel, dat blijft ook bij ja
Uit die periode ervoor herinner me eigenlijk vooral het constante gevecht tussen Armstrong, Ullrich en een hoop Spanjaarden/Basken die altijd wel probeerden, maar nooit lukten.

 

[MrKend54l]

en in 1995 ineens bij momenten de allerbeste renner op elk vlak (sprint, klimmen, tijdrijden) ter wereld. Zoiets heb je voor het EPO-tijdperk en erna nooit meer gezien qua metamorfose.

Als ik nu kijk naar een Wout van Aert dan is klopt uw statement toch niet. Hetgeen jij beschrijft, de te kloppen man in de sprint, de te kloppen man in de tijdrit en een geen slechte klimmer dan klopt dat plaatje toch ?
Hij is geen Superman op de klim, maar als hij zich daar iets meer op toelegt en de ploeg in functie van hem rijdt komt hij echt wel ver. Vorig jaar ging hij met de beste mee bergop en ging hij bij elke sprint en tijdrit als een speer.
Ik wil hier niet de link leggen met doping natuurlijk. Maar mannen die gewoon effectief met kop en schouders boven de rest van hun generatie steken is iets van alle tijde. We moeten ook beseffen dat heel die jaren 90 generatie wel op één of andere manier de grenzen van het legale overgingen.
Zelfs nu flirt men met het legale, dat moet je u gewoon bewust zijn.

 

[Eland]

Jep, alleen vergeet je voor mij wel één vrij belangrijk iets. Er zijn nog metamorfoses geweest waarbij renners plots konden klimmen en ze goed konden tijdrijden. Wiggins, Dumoulin, Thomas en nu Van Aert. Die mannen hadden 2 dingen gemeen. (Ik negeer hier even Froome, dat is voor mij een heel ander verhaal waar je verklaringen voor vindt die je al dan niet plausibel kan vinden.)
1) Ze waren voor ze toonden goed te kunnen klimmen ook al de beste tijdrijders. Al die mannen hadden al grote tijdritten gewonnen het seizoen voor hun doorbraak als klimmer. Van Aert is misschien nog de gekste naam in dit lijstje, maar die won op zijn 21 al een proloog voor Tony Martin en heeft daarna nauwelijks op de weg gereden en 1-2 tijdritten per seizoen betwist waarin die telkens liet merken het wel te kunnen.
2) Ze hebben voornamelijk gewicht verloren en zijn ongeveer even krachtig gebleven. Wiggins is na de Giro van 2008 van 80 naar +/-70 kilogram gegaan voor de Tour van 2009. Thomas is van een stevige baanrenner en klassieke coureur die over de jaren gewicht verloor en beter begon te klimmen. Dumoulin idem, die woog ineens een stuk minder voor de Vuelta van 2015. Van Aert woog 80-82 kilogram enkele jaren terug en vorige Tour was dat +/-76 als we de bronnen mogen geloven. Da's nog een stuk zwaarder dan de andere namen uit het lijstje, maar wel 4-6 kilo minder dan hij voorheen woog

Eigenlijk kan ik hier nog een derde punt aan toevoegen. LottoNL/Jumbo en Sky/Ineos hebben openlijk toegegeven ketonen te gebruiken. Bij Sunweb was dat niet het geval, die weigerden dat vorig jaar in ieder geval nog.

En voor Van Aert hebben we geen referentie wat die als klimmer waard was in de seizoenen voorheen. Jalabert had al wel wat grote rondes in de benen en presteerde daar nooit echt geweldig bergop. Riis was in 1995 ook plots een klimmer die een jaar later zelfs de Tour zou winnen. Voorheen was die in bergritten niet veel waard. Let wel op: hiermee spreek ik Van Aert niet vrij, noch beschuldig ik hem. Volgens mij zitten ketonen er wel voor iets tussen. Bij Sky was daar in 2011-2012 voor het eerst sprake van, net de periode waarin iedereen daar in de bergritten mee in de trein tempo kon maken bergop.

Jalabert en bijvoorbeeld Riis waren een ander paar mouwen. Die wonnen in het seizoen waarin ze beter begonnen klimmen ook voor het eerst tijdritten, een discipline waarin ze in het begin van hun carrière niet bepaald sterk in waren. Voor al de namen uit de recente geschiedenis, is het omgekeerde echter waar.

Voor mocht mijn punt niet duidelijk zijn: Het kan zijn dat je plots goed kan tijdrijden, je kan plots goed beginnen klimmen, maar EPO leek ervoor te zorgen dat je beide plots goed kon. Los hiervan wil ik duidelijk maken dat ik niet weet wat ik wel en niet moet geloven in het wielrennen. En ik trek mij daar ook al meer dan tien jaar niets meer van aan.

Ik was aanvankelijk geen Contadorfan, maar dat verhaal van die biefstuk boeide mij oprecht niet. Sinds zijn comeback in 2012 ben ik zelfs oprecht fan geworden van de man omdat hij het wielrennen bracht wat we als fans misten. Iemand die met het mes tussen de tanden koerste. En dat er nu nog renners zijn die dat doen, maakt me fan van hen. Dat hun prestaties soms onwaarschijnlijk zijn? So be it. Een van der Poel maakt al sinds zijn 10 jaar iedereen belachelijk op de fiets. Zit die al sindsdien aan de doping of zo? Nee toch? Ik geloof oprecht dat we iemand met een dergelijk talent nog niet vaak gezien hebben. Maar als hij zo getalenteerd is, waarom zouden een Pogacar, Van Aert, Alaphilippe of Roglic dan niet ongeveer even sterk kunnen zijn?

 

[makila]

“Volgens de verhalen was zijn bloed zo dik dat hij 's nachts enkele malen moest worden gewekt om te voorkomen dat hij zou overlijden aan een hartstilstand”

Dat is dus louter sensationeel. Zuiver om het afkeuren van zijn daden kracht bij te zetten. Als er één ding over prestatiebevorderende middel kan gezegd worden is dat ze bevorderend zijn. Je zal nog altijd over een fameuze eigen inhoud en discipline moeten beschikken wil je ook effectief daar prestaties mee leveren. Doping heeft nog nooit van een zero een hero gemaakt.

Ik herinner toch vaag dat Riis (jaren na datum) zelf eigenhandig heeft toegegeven, dat zijn bloed zo dik was als stroop en dat hij dacht elk moment een hartaanval te krijgen.

Dat hij midden in de nacht opstond om op de rollen te rijden, dat is wel de eerste keer dat ik daarvan hoor. Dat lijkt mij een broodjesaap verhaal.

Een van der Poel maakt al sinds zijn 10 jaar iedereen belachelijk op de fiets. Zit die al sindsdien aan de doping of zo? Nee toch?

VDP zonder doping wint nog altijd van een boerenpaard dat stijf staat van het spul hé. Doping helpt zeker, maar je moet ook wel wat talent hebben, puur zuiver met doping alleen, ga je niks winnen.

 

[quo_vadis]

@Eland: Riis werd in 93 al 5de in Tour en Jalabert is nooit een topklimmer geweest maar haalde wel 5x top 10 in een grote ronde dus dan kan je wel bergop uit de voeten ;-)

 

[Forumgebruiker]

Bloeddoping is niet hetzelfde als EPO.
EPO stimuleert de aanmaakt van rode bloedcellen.
Bloeddoping neemt ze af en men injecteert ze zovele weken terug in het lichaam. Is vele malen gevaarlijker dan EPO te nemen. Er zijn ongetwijfeld zotten geweest in het wielrennen, die EPO namen en een hoog aantal rode bloedcellen hadden en daarna nog eens bloed van een maand ervoor injecteerden, wat voor een enorme toename totaal zorgt.
Bloed wordt dan nog eens in zakjes gehouden in de diepvries. Dat moet op de correcte temperatuur worden ingespoten, anders ben je gekloot, peins ik, zeker bij de minder financieel krachtige teams én er zit plastic van het zakje in het bloed. Dat is minuscuul, maar gaat wel mee terug in je lichaam. De gevolgen daarvan ken ik niet, maar plastic in je lichaam spuiten, lijkt me niet echt oké.

Men zal in een competitie mét doping, grenzen opzoeken die flirten met de dood en velen zullen die grens overgaan.
Houden zoals het nu is, is goed genoeg. Het mag allemaal wel wat strenger in het profpeloton qua biologische paspoorten en controles, maar bon, wie ben ik om dat te zeggen?

Ricco deed eens bloeddoping bij zichzelf en kreeg een serieuze bloedvergiftiging omdat zijn bloed niet correct bewaard werd.

Ik herinner mij vooral de Saunier Duval CERA exploten. Maar Landis die de ene dag inzinkt en de andere dag echt trots staat te glinsteren op't podium in't geel, dat blijft ook bij ja
Uit die periode ervoor herinner me eigenlijk vooral het constante gevecht tussen Armstrong, Ullrich en een hoop Spanjaarden/Basken die altijd wel probeerden, maar nooit lukten.

En Basso.

Ge bedoelt Beloki en Mancebo en Mayo zeker

Ik was pissed dat Ullrich ni mocht meedoen in 2006.

 

[MrKend54l]

Ik herinner toch vaag dat Riis (jaren na datum) zelf eigenhandig heeft toegegeven, dat zijn bloed zo dik was als stroop en dat hij dacht elk moment een hartaanval te krijgen.

Dat hij midden in de nacht opstond om op de rollen te rijden, dat is wel de eerste keer dat ik daarvan hoor. Dat lijkt mij een broodjesaap verhaal.


VDP zonder doping wint nog altijd van een boerenpaard dat stijf staat van het spul hé. Doping helpt zeker, maar je moet ook wel wat talent hebben, puur zuiver met doping alleen, ga je niks winnen.

Ik ben niet naïef en weet dat VDP al mensen verslagen heeft die illegale zaken doen.

 

[Eland]

@Eland: Riis werd in 93 al 5de in Tour en Jalabert is nooit een topklimmer geweest maar haalde wel 5x top 10 in een grote ronde dus dan kan je wel bergop uit de voeten ;-)

Riis, wel ja, kijk naar de top 10 in 1993. Zo goed als allemaal notoire dopeurs. Jaskula, Bruyneel, Delgado, ... EPO deed ging toen al rond, maar Riis gebruikte als ik het goed heb steeds meer.

Jalabert kon ook pas klimmen vanaf 1995 (4de in Tour + 1ste in Vuelta). Al die top 5 uitslagen waren van daarna.

 

[quo_vadis]

Riis, wel ja, kijk naar de top 10 in 1993. Zo goed als allemaal notoire dopeurs. Jaskula, Bruyneel, Delgado, ... EPO deed ging toen al rond, maar Riis gebruikte als ik het goed heb steeds meer.

Jalabert kon ook pas klimmen vanaf 1995 (4de in Tour + 1ste in Vuelta). Al die top 5 uitslagen waren van daarna.

Riis reed idd bij Gewiss in 94 en 95 die bekend stond als 1ste ploeg die EPO structureel binnen de ploeg gebruikte. Beetje zoals USP in de Armstrong jaren. Andere renners toen deden het meer op eigen initiatief. Daarna is dit verder door andere ploegen ook zo opgezet geweest. En Jalabert is gewoon altijd een topper geweest die zich later in zijn carrière heeft omgevormd tot subtopklimmer. Maar zoals je zelf al zei was iedereen in de jaren 90 die maar iets van prestaties neerzette een dopingklant.

Dus ik volg je in uw uitspraken maar wou een beetje nuance aanbrengen